M@hdi42
17th January 2014, 11:54 AM
آشنايي با مترو كي‌يف
سيستم مترو كي‌يف از ساير متروهاي اتحاد جماهير شوروي سابق كه دكوراسيون رنگين و پر نور دارند، مستثني نيست
سومين خط مترو اتحاد جماهير شوروي سابق بعد از مسكو و سنت‌پترزبورگ در شهر كي‌يف - پايتخت اوكراين- ساخته شد.
مترو كي‌يف داراي 3 خط و 46 ايستگاه است كه اكثرا در زير زمين هستند. ديوار ايستگاه‌ها ستوني يا دروازه مانند است.
يكي از عميق‌ترين ايستگاه‌هاي دنيا آرسنالنا در 102 متري سطح زمين در كي‌يف قرار دارد و مي‌توان از آن به عنوان پناهگاه استفاده كرد.
طول سيستم 59.7 كيلومتر و تعداد قطارها 664 عدد مي‌باشد. ساعت كار مترو از 6 بامداد تا نيمه شب است و روزانه 1.7 ميليون نفر يعني %34 جمعيت شهر را جابه‌جا مي‌كند. در سال 2005 تعداد سفرهاي شهري از مرز 600 ميليون هم گذشت.
تاريخچه:
فكر احداث مترو كي‌يف به سال 1916 برمي‌گردد. يعني زماني كه يك تاجر روسي- آمريكايي درصدد تامين بودجه و نظارت بر ساخت آن برآمد اما به دليل جنگ‌هاي داخلي و جنگ جهاني دوم تا سال 1949 به تعويق افتاد. 11 سال بعد 5.2 كيلومتر از خط مترو به بهره‌برداري رسيد و 5 ايستگاه آن غرب به شرق شهر را پوشش داد. خط يك تا سال 2003 طي مراحل مختلف گسترش يافت.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Kievm1-0803-sh.jpg
احداث خط دوم در دهه 1970 شروع و در 1976 سه ايستگاه اول آن مورد بهره‌برداري قرار گرفت. امتداد آن به سمت شمال و جنوب و تا 1981 و 1984 همچنان رو به گسترش بود.
احداث خط سوم، در سال 1981 آغاز و سه ايستگاه اول آن در 1989 افتتاح شد. اين خط در محور شمال- جنوب قرار دارد و ايستگاه‌هاي مياني آن تا سال 2006 افتتاح گرديد.
معماري:
سيستم مترو كي‌يف از ساير متروهاي اتحاد جماهير شوروي سابق كه دكوراسيون رنگين و پر نور دارند، مستثني نيست. ايستگاه‌هاي قديمي با دقت و جزء به جزء تزيين شده‌اند و نمادي از معماري استاليني بعد از جنگ و نقش‌ونگارهاي سنتي اوكرايني است.
ايستگاه‌هاي بعد از 1963 ظاهر ساده‌تر و شاعرانه‌تري دارند.
در دهه 1970 معماري و دكوراسيون آن‌ها متحول شد و در دهه 1980 در مقايسه با ساير شهر‌ها ابتكار بيشتري پيدا كرد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Kievm3-0803-sh.jpg
تغيير نورپردازي، دكوراسيون و سمبل‌ها بعد از فروپاشي شوروي سابق، شكوه اوليه ايستگاه‌هاي قديمي را از بين برد.
مديريت:
مترو كي‌يف زير نظر شهرداري است كه در اوايل دهه 1990 خصوصي و از وزارت راه جدا شد. مترو داراي چندين هزار نفر كارمند و كارگر است كه اكثرا در تونل‌ها و در طول مسير مشغول كارند. درآمد مترو از فروش بليت و تبليغات گسترده است.
كيفيت:
اكثر مردم از وضعيت مترو به دليل تغييرات اساسي سال‌هاي اخير كه گوي سبقت را از بسياري از شهرهاي غربي ربوده است، راضي هستند.
حضور پليس در همه ايستگاه‌ها، متكديان و افراد مست را از مترو دور مي‌كند.
دوربين‌هاي نظارتي براي جلوگيري از اقدامات تروريستي در تمام ايستگاه‌ها نصب شده است.
قطارها از داخل و خارج تعمير، تعويض يا جديد شده‌اند.
اجازه ورود دوچرخه و هيچ حيواني به داخل واگن‌ها داده نمي‌شود.
عكاسي غيرحرفه‌اي عامه‌پسند نيست و فيلم‌برداري همچنان ممنوع است.
طرح‌هاي آتي:
با انجام طرح‌هاي آتي طول سيستم بين سال‌هاي 2035-2030 تقريبا دو برابر و تعداد ايستگاه‌ها از 45 به 100 عدد مي‌رسد و كل كي‌يف و فرودگاه بريسپيل را پوشش خواهد داد.
www.wikipedia.org (http://www.wikipedia.org/)
سيستم مترو كي‌يف از ساير متروهاي اتحاد جماهير شوروي سابق كه دكوراسيون رنگين و پر نور دارند، مستثني نيست
سومين خط مترو اتحاد جماهير شوروي سابق بعد از مسكو و سنت‌پترزبورگ در شهر كي‌يف - پايتخت اوكراين- ساخته شد.
مترو كي‌يف داراي 3 خط و 46 ايستگاه است كه اكثرا در زير زمين هستند. ديوار ايستگاه‌ها ستوني يا دروازه مانند است.
يكي از عميق‌ترين ايستگاه‌هاي دنيا آرسنالنا در 102 متري سطح زمين در كي‌يف قرار دارد و مي‌توان از آن به عنوان پناهگاه استفاده كرد.
طول سيستم 59.7 كيلومتر و تعداد قطارها 664 عدد مي‌باشد. ساعت كار مترو از 6 بامداد تا نيمه شب است و روزانه 1.7 ميليون نفر يعني %34 جمعيت شهر را جابه‌جا مي‌كند. در سال 2005 تعداد سفرهاي شهري از مرز 600 ميليون هم گذشت.
تاريخچه:
فكر احداث مترو كي‌يف به سال 1916 برمي‌گردد. يعني زماني كه يك تاجر روسي- آمريكايي درصدد تامين بودجه و نظارت بر ساخت آن برآمد اما به دليل جنگ‌هاي داخلي و جنگ جهاني دوم تا سال 1949 به تعويق افتاد. 11 سال بعد 5.2 كيلومتر از خط مترو به بهره‌برداري رسيد و 5 ايستگاه آن غرب به شرق شهر را پوشش داد. خط يك تا سال 2003 طي مراحل مختلف گسترش يافت.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Kievm1-0803-sh.jpg
احداث خط دوم در دهه 1970 شروع و در 1976 سه ايستگاه اول آن مورد بهره‌برداري قرار گرفت. امتداد آن به سمت شمال و جنوب و تا 1981 و 1984 همچنان رو به گسترش بود.
احداث خط سوم، در سال 1981 آغاز و سه ايستگاه اول آن در 1989 افتتاح شد. اين خط در محور شمال- جنوب قرار دارد و ايستگاه‌هاي مياني آن تا سال 2006 افتتاح گرديد.
معماري:
سيستم مترو كي‌يف از ساير متروهاي اتحاد جماهير شوروي سابق كه دكوراسيون رنگين و پر نور دارند، مستثني نيست. ايستگاه‌هاي قديمي با دقت و جزء به جزء تزيين شده‌اند و نمادي از معماري استاليني بعد از جنگ و نقش‌ونگارهاي سنتي اوكرايني است.
ايستگاه‌هاي بعد از 1963 ظاهر ساده‌تر و شاعرانه‌تري دارند.
در دهه 1970 معماري و دكوراسيون آن‌ها متحول شد و در دهه 1980 در مقايسه با ساير شهر‌ها ابتكار بيشتري پيدا كرد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8808/Kievm3-0803-sh.jpg
تغيير نورپردازي، دكوراسيون و سمبل‌ها بعد از فروپاشي شوروي سابق، شكوه اوليه ايستگاه‌هاي قديمي را از بين برد.
مديريت:
مترو كي‌يف زير نظر شهرداري است كه در اوايل دهه 1990 خصوصي و از وزارت راه جدا شد. مترو داراي چندين هزار نفر كارمند و كارگر است كه اكثرا در تونل‌ها و در طول مسير مشغول كارند. درآمد مترو از فروش بليت و تبليغات گسترده است.
كيفيت:
اكثر مردم از وضعيت مترو به دليل تغييرات اساسي سال‌هاي اخير كه گوي سبقت را از بسياري از شهرهاي غربي ربوده است، راضي هستند.
حضور پليس در همه ايستگاه‌ها، متكديان و افراد مست را از مترو دور مي‌كند.
دوربين‌هاي نظارتي براي جلوگيري از اقدامات تروريستي در تمام ايستگاه‌ها نصب شده است.
قطارها از داخل و خارج تعمير، تعويض يا جديد شده‌اند.
اجازه ورود دوچرخه و هيچ حيواني به داخل واگن‌ها داده نمي‌شود.
عكاسي غيرحرفه‌اي عامه‌پسند نيست و فيلم‌برداري همچنان ممنوع است.
طرح‌هاي آتي:
با انجام طرح‌هاي آتي طول سيستم بين سال‌هاي 2035-2030 تقريبا دو برابر و تعداد ايستگاه‌ها از 45 به 100 عدد مي‌رسد و كل كي‌يف و فرودگاه بريسپيل را پوشش خواهد داد.
www.wikipedia.org (http://www.wikipedia.org/)