مشکل آنژین صدری!

[*nura*]

آنژین صدری یا آنژین قلبی (به انگلیسی و از ریشه لاتین Angina pectoris) که به آن (چِست پین) هم گفته می‌شود به وضعیتی گویند که بیمار دچار درد قفسه سینه شده باشد که منشأ درد بیماری های شریان کرونری باشد. دلیل ظهور آنژین صدری فقدان اکسیژن کافی در ماهیچه‌های قلبی ست. این درد اغلب در ناحیه میان‌سینه چپ و با قابلیت انتشار(بیشتر در نوع ناپایدار) به بازوی چپ(گاه هردو بازو)٬ فک و بخش میانه دو شانه نیز دارد.


آنژین (درد قفسه سینه) ناشی از انسداد نسبی شریان های کرونر قلبی( آترواسکلروز )به مفهوم این است که قلب٬ خون کافی به‌خصوص در هنگام ورزش٬ فعالیت نیمه‌سنگین و سنگین و یا مواجهه با استرس دریافت نمی‌کند. اگر درد قفسهٔ سینه در هنگام استراحت وجود داشته ویا درد پس از تظاهر٬ ظرف چند دقیقه بهبود نیابد احتمال حمله قلبی وجود داشته و باید بیمار به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل شود.

بعضی عوامل خطرساز پیدایش آنژین سن بالا٬ جنسیت با درصد بالای بروز در مردان٬ یائسگی٬ سابقه‌خانوادگی آنژین،دیابت ٬ مصرف دخانیات٬ کلسترول بالا(هایپرکلسترومی)٬ افزایش لحظه‌ای و یا زیادی فشار خون مزمن٬ چاقی٬ کمی تحرک و فعالیت بدنی و استرس می‌باشند.

انواع

معمولا آنژین موقتی است و گاهی هم دردی مزمن و ماندگار است. از نظر پزشکی آنژین به دو نوع تقسیم می‌شود:

آنژین پایدار

آنژین پایدار(stable angina) نوعی ایسکمی در میوکارد است که بدلیل افزایش درخواست متابولیک ماهیچه قلب (میوکارد) رخ می‌دهد. دلیل بروز درد یا شرایط افزایش کار قلب شامل فعالیت بدنی٬ استرس با منشأ روانی و واکنش به هوای سرد بوده و یا بدلیل آسیب‌های غیر قلبی که نیاز به اکسیژن را افزایش داده و یا پرفیوژن قلبی را کاهش می‌دهند. از این موارد می‌توان به کم‌خونی حاد٬ هیپرتیروئیدیسم٬فشار خون بالا و تب شدید اشاره نمود. درد بیمار با هرکدام از دلایل بالا ظاهر گردیده و با استراحت محو می‌شود. مهم‌ترین علت ابتلا به آنژین پایدار وجود آترواسکلروز ثابت در شریان کرونر بوده که ۷۰ تا ۷۵ درصد مجرای شریان بسته شده باشد. مدت‌زمان بروز درد از یک تا ۲۰ دقیقه ممکن است متغیر باشد و پاسخ فارماکولوژیک بیمار به TNGزیرزبانی مناسب است.

آنژین ناپایدار

آنژین ناپایدار(Unstable angina) می‌تواند بدون مقدمه ایجاد شود و یا آنژین پایداری که حتی در حالت استراحت توسط شخص حس شود، آنژین حالت ناپایدار به خود گرفته‌است. تمام شرایط و حالات آنژین پایدار شامل محدوده ایجاد درد و کیفیت آن در این نوع آنژین نیز وجود دارد اما شدت و تناوب و مدت‌زمان آن شدیدتر است. آنژین ناپایدار بسیار خطرناک بوده و در ۱۰ درصد بیماران به یک سکته قلبی تبدیل می‌شود. علت آن کمبود اکسیژن مورد نیاز بافت ماهیچه قلب است. این کمبود اکسیژن به دلیل افزایش نیاز میوکارد نبوده و به علت ناتوانی قلب در پمپ کردن خون کافی درون شریان کرونر ایجاد می‌شود. درد در این نوع آنژین نیز به علت وجود انسداد و تنگی پلاکتی درون کرونر است ولی شکسته شدن پلاک‌های درون کرونر و ایجاد میکروآمبولی می‌تواند منجر به انسدادهای دیگری شود. درمان و دخالت‌های پزشکی و پیگیری آنژین ناپایدار همان است که در آنژین پایدار وجود دارد.


علایم و نشانه ها

آنژین (در هردو نوع) در بیمار پیش از احساس مشخصه درد خود را با احساس ناراحتی٬ هراس٬ سوزش٬ احساس فشار و سنگینی بر روی قفسه سینه بروز می‌دهد. ازآنجا که سنسورهای درد مشخص مربوط به قلب بر روی اعصاب وجود نداشته و بطور اشتراکی از سری اعصاب درد پوستی و اندام فوقانی بهره می‌برد٬ درد ناشی از آنژین بصورت قابل انتشار به بازو٬ انگشت کوچک دست چپ٬ فک و گردن است. درد فشارنده در ناحیه قفسه سینه و ازبین رفتن آن ظرف چند دقیقه پس از استراحت یا مصرف دارو تجویز شده توسط پزشک از شاخصه‌های نوع پایدار آن است. در برخی بیماران حالت تهوع٬ احساس کاذب آروغ زدن و تعریق نیز همراه با درد بروز می‌کند. نوعی آنژین با نام آنژین پرینزمتال وجود دارد که بیشتر در زنان جوان دیده می‌شود و در آن رگ‌های کرونر عادی و بدون انسداد بوده و دلیل آن اسپاسم در شریان کرونر است.


درمان

هدف از درمان آنژین بازگرداندن توانایی انجام زندگی روزمره و توان فعالیت به میزان متوسط و درمان بیماری قلبی زمینه‌ای و پیشگیری از وخیم شدن آن است.


درمان دارویی




استفاده از داروهای نیترات دار همانند نیتروگلیسیرین (Nitroglycerin): نیترات‌ها باعث انبساط موقت شریانها، و در نتیجه احیای جریان خون در رگهای جریان پایین می‌گردد. این دارو به فرم‌های متنوعی در بازار موجود است. از عوارض جانبی این قسم از داروها می‌توان به سرگیجه و سردرد اشاره کرد.

استفاده از داروهای بلوک کننده بتا: (نظیر پروپرانولول یا آتنولول)این داروها با توقف اثر اپی نفرین بر روی گیرنده‌های بتای قلب و در نتیجه باعث کاهش سرعت فعالیت قلبی و فشار خون می‌گردند. بیماران آسمی از این دارو پرهیز داده می‌شوند.





استفاده از داروهای بلوک کننده کانال کلسیم : آنتاگونیست‌ کلسیم(نظیر نیفدیپین) این داروها همانند نیترات‌ها عمل می‌کنند و باعث انبساط شریانها می‌گردند، اما طرز کارشان متفاوت است مانند نیفدیپین

استفاده از داروهای آسپرین : آسپیرین با اختلال در انعقاد خون باعث کاهش احتمال تشکیل لخته‌های خطر زا در قلب می‌شود.
استفاده از داروهای ضد-پلاکت: از این قسم داروها برای بیمارانی استفاده می‌گردد که به آسپیرین حساسیت دارند. نمونهٔ اینگونه دارو Clopidogrel تیکلوپدین است.
استفاده از داروهای رقیق ساز خون: داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین (Warfarin) را می‌توان نام برد.

درمان تهاجمی(Invasive)

در صورت موثر نشدن داروها ممکن است جراحی لازم شود روش‌های مختلف جراحی جهت رفع انسداد عروق خونی یا گشاد کردن عروق وجود دارد که موجب جریان خون بهتر قلب می‌شود .


آنژیوپلاستی
بای‌پس یا عمل جراحی گذرگاه شریان کرونری



تغذیه

پرهیز از چربی‌های اشباع شده(گوشت و لبنیات پرچربی)٬ کافئین و الکل و استفاده از سبزیهای تازه٬ غلات کامل و اسیدهای چرب ضروری در آنژین باید رعایت گردد. مکمل‌ها نیز با تقویت عضله قلب٬ کاهش کلسترول و تقویت بافت همبند و تسهیل کار سلول‌های خونی موجب کاهش علایم آنژین می‌شوند.


پیگیری

مشخصات و خط سیر پیدایش آنژین باید کنترل شود٬ تعداد دفعات بروز آن مدت زمان بروز درد مهم است.اگر الگوی درد تغییر کند باید با پزشک مشورت نمود.




منابع:


Coronary Artery Disease ص۵۳-۶۴. American College of Physicians

[*nura*]

انجمن قلب آمریکا در مورد آنژین صدری
http://www.heart.org/HEARTORG/#

[sr hesabi]

آنژین صدری

آنژین صدری یا آنژین قلبی(Angina pectoris) : درد قفسه سینه ناشی از بیماری عروق کرونری قلب است که به علت انسداد نسبی شریان های کرونر قلب( ودر نتیجه عدم رسیدن خون کافی به قلب) به وجود می‌آید و آترواسکلروز که در اثر تجمع چربی (کلسترولLDL) در دیواره داخلی رگها به وجود می آید، نقش مستقیم در بیماری شریان‌های کرنری دارد. بعضی عوامل خطرساز پیدایش آنژین عبارت است از سن بالا، جنس مرد، زنان بعد از یائسگی، فشار خون بالا، دیابت، کشیدن سیگار ، کلسترول بالای نوع LDL ، چاقی، سابقه خانوادگی، کمی تحرک و فعالیت بدنی و استرس روحی .


دلیل ظهور آنژین صدری فقدان اکسیژن کافی در ماهیچه‌های قلبی است. دربیماران با انسدادمزمن آترواسکلروتیک قلبی، معمولا علایم و نشانه های آنژین بصورت احساس فشار یا درد فشارنده در ناحیه قفسه سینه که با فعالیت فیزیکی ویا استرس ظاهر گردیده و با استراحت مجدد بیمار یا مصرف نیتروگلیسرین زیر زبانی درد محو می‌شود. که درد ظرف چند دقیقه در اثر استراحت یا مصرف دارو تجویز شده توسط پزشک بهبود می‌یابد

اما در حالتی که آنژین در حالت استراحت توسط شخص حس شود یا جدیدا و در طی ۴ تا ۶ هفته اخیر شروع شده باشد (قبلا سابقه درد سینه ناشته است) و یا در بیمار با سابقه قبلی درد سینه، شدت درد افزایش یافته باشد یا با درمان معمول همیشگی بهبود نیابد، آنژین حالت «ناپایدار» (Unstable angina) به خود گرفته‌است. آنژین ناپایدار بسیار خطرناک بوده و از علائم قریب الوقوع بودن احتمال یک سکته قلبی است. پس اگر درد قفسه سینه در هنگام استراحت باشد یا درد ظرف چند دقیقه بهبود نیابد باید فورا بدون اتلاف وقت با مرکز اورژانس یا نزدیکترین مرکز درمانی تماس گرفت زیرا ممکن است یک حمله قلبی (سکته) رخ داده باشد .


مراحل بررسی: اولین اقدام پزشکی بعد از شرح حال ومعاینه پزشک معالج، گرفتن نوار قلب شما می باشد. در صورت طبیعی بودن نوار قلب، ممکن است بسته به کیفیت درد شما قبل یا بعد از چک آنزیم قلبی و یا اکوکاردیوگرافی، از شما تست ورزش انجام شود در تست ورزش در حالی که روی سطح متحرک ( تردمیل ) حرکت می‌کنید از شما نوار قلبی گرفته می‌شود تا پاسخ قلب به فعالیت سنجیده شود. بر اساس نتایج حاصله، ممکن است نیاز به انجام دادن آنژیوگرافی داشته باشید در آنژیوگرافی کاتتر نازکی معمولا از طریق شریان رانی به طرف قلب رانده می‌شود و با تزریق ماده حاجب از جریان خون عروق قلبی تصویر برداری می شود. با این روش تشخیصی هرگونه تنگی یا انسداد در عروق قلب یا عروق اطراف آن مشخص شده وبسته به آناتومی رگ درگیر و شرایط دیگر بیمار همزمان با روش آنژیوپلاستی (باز کردن رگ با بالون و استنت) یا بعدا با عمل جراحی بای پس شریان کرنری رگ درگیر بازگشایی میشود.

انواع درمان آن‍‍‍‍ژین:

هدف از درمان آنژین دو چیز است :

۱- توانایی انجام دادن ورزش و فعالیت به میزان متوسط : (با داروهایی نظیر نیتروگلیسیرین یا ضد کانال کلسیم ( نظیر نیفدیپین،آمیلودیپین،دیلتی ازیم و وراپامیل) به منظور تسهیل جریان خون و یا داروهای ضد گیرنده بتا ( نظیر پروپرانولول یا آتنولول یا متوپرولولول ) به منظورکاهش فشار خون، تعداد ضربان قلب و قدرت پمپاژ قلب که در نتیجه میزان نیاز قلب به اکسیژن را کم می‌کنند و یا نهایتا در صورت موثر نشدن داروها، روش های مداخله ای غیرتهاجمی(آنژیوپلاستی (باز کردن رگ با بالون و استنت)) و یا تهاجمی (جراحی باز بای پس شریان کرنری ) ممکن است جهت رفع انسداد عروق خونی یا گشاد کردن عروق لازم شود.

۲- درمان بیماری قلبی زمینه ای و پیشگیری از بدتر شدن بیماری: استفاده از سایر داروهای ضد پلاکت(مثل آسپیرین یا Clopidogrel (PLAVIX یا Osvix) یا ضد انعقادی (هپارین یا وارفارین) جهت کاهش احتمال تشکیل لخته‌های خطرزا و یا استفاده از داروهای کاهنده کلسترول و تثبیت کننده پلاک آترواسکلروتیک: (مثل آتورواستاتین و….)

الف – درمان دارویی آنژین:

استفاده از داروهای ترکیب نیترات : همانند نیتروگلیسیرین (Nitroglycerin): نیترات‌ها باعث انبساط موقت شریانها، و در نتیجه افزایش جریان خون در رگهای تنگ شده می‌گردد.

این دارو به فرم‌های متنوعی در بازار موجود است.

از عوارض جانبی این داروها می‌توان به سردرد اشاره کرد.

استفاده از داروهای بلوک کننده بتا: این داروها جلوی آثار اپینفرین بر روی گیرنده‌های بتای قلب را گرفته و در نتیجه باعث کاهش سرعت ضربان قلب، شدت انقباض قلبی و فشار خون می‌گردند. بیماران آسمی از این دارو پرهیز داده می‌شوند.

استفاده از داروهای بلوک کننده کانال کلسیم: این داروها دو دسته متفاوت عمده دارند . برخی فقط همانند نیترات‌ها عمل می‌کنند و باعث انبساط شریانها می‌گردند، اما طرز کارشان متفاوت است مانند نیفدیپین و آمیلودیپین . برخی علاوه بر اثر فوق اثر مشابه بتا بلوکرها را هم دارند مثل وراپامیل و دیلتیازیم.

استفاده از داروهای ضد پلاکت آسپیرین: با جلوگیری از انعقاد خون باعث کاهش احتمال تشکیل لخته‌های خطرزا درعروق قلب می‌شود.استفاده از سایر داروهای ضد پلاکت: نمونهٔ اینگونه دارو Clopidogrel (PLAVIX یا Osvix) است از این داروها برای بیمارانی استفاده می‌گردد که به آسپیرین حساسیت دارند یا نیاز به مهار شدید تجمع پلاکتی دارند مثل آنژین ناپایدار یا سکته قلبی یا بعد از آنژیوپلاستی.

استفاده از داروهای ضد انعقاد: مانند هپارین برای آن‍ین ناپایدار و سکته قلبی و یا وارفارین در موارد خاص.استفاده از داروهای کاهنده کلسترول و تثبیت کننده پلاک آترواسکلروتیک: مثل استاتین ها(آتورواستاتین و….)

ب- درمان مداخله ای تهاجمی:

مثل آنژیوپلاستی (باز کردن رگ با بالون و استنت (http://galb.ir/archives/775)) یا عمل جراحی بای پس شریان کرنری براساس نظر پزشک. آنژیوپلاستی (به کمک بالن و استنت (http://galb.ir/archives/775))

۱- آنژیوپلاستی (Angioplasty (http://galb.ir/archives/775)) یا ‌بازسازی رگ شیوه‌ای درمانی برای رفع تنگی رگهای خونی است .از این عمل اغلب در آنژین صدری و برای رفع گرفتگی سرخ‌رگ‌های کُرنری قلب استفاده می‌شود، ولی در مورد سایر سرخرگهای بدن مثل تنگی شریان کلیه ویا پاها نیز ممکن است .

آنژیوپلاستی معمولاً به دنبال آنژیوگرافی و تشخیص قطعی رگهای مسدود شده انجام می گیرد . طی آن نواحی باریک شدهٔ مجرای رگ به کمک باد کردن یک بالن کوچک مخصوص در داخل رگ، باز می‌شوند و اغلب همزمان با بالن آنژیوپلاستی یک تورینه فلزی بنام استنت (stent) بکار می‌برند تا مانع از بازگشت و عود سریع انسداد مجدد رگ شود.


منبع (http://galb.ir/archives/605)