mamadshumakher
31st December 2013, 11:47 AM
براساس یک آمار دقیق طی یکسال گذشته «عدم رعایت فاصله» موجب ۱۰ هزار و ۳۹۸ تصادف رانندگی در تهران شده است.
رعایت نکردن فاصله طولی دلیل تصادف زنجیره‌ای اتوبان قم - تهران
و تعداد بیشماری از این حوادث که هر روزه تلفات مالی و جانی سنگینی بر جا میگذارد این سوال را در ذهن ایجاد میکند که چرا این مسائل جدی گرفته نمیشود؟
ایا واقعا رانندگان نمیدانند چقدر فاصله با خودروی جلویی نیاز دارند تا در صورت وقوع اتفاق بتوانند خودرو را به طور ایمن متوقف کنند؟
این مطلب از وبلاگ اقای حسین قاسمی نژاد برداشته شده:
رعايت فاصله طولي در رانندگي (http://hghaseminejad.blogfa.com/post-139.aspx)
حکایت ماشینهای پارک شده یا گیر افتاده در ترافیک که دیگر معلوم است: گاهی به اندازه عبور یک نفر در میان دو ماشین فضای خالی وجود ندارد. با این حال گاهی ماشینها با چنان شتابی شروع به حرکت میکنند که گویی فضای جلوی آنها بکلی خالی شده است.
تا آنجایی که بخاطر دارم در کتابهای آیین نامه رانندگی قدیمی، چیزهایی هم در مورد نسبت فاصله بین خودروها با سرعت آنها ذکر شده بود. اما اولا چنین اطلاعاتی بسیار محدود بود و ثانیا کسی در عمل به آن توجهی نمی کرد و نمیکند. از آیین نامه های جدید هم خبری ندارم.
در کتابهای آیین نامه رانندگی بریتانیا اولا حد اقل فاصله نسبت به سرعت چندین بار ذکر شده است و ثانیا الزام رعایت آن مورد تاکید قرار گرفته است. جالب اینجاست که حد اقل فاصله در شرایط بارانی نیز اعلام شده است. البته این فاصله بر حسب زمان معین شده است. بر این اساس فاصله شما با خودروی جلویی باید حداقل دو ثانیه باشد و در شرایط بارانی چهار ثانیه. ماشینی که با سرعت ۶۲ مایل (حدود ۱۰۰ کیلومتر ) بر ساعت حرکت میکند در هر دوثانیه حدود ۵۵.۵ متر میپیماید. بعبارت دیگر خودروی که با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت میکند باید حداقل ۵۵.۵ متر با ماشین جلویش فاصله داشته باشد.
شما می توانید با در نظر گرفتن یک جسم ثابت در کنار جاده مانند سایه یک درخت فاصله خودرا را به ثانیه محاسبه کنید.
البته واقعیت امر آن است که این دو ثانیه در بلاد فرنگ هم بطور کامل رعایت نمیشود و همین مسئله عامل یک سوم از تصادفات اینجاست. با اینحال فاصله ای که در اینجا عموما رعایت میشود زمین تا آسمان با ایران تفاوت دارد. ممکن است گاهی، مثلا هنگامی که ماشنی وارد لاین دیگری میشود برای لحظه ای فاصله اش با خودروهای جلو و عقبش کم شود اما خیلی زود این فاصله به حد قابل قبولی میرسد. در بد ترین حالت میتوان گفت هیچ راننده هوشیاری (نه مست) در انگلستان با سرعت ۱۱۰ کیلومتر (۷۰ مایل) در شرایط عادی در ۱۵-۱۰ متری ماشین جلویش رانندگی نمیکند تا چه رسد به دو سه متری آن.
در شرایط پارک یا ترافیک سنگین هم ماشین شما باید به اندازه ای با ماشین جلویی فاصله داشته باشد که براحتی بتوانید کف چرخهای عقب آن را ببینید. این فاصله در عمل حدود ۲.۵-۱.۵ متر است. رعایت این فاصله باعث میشود که شما همیشه امکان تغییر مسیر یا تغییر لاین یا مانورهای دیگر را (البته اگر مانع دیگری نباشد) داشته باشید و کمتر احساس گیر افتادن در ترافیک شما را آزار دهد.
با این توصیف براحتی میتوان دریافت که رانندگی در ایران، از نظر رعایت فاصله ایمنی، در بسیاری موارد نمایشی از جنون است که چون به آن کامالا عادت کرده ایم خطر آنرا، دست کم به اندازه کافی، حس نمی کنیم. من همانگونه که در بالا آوردم این رفتارها را بخشی از فرهنگ "جان بازی" (نه جانبازی) میدانم که خود متاثر از بی ارزش بودن جان آدمیان در نگرش ایرانی است .
منبع:http://hghaseminejad.blogfa.com/post-87.aspx
خب به میزان اهمیت این فاصله اگاهی پیدا کردیم.به نظر شما چگونه میتوان این آگاهی را به کل مردم جامعه و همینطور رانندگان در حال حرکت منتقل کرد؟
چه ایده ای برای متذکر شدن این فاصله قانونی میتوان ارائه داد؟
به نظر شما اگر راننده در هنگام رانندگی آگاه شود که فاصله ی قانونی را رعایت نکرده است ,اقدام به افزایش فاصله خود میکند؟
یکی از مواردی که به نظرم میتونه فقط جنبه اطلاع رسانی به رانندگان داشته باشه نصب چراغی پشت خودرو هاست.این چراغ میتونه روی سپر هم نصب بشه.نور چراغ طوری باید باشه که تو روز هم دیده بشه.جنبه نوردهی نداشته باشه.جنبه دیده شدن داشته باشه.یعنی نور تو چشم راننده ی پشتی نخوره.و به مداری نیاز داریم که بتونه سرعت خودرو(خودرویی که چراغ روش نصب شده) و فاصله خودروی عقبی رو تشخیص بده.
این چراغ تا زمانی که خودروی پشتی فاصله رو رعایت کنه سبز دیده میشه.اگر خودروی پشتی فاصلشو با ما کم کنه روی سپر نور زرد ببینه اگر فاصلش خیلی خطرناک شد نور قرمز ببینه.این حساسیت باید با افزایش سرعت تغییر کند.یعنی هر چه سرعت ما بیشتر باشد خودروی پشت سری هم باید فاصله بیشتری با ما ایجاد کند تا نور سبز را روی سپر خودروی ما ببیند.
دوست دارم شما هم نظرتونو درباره تمام جوانب این موضوع بگید.
رعایت نکردن فاصله طولی دلیل تصادف زنجیره‌ای اتوبان قم - تهران
و تعداد بیشماری از این حوادث که هر روزه تلفات مالی و جانی سنگینی بر جا میگذارد این سوال را در ذهن ایجاد میکند که چرا این مسائل جدی گرفته نمیشود؟
ایا واقعا رانندگان نمیدانند چقدر فاصله با خودروی جلویی نیاز دارند تا در صورت وقوع اتفاق بتوانند خودرو را به طور ایمن متوقف کنند؟
این مطلب از وبلاگ اقای حسین قاسمی نژاد برداشته شده:
رعايت فاصله طولي در رانندگي (http://hghaseminejad.blogfa.com/post-139.aspx)
حکایت ماشینهای پارک شده یا گیر افتاده در ترافیک که دیگر معلوم است: گاهی به اندازه عبور یک نفر در میان دو ماشین فضای خالی وجود ندارد. با این حال گاهی ماشینها با چنان شتابی شروع به حرکت میکنند که گویی فضای جلوی آنها بکلی خالی شده است.
تا آنجایی که بخاطر دارم در کتابهای آیین نامه رانندگی قدیمی، چیزهایی هم در مورد نسبت فاصله بین خودروها با سرعت آنها ذکر شده بود. اما اولا چنین اطلاعاتی بسیار محدود بود و ثانیا کسی در عمل به آن توجهی نمی کرد و نمیکند. از آیین نامه های جدید هم خبری ندارم.
در کتابهای آیین نامه رانندگی بریتانیا اولا حد اقل فاصله نسبت به سرعت چندین بار ذکر شده است و ثانیا الزام رعایت آن مورد تاکید قرار گرفته است. جالب اینجاست که حد اقل فاصله در شرایط بارانی نیز اعلام شده است. البته این فاصله بر حسب زمان معین شده است. بر این اساس فاصله شما با خودروی جلویی باید حداقل دو ثانیه باشد و در شرایط بارانی چهار ثانیه. ماشینی که با سرعت ۶۲ مایل (حدود ۱۰۰ کیلومتر ) بر ساعت حرکت میکند در هر دوثانیه حدود ۵۵.۵ متر میپیماید. بعبارت دیگر خودروی که با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت میکند باید حداقل ۵۵.۵ متر با ماشین جلویش فاصله داشته باشد.
شما می توانید با در نظر گرفتن یک جسم ثابت در کنار جاده مانند سایه یک درخت فاصله خودرا را به ثانیه محاسبه کنید.
البته واقعیت امر آن است که این دو ثانیه در بلاد فرنگ هم بطور کامل رعایت نمیشود و همین مسئله عامل یک سوم از تصادفات اینجاست. با اینحال فاصله ای که در اینجا عموما رعایت میشود زمین تا آسمان با ایران تفاوت دارد. ممکن است گاهی، مثلا هنگامی که ماشنی وارد لاین دیگری میشود برای لحظه ای فاصله اش با خودروهای جلو و عقبش کم شود اما خیلی زود این فاصله به حد قابل قبولی میرسد. در بد ترین حالت میتوان گفت هیچ راننده هوشیاری (نه مست) در انگلستان با سرعت ۱۱۰ کیلومتر (۷۰ مایل) در شرایط عادی در ۱۵-۱۰ متری ماشین جلویش رانندگی نمیکند تا چه رسد به دو سه متری آن.
در شرایط پارک یا ترافیک سنگین هم ماشین شما باید به اندازه ای با ماشین جلویی فاصله داشته باشد که براحتی بتوانید کف چرخهای عقب آن را ببینید. این فاصله در عمل حدود ۲.۵-۱.۵ متر است. رعایت این فاصله باعث میشود که شما همیشه امکان تغییر مسیر یا تغییر لاین یا مانورهای دیگر را (البته اگر مانع دیگری نباشد) داشته باشید و کمتر احساس گیر افتادن در ترافیک شما را آزار دهد.
با این توصیف براحتی میتوان دریافت که رانندگی در ایران، از نظر رعایت فاصله ایمنی، در بسیاری موارد نمایشی از جنون است که چون به آن کامالا عادت کرده ایم خطر آنرا، دست کم به اندازه کافی، حس نمی کنیم. من همانگونه که در بالا آوردم این رفتارها را بخشی از فرهنگ "جان بازی" (نه جانبازی) میدانم که خود متاثر از بی ارزش بودن جان آدمیان در نگرش ایرانی است .
منبع:http://hghaseminejad.blogfa.com/post-87.aspx
خب به میزان اهمیت این فاصله اگاهی پیدا کردیم.به نظر شما چگونه میتوان این آگاهی را به کل مردم جامعه و همینطور رانندگان در حال حرکت منتقل کرد؟
چه ایده ای برای متذکر شدن این فاصله قانونی میتوان ارائه داد؟
به نظر شما اگر راننده در هنگام رانندگی آگاه شود که فاصله ی قانونی را رعایت نکرده است ,اقدام به افزایش فاصله خود میکند؟
یکی از مواردی که به نظرم میتونه فقط جنبه اطلاع رسانی به رانندگان داشته باشه نصب چراغی پشت خودرو هاست.این چراغ میتونه روی سپر هم نصب بشه.نور چراغ طوری باید باشه که تو روز هم دیده بشه.جنبه نوردهی نداشته باشه.جنبه دیده شدن داشته باشه.یعنی نور تو چشم راننده ی پشتی نخوره.و به مداری نیاز داریم که بتونه سرعت خودرو(خودرویی که چراغ روش نصب شده) و فاصله خودروی عقبی رو تشخیص بده.
این چراغ تا زمانی که خودروی پشتی فاصله رو رعایت کنه سبز دیده میشه.اگر خودروی پشتی فاصلشو با ما کم کنه روی سپر نور زرد ببینه اگر فاصلش خیلی خطرناک شد نور قرمز ببینه.این حساسیت باید با افزایش سرعت تغییر کند.یعنی هر چه سرعت ما بیشتر باشد خودروی پشت سری هم باید فاصله بیشتری با ما ایجاد کند تا نور سبز را روی سپر خودروی ما ببیند.
دوست دارم شما هم نظرتونو درباره تمام جوانب این موضوع بگید.