نارون1
12th November 2013, 10:17 AM
ه گزارش زیست آنلاین محققان مغز آمریکا اعلام کردند، بیان احساسات از شدت غم و خشم می کاهد.
این یافته توضیحی است بر این که چرا صحبت کردن با یک درمانگر یا حتی با یک کارگر ناشناس ولی دلسوز یک رستوران اغلب احساس بهتری به شخص می دهد.
به گزارش خبرگزاری رویترز از شیکاگو، محققان گفتند صحبت کردن درباره احساسات منفی، بخشی از مغز را که مسئول کنترل تکانه ها است فعال می کند.
"متیو لیبرمن" یک محقق از "دانشگاه کالیفرنیا" در لوس آنجلس که مطالعه وی در مجله "علوم روانشناسی" منتشر شده است، گفت ظاهرا این ناحیه از مغز، در "ترمز گرفتن" احساسات نقش دارد.
وی و همکارانش مغز 30 نفر را که 18 زن و 12 مرد مابین 18 و 36 ساله بودند، اسکن کردند.
به این افراد تصاویری از صورت هایی نشان داده شد که احساسات شدیدی نشان می دادند.
از این افراد خواسته شد تا این احساسات را بر اساس لغاتی مانند غم یا خشم دسته بندی کنند یا از میان نام هایی که صرفا زنانه یا مردانه است، مثل "سالی یا هری" یکی را که برای یک چهره خاص مناسب است، انتخاب کنند.
آنچه محققان دریافتند این است که وقتی افراد لغتی مانند خشم را به یک چهره خشمگین نسبت می دادند، واکنش در بخش آمیگدالای مغز (یکی از برجستگی های گرد سطح پایین مخچه جانبی) که ترس، وحشت و سایر احساسات قوی را کنترل می کند، کاهش می یافت.
لیبرمن در یک گفت و گوی تلفنی گفت، به نظر می رسد که صحبت کردن درباره احساسات موجب کاهش واکنش در مدارهای اساسی احساسی در مغز می شود که در این آزمایش، این مدار "آمیگدالا" است.
در عوض بخشی از مغز که با بیان احساسات فعال می شود، بخشی از کورتکس مغز است که تکانه ها را مهار می کند.
وی گفت، این تنها منطقه از کل مغز است که زمانیکه یک لغت "احساسی" را برای یک تصویر انتخاب می کنید بیشتر از زمانیکه برای آن یک اسم "معمولی" می گذارید، فعال تر می شود.
وی افزود، مطالعات قبلی نشان داده است که همین منطقه از مغز در کنترل حرکات بدن نقش دارد.
وی گفت، اگر رانندگی می کنید و می بینید که چراغ راهنمایی زرد است، باید برای آن که پا را روی پدال ترمز بگذارید، جلوی یک واکنش خود را بگیرید.
همین منطقه از مغز کمک می کند تا جلوی واکنش های احساسی نیز گرفته شود.
این نتایج می تواند دیدگاه سنتی را درباره علت تاثیر مثبت بیان احساسات دگرگون کند.
وی گفت "به نظر من همه ما باور داریم که با صحبت کردن درباره احساساتمان به شناخت های جدید عمیقتری دست می یابیم و این درک است است که ما را دگرگون می کند.
این یافته توضیحی است بر این که چرا صحبت کردن با یک درمانگر یا حتی با یک کارگر ناشناس ولی دلسوز یک رستوران اغلب احساس بهتری به شخص می دهد.
به گزارش خبرگزاری رویترز از شیکاگو، محققان گفتند صحبت کردن درباره احساسات منفی، بخشی از مغز را که مسئول کنترل تکانه ها است فعال می کند.
"متیو لیبرمن" یک محقق از "دانشگاه کالیفرنیا" در لوس آنجلس که مطالعه وی در مجله "علوم روانشناسی" منتشر شده است، گفت ظاهرا این ناحیه از مغز، در "ترمز گرفتن" احساسات نقش دارد.
وی و همکارانش مغز 30 نفر را که 18 زن و 12 مرد مابین 18 و 36 ساله بودند، اسکن کردند.
به این افراد تصاویری از صورت هایی نشان داده شد که احساسات شدیدی نشان می دادند.
از این افراد خواسته شد تا این احساسات را بر اساس لغاتی مانند غم یا خشم دسته بندی کنند یا از میان نام هایی که صرفا زنانه یا مردانه است، مثل "سالی یا هری" یکی را که برای یک چهره خاص مناسب است، انتخاب کنند.
آنچه محققان دریافتند این است که وقتی افراد لغتی مانند خشم را به یک چهره خشمگین نسبت می دادند، واکنش در بخش آمیگدالای مغز (یکی از برجستگی های گرد سطح پایین مخچه جانبی) که ترس، وحشت و سایر احساسات قوی را کنترل می کند، کاهش می یافت.
لیبرمن در یک گفت و گوی تلفنی گفت، به نظر می رسد که صحبت کردن درباره احساسات موجب کاهش واکنش در مدارهای اساسی احساسی در مغز می شود که در این آزمایش، این مدار "آمیگدالا" است.
در عوض بخشی از مغز که با بیان احساسات فعال می شود، بخشی از کورتکس مغز است که تکانه ها را مهار می کند.
وی گفت، این تنها منطقه از کل مغز است که زمانیکه یک لغت "احساسی" را برای یک تصویر انتخاب می کنید بیشتر از زمانیکه برای آن یک اسم "معمولی" می گذارید، فعال تر می شود.
وی افزود، مطالعات قبلی نشان داده است که همین منطقه از مغز در کنترل حرکات بدن نقش دارد.
وی گفت، اگر رانندگی می کنید و می بینید که چراغ راهنمایی زرد است، باید برای آن که پا را روی پدال ترمز بگذارید، جلوی یک واکنش خود را بگیرید.
همین منطقه از مغز کمک می کند تا جلوی واکنش های احساسی نیز گرفته شود.
این نتایج می تواند دیدگاه سنتی را درباره علت تاثیر مثبت بیان احساسات دگرگون کند.
وی گفت "به نظر من همه ما باور داریم که با صحبت کردن درباره احساساتمان به شناخت های جدید عمیقتری دست می یابیم و این درک است است که ما را دگرگون می کند.