*مهدی*
5th August 2014, 12:48 AM
«شیرین عبادی» این روزها کجاست؟
سکوت «شیرین عبادی» فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل سال 2003 پس از گذشت 28 روز از آغاز جنایات رژیم صهیونیستی جای تامل دارد.
http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1391/04/20/13910420000431_PhotoA.jpg
سایت رجانیوز در گزارشی نوشت: جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و واکنش‌های گروه‌های مختلف به این جنایات حالا سنگ محک و میزان خوبی‌ست برای سنجش میزان صداقت شعارهای اخلاقی، انسانی و حقوق بشری طیف‌ها و گروه‌های مختلف، به خصوص ضدانقلاب خارج‌نشین و شبه‌روشنفکران غرب‌زده داخلی، به ویژه آن‌ها که سال‌هاست در ظاهر فعالت حقوق بشری انواع و اقسام فعالیت‌ها را بر علیه جمهوری اسلامی انجام داده‌اند.
پس از گذشت 28 روز از آغاز جنایات رژیم صهیونیستی در غزه اما در بین تمامی ضدانقلاب خارج‌نشین، سکوت «شیرین عبادی» فعال حقوق بشر که در سال 2003 جایزه‌ی صلح نوبل را دریافت کرد، در برابر این جنایات از همه جالب‌تر است و البته مهم‌تر. مهم‌تر از این نظر که اکثر فعالیت‌ها و موضعگیری‌های سال‌های اخیر عبادی معطوف به حقوق کودکان بوده است و حالا او در برابر جنایاتی سکوت کرده است که در تمام دنیا به «کودک‌کشی» شهره شده است و افکار عمومی رژیم صهیونیستی را «رژیم کودک‌کش» می‌نامند.
ماجرا اما وقتی جالب‌تر می‌شود که نگاهی به بخشی از رزومه و فعالیت‌های شیرین عبادی بیندازیم:
تأسیس انجمن حمایت از حقوق کودکان در سال 1374. او تا سال 1379 مسوولیت انجمن را بر عهده داشت و پس از آن بعنوان مشاور حقوقی با انجمن همکاری می‌کند. در تعریف وظیفه و کارکرد این انجمن همآمده است که: انجمن حمایت از حقوق کودکان یک سازمان مردم‌نهاد (NGO) و غیرانتفاعی است که هدف اصلی آن تبلیغ و ترویج اصول مندرج درپیمان‌نامه جهانی حقوق کودک است.
تدریس رایگان حقوق کودک و حقوق بشر در دوره‌های مختلف دانشگاهی. تأسیس و ریاست کانون مدافعان حقوق بشر به همراه چهار وکیل مدافع در سال 1380. یکی از محورهای فعالیت این انجمن اعلام موضع و نظر نسبت به موارد بارز نقض حقوق بشر است و جالب است که شیرین عبادی این کانون را تنها تشکل مدنی در ایران اعلام کرده که پیش از آنکه در داخل کشور ثبت شود به عضویت فدراسیون بین‌المللی جوامع حقوق بشر درآمده و به ثبت بین‌المللی رسیده‌است.
پیشنهاد تصویب قانون منع خشونت علیه کودکان به مجلس شورای اسلامی در تابستان 1381و به این‌ها اضافه کنید تالیف کتاب «حقوق کودک»(ناشر :روشنگران و مطالعات زنان)را.
جز این‌ها اما نگاهی به چند گزارش و موضعگیری شیرین عبادی در مورد نقض حقوق کودکان و نوجوانان در ایران می‌تواند دغدغه‌های خانم فعال حقوق بشر در حوزه‌ی کودکان را بهتر نشان دهد.
شیرین عبادی در گزارش مفصل خود از وضعیت حقوق بشر در ایران در آذرماه 91 به بی‌توجهی مسئولان حکومتی به سرنوشت «بی صداترین قشر جامعه یعنی کودکان» پرداخته و نوشته بود که: «بی‌توجهی مسوولان حکومتی به سرنوشت "بی صداترین قشر جامعه "یعنی "کودکان" باعث شده است تا براساس گزارش هفته نامه اکونومیست، ایران در جدول بهترین کشورها برای آینده کودکان، در بین هشتاد کشور جهان، رتبه پنجاه و هشتم را احراز کند. این در حالی است که در جدول مشابهی که در سال 1988 منتشر شده است، با وجودی که ایران 8 سال جنگ با عراق را پشت سر گذاشته بود، در جایگاه چهل و هشتم قرار داشت.....نکته دیگر در حالی است که شاهد کاهش میزان رفاه کودکان ایرانی هستیم و براساس گزارش های دولتی همه ساله یک میلیون دانش آموز به علت فقر نیمکت مدرسه را رها کرده و برای دستیابی به لقمه‌ای نان، راهی خیابان‌ها شده تا گدایی یا دست فروشی کنند....از همین رو برنامه ریزی های غلط آموزشی و سیاست های کلان اقتصادی که بر اساس اولویت های نظامی طراحی شده است، همراه با سوء مدیریت و فساد اداری، آینده کودکان ایران را تهدید می کند. «کودکان، آینده سازان فردا هستند؛ امروز باید به فکر فردا باشیم.»
وی حتی پس از آن در مصاحبه‌ها و موضعگیری‌های مختلف وجود کودکان خیابانی را هم دلیلی برای نقض حقوق این قشر جامعه خوانده و در مورد تشکیل کمیته‌ای برای نظارت بر حقوق کودکان در سراسر جهان گفته بود: «بر اساس پیمان نامه جهانی حقوق کودک، کمیته ای با همین نام در سازمان ملل تشکیل شده که هر دولتی با الحاق به آن، باید ظرف پنج سال گزارش عملکرد خود را در این زمینه ارایه و گزارش ادواری خود را نیز پس از مدتی تهیه کند....کمیته حقوق کودک تازه تشکیل شده و اعزام ناظر به کشورها در مراحل بعدی کار آن صورت خواهد گرفت؛ یعنی پس از دریافت گزارش عملکرد دولت ها و هم چنین تهیه گزارشات ادواری ، اگر در چند دوره متوالی وضعیت کودکان در کشوری رو به بهبود نباشد و به تذکراتی هم که داده شده ، توجه نشود، برای آن کشور ناظر تعیین خواهند کرد..... وظیفه خانواده و دولت این است که بهترین شرایط را برای زندگی کودک فراهم کنند، لذا وقتی که کودکی فراری می شود، بیانگر نقض حقوق افراد از سوی خانواده بوده و آنگاه که او کارتن خواب می شود، نشانگر نقض حقوق کودکان از سوی دولت خواهد بود.»
اما با همه‌ی این اوصاف معلوم نیست چرا پس از گذشت نزدیک به سی روز از اغاز جنگ غزه و کشتار بی‌رحمانه کودکان، از فعال حقوق بشری که دغدغه‌ی اصلی‌اش حقوق کودکان بود خبری نیست؟ یعنی باید قبول کنیم که وجود کودکان کار در ایران از بزرگترین موارد نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی‌ست و قتل عام کودکان فلسطینی اساسا ارزش بحث و موضعگیری ندارد؟
و دیگر اینکه چرا این روزها از کمیته‌ای که در سازمان ملل برای نظارت بر رعایت حقوق کودکان در کشورها تشکیل شده بود و خانم عبادی هم از اعضای آن بود خبری نیست؟
قطعا موضع گیری و یا عدم موضع گیری شیرین عبادی و امثال او در قبال کشتار کودکان غزه که این روزها رقم آن به 600 کودک نزدیک می شود، تاثیری در وضعیت دلخراش این کودکان نخواهد داشت، آنچنان که ژست دفاع او از کودکان کار در ایران نیز تاثیر خاصی بر وضعیت کودکان کار نداشت، اما آنچه براحتی می تواند در خلال رفتار شیرین عبادی و جنس فعالان مدعی حقوق بشر در این روزهای فاجعه غزه به اثبات رساند آن است که بر خلاف آنچه که به نمایش در می آید، برای این جماعت، «حقوق بشر» و یا «حقوق کودکان» به خودی خود موضوعیت ندارد، بلکه آنچه موضوعیت دارد، «تخریب وجهه جهانی جمهوری اسلامی» است که می تواند یکبار بهانه آن حقوق کودکان باشد و یکبار دستگیری جعفر پناهی، یکبار اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و متجاوزین به عنف و یکبار پروژه ندا آقا سلطان!
مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس (http://www.farsnews.com/) صرفا آن را باز نشر کرده است- See more at: http://farsnews.com/newstext.php?nn=13930513001227#sthash.pGjFLit0.dpu f
سکوت «شیرین عبادی» فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل سال 2003 پس از گذشت 28 روز از آغاز جنایات رژیم صهیونیستی جای تامل دارد.
http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1391/04/20/13910420000431_PhotoA.jpg
سایت رجانیوز در گزارشی نوشت: جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و واکنش‌های گروه‌های مختلف به این جنایات حالا سنگ محک و میزان خوبی‌ست برای سنجش میزان صداقت شعارهای اخلاقی، انسانی و حقوق بشری طیف‌ها و گروه‌های مختلف، به خصوص ضدانقلاب خارج‌نشین و شبه‌روشنفکران غرب‌زده داخلی، به ویژه آن‌ها که سال‌هاست در ظاهر فعالت حقوق بشری انواع و اقسام فعالیت‌ها را بر علیه جمهوری اسلامی انجام داده‌اند.
پس از گذشت 28 روز از آغاز جنایات رژیم صهیونیستی در غزه اما در بین تمامی ضدانقلاب خارج‌نشین، سکوت «شیرین عبادی» فعال حقوق بشر که در سال 2003 جایزه‌ی صلح نوبل را دریافت کرد، در برابر این جنایات از همه جالب‌تر است و البته مهم‌تر. مهم‌تر از این نظر که اکثر فعالیت‌ها و موضعگیری‌های سال‌های اخیر عبادی معطوف به حقوق کودکان بوده است و حالا او در برابر جنایاتی سکوت کرده است که در تمام دنیا به «کودک‌کشی» شهره شده است و افکار عمومی رژیم صهیونیستی را «رژیم کودک‌کش» می‌نامند.
ماجرا اما وقتی جالب‌تر می‌شود که نگاهی به بخشی از رزومه و فعالیت‌های شیرین عبادی بیندازیم:
تأسیس انجمن حمایت از حقوق کودکان در سال 1374. او تا سال 1379 مسوولیت انجمن را بر عهده داشت و پس از آن بعنوان مشاور حقوقی با انجمن همکاری می‌کند. در تعریف وظیفه و کارکرد این انجمن همآمده است که: انجمن حمایت از حقوق کودکان یک سازمان مردم‌نهاد (NGO) و غیرانتفاعی است که هدف اصلی آن تبلیغ و ترویج اصول مندرج درپیمان‌نامه جهانی حقوق کودک است.
تدریس رایگان حقوق کودک و حقوق بشر در دوره‌های مختلف دانشگاهی. تأسیس و ریاست کانون مدافعان حقوق بشر به همراه چهار وکیل مدافع در سال 1380. یکی از محورهای فعالیت این انجمن اعلام موضع و نظر نسبت به موارد بارز نقض حقوق بشر است و جالب است که شیرین عبادی این کانون را تنها تشکل مدنی در ایران اعلام کرده که پیش از آنکه در داخل کشور ثبت شود به عضویت فدراسیون بین‌المللی جوامع حقوق بشر درآمده و به ثبت بین‌المللی رسیده‌است.
پیشنهاد تصویب قانون منع خشونت علیه کودکان به مجلس شورای اسلامی در تابستان 1381و به این‌ها اضافه کنید تالیف کتاب «حقوق کودک»(ناشر :روشنگران و مطالعات زنان)را.
جز این‌ها اما نگاهی به چند گزارش و موضعگیری شیرین عبادی در مورد نقض حقوق کودکان و نوجوانان در ایران می‌تواند دغدغه‌های خانم فعال حقوق بشر در حوزه‌ی کودکان را بهتر نشان دهد.
شیرین عبادی در گزارش مفصل خود از وضعیت حقوق بشر در ایران در آذرماه 91 به بی‌توجهی مسئولان حکومتی به سرنوشت «بی صداترین قشر جامعه یعنی کودکان» پرداخته و نوشته بود که: «بی‌توجهی مسوولان حکومتی به سرنوشت "بی صداترین قشر جامعه "یعنی "کودکان" باعث شده است تا براساس گزارش هفته نامه اکونومیست، ایران در جدول بهترین کشورها برای آینده کودکان، در بین هشتاد کشور جهان، رتبه پنجاه و هشتم را احراز کند. این در حالی است که در جدول مشابهی که در سال 1988 منتشر شده است، با وجودی که ایران 8 سال جنگ با عراق را پشت سر گذاشته بود، در جایگاه چهل و هشتم قرار داشت.....نکته دیگر در حالی است که شاهد کاهش میزان رفاه کودکان ایرانی هستیم و براساس گزارش های دولتی همه ساله یک میلیون دانش آموز به علت فقر نیمکت مدرسه را رها کرده و برای دستیابی به لقمه‌ای نان، راهی خیابان‌ها شده تا گدایی یا دست فروشی کنند....از همین رو برنامه ریزی های غلط آموزشی و سیاست های کلان اقتصادی که بر اساس اولویت های نظامی طراحی شده است، همراه با سوء مدیریت و فساد اداری، آینده کودکان ایران را تهدید می کند. «کودکان، آینده سازان فردا هستند؛ امروز باید به فکر فردا باشیم.»
وی حتی پس از آن در مصاحبه‌ها و موضعگیری‌های مختلف وجود کودکان خیابانی را هم دلیلی برای نقض حقوق این قشر جامعه خوانده و در مورد تشکیل کمیته‌ای برای نظارت بر حقوق کودکان در سراسر جهان گفته بود: «بر اساس پیمان نامه جهانی حقوق کودک، کمیته ای با همین نام در سازمان ملل تشکیل شده که هر دولتی با الحاق به آن، باید ظرف پنج سال گزارش عملکرد خود را در این زمینه ارایه و گزارش ادواری خود را نیز پس از مدتی تهیه کند....کمیته حقوق کودک تازه تشکیل شده و اعزام ناظر به کشورها در مراحل بعدی کار آن صورت خواهد گرفت؛ یعنی پس از دریافت گزارش عملکرد دولت ها و هم چنین تهیه گزارشات ادواری ، اگر در چند دوره متوالی وضعیت کودکان در کشوری رو به بهبود نباشد و به تذکراتی هم که داده شده ، توجه نشود، برای آن کشور ناظر تعیین خواهند کرد..... وظیفه خانواده و دولت این است که بهترین شرایط را برای زندگی کودک فراهم کنند، لذا وقتی که کودکی فراری می شود، بیانگر نقض حقوق افراد از سوی خانواده بوده و آنگاه که او کارتن خواب می شود، نشانگر نقض حقوق کودکان از سوی دولت خواهد بود.»
اما با همه‌ی این اوصاف معلوم نیست چرا پس از گذشت نزدیک به سی روز از اغاز جنگ غزه و کشتار بی‌رحمانه کودکان، از فعال حقوق بشری که دغدغه‌ی اصلی‌اش حقوق کودکان بود خبری نیست؟ یعنی باید قبول کنیم که وجود کودکان کار در ایران از بزرگترین موارد نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی‌ست و قتل عام کودکان فلسطینی اساسا ارزش بحث و موضعگیری ندارد؟
و دیگر اینکه چرا این روزها از کمیته‌ای که در سازمان ملل برای نظارت بر رعایت حقوق کودکان در کشورها تشکیل شده بود و خانم عبادی هم از اعضای آن بود خبری نیست؟
قطعا موضع گیری و یا عدم موضع گیری شیرین عبادی و امثال او در قبال کشتار کودکان غزه که این روزها رقم آن به 600 کودک نزدیک می شود، تاثیری در وضعیت دلخراش این کودکان نخواهد داشت، آنچنان که ژست دفاع او از کودکان کار در ایران نیز تاثیر خاصی بر وضعیت کودکان کار نداشت، اما آنچه براحتی می تواند در خلال رفتار شیرین عبادی و جنس فعالان مدعی حقوق بشر در این روزهای فاجعه غزه به اثبات رساند آن است که بر خلاف آنچه که به نمایش در می آید، برای این جماعت، «حقوق بشر» و یا «حقوق کودکان» به خودی خود موضوعیت ندارد، بلکه آنچه موضوعیت دارد، «تخریب وجهه جهانی جمهوری اسلامی» است که می تواند یکبار بهانه آن حقوق کودکان باشد و یکبار دستگیری جعفر پناهی، یکبار اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و متجاوزین به عنف و یکبار پروژه ندا آقا سلطان!
مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس (http://www.farsnews.com/) صرفا آن را باز نشر کرده است- See more at: http://farsnews.com/newstext.php?nn=13930513001227#sthash.pGjFLit0.dpu f