pourbehesht
18th December 2013, 02:54 AM
نقش ملاتونین در پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی
http://vimb.ir/content/news/100/100l.jpg محققان چینی دریافته اند استفاده از ملاتونین قبل از پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی به مغز حیوانات آزمایشگاهی که جهت ترمیم آسیب های ناشی از سکته استفاده می شوند، باعث
می شود سلول های بنیادی بعد از پیوند بیشتر زنده بمانند.
به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، مطالعات قبلی نشان داده اند که 80 در صد سلول های بنیادی مزانشیمی در 72 ساعت بعد از پیوند میمیرند. اما با به کارگیری ملاتونین قبل
از پیوند بقای سلول ها به طور قابل توجهی افزایش می یابند.غده pineal یا اپی فیزغده درون ریز کوچکی است که در مرکز مغز اما خارج از سد خونی آن قرار گرفته است. ملاتونین که از
این غده ترشح می شود به عنوان پیام عمل کرده و قسمتی از سیستمی است که چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کنند. ملاتونین به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی شناخته می شود
ونیز برای درمان اختلالات خواب استفاده می شود. در این مطالعه محققان از ملاتونین بر روی سلولهای بنیادی مزانشیمی یا MSC استفاده کرده اند. این سلول ها از حیوانات آزمایشگاهی
که برای مطالعه سکته مغزی تولید شده بودند به دست آمده اند.مطالعات قبلی نشان داده اند که MSC گیرنده M1و M2 ملاتونین را بیان می کنند. به گفته محققان سلول های مزانشیمی
می توانند از افراد بیمار و بدون ملاحظات اخلاقی به دست آیند. این سلول ها به انواع سلول ها تمایز می یابند و با پیوند آن ها عملکرد سلول های مغز دچار سکته ، بهبود می یابند. در این
مطالعه ازموش های آزمایشگاه استفاده شده است. سلول های بنیادی مزانشیمی مورد بحث و نیز سلول های بنیادی که در معرض ملاتونین قرار نگرفته بودند به دوگروه از موش ها پیوند
زده شده اند. نتایج نشان می دهد سلول هایی که قبل از پیوند در معرض ملاتونین بوده اند مسیر پیام رسانی به نام Erk1\2 را فعال می کنند. این مسیر مجموعه ای از پروتئین هاست که
یک پیام را از گیرنده سطح سلول به DNA واقع در هسته سلول منتقل می کنند. محققان خاطر نشان کرده اند که ملاتونین اثری بر روی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی ندارد. محققان
می گویند پیوند این سلول ها ممکن است اثر مثبت بر روی ترشح یک فاکتور رشد به نام VEGF داشته باشد. VEGF یک پروتئین پیام رسان تولید شده توسط سلول ها ست که رشد رگ ها ی
خونی را تحریک می کند که می تواند ذخیره اکسیژن برای بافت ها را زمانی که جریان خون ناکافی است تامین کند. شناسایی عواملی که می تواند بر روی بقای سلول های بنیادی به کار
رفته در درمان اختلالات دستگاه عصبی تاثیرگذار باشد مهم است.
نتایج مطالعه درنشریه Cell Transplantation ارائه شده است.
منبع : بنیان
http://vimb.ir/content/news/100/100l.jpg محققان چینی دریافته اند استفاده از ملاتونین قبل از پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی به مغز حیوانات آزمایشگاهی که جهت ترمیم آسیب های ناشی از سکته استفاده می شوند، باعث
می شود سلول های بنیادی بعد از پیوند بیشتر زنده بمانند.
به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، مطالعات قبلی نشان داده اند که 80 در صد سلول های بنیادی مزانشیمی در 72 ساعت بعد از پیوند میمیرند. اما با به کارگیری ملاتونین قبل
از پیوند بقای سلول ها به طور قابل توجهی افزایش می یابند.غده pineal یا اپی فیزغده درون ریز کوچکی است که در مرکز مغز اما خارج از سد خونی آن قرار گرفته است. ملاتونین که از
این غده ترشح می شود به عنوان پیام عمل کرده و قسمتی از سیستمی است که چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کنند. ملاتونین به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی شناخته می شود
ونیز برای درمان اختلالات خواب استفاده می شود. در این مطالعه محققان از ملاتونین بر روی سلولهای بنیادی مزانشیمی یا MSC استفاده کرده اند. این سلول ها از حیوانات آزمایشگاهی
که برای مطالعه سکته مغزی تولید شده بودند به دست آمده اند.مطالعات قبلی نشان داده اند که MSC گیرنده M1و M2 ملاتونین را بیان می کنند. به گفته محققان سلول های مزانشیمی
می توانند از افراد بیمار و بدون ملاحظات اخلاقی به دست آیند. این سلول ها به انواع سلول ها تمایز می یابند و با پیوند آن ها عملکرد سلول های مغز دچار سکته ، بهبود می یابند. در این
مطالعه ازموش های آزمایشگاه استفاده شده است. سلول های بنیادی مزانشیمی مورد بحث و نیز سلول های بنیادی که در معرض ملاتونین قرار نگرفته بودند به دوگروه از موش ها پیوند
زده شده اند. نتایج نشان می دهد سلول هایی که قبل از پیوند در معرض ملاتونین بوده اند مسیر پیام رسانی به نام Erk1\2 را فعال می کنند. این مسیر مجموعه ای از پروتئین هاست که
یک پیام را از گیرنده سطح سلول به DNA واقع در هسته سلول منتقل می کنند. محققان خاطر نشان کرده اند که ملاتونین اثری بر روی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی ندارد. محققان
می گویند پیوند این سلول ها ممکن است اثر مثبت بر روی ترشح یک فاکتور رشد به نام VEGF داشته باشد. VEGF یک پروتئین پیام رسان تولید شده توسط سلول ها ست که رشد رگ ها ی
خونی را تحریک می کند که می تواند ذخیره اکسیژن برای بافت ها را زمانی که جریان خون ناکافی است تامین کند. شناسایی عواملی که می تواند بر روی بقای سلول های بنیادی به کار
رفته در درمان اختلالات دستگاه عصبی تاثیرگذار باشد مهم است.
نتایج مطالعه درنشریه Cell Transplantation ارائه شده است.
منبع : بنیان