mozhgan.s
16th February 2014, 10:39 AM
تربیت کودکان کار دشواری است. پسر بچه‌ای را مجسم کنید که وسط یک فروشگاه شلوغ، شروع به پرخاشگری کرده و جسورانه با والدینش جر و بحث می‌کند. در چنین مواقعی، شاید والدینی هم که خیلی در مورد تربیت فرزندشان به خود اطمینان دارند، مایوس و دلسرد شوند و دنبال روش و کلماتی مناسب بگردند تا کودک را آرام کنند.
مطمئن باشید که با استفاده از برخی روش‌ها می‌توانید در شرایطی که فرزندتان این‌طور بدرفتاری می‌کند، خونسردی خود را حفظ کنید و روش مناسبی در پیش بگیرید؛ به‌خصوص هنگامی که با مشکلات تربیتی زیر مواجه می‌شوید. بهانه‌گیری معمولا در بین خردسالان، به خصوص قبل از اینکه بتوانند به خوبی صحبت کنند، رایج است. این یکی از معدود راه‌هایی است که بچه‌ها توسط آن می‌توانند نارضایتی و خشم خود را از آنچه که نمی‌توانند به دست آورند، ابراز کنند. هر قدر هم که این مسئله ناراحت‌کننده باشد، والدین باید بدانند که علت بهانه‌گیری کودکشان فقط دیدن عکس‌العمل از جانب آنها نیست (گرچه علت اصلی آن همین است) ولی حتی کودکان دبستانی هم وقتی که به مقصودشان نمی‌رسند، با بهانه‌گیری، احساسات درونی خود را آشکار می‌کنند و در نتیجه آرامش می‌یابند.لطفا کنار بیایید!
1وقتی کودک خردسال شما شروع به بهانه‌گیری و نق‌نق کرد، از او بخواهید که به صورت‌های مختلف ابتدا درگوشی، بعد به آهستگی و سپس خیلی بلند و... چیزی را که می‌گوید، تکرار کند. این روش، درست مثل یک بازی، توجه او را جلب کرده و بهانه‌گیری را فراموش خواهد کرد.
2- در مورد کودک دبستانی خود می‌توانید از چند روش کلی استفاده کنید. به محض اینکه شروع به بهانه‌گیری کرد، حرف او را قطع کنید و به آرامی بگویید: «داری نق نق و بهانه‌گیری می‌کنی و من گوش نمی‌کنم، پس بهتر است که با صدای شمرده صحبت کنی.»
3-اگر باز هم ادامه داد، دوباره درخواست خود را تکرار کنید. اگر طریقه گفتار خود را تغییر داد، با بیان جمله‌ای او را تشویق کنید. می‌توانید بگویید: «وقتی بدون نق نق کردن می‌گویی که چه می‌خواهی، بیشتر دوستت خواهم داشت.»
4- اگر در چنین مواقعی عصبانی می‌شوید، هیجان صدای خود را فرو ببرید و فراموش کنید که چه قدر دلتان می‌خواهد فریاد بزنید.
5- به خاطر بسپارید که با مهار عکس‌العمل خود می‌توانید ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید. بعد به او بگویید که می‌دانید دلیل ناراحتی او چیست و از‌این طریق با او به توافق برسید. به‌عنوان مثال فرض کنید چون به فرزندتان اجازه نداده‌اید که قبل از ناهار شیرینی بخورد، ناراحت شده است پس شیرینی را در جایی قرار دهید که بتواند آن را ببیند و به او قول دهید که بعد از خوردن غذا به او شیرینی می‌دهید. هنگامی که فرزندتان واضح و محکم صحبت می‌کند، گوش دهید و او راتحسین کنید. با این عمل، به او یاد می‌دهید که اگر بدون بهانه‌گیری چیزی بخواهد، زودتر آن را به دست خواهد آورد.
وقتی بهانه‌جویی به پرخاشگری می‌کشد.
بهانه‌جویی گاهی به پرخاشگری منجر می‌شود، به این سبب که والدین احساس می‌کنند روی رفتار کودک خود و شرایط موجود، کنترل ندارند. خوشبختانه کج‌خلقی‌های کودکان با رسیدن به سن مدرسه کاهش می‌یابد؛ زیرا می‌توانند راه‌حل‌های بهتری در مواجهه با شکست و ناکامی پیدا کنند.
1- روش موثر برای از بین بردن پرخاشگری ناشی از بهانه‌جویی‌های پاسخ داده نشده یا رفع نشده، این است که آن را از ابتدا مهار کنید.
2- وقتی که در مقابل پرخاشگری کودک خود با خشم و عصبانیت عکس‌العمل نشان دهید، به‌طور غیرمستقیم به او می‌آموزید که عصبانیت وسیله کارسازی برای دست یافتن به اهداف است. در عوض می‌توانید بگویید: «وقتی از گریه کردن دست برداشتی، در مورد آن با هم صحبت می‌کنیم و راه‌حلی پیدا می‌کنیم و به اتاق دیگری بروید.»
3- اگر فرزند شما خیلی کوچک است و نمی‌توانید او را تنها بگذارید، پیش او بمانید. اگر به طرف شما آمد، او را بغل کنید ولی تا وقتی که آرام نشده، چیزی را که می‌خواهد به او ندهید
.4- خودتان را به کار دیگری مشغول کنید. مثلا مطالعه کنید. با این کار به او می‌فهمانید که تا آرام نشود، نمی‌تواند توجه شما را جلب کند. اغلب پرخاشگری‌های بچه‌ها، اگر مخاطب مورد نظر حضور نداشته باشد، زودتر متوقف می‌شود.
5- در صورتی که کودک شما در یک مکان عمومی شروع به بدخلقی و پرخاشگری کرد، بدون توجه به نگاه‌های مردم، او را به گوشه‌ای خلوت ببرید و منتظر شوید تا آرام شود. به او بگویید: «اینجا پیش تو می‌مانم تا وقتی که آرام شوی و با هم صحبت کنیم.» اگر بعد از سه یا چهار دقیقه باز هم به فریاد و گریه خود ادامه داد، او را بردارید و از آن مکان خارج شوید.
6- البته از یاد نبرید که بهانه‌جویی همیشه به پرخاشگری منجر نمی‌شود و در واقع کودکان به علل مختلفی این کار را انجام می‌دهند.• هنگامی که کودک شما چیزی می‌خواهد ولی نمی‌تواند آن را به دست آورد.• وقتی یادگیری انجام کاری برایش دشوار باشد.• وقتی که خسته شده باشد.پس با اجتناب از عواملی که ممکن است به بهانه‌گیری و در نهایت پرخاشگری منجر شود، می‌توانید از وقوع تنش جلوگیری کنید.
7- اگر می‌بینید کودک خردسالتان می‌خواهد پازلی را که خواهر بزرگ‌ترش انجام می‌دهد بازی کند، یا او را در این بازی با خواهرش همراه کنید یا اینکه توجه‌اش را به بازی دیگری که بیشتر مناسب سن او باشد، جلب کنید
8- از کودک خود انتظاری بیش از آنچه که از عهده‌اش برمی‌آید، نداشته باشید. خردسالان به این دلیل که قدرت تحمل زیادی ندارند، نمی‌توانند خود را برای مدت طولانی سرگرم کنند؛ بنابراین کودک خردسال خود را در ساعات شلوغ روز و در صف‌های طولانی به خرید یا به بانک نبرید و اگر باید او را به جایی ببرید که می‌دانید معطل می‌شوید، برای سرگرمی او اسباب بازی و خوراکی همراه ببرید.منبع: سایت تبیان
مطمئن باشید که با استفاده از برخی روش‌ها می‌توانید در شرایطی که فرزندتان این‌طور بدرفتاری می‌کند، خونسردی خود را حفظ کنید و روش مناسبی در پیش بگیرید؛ به‌خصوص هنگامی که با مشکلات تربیتی زیر مواجه می‌شوید. بهانه‌گیری معمولا در بین خردسالان، به خصوص قبل از اینکه بتوانند به خوبی صحبت کنند، رایج است. این یکی از معدود راه‌هایی است که بچه‌ها توسط آن می‌توانند نارضایتی و خشم خود را از آنچه که نمی‌توانند به دست آورند، ابراز کنند. هر قدر هم که این مسئله ناراحت‌کننده باشد، والدین باید بدانند که علت بهانه‌گیری کودکشان فقط دیدن عکس‌العمل از جانب آنها نیست (گرچه علت اصلی آن همین است) ولی حتی کودکان دبستانی هم وقتی که به مقصودشان نمی‌رسند، با بهانه‌گیری، احساسات درونی خود را آشکار می‌کنند و در نتیجه آرامش می‌یابند.لطفا کنار بیایید!
1وقتی کودک خردسال شما شروع به بهانه‌گیری و نق‌نق کرد، از او بخواهید که به صورت‌های مختلف ابتدا درگوشی، بعد به آهستگی و سپس خیلی بلند و... چیزی را که می‌گوید، تکرار کند. این روش، درست مثل یک بازی، توجه او را جلب کرده و بهانه‌گیری را فراموش خواهد کرد.
2- در مورد کودک دبستانی خود می‌توانید از چند روش کلی استفاده کنید. به محض اینکه شروع به بهانه‌گیری کرد، حرف او را قطع کنید و به آرامی بگویید: «داری نق نق و بهانه‌گیری می‌کنی و من گوش نمی‌کنم، پس بهتر است که با صدای شمرده صحبت کنی.»
3-اگر باز هم ادامه داد، دوباره درخواست خود را تکرار کنید. اگر طریقه گفتار خود را تغییر داد، با بیان جمله‌ای او را تشویق کنید. می‌توانید بگویید: «وقتی بدون نق نق کردن می‌گویی که چه می‌خواهی، بیشتر دوستت خواهم داشت.»
4- اگر در چنین مواقعی عصبانی می‌شوید، هیجان صدای خود را فرو ببرید و فراموش کنید که چه قدر دلتان می‌خواهد فریاد بزنید.
5- به خاطر بسپارید که با مهار عکس‌العمل خود می‌توانید ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید. بعد به او بگویید که می‌دانید دلیل ناراحتی او چیست و از‌این طریق با او به توافق برسید. به‌عنوان مثال فرض کنید چون به فرزندتان اجازه نداده‌اید که قبل از ناهار شیرینی بخورد، ناراحت شده است پس شیرینی را در جایی قرار دهید که بتواند آن را ببیند و به او قول دهید که بعد از خوردن غذا به او شیرینی می‌دهید. هنگامی که فرزندتان واضح و محکم صحبت می‌کند، گوش دهید و او راتحسین کنید. با این عمل، به او یاد می‌دهید که اگر بدون بهانه‌گیری چیزی بخواهد، زودتر آن را به دست خواهد آورد.
وقتی بهانه‌جویی به پرخاشگری می‌کشد.
بهانه‌جویی گاهی به پرخاشگری منجر می‌شود، به این سبب که والدین احساس می‌کنند روی رفتار کودک خود و شرایط موجود، کنترل ندارند. خوشبختانه کج‌خلقی‌های کودکان با رسیدن به سن مدرسه کاهش می‌یابد؛ زیرا می‌توانند راه‌حل‌های بهتری در مواجهه با شکست و ناکامی پیدا کنند.
1- روش موثر برای از بین بردن پرخاشگری ناشی از بهانه‌جویی‌های پاسخ داده نشده یا رفع نشده، این است که آن را از ابتدا مهار کنید.
2- وقتی که در مقابل پرخاشگری کودک خود با خشم و عصبانیت عکس‌العمل نشان دهید، به‌طور غیرمستقیم به او می‌آموزید که عصبانیت وسیله کارسازی برای دست یافتن به اهداف است. در عوض می‌توانید بگویید: «وقتی از گریه کردن دست برداشتی، در مورد آن با هم صحبت می‌کنیم و راه‌حلی پیدا می‌کنیم و به اتاق دیگری بروید.»
3- اگر فرزند شما خیلی کوچک است و نمی‌توانید او را تنها بگذارید، پیش او بمانید. اگر به طرف شما آمد، او را بغل کنید ولی تا وقتی که آرام نشده، چیزی را که می‌خواهد به او ندهید
.4- خودتان را به کار دیگری مشغول کنید. مثلا مطالعه کنید. با این کار به او می‌فهمانید که تا آرام نشود، نمی‌تواند توجه شما را جلب کند. اغلب پرخاشگری‌های بچه‌ها، اگر مخاطب مورد نظر حضور نداشته باشد، زودتر متوقف می‌شود.
5- در صورتی که کودک شما در یک مکان عمومی شروع به بدخلقی و پرخاشگری کرد، بدون توجه به نگاه‌های مردم، او را به گوشه‌ای خلوت ببرید و منتظر شوید تا آرام شود. به او بگویید: «اینجا پیش تو می‌مانم تا وقتی که آرام شوی و با هم صحبت کنیم.» اگر بعد از سه یا چهار دقیقه باز هم به فریاد و گریه خود ادامه داد، او را بردارید و از آن مکان خارج شوید.
6- البته از یاد نبرید که بهانه‌جویی همیشه به پرخاشگری منجر نمی‌شود و در واقع کودکان به علل مختلفی این کار را انجام می‌دهند.• هنگامی که کودک شما چیزی می‌خواهد ولی نمی‌تواند آن را به دست آورد.• وقتی یادگیری انجام کاری برایش دشوار باشد.• وقتی که خسته شده باشد.پس با اجتناب از عواملی که ممکن است به بهانه‌گیری و در نهایت پرخاشگری منجر شود، می‌توانید از وقوع تنش جلوگیری کنید.
7- اگر می‌بینید کودک خردسالتان می‌خواهد پازلی را که خواهر بزرگ‌ترش انجام می‌دهد بازی کند، یا او را در این بازی با خواهرش همراه کنید یا اینکه توجه‌اش را به بازی دیگری که بیشتر مناسب سن او باشد، جلب کنید
8- از کودک خود انتظاری بیش از آنچه که از عهده‌اش برمی‌آید، نداشته باشید. خردسالان به این دلیل که قدرت تحمل زیادی ندارند، نمی‌توانند خود را برای مدت طولانی سرگرم کنند؛ بنابراین کودک خردسال خود را در ساعات شلوغ روز و در صف‌های طولانی به خرید یا به بانک نبرید و اگر باید او را به جایی ببرید که می‌دانید معطل می‌شوید، برای سرگرمی او اسباب بازی و خوراکی همراه ببرید.منبع: سایت تبیان