M@hdi42
17th January 2014, 11:48 AM
آشنايي با مترو مكزيكو سيتي
آن‌چه بيش از هر چيز در مترو مكزيكوسيتي جلب نظر مي‌كند تايرهاي لاستيكي است كه سفري راحت را به همراه دارد
استفاده از تايرهاي لاستيكي در ده خط به‌جاي چرخ‌هاي فلزي قديمي ضمن كاهش صدا، بهترين گزينه در خاك نرم مكزيكوسيتي است.
مترو مكزيكوسيتي- پايتخت مكزيك- بعد از نيويورك بزرگ‌‌‌ترين مترو در آمريكاي شمالي است.
در سال 2006 مترو اين شهر با جا‌به‌جايي 1.460 ميليارد مسافر در رتبه پنجم دنيا قرار گرفت.
شلوغي جاده‌ها و بزرگراه‌ها به خصوص در جنوب شهر كه %40 سفرهاي درون‌شهري در آن انجام مي‌شد، مكزيكوسيتي را در حمل‌ونقل عمومي با مشكلات بسيار جدي مواجه كرده بود. در اين قسمت از شهر 65 خط اتوبوس فعال و با بودن 150.000 اتومبيل شخصي در اوج ترافيك، سرعت تردد حتي از پاي پياده هم كمتر بود.
در سال 1967 مطالعات اوليه در مورد مترو انجام شد، دو سال بعد يعني در 1969 اولين خط مترو با 16 ايستگاه به روي عموم گشوده شد.
در مرحله نخست احداث مترو، مهندسان، زمين‌شناسان، مكانيك‌ها،مهندسان راه و ساختمان، شيمي‌دان‌ها، كارگران آب و فاضلاب، كارشناسان برق، باستان‌شناسان، زيست‌شناسان، كارشناسان تهويه، آمارگران، كارشناسان حمل‌و نقل، حسابداران، اقتصاددانان، وكلا و كارگران حضور داشتند. وجود 4000- 1200 كارشناس و 48000 كارگر منجر به ساخت يك كيلومتر مترو در هر ماه مي‌شد كه سريع‌تر از ساخت هر مترو بود.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8807/666.jpg
زلزله 1985در مقياس 8.1 ريشتر بسياري از خانه‌هاي قديمي، هتل‌ها و حتي ساختمان تلويزيون را فروريخت. آوار ساختمان‌ها، تردد در خيابان‌ها را با مشكل روبه‌رو كرده بود. اما به دليل ساختار مستطيل شكل مترو و اين كه قوسي شكل نبود، هيچ خسارتي به آن وارد نشد و به مردم اطمينان داد بهترين وسيله حمل‌ونقل در زمان بحران خواهد بود.
هر ايستگاه به جاي استفاده از رنگ يا نشانه خاص با لوگوي كوچك خاصي كه به نام ايستگاه يا محيط اطراف بود، مشخص مي‌شد. رنگ زمينه لوگو خط مورد نظر را تداعي مي‌كرد. اگرچه امروزه با اطلاع‌رساني‌هاي انجام شده نيازي به لوگو نيست، اما كاربرد لوگو مختص مترو مكزيك شد.
امروزه از رنگ خاص براي هر خط استفاده مي‌شود.
مترو در حال حاضر داراي 201 كيلومتر طول و با سرعت متوسط 36 كيلومتر در ساعت و حداكثر 80 كيلومتر در ساعت، روزانه 3.882.000 مسافر را جابه‌جا مي‌كند.
از مجموع163 ايستگاه، 24 ايستگاه در چند خط مشتركند.
106 ايستگاه در زير زمين و عميق‌ترين آن در 35 متري از سطح زمين است. 11 ايستگاه داخل شهر و مابقي حومه را پوشش مي‌دهد.
در سال 2007، احداث خط جديد يعني 12 در جنوب‌شرقي شهر كه با خط‌هاي 7، 3، 2 و 8 در ارتباط است، اعلام شد. تا سال 2010 اولين فاز و تا 2011 كل خط با 23 ايستگاه به بهره‌برداري مي‌رسد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8807/44.jpg
بليت:
از آن‌جا كه مترو مكزيكوسيتي ارزان‌ترين در دنياست، قيمت بليت از يك ايستگاه به ايستگاه ديگر 15 سنت است.
مترو براي سالمندان و معلولان خدمات رايگان ارائه مي‌دهد.
استفاده از كارت‌هاي قابل شارژ تا 310 بار سفر نيز امكان‌پذير است.
با بودن ايستگاه‌هاي مشترك، امكان جا‌به‌جايي بين خطوط وجود دارد و نيازي به ترك ايستگاه يا خريد بليت اضافه نيست.
www.wikipedia.org (http://www.wikipedia.org/)
آن‌چه بيش از هر چيز در مترو مكزيكوسيتي جلب نظر مي‌كند تايرهاي لاستيكي است كه سفري راحت را به همراه دارد
استفاده از تايرهاي لاستيكي در ده خط به‌جاي چرخ‌هاي فلزي قديمي ضمن كاهش صدا، بهترين گزينه در خاك نرم مكزيكوسيتي است.
مترو مكزيكوسيتي- پايتخت مكزيك- بعد از نيويورك بزرگ‌‌‌ترين مترو در آمريكاي شمالي است.
در سال 2006 مترو اين شهر با جا‌به‌جايي 1.460 ميليارد مسافر در رتبه پنجم دنيا قرار گرفت.
شلوغي جاده‌ها و بزرگراه‌ها به خصوص در جنوب شهر كه %40 سفرهاي درون‌شهري در آن انجام مي‌شد، مكزيكوسيتي را در حمل‌ونقل عمومي با مشكلات بسيار جدي مواجه كرده بود. در اين قسمت از شهر 65 خط اتوبوس فعال و با بودن 150.000 اتومبيل شخصي در اوج ترافيك، سرعت تردد حتي از پاي پياده هم كمتر بود.
در سال 1967 مطالعات اوليه در مورد مترو انجام شد، دو سال بعد يعني در 1969 اولين خط مترو با 16 ايستگاه به روي عموم گشوده شد.
در مرحله نخست احداث مترو، مهندسان، زمين‌شناسان، مكانيك‌ها،مهندسان راه و ساختمان، شيمي‌دان‌ها، كارگران آب و فاضلاب، كارشناسان برق، باستان‌شناسان، زيست‌شناسان، كارشناسان تهويه، آمارگران، كارشناسان حمل‌و نقل، حسابداران، اقتصاددانان، وكلا و كارگران حضور داشتند. وجود 4000- 1200 كارشناس و 48000 كارگر منجر به ساخت يك كيلومتر مترو در هر ماه مي‌شد كه سريع‌تر از ساخت هر مترو بود.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8807/666.jpg
زلزله 1985در مقياس 8.1 ريشتر بسياري از خانه‌هاي قديمي، هتل‌ها و حتي ساختمان تلويزيون را فروريخت. آوار ساختمان‌ها، تردد در خيابان‌ها را با مشكل روبه‌رو كرده بود. اما به دليل ساختار مستطيل شكل مترو و اين كه قوسي شكل نبود، هيچ خسارتي به آن وارد نشد و به مردم اطمينان داد بهترين وسيله حمل‌ونقل در زمان بحران خواهد بود.
هر ايستگاه به جاي استفاده از رنگ يا نشانه خاص با لوگوي كوچك خاصي كه به نام ايستگاه يا محيط اطراف بود، مشخص مي‌شد. رنگ زمينه لوگو خط مورد نظر را تداعي مي‌كرد. اگرچه امروزه با اطلاع‌رساني‌هاي انجام شده نيازي به لوگو نيست، اما كاربرد لوگو مختص مترو مكزيك شد.
امروزه از رنگ خاص براي هر خط استفاده مي‌شود.
مترو در حال حاضر داراي 201 كيلومتر طول و با سرعت متوسط 36 كيلومتر در ساعت و حداكثر 80 كيلومتر در ساعت، روزانه 3.882.000 مسافر را جابه‌جا مي‌كند.
از مجموع163 ايستگاه، 24 ايستگاه در چند خط مشتركند.
106 ايستگاه در زير زمين و عميق‌ترين آن در 35 متري از سطح زمين است. 11 ايستگاه داخل شهر و مابقي حومه را پوشش مي‌دهد.
در سال 2007، احداث خط جديد يعني 12 در جنوب‌شرقي شهر كه با خط‌هاي 7، 3، 2 و 8 در ارتباط است، اعلام شد. تا سال 2010 اولين فاز و تا 2011 كل خط با 23 ايستگاه به بهره‌برداري مي‌رسد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8807/44.jpg
بليت:
از آن‌جا كه مترو مكزيكوسيتي ارزان‌ترين در دنياست، قيمت بليت از يك ايستگاه به ايستگاه ديگر 15 سنت است.
مترو براي سالمندان و معلولان خدمات رايگان ارائه مي‌دهد.
استفاده از كارت‌هاي قابل شارژ تا 310 بار سفر نيز امكان‌پذير است.
با بودن ايستگاه‌هاي مشترك، امكان جا‌به‌جايي بين خطوط وجود دارد و نيازي به ترك ايستگاه يا خريد بليت اضافه نيست.
www.wikipedia.org (http://www.wikipedia.org/)