M@hdi42
17th January 2014, 11:54 AM
آشنايي با مترو پراگ
مترو پراگ در كل شهر تردد دارد و با جا‌به‌جايي نزديك به 1.5 ميليون نفر در روز، هفتمين سيستم مترو شلوغ در اروپاست.مترو پراگ - پايتخت جمهوري چك- داراي 3 خط كه هريك با رنگ و علامت خاصي روي نقشه مشخص شده است، 57 ايستگاه و تقريبا 60 كيلومتر است.
خط قرمز در سال 1974، سبز در سال 1978 و زرد در 1985 افتتاح شد.
مترو از 5-4 بامداد تا نيمه شب فعال است. فاصله بين قطارها 3-2 دقيقه است.
بيش از 620 ميليون نفر هر سال از مترو استفاده مي‌كنند.
خط 2 در روي زمين از تونل شيشه‌اي مي‌گذرد.
ايستگاه‌ها:
اكثر ايستگاه‌هاي مترو بزرگ با ورودي‌هاي متعدد و با فاصله است كه اغلب موجب سردرگمي توريست‌ها مي‌شود. بي‌توجهي به علايم و مسير صحيح موجب 10-5 دقيقه اتلاف وقت مي‌شود.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Praguem2-0804-sh.jpg
تمام خط‌ها از سه ايستگاه مركزي شهر مي‌گذرند، بنابر اين امكان تعويض خط براي مسافران وجود دارد. هريك از اين سه ايستگاه براي هر خط سالن خاص دارد.
عمق ايستگاه‌ها متفاوت است. عميق‌ترين ايستگاه در 52 متري سطح زمين قرار دارد.
ديوار بيشتر ايستگاه‌ها با پنل‌هاي رنگي آلومينيومي تزيين شده است. رنگ اين پوشش در هر ايستگاه متفاوت است.
پله برقي‌هاي مترو پراگ به 100 متر مي‌رسد و به گفته سازنده آن‌ها طولاني‌ترين پله برقي در اروپاست. در حالت ايستاده زمان بالا و پايين رفتن آن 2:30 دقيقه است.
بليت:
مسافران قبل از ورود به محدوده مترو بايد بليت خود را خريداري يا معتبر كنند. بازرسان بليت با لباس مخصوص حق چك كردن بليت در هر زمان در اين محدوده را دارند.
قيمت بليت بستگي به مدت زمان استفاده از مترو دارد.
بليت‌ها در تمام وسايل حمل‌ونقل يكسان است. قيمت بليت ساده 26 كرون است كه در روزهاي عادي براي 75 دقيقه سفر و عصرها و تعطيلات 90 دقيقه اعتبار دارد.
بليت براي 5 ايستگاه به جز ايستگاه اول كه حق تعويض خطوط وجود دارد 18 كرون است.
اين بليت غيرقابل انتقال است و مدت سفر نبايد از 30 دقيقه بيشتر شود.
اگرچه مدت زيادي از احداث مترو پراگ نمي‌گذرد اما پيشنهاد ساخت آن به سال‌ها قبل برمي‌گردد. اولين پيشنهاد توسط "لاديسلاف روت" در سال 1898 مطرح شد.
او شوراي شهر را تشويق كرد همزمان با حفاري بخشي از مركز شهر به خاطر فاضلاب، عمليات حفر تونل خط آهن را نيز آغاز كنند. اما پيشنهاد او مورد توافق مقامات قرار نگرفت.
پيشنهاد بعدي و به كار بردن اصطلاح مترو در سال 1926 توسط "بوهوميل بلادا" و "ولاديمير ليست" مطرح شد اگرچه باز مورد قبول واقع نشد اما انگيزه‌اي به سمت يافتن راه‌حل واقعي توسعه حمل‌ونقل سريع در پراگ بود.
دهه 1930 و 1940 شروع كارهاي اجرايي بود. بعد از جنگ جهاني دوم اگرچه طراحي هر سه خط كاملا انجام شده بود، به دليل وضعيت بد اقتصادي همه كارها متوقف شد.
در سال 1967 ساخت مترو آغاز شد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Praguem8-0804-sh.jpg
سيل اروپاي مركزي در اوت 2002 بيشترين خسارت را به آن زد. 19 ايستگاه تخريب و بخشي از سيستم حمل‌ونقل تخريب شد كه بيش از 200 ميليون دلار خسارت داشت.
تعمير ايستگاه‌هاي آسيب‌ديده ماه‌ها طول كشيد. در بعضي از ايستگاه‌ها هنوز پلات‌هاي كوچك طلايي براي نشان دادن سطح سيلاب وجود دارد.
گسترش:
احداث خط 4 به رنگ آبي جزو برنامه‌هاي آينده است.
اين خط مركز شهر را به قسمت‌هاي جنوبي آن وصل مي‌كند و قرار است اولين بخش آن تا سال 2015 به بهره‌برداري برسد.
خط يك از دو طرف امتداد يابد و با احداث ايستگاه‌هاي جديد در شمال‌غربي به "فرودگاه بين‌المللي روزينه" منتهي مي‌شود. به اين ترتيب تا سال 2014 ارتباط مستقيم بين مركز شهر و فرودگاه برقرار مي‌گردد.
در مورد خط 5 نيز پيشنهاداتي نه در سطح رسمي ارائه شده است.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Praguem5-0804-sh.jpg
www.wikipedia.org (http://www.wikipedia.org/)
مترو پراگ در كل شهر تردد دارد و با جا‌به‌جايي نزديك به 1.5 ميليون نفر در روز، هفتمين سيستم مترو شلوغ در اروپاست.مترو پراگ - پايتخت جمهوري چك- داراي 3 خط كه هريك با رنگ و علامت خاصي روي نقشه مشخص شده است، 57 ايستگاه و تقريبا 60 كيلومتر است.
خط قرمز در سال 1974، سبز در سال 1978 و زرد در 1985 افتتاح شد.
مترو از 5-4 بامداد تا نيمه شب فعال است. فاصله بين قطارها 3-2 دقيقه است.
بيش از 620 ميليون نفر هر سال از مترو استفاده مي‌كنند.
خط 2 در روي زمين از تونل شيشه‌اي مي‌گذرد.
ايستگاه‌ها:
اكثر ايستگاه‌هاي مترو بزرگ با ورودي‌هاي متعدد و با فاصله است كه اغلب موجب سردرگمي توريست‌ها مي‌شود. بي‌توجهي به علايم و مسير صحيح موجب 10-5 دقيقه اتلاف وقت مي‌شود.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Praguem2-0804-sh.jpg
تمام خط‌ها از سه ايستگاه مركزي شهر مي‌گذرند، بنابر اين امكان تعويض خط براي مسافران وجود دارد. هريك از اين سه ايستگاه براي هر خط سالن خاص دارد.
عمق ايستگاه‌ها متفاوت است. عميق‌ترين ايستگاه در 52 متري سطح زمين قرار دارد.
ديوار بيشتر ايستگاه‌ها با پنل‌هاي رنگي آلومينيومي تزيين شده است. رنگ اين پوشش در هر ايستگاه متفاوت است.
پله برقي‌هاي مترو پراگ به 100 متر مي‌رسد و به گفته سازنده آن‌ها طولاني‌ترين پله برقي در اروپاست. در حالت ايستاده زمان بالا و پايين رفتن آن 2:30 دقيقه است.
بليت:
مسافران قبل از ورود به محدوده مترو بايد بليت خود را خريداري يا معتبر كنند. بازرسان بليت با لباس مخصوص حق چك كردن بليت در هر زمان در اين محدوده را دارند.
قيمت بليت بستگي به مدت زمان استفاده از مترو دارد.
بليت‌ها در تمام وسايل حمل‌ونقل يكسان است. قيمت بليت ساده 26 كرون است كه در روزهاي عادي براي 75 دقيقه سفر و عصرها و تعطيلات 90 دقيقه اعتبار دارد.
بليت براي 5 ايستگاه به جز ايستگاه اول كه حق تعويض خطوط وجود دارد 18 كرون است.
اين بليت غيرقابل انتقال است و مدت سفر نبايد از 30 دقيقه بيشتر شود.
اگرچه مدت زيادي از احداث مترو پراگ نمي‌گذرد اما پيشنهاد ساخت آن به سال‌ها قبل برمي‌گردد. اولين پيشنهاد توسط "لاديسلاف روت" در سال 1898 مطرح شد.
او شوراي شهر را تشويق كرد همزمان با حفاري بخشي از مركز شهر به خاطر فاضلاب، عمليات حفر تونل خط آهن را نيز آغاز كنند. اما پيشنهاد او مورد توافق مقامات قرار نگرفت.
پيشنهاد بعدي و به كار بردن اصطلاح مترو در سال 1926 توسط "بوهوميل بلادا" و "ولاديمير ليست" مطرح شد اگرچه باز مورد قبول واقع نشد اما انگيزه‌اي به سمت يافتن راه‌حل واقعي توسعه حمل‌ونقل سريع در پراگ بود.
دهه 1930 و 1940 شروع كارهاي اجرايي بود. بعد از جنگ جهاني دوم اگرچه طراحي هر سه خط كاملا انجام شده بود، به دليل وضعيت بد اقتصادي همه كارها متوقف شد.
در سال 1967 ساخت مترو آغاز شد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Praguem8-0804-sh.jpg
سيل اروپاي مركزي در اوت 2002 بيشترين خسارت را به آن زد. 19 ايستگاه تخريب و بخشي از سيستم حمل‌ونقل تخريب شد كه بيش از 200 ميليون دلار خسارت داشت.
تعمير ايستگاه‌هاي آسيب‌ديده ماه‌ها طول كشيد. در بعضي از ايستگاه‌ها هنوز پلات‌هاي كوچك طلايي براي نشان دادن سطح سيلاب وجود دارد.
گسترش:
احداث خط 4 به رنگ آبي جزو برنامه‌هاي آينده است.
اين خط مركز شهر را به قسمت‌هاي جنوبي آن وصل مي‌كند و قرار است اولين بخش آن تا سال 2015 به بهره‌برداري برسد.
خط يك از دو طرف امتداد يابد و با احداث ايستگاه‌هاي جديد در شمال‌غربي به "فرودگاه بين‌المللي روزينه" منتهي مي‌شود. به اين ترتيب تا سال 2014 ارتباط مستقيم بين مركز شهر و فرودگاه برقرار مي‌گردد.
در مورد خط 5 نيز پيشنهاداتي نه در سطح رسمي ارائه شده است.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Praguem5-0804-sh.jpg
www.wikipedia.org (http://www.wikipedia.org/)