fatima2012
29th November 2013, 01:01 PM
محققان استرالیایی در دستاورد شگفت‌انگیز خود با الهام از سنجاقکها نوعی سطح نانوفناورانه ابداع کرده‌اند که بطور فیزیکی باکتریها را از بین می‌برد.
محققان دانشگاه فناوری سوینبرن در ملبورن در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که چگونه سیلیکون سیاه، ماده‌ای که بطور تصادفی در دهه 1990 کشف شده و اکنون به عنوان یک ماده نیمه‌رسانای نویدبخش برای پنلهای خورشیدی مورد بررسی است، می‌تواند باکتریها را از بین ببرد.
سطح این ماده، جنگلی از میخهای با اندازه 500 نانومتر بوده که دیواره سلولی هر گونه باکتری را در برخورد با آنها از هم می‌درد.
این اولین بار است که دانشمندان موفق به کشف یک سطح ضد آب شده‌اند که از چنین کیفیتی برخوردار است.
سال گذشته این محققان در کشفی جالب دریافته بودند که بالهای زنجره‌ها یک قاتل قوی برای باکتری سودوموناس آئروژینوزا محسوب می‌شود. این میکروب فرصت‌طلب انسان را نیز آلوده کرده و مقاومت آن در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها در حال افزایش است.
آنها با بررسی دقیقتر دریافتند که این قابلیت نه به دلیل مواد بیوشیمیایی بر روی بالها، بلکه بخاطر نانوستونهای منظمی است که باکتریها را قطعه قطعه می‌کنند.
محققان کشف خود را با بررسی نانوساختارهای موجود در بالهای شفاف یک سنجاقک قرمز استرالیایی ادامه دادند که از میخهای کوچکتر از موارد روی سیلیکون سیاه برخوردار بودند. انداز این نانو میخها 240 نانومتر بود.
بالهای سنجاقک و سیلیکون سیاه هر دو در محیط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته و نشان دادند که بطور بی‌رحمانه‌ای قاتل باکتری هستند.
این سطوح اگرچه برای لمس انسانی بسیار نرم محسوب می‌شوند، اما دو گونه باکتری و همچنین اسپورها را که پوسته محافظ اطراف انواع خاص میکروبهای خفته هستند، از بین می‌برند.
در سه ساعت اول، 450 هزار سلول باکتریایی در هر سانتیمتر مربع در دقیقه از بین رفتند.
به گفته دانشمندان، اگر هزینه بالای سیلیکون سیاه مانع محسوب شود، گزینه‌های دیگر بسیار برای ساخت سطوح ضد باکتری در مقیاس نانو وجود دارد. نانومواد ضدباکتری مصنوعی با تاثیر مشابه را می‌توان در محیط های بزرگ اعمال کرد.
این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
منبع: خبرگذاری ایسنا ،http://www.kanoon.ir/Article/47274/كشف_ماده_ضدباكتري_با_الهام_� �ز_سنجاقك‌ها.htm
محققان دانشگاه فناوری سوینبرن در ملبورن در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که چگونه سیلیکون سیاه، ماده‌ای که بطور تصادفی در دهه 1990 کشف شده و اکنون به عنوان یک ماده نیمه‌رسانای نویدبخش برای پنلهای خورشیدی مورد بررسی است، می‌تواند باکتریها را از بین ببرد.
سطح این ماده، جنگلی از میخهای با اندازه 500 نانومتر بوده که دیواره سلولی هر گونه باکتری را در برخورد با آنها از هم می‌درد.
این اولین بار است که دانشمندان موفق به کشف یک سطح ضد آب شده‌اند که از چنین کیفیتی برخوردار است.
سال گذشته این محققان در کشفی جالب دریافته بودند که بالهای زنجره‌ها یک قاتل قوی برای باکتری سودوموناس آئروژینوزا محسوب می‌شود. این میکروب فرصت‌طلب انسان را نیز آلوده کرده و مقاومت آن در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها در حال افزایش است.
آنها با بررسی دقیقتر دریافتند که این قابلیت نه به دلیل مواد بیوشیمیایی بر روی بالها، بلکه بخاطر نانوستونهای منظمی است که باکتریها را قطعه قطعه می‌کنند.
محققان کشف خود را با بررسی نانوساختارهای موجود در بالهای شفاف یک سنجاقک قرمز استرالیایی ادامه دادند که از میخهای کوچکتر از موارد روی سیلیکون سیاه برخوردار بودند. انداز این نانو میخها 240 نانومتر بود.
بالهای سنجاقک و سیلیکون سیاه هر دو در محیط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته و نشان دادند که بطور بی‌رحمانه‌ای قاتل باکتری هستند.
این سطوح اگرچه برای لمس انسانی بسیار نرم محسوب می‌شوند، اما دو گونه باکتری و همچنین اسپورها را که پوسته محافظ اطراف انواع خاص میکروبهای خفته هستند، از بین می‌برند.
در سه ساعت اول، 450 هزار سلول باکتریایی در هر سانتیمتر مربع در دقیقه از بین رفتند.
به گفته دانشمندان، اگر هزینه بالای سیلیکون سیاه مانع محسوب شود، گزینه‌های دیگر بسیار برای ساخت سطوح ضد باکتری در مقیاس نانو وجود دارد. نانومواد ضدباکتری مصنوعی با تاثیر مشابه را می‌توان در محیط های بزرگ اعمال کرد.
این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
منبع: خبرگذاری ایسنا ،http://www.kanoon.ir/Article/47274/كشف_ماده_ضدباكتري_با_الهام_� �ز_سنجاقك‌ها.htm