ماری مریم
1st November 2013, 07:00 PM
از چه زماني آموزش زبان دوم به كودك مان را شروع كنيم؟
به گزارش افکارنیوز (http://www.afkarnews.ir/)، همين كه كودك به دنيا مي آيد، برخي پدر و مادرها برنامه آموزش زبان را پيش از هر چيزي در اولويت آموزش هايش قرار مي دهند. آنها بدون آگاهي از سن مناسب شروع آموزش زبان دوم كودك را خيلي زود در برنامه آموزشي زبان قرار مي دهند و حتي قبل از آنكه كودك بتواند زبان اول يا زبان مادري خود را خوب صحبت كند با زبان ديگري آشنا مي شود. در اين ميان هستند والديني كه هر كدام به صورت جداگانه با يك زبان خاص با كودك صحبت مي كنند اما واقعاً سن مناسب شروع يادگيري زبان دوم چه زماني است و يادگيري زبان دوم چه كمكي به توانمندي كودك مي كند؟ مزايا و معايت آموزش زبان دوم چه چيزهايي است؟
تسلط بر زبان اول شرط شروع زبان دوم
در آموزش زبان دوم به كودك نكته قابل توجه اين است كه بايد زبان مادري يا زبان اول براي كودك به طور كامل جا بيفتد و به عبارت ديگر كودك تسلط كامل بر زبان مادري داشته باشد. كودكاني كه هنوز برخي حروف را به جاي هم استفاده مي كنند، حرف خاصي را نمي توانند تلفظ كنند و برخي كلمات را جابجا ادا مي كنند براي آموزش زبان دوم آماده نيستند. در واقع زبان مادري يك توانايي براي يادگيري زبان دوم فراهم مي كند بنابراين كودكي كه در زبان اول مشكل داشته باشد نمي تواند در يادگيري زبان دوم موفق عمل كند. آموزش بي موقع زبان دوم باعث مي شود هم آموزش زبان اول با تاخير همراه باشد و هم آموزش زبان دوم طولاني تر شده و ديرآموزي اتفاق بيفتد.
تداخل زباني در محيط دو زبانه
شواهد فراواني در دست است كه نشان نمي دهد در يك مغز دو زبانه سيستم مربوط به هر دو زبان حتي هنگامي كه تنها يك زبان به كار برده مي شود، فعال هستند و به اين ترتيب وضعي پديد مي آيد كه يك سيستم سد راه سيستم ديگر مي شود بنابراين به طور معمول در محيط هاي دوزبانه اي كه يك زبان غالب نيست تداخل يادگيري اتفاق مي افتد. مثلاً اگر تلفظ برخي از كلمات در يك زبان براي كودك سخت باشد حتي ممكن است در ديكته نويسي دچار مشكل شود. معمولاً در طيف كودكان دوزبانه اختلال خواندن و نوشتن بيشتر است. از آنجا كه اختلال يادگيري باهوش كودكان هيچ ارتباطي ندارد در كودكاني كه زبان مادري غالب نشده و آموزش زبان دوم و سوم زود هنگام شروع شده است اختلال يادگيري بيشتر ديده مي شود. در اين حالت دامنه لغات كودك محدود است زيرا از هر زبان تعدادي لغت در اختيار دارد و گستردگي لغات در يك زبان برايش كافي نيست.
بهترين سن شروع يادگيري زبان دوم
پيش بيني مي شود كودك بين ۳ تا ۵/۳ سالگي به زبان مادري تسلط پيدا كند و كلمات و حروف را راحت ادا كند بنابراين از اين سن مي توان كم كم زبان دوم را وارد كرد. اما اگر كودكي ۴ يا ۵ سال دارد و هنوز در بين كلمات مشكل دارد براي يادگيري زبان دوم آماده نيست بنابراين نمي توان فقط سن را معيار قرار داد. تنها معيار قابل اعتنا توانايي كودك در گفتگو به زبان مادري و زبان اولش است. از آنجا كه مكان زبان اول در مغز با مكان زبان دوم در مغز متفاوت است و آموزش زبان اول منطقه خاصي را در مغز فعال مي كند و آموزش زبان دوم در يك منطقه ديگر است، اين بسيار مهم است كه كودك به توانايي و رشد بيشتري هم از لحاظ عصبي شناختي و هم از نظر رواني و گفتاري رسيده باشد تا بتوان با اطمينان بيشتري به آموزش زبان پرداخت.
شايد ۵ سالگي سن مناسبي باشد
در مورد زمان دقيق آغاز آموزش زبان دوم تقريباً توافق نظري وجود ندارد اما به طور كلي احتمالاً شما والدين نيز با توجه به مطالب عنوان شده به اين نتيجه رسيده ايد كه بهتر است كودكان براي يادگيري زبان دوم تحت فشار قرار نداشته باشند و تا قبل از اينكه در زبان اول، پيشرفت لازم را نكرده اند به يادگيري زبان دوم نپردازند اما اگر بتوان براساس فيزيولوژي بدن به اين مسئله نگاه كرد در انتخاب زبان دوم ۵ سالگي سن بسيار خوبي است زيرا حنجره فرصت هماهنگي لازم را دارد و كودكان سريع تر لهجه زبان دوم را ياد مي گيرند. والدين بايد توجه داشته باشند شدت و ميزان يادگيري زبان دوم مهم نيست بلكه شروع آن مهم است. بهتر است اين شروع نرم و آهسته باشد همين باعث مي شود انگيزش هيجاني براي يادگيري زبان دوم در كودك بيشتر شود.
تداخل زباني چه مشكلاتي ايجاد مي كند؟
تداخل زباني و محدوديت در دامنه لغات مشكلاتي را ايجاد مي كند. از آنجا كه اين كودكان مانند ساير كودكان نمي توانند منظورشان را به راحتي منتقل كنند، به همين دليل از گروه همسالان طرد مي شوند از سوي ديگر وقتي خود كودك متوجه مي شود كه در انتقال پيام مشكل دارد، خود به خود كناره گيري مي كند بنابراين اين كودك خجالتي خواهد بود و عزت نفس و اعتماد به نفس پايين تري خواهد داشت. مشكل ديگري كه اين كودكان پيدا مي كنند اين است كه بيان خويشتن شان ضعيف مي شود و نمي توانند پيامي به محيط انتقال بدهند و اين مشكل، پختگي رفتاري، مهارت هاي اجتماعي و هوش هيجاني و عاطفي آنها را ضعيف مي كند.
ياد گرفتن زبان دوم چه مزيت هايي دارد
افرادي كه زبان دوم را ياد مي گيرند ديرتر دچار آلزايمر مي شوند و در كارهايشان دقت زيادي دارند و توانايي بيشتري براي يادگيري زبان سوم دارند. با يادگيري زبان هاي ديگر درصد استفاده از مغز بالاتر مي رود و توانمندي مغز افزايش مي يابد. تربيت كودك دوزبانه مزاياي بسياري هم به همراه دارد. مطالعات نشان داده كودكاني كه با بيش از يك زبان صحبت مي كنند در حل مشكلات و خلاقيت فكري بهتر عمل مي كنند. هوشياري ذهني مورد نياز براي تغيير بين ۲ زبان به توسعه مهارت ها در انواع فعاليت هاي ذهني منجر مي شود. اين كودكان استعداد توجه انتخابي هم دارند يعني توانايي تشخيص و تمركز روي اطلاعاتي كه مهم هستند و اين از نتايج فكر در مورد ۲ زبان است.
فارسي مهمترين است
آموزش زبان بايد توسط يك متخصص و براساس سيستم مناسب باشد. ساعات و جلسات آموزش زبان دوم و نحوه به كارگيري آن كاملاً حساب شده است به همين دليل والدين ناآشنا به اين امر ممكن است نتوانند مربيان خوبي براي آموزش زبان به كودك شان باشند. اما آنها مي توانند با تشويق كودك به يادگيري و حمايت از او، علاقه كودك را به فراگيري زبان و فرهنگ ديگر بيشتر كنند. تنها توصيه مهم به والدين اين است كه انتظارشان از فرزندشان به اندازه توانمندي او باشد و هر وقت احساس كردند فرزندشان به زبان اول مسلط است اقدام به آموزش زبان دوم كنند. والدين بايد زباني كه كودك بيشتر با آن در ارتباط است و در واقع زبان مخاطب فرزند را مدنظر قرار داده و آن را به طور كامل تعليم دهند. به طور مثال والدين فارسي زبان اگر جايي مي روند كه زبان اصلي شان آلماني است بايد سعي كنند در خانه كلمات آلماني به كار ببرند.
به گزارش افکارنیوز (http://www.afkarnews.ir/)، همين كه كودك به دنيا مي آيد، برخي پدر و مادرها برنامه آموزش زبان را پيش از هر چيزي در اولويت آموزش هايش قرار مي دهند. آنها بدون آگاهي از سن مناسب شروع آموزش زبان دوم كودك را خيلي زود در برنامه آموزشي زبان قرار مي دهند و حتي قبل از آنكه كودك بتواند زبان اول يا زبان مادري خود را خوب صحبت كند با زبان ديگري آشنا مي شود. در اين ميان هستند والديني كه هر كدام به صورت جداگانه با يك زبان خاص با كودك صحبت مي كنند اما واقعاً سن مناسب شروع يادگيري زبان دوم چه زماني است و يادگيري زبان دوم چه كمكي به توانمندي كودك مي كند؟ مزايا و معايت آموزش زبان دوم چه چيزهايي است؟
تسلط بر زبان اول شرط شروع زبان دوم
در آموزش زبان دوم به كودك نكته قابل توجه اين است كه بايد زبان مادري يا زبان اول براي كودك به طور كامل جا بيفتد و به عبارت ديگر كودك تسلط كامل بر زبان مادري داشته باشد. كودكاني كه هنوز برخي حروف را به جاي هم استفاده مي كنند، حرف خاصي را نمي توانند تلفظ كنند و برخي كلمات را جابجا ادا مي كنند براي آموزش زبان دوم آماده نيستند. در واقع زبان مادري يك توانايي براي يادگيري زبان دوم فراهم مي كند بنابراين كودكي كه در زبان اول مشكل داشته باشد نمي تواند در يادگيري زبان دوم موفق عمل كند. آموزش بي موقع زبان دوم باعث مي شود هم آموزش زبان اول با تاخير همراه باشد و هم آموزش زبان دوم طولاني تر شده و ديرآموزي اتفاق بيفتد.
تداخل زباني در محيط دو زبانه
شواهد فراواني در دست است كه نشان نمي دهد در يك مغز دو زبانه سيستم مربوط به هر دو زبان حتي هنگامي كه تنها يك زبان به كار برده مي شود، فعال هستند و به اين ترتيب وضعي پديد مي آيد كه يك سيستم سد راه سيستم ديگر مي شود بنابراين به طور معمول در محيط هاي دوزبانه اي كه يك زبان غالب نيست تداخل يادگيري اتفاق مي افتد. مثلاً اگر تلفظ برخي از كلمات در يك زبان براي كودك سخت باشد حتي ممكن است در ديكته نويسي دچار مشكل شود. معمولاً در طيف كودكان دوزبانه اختلال خواندن و نوشتن بيشتر است. از آنجا كه اختلال يادگيري باهوش كودكان هيچ ارتباطي ندارد در كودكاني كه زبان مادري غالب نشده و آموزش زبان دوم و سوم زود هنگام شروع شده است اختلال يادگيري بيشتر ديده مي شود. در اين حالت دامنه لغات كودك محدود است زيرا از هر زبان تعدادي لغت در اختيار دارد و گستردگي لغات در يك زبان برايش كافي نيست.
بهترين سن شروع يادگيري زبان دوم
پيش بيني مي شود كودك بين ۳ تا ۵/۳ سالگي به زبان مادري تسلط پيدا كند و كلمات و حروف را راحت ادا كند بنابراين از اين سن مي توان كم كم زبان دوم را وارد كرد. اما اگر كودكي ۴ يا ۵ سال دارد و هنوز در بين كلمات مشكل دارد براي يادگيري زبان دوم آماده نيست بنابراين نمي توان فقط سن را معيار قرار داد. تنها معيار قابل اعتنا توانايي كودك در گفتگو به زبان مادري و زبان اولش است. از آنجا كه مكان زبان اول در مغز با مكان زبان دوم در مغز متفاوت است و آموزش زبان اول منطقه خاصي را در مغز فعال مي كند و آموزش زبان دوم در يك منطقه ديگر است، اين بسيار مهم است كه كودك به توانايي و رشد بيشتري هم از لحاظ عصبي شناختي و هم از نظر رواني و گفتاري رسيده باشد تا بتوان با اطمينان بيشتري به آموزش زبان پرداخت.
شايد ۵ سالگي سن مناسبي باشد
در مورد زمان دقيق آغاز آموزش زبان دوم تقريباً توافق نظري وجود ندارد اما به طور كلي احتمالاً شما والدين نيز با توجه به مطالب عنوان شده به اين نتيجه رسيده ايد كه بهتر است كودكان براي يادگيري زبان دوم تحت فشار قرار نداشته باشند و تا قبل از اينكه در زبان اول، پيشرفت لازم را نكرده اند به يادگيري زبان دوم نپردازند اما اگر بتوان براساس فيزيولوژي بدن به اين مسئله نگاه كرد در انتخاب زبان دوم ۵ سالگي سن بسيار خوبي است زيرا حنجره فرصت هماهنگي لازم را دارد و كودكان سريع تر لهجه زبان دوم را ياد مي گيرند. والدين بايد توجه داشته باشند شدت و ميزان يادگيري زبان دوم مهم نيست بلكه شروع آن مهم است. بهتر است اين شروع نرم و آهسته باشد همين باعث مي شود انگيزش هيجاني براي يادگيري زبان دوم در كودك بيشتر شود.
تداخل زباني چه مشكلاتي ايجاد مي كند؟
تداخل زباني و محدوديت در دامنه لغات مشكلاتي را ايجاد مي كند. از آنجا كه اين كودكان مانند ساير كودكان نمي توانند منظورشان را به راحتي منتقل كنند، به همين دليل از گروه همسالان طرد مي شوند از سوي ديگر وقتي خود كودك متوجه مي شود كه در انتقال پيام مشكل دارد، خود به خود كناره گيري مي كند بنابراين اين كودك خجالتي خواهد بود و عزت نفس و اعتماد به نفس پايين تري خواهد داشت. مشكل ديگري كه اين كودكان پيدا مي كنند اين است كه بيان خويشتن شان ضعيف مي شود و نمي توانند پيامي به محيط انتقال بدهند و اين مشكل، پختگي رفتاري، مهارت هاي اجتماعي و هوش هيجاني و عاطفي آنها را ضعيف مي كند.
ياد گرفتن زبان دوم چه مزيت هايي دارد
افرادي كه زبان دوم را ياد مي گيرند ديرتر دچار آلزايمر مي شوند و در كارهايشان دقت زيادي دارند و توانايي بيشتري براي يادگيري زبان سوم دارند. با يادگيري زبان هاي ديگر درصد استفاده از مغز بالاتر مي رود و توانمندي مغز افزايش مي يابد. تربيت كودك دوزبانه مزاياي بسياري هم به همراه دارد. مطالعات نشان داده كودكاني كه با بيش از يك زبان صحبت مي كنند در حل مشكلات و خلاقيت فكري بهتر عمل مي كنند. هوشياري ذهني مورد نياز براي تغيير بين ۲ زبان به توسعه مهارت ها در انواع فعاليت هاي ذهني منجر مي شود. اين كودكان استعداد توجه انتخابي هم دارند يعني توانايي تشخيص و تمركز روي اطلاعاتي كه مهم هستند و اين از نتايج فكر در مورد ۲ زبان است.
فارسي مهمترين است
آموزش زبان بايد توسط يك متخصص و براساس سيستم مناسب باشد. ساعات و جلسات آموزش زبان دوم و نحوه به كارگيري آن كاملاً حساب شده است به همين دليل والدين ناآشنا به اين امر ممكن است نتوانند مربيان خوبي براي آموزش زبان به كودك شان باشند. اما آنها مي توانند با تشويق كودك به يادگيري و حمايت از او، علاقه كودك را به فراگيري زبان و فرهنگ ديگر بيشتر كنند. تنها توصيه مهم به والدين اين است كه انتظارشان از فرزندشان به اندازه توانمندي او باشد و هر وقت احساس كردند فرزندشان به زبان اول مسلط است اقدام به آموزش زبان دوم كنند. والدين بايد زباني كه كودك بيشتر با آن در ارتباط است و در واقع زبان مخاطب فرزند را مدنظر قرار داده و آن را به طور كامل تعليم دهند. به طور مثال والدين فارسي زبان اگر جايي مي روند كه زبان اصلي شان آلماني است بايد سعي كنند در خانه كلمات آلماني به كار ببرند.