sevda_sj
25th November 2013, 11:26 AM
نانوحاملها برای انتقال ژن- ساختار پلیمر، لیگاندهای هدفمند و رهایش کنترل شده:
هدف از ژن درمانی انتقال مواد ژنتیکی به داخل سلولها بویژه تغییر دادن وظایفشان توسط افزایش یا کاهش بیان ژن موردنظر میباشد. دو روش اصلی برای انتقال مواد ژنتیکی مانند DNA یا RNA به درون سلولها شامل: وکتورهای ویروسی و وکتورهای غیر ویروسی می باشند.
اگرچه وکتورهای ویروسی یک ابزار مؤثر برای انتقال (transfection) هستند، استفاده دارویی شان با نگرانیهای ایمنی جدی مانند ایمونوژنسیتی و
جهش زایی درجی به خطر میافتد.
از این رو وکتورهای غیرویروسی که قادر به تشکیل نانوحاملهایی برای انتقال نوکلئیکاسید میباشند یک آلترناتیو بالقوه جذاب به علت ایمونوژنسیتی پائین یا عدم ایمونوژنسیتی ارائه میدهند که امکان این را دارند که براحتی با توجه به تغییرات حامل کوچک شده و انعطاف پذیری داشته باشند.
هدف مروری دادن یک نمای کلی از وکتورهای غیرویروسی رایج به ویژه وکتورهای بر پایه پلی کاتیونیک که در حال حاضر در انتقال ژن به کار می روند. یک بخش اصلی تشریح و طبقه بندی پلی کاتیونهایی مثل پلی لیزینها، پلی اتیلن ایمینها، پلی (بتا-آمینواستر)ها، دکسترانها، دندریمرها و دیگر پلی کاتیونها است.
بخش دوم تمرکز بر روی تغییرات کمپلکسهای DNA- پلیمر (پلیپلکس ها) با لیگاندهای هدفمند برای انتقال ژن به درون سلولها، ویژگیهای جذب و سمیت کاهش یافته است. بیان ژن کوتاه مدت استفاده از کمپلکسهای کاتیونی را به خاطر غیرفعال سازی و تخریب DNA آنزیمی محدود می کند.
با وجود این ژن درمانی کارا نیاز به رهایش کنترل شده و بیان ژن موردنظر دارد. برای غلبه بر انجام تکراری و غلظتهای بزرگ، چندین تحقیق برای تولید سیستمهای انتقال ژن پایدار با استفاده از مواد زیست سازگار پلیمری سنتزی و طبیعی مختلف انجام شدهاند.
بنابراین تمرکز بخش پایانی بر روی مواد زیست سازگار پلیمری مانند پلی(لاکتید-کو-گلیکولید) با خصوصیات بیولوژیکی مطلوب انجام شد. قابلیت زیست تخریبپذیری و زیستسازگاری منجر به ایمونوژنیتی پائین شد. به علاوه، چندین تکنولوژی رهایش پائین شامل نانو و میکرو ذرات به خوبی استاندارد و کشت های in situ ، با توجه به پتانسیلشان برای استفاده دارویی مورد بحث واقع گرفتند.
برای دریافت مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی روی گزینه دانلود کلیک کنید.
دانلود (http://stmousavi91.persiangig.com/%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%88%20%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%8 4.zip)
هدف از ژن درمانی انتقال مواد ژنتیکی به داخل سلولها بویژه تغییر دادن وظایفشان توسط افزایش یا کاهش بیان ژن موردنظر میباشد. دو روش اصلی برای انتقال مواد ژنتیکی مانند DNA یا RNA به درون سلولها شامل: وکتورهای ویروسی و وکتورهای غیر ویروسی می باشند.
اگرچه وکتورهای ویروسی یک ابزار مؤثر برای انتقال (transfection) هستند، استفاده دارویی شان با نگرانیهای ایمنی جدی مانند ایمونوژنسیتی و
جهش زایی درجی به خطر میافتد.
از این رو وکتورهای غیرویروسی که قادر به تشکیل نانوحاملهایی برای انتقال نوکلئیکاسید میباشند یک آلترناتیو بالقوه جذاب به علت ایمونوژنسیتی پائین یا عدم ایمونوژنسیتی ارائه میدهند که امکان این را دارند که براحتی با توجه به تغییرات حامل کوچک شده و انعطاف پذیری داشته باشند.
هدف مروری دادن یک نمای کلی از وکتورهای غیرویروسی رایج به ویژه وکتورهای بر پایه پلی کاتیونیک که در حال حاضر در انتقال ژن به کار می روند. یک بخش اصلی تشریح و طبقه بندی پلی کاتیونهایی مثل پلی لیزینها، پلی اتیلن ایمینها، پلی (بتا-آمینواستر)ها، دکسترانها، دندریمرها و دیگر پلی کاتیونها است.
بخش دوم تمرکز بر روی تغییرات کمپلکسهای DNA- پلیمر (پلیپلکس ها) با لیگاندهای هدفمند برای انتقال ژن به درون سلولها، ویژگیهای جذب و سمیت کاهش یافته است. بیان ژن کوتاه مدت استفاده از کمپلکسهای کاتیونی را به خاطر غیرفعال سازی و تخریب DNA آنزیمی محدود می کند.
با وجود این ژن درمانی کارا نیاز به رهایش کنترل شده و بیان ژن موردنظر دارد. برای غلبه بر انجام تکراری و غلظتهای بزرگ، چندین تحقیق برای تولید سیستمهای انتقال ژن پایدار با استفاده از مواد زیست سازگار پلیمری سنتزی و طبیعی مختلف انجام شدهاند.
بنابراین تمرکز بخش پایانی بر روی مواد زیست سازگار پلیمری مانند پلی(لاکتید-کو-گلیکولید) با خصوصیات بیولوژیکی مطلوب انجام شد. قابلیت زیست تخریبپذیری و زیستسازگاری منجر به ایمونوژنیتی پائین شد. به علاوه، چندین تکنولوژی رهایش پائین شامل نانو و میکرو ذرات به خوبی استاندارد و کشت های in situ ، با توجه به پتانسیلشان برای استفاده دارویی مورد بحث واقع گرفتند.
برای دریافت مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی روی گزینه دانلود کلیک کنید.
دانلود (http://stmousavi91.persiangig.com/%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%88%20%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%8 4.zip)