Non-Existent
29th October 2008, 11:46 PM
هپاتيت ويروسي
Hepatitis viral
شرح بيماري
هپاتيت ويروسي عبارت است از التهاب كبد در اثر يك ويروس. هپاتيت ويروسي انواع مختلفي دارد. شايع‌ترين انواع آن هپاتيت A و B هستند. ساير انواع آن عبارتند از هپاتيت C ، D ، E ، G .
علايم شايع
مراحل اوليه:
علايم شبيه آنفلوانزا، مثل تب، خستگي، تهوع، استفراغ، اسهال بي‌اشتهايي
چندين روز بعد:
زردي چشم‌ها و پوست در اثر تجمع بيلي‌روبين در خون
تيره شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بيلي‌روبين اضافي به ادرار
اجابت مزاج روشن، به رنگ خاك رس، يا سفيد
علل
هپاتيت A و E : ويروس معمولاً از راه آب يا غذا وارد بدن مي‌شود، خصوصاً صدف خام كه توسط فاضلاب آلوده شده باشد.
هپاتيت B : معمولاً از راه آميزشي، تزريق خون، و تزريق يا سرنگ آلوده انتقال مي‌يابد. مادري كه هپاتيت B دارد ممكن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضي از موارد هم بدون دليل مشخص و راه شناخته شده‌اي براي انتقال عفونت رخ داده‌اند.
هپاتيت C : معمولاً از راه تزريق موادمخدر داخل رگ، تزريق خون و ساير انواع مواجهه با خون يا محصولات خوني آلوده انتقال مي‌يابد. البته در 40% از موارد، راه انتقال معلوم نيست.
هپاتيت D : به‌طور جداگانه از هپاتيت B نمي‌تواند رخ دهد. هپاتيت G : الگوي انتقال مشابهي مثل هپاتيت C دارد؛ معمولاً از راه خون انتقال مي‌يابد.
عوامل افزايش دهنده خطر
مسافرت به مناطقي كه بهداشت نامناسبي دارند.
بي‌بندوباري
تزريق موادمخدر داخل رگ
مصرف الكل
تزريق خون
كاركنان پزشكي و ساير حرفه‌هاي خطرزا
مهد كودك‌ها يا مراكز نگهداري
دياليز
تغذيه نامناسب
وجود بيماري كه باعث كاهش مقاومت بدن شده باشد.
پيشگيري
از خطرات ذكر شده در بالا دوري كنيد.
اگر با فرد هپاتيتي در تماس بوده‌ايد، با پزشك خود در رابطه با تزريق گاما گلوبولين براي پيشگيري يا كاهش خطر هپاتيت مشورت كنيد.
اگر در زمره افرادي هستيد كه خطر هپاتيت آنها را تهديد مي‌كند، مثل كاركنان بيمارستان‌ها، دندانپزشكان و غيره، واكسن هپاتيت A و B را دريافت كنيد. واكسن ساير انواع هپاتيت ويروسي در دست بررسي است. گاهي ممكن است ايمونوگلوبولين نيز لازم شود.
واكسيناسيون هپاتيت B براي همه نوزادان و شيرخواران
عواقب مورد انتظار
زردي و ساير علايم به حداكثر خود مي‌رسند و سپس در عرض 16-3 هفته تدريجاً ناپديد مي‌شوند. اكثر افرادي كه وضعيت سلامتي خوبي دارند در عرض 4-1 ماه كاملاً بهبود مي‌يابند. در درصد كمي از افراد، دچار هپاتيت مزمن مي‌شود. با بهبود از هپاتيت ويروسي معمولاً ايمني دايمي نسبت به آن ايجاد مي‌شود.
عوارض احتمالي
نارسايي كبد، سيروز كبد، سرطان كبد، حتي مرگ
هپاتيت مزمن. اين بيماران معمولاً حامل ويروس هستند و عامل بالقوه‌اي براي انتقال عفونت به افراد خانواده و همسر هستند. اين افراد امكان دارد ظاهراً خوب و سرحال باشند و متوجه عفونت خود نشوند.
درمان
اصول كلي
بررسي‌هاي تشخيصي عبارتند از آزمايش خون براي شناسايي عفونت، بررسي‌هاي مربوط به كار كبد، و نمونه‌برداري از كبد در موارد شديد يا مزمن
اكثر بيماران هپاتيتي را مي‌توان بدون خطر زياد در منزل تحت مراقبت قرار داد. جداسازي كامل بيمار ضروري نيست، اما فرد بيمار بايد وسايل جداگانه‌اي براي خوردن و آشاميدن داشته باشد يا از وسايل يك بار مصرف استفاده كند.
اگر هپاتيت داريد يا مراقبت از يك فرد هپاتيتي را به عهده داريد، دستان خود را مرتباً و به دقت بشوييد، خصوصاً پس از اجابت مزاج
داروها
براي درمان هپاتيت تعداد كمي داروي اختصاصي وجود دارد.
امكان دارد داروي ضد التهاب كورتيزوني در موارد شديد تجويز شود تا التهاب كبد كاهش يابد و علايم بهتر شوند.
براي هپاتيت B و C مزمن ممكن است آلفا ـ اينترفرون مورد استفاده قرار گيرد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
توصيه مي‌شود تا زمان رفع زردي و بازگشت اشتها استراحت در رختخواب انجام گيرد. زمان بازگشت به كارهاي روزمره در افراد مختلف بسيار متفاوت است.
رژيم غذايي
علي‌رغم نداشتن اشتها، خوردن وعده‌هاي غذايي كوچك و متعادل به بهبود بيماري كمك خواهد كرد. روزانه حداقل 8 ليوان آب بنوشيد. هرگز الكل ننوشيد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده‌تان علايم هپاتيت را داريد يا با فردي كه اين علايم را داشته است تماس داشته‌ايد.
در صورتي كه علايم زير به هنگام درمان رخ دهند: ـ بيشتر كم شدن اشتها ـ خواب‌آلودگي زياد يا گيجي ـ استفراغ، اسهال، يا درد شكمي ـ بيشتر شدن زردي؛ به وجود آمدن بثور پوستي يا خارش
Hepatitis viral
شرح بيماري
هپاتيت ويروسي عبارت است از التهاب كبد در اثر يك ويروس. هپاتيت ويروسي انواع مختلفي دارد. شايع‌ترين انواع آن هپاتيت A و B هستند. ساير انواع آن عبارتند از هپاتيت C ، D ، E ، G .
علايم شايع
مراحل اوليه:
علايم شبيه آنفلوانزا، مثل تب، خستگي، تهوع، استفراغ، اسهال بي‌اشتهايي
چندين روز بعد:
زردي چشم‌ها و پوست در اثر تجمع بيلي‌روبين در خون
تيره شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بيلي‌روبين اضافي به ادرار
اجابت مزاج روشن، به رنگ خاك رس، يا سفيد
علل
هپاتيت A و E : ويروس معمولاً از راه آب يا غذا وارد بدن مي‌شود، خصوصاً صدف خام كه توسط فاضلاب آلوده شده باشد.
هپاتيت B : معمولاً از راه آميزشي، تزريق خون، و تزريق يا سرنگ آلوده انتقال مي‌يابد. مادري كه هپاتيت B دارد ممكن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضي از موارد هم بدون دليل مشخص و راه شناخته شده‌اي براي انتقال عفونت رخ داده‌اند.
هپاتيت C : معمولاً از راه تزريق موادمخدر داخل رگ، تزريق خون و ساير انواع مواجهه با خون يا محصولات خوني آلوده انتقال مي‌يابد. البته در 40% از موارد، راه انتقال معلوم نيست.
هپاتيت D : به‌طور جداگانه از هپاتيت B نمي‌تواند رخ دهد. هپاتيت G : الگوي انتقال مشابهي مثل هپاتيت C دارد؛ معمولاً از راه خون انتقال مي‌يابد.
عوامل افزايش دهنده خطر
مسافرت به مناطقي كه بهداشت نامناسبي دارند.
بي‌بندوباري
تزريق موادمخدر داخل رگ
مصرف الكل
تزريق خون
كاركنان پزشكي و ساير حرفه‌هاي خطرزا
مهد كودك‌ها يا مراكز نگهداري
دياليز
تغذيه نامناسب
وجود بيماري كه باعث كاهش مقاومت بدن شده باشد.
پيشگيري
از خطرات ذكر شده در بالا دوري كنيد.
اگر با فرد هپاتيتي در تماس بوده‌ايد، با پزشك خود در رابطه با تزريق گاما گلوبولين براي پيشگيري يا كاهش خطر هپاتيت مشورت كنيد.
اگر در زمره افرادي هستيد كه خطر هپاتيت آنها را تهديد مي‌كند، مثل كاركنان بيمارستان‌ها، دندانپزشكان و غيره، واكسن هپاتيت A و B را دريافت كنيد. واكسن ساير انواع هپاتيت ويروسي در دست بررسي است. گاهي ممكن است ايمونوگلوبولين نيز لازم شود.
واكسيناسيون هپاتيت B براي همه نوزادان و شيرخواران
عواقب مورد انتظار
زردي و ساير علايم به حداكثر خود مي‌رسند و سپس در عرض 16-3 هفته تدريجاً ناپديد مي‌شوند. اكثر افرادي كه وضعيت سلامتي خوبي دارند در عرض 4-1 ماه كاملاً بهبود مي‌يابند. در درصد كمي از افراد، دچار هپاتيت مزمن مي‌شود. با بهبود از هپاتيت ويروسي معمولاً ايمني دايمي نسبت به آن ايجاد مي‌شود.
عوارض احتمالي
نارسايي كبد، سيروز كبد، سرطان كبد، حتي مرگ
هپاتيت مزمن. اين بيماران معمولاً حامل ويروس هستند و عامل بالقوه‌اي براي انتقال عفونت به افراد خانواده و همسر هستند. اين افراد امكان دارد ظاهراً خوب و سرحال باشند و متوجه عفونت خود نشوند.
درمان
اصول كلي
بررسي‌هاي تشخيصي عبارتند از آزمايش خون براي شناسايي عفونت، بررسي‌هاي مربوط به كار كبد، و نمونه‌برداري از كبد در موارد شديد يا مزمن
اكثر بيماران هپاتيتي را مي‌توان بدون خطر زياد در منزل تحت مراقبت قرار داد. جداسازي كامل بيمار ضروري نيست، اما فرد بيمار بايد وسايل جداگانه‌اي براي خوردن و آشاميدن داشته باشد يا از وسايل يك بار مصرف استفاده كند.
اگر هپاتيت داريد يا مراقبت از يك فرد هپاتيتي را به عهده داريد، دستان خود را مرتباً و به دقت بشوييد، خصوصاً پس از اجابت مزاج
داروها
براي درمان هپاتيت تعداد كمي داروي اختصاصي وجود دارد.
امكان دارد داروي ضد التهاب كورتيزوني در موارد شديد تجويز شود تا التهاب كبد كاهش يابد و علايم بهتر شوند.
براي هپاتيت B و C مزمن ممكن است آلفا ـ اينترفرون مورد استفاده قرار گيرد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
توصيه مي‌شود تا زمان رفع زردي و بازگشت اشتها استراحت در رختخواب انجام گيرد. زمان بازگشت به كارهاي روزمره در افراد مختلف بسيار متفاوت است.
رژيم غذايي
علي‌رغم نداشتن اشتها، خوردن وعده‌هاي غذايي كوچك و متعادل به بهبود بيماري كمك خواهد كرد. روزانه حداقل 8 ليوان آب بنوشيد. هرگز الكل ننوشيد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده‌تان علايم هپاتيت را داريد يا با فردي كه اين علايم را داشته است تماس داشته‌ايد.
در صورتي كه علايم زير به هنگام درمان رخ دهند: ـ بيشتر كم شدن اشتها ـ خواب‌آلودگي زياد يا گيجي ـ استفراغ، اسهال، يا درد شكمي ـ بيشتر شدن زردي؛ به وجود آمدن بثور پوستي يا خارش