شعر ادبی

[f@rahani]

الا یا ایها الساقی ادرکاسا و ناولها


که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکلها



مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم

جرس فریاد میدارد که بربندید محملها



شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبک باران ساحلها



ببوی نافه کآخر صبا زان طره بگشاید

زتاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها



همه کارم ز خود کامی به بد نامی کشید آخر

نهان کی ماند ان رازی کزو سازند محفلها



بمی سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

که سالک بیخبر نبود ز راه و رسم منزلها



حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ

متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها