Asghar2000
16th June 2009, 06:40 AM
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/speakerrrrs_narenji_ir.jpg
جالب است که بدانید اسپیکرها تنها با جابجا کردن هوا صدا را تولید می کنند. در حالت عادی، جریان متناوب حرکتی ایجاد شده توسط صوت، تبدیل به امواج الکترومغناطیسی می شود که توسط آهنربای دائمی داخل بلندگو، ضربان های جذب و دفعی ایجاد می کند. این ضربان ها دیافراگم (پرده نازک) جلو آهنربا را به جلو و عقب حرکت می دهد. جابجایی دیافراگم هوا را به حرکت در می آورد و صدا را تولید می کند.
اما آهنربا ها تنها روش تولید صدا نیستند. در ادامه مطلب می توانید چند راه دیگر رقصاندن هوا و تولید صدا را ببینید:
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/electrostatic.jpg
اسپیکرهای الکترواستاتیکی: این اسپیکرها تقریبا شناخته شده ترین جایگزین برای اسپیکرهای معمولی هستند. و عملکردشان هم تا حد بسیار زیادی به هم شبیه است، هر دو با جلو و عقب رفتن یک پرده نازک (دیافراگم) کار می کنند. نکته تفریق این دو از یکدیگر هم، نحوه ایجاد حرکت و شکل دیافراگم است.
در اسپیکر های الکترواستاتیکی دیافراگم غشاء نازکی از مواد رسانای الکتریکی است که ما بین صفحات رسانای فلزی به نام stator متصل است. در شکل بالا که یک اسپیکر مارتین لوگان را نشان می دهد، stator ها به صورت صفحات مشبکی دیده می شوند. فقط پیچک صدای بلندگوهای معمولی به یک جریان الکترو مغناطیس تبدیل شده است و دیافراگم و استاتور یک مجموعه الکترواستاتیک را ایجاد می کنند. با جابجایی جریان بین قطب های مثبت و منفی دیافراگم به حرکت در می آید و صدا را به گوش ما می رساند. بار الکتریکی قوی تر باعث ایجاد حرکات وسیعتر دیافراگم و تولید صداهای بلندتر می گردد.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/speaker-electrostatic.jpg
فایده استفاده از اسپیکرهای الکترواستاتیکی این است که برخلاف اسپیکرهای معمولی که فقط نوک دیافراگم مرتعش می شود، در اینجا تمام سطح دیافراگم به شکل همزمان به حرکت در می آید.در نتیجه نه تنها دامنه فرکانس صدا بهبود می یابد، بلکه دیگر با تغییر شکل ناخواسته دیافراگم و ایجاد صداهای نامفهوم هم کمتر سروکار خواهیم داشت. البته باید بخش تاریک صحنه را هم از نظر دور نداشت، به علت شکل خاصی که این اسپیکرها دارند صدای باس ضعیفتری را خواهیم شنید و همچنین صداهای بلند باعث ایجاد مشکلاتی می گردند. برای صدای بلند به میزان انرژی الکتریکی بیشتری نیاز دایم و ایجاد مشکل در روند تخلیه بارهای الکتریکی می تواند منجر به آتش سوزی هم بشود. همچنین باید قیمت بسیار گران (بیش از 8000 دلار) این اسپیکرها را هم مورد توجه قرار داد، هر چند که از کیفیت صدای بسیار بالای آنها نمی توان به راحتی چشم پوشی کرد!
اسپیکرهای پلاسما: این اسپیکرها چندان جدید هم نیستند، اما بسیار جذاب و اغوا کننده اند. شما می توانید با استفاده از این راهنما (http://www.instructables.com/id/Build_A_Plasma_Speaker/)خودتان اقدام به تولید یکی از آنها بکنید و یا اینکه با پرداخت مبلغ هنگفتی آن را از این شرکت (http://www.enjoythemusic.com/magazine/equipment/1002/acapellavoilin.htm)خریداری کنید. اینجا هم قاعده کلی تولید صدا به حرکت در آوردن هوا است. با این تفاوت که به جای آهنربا یا منبع الکتریکی، این کار توسط یک قوس الکتریکی (http://en.wikipedia.org/wiki/Electric_arc)با شدت های مختلف انجام می شود.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/dml.jpg
اسپیکرهای شیوه توضیعی: تکنولوژی تولید این اسپیکرها توسط NXT ابداع گردیده (http://www.nxtsound.com/index.php?id=425)و توسعه یافته است. این نوع اسپیکر کاملا با تکنولوژی دیافراگمی تفاوت دارد. زیرا دیافراگم در اسپیکر شیوه توضیعی می تواند کاملا منعطف باشد و به شکل همزمان تغییر شکل دهد و اصل کار این سیستم هم بر همین مبنا استوار است. در حالی که در دو نوع قبلی اسپیکر هرگونه تغییر شکل در دیافراگم باعث ایجاد پارازیت و صداهای ناخواسته می گردد. امواج شکسته توسط الکتریسیته ایجاد می گردند و ارتعاشات این امواج صدا را ایجاد می کنند.
بزرگترین مزیت این اسپیکرها این است که آنها واقعا نازکند (http://www.narenji.ir/content/view/1284/9/). در واقع گام بلند NXT این است که تقریبا هر غشاء نازکی که توسط سیگنال های الکتریکی تهییج شود و به ارتعاش در آید می تواند نقش دیافراگم را بازی کند.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/Wisdom-Audio-Sage-Series-PMD-inwall.JPG
اسپیکرهای آهنربای مسطح: این هم یکی دیگر از تکنولوژی هایی است که امکان استفاده از غشاء های نازک را فراهم می آورد. اسپیکرهای آهنربایی مسطح از یک غشاء نازک تشکیل شده اند که یک پیچک صدا بر روی آن پرینت شده است. این سیم پیچ میان یک جفت آهنربا معلق است که در صورت ایجاد جریان به جلو و عقب حرکت می کند. البته مانند تمامی دیافراگم های غشائی، برای داشتن صدای باس بهتر، نیازمند سطح مقطع بسیار بزرگ تری هستید. البته می توانید از ووفر مجزایی برای فرکانس های پایین بهره ببرید. خب مانند هر تکنولوزی تازه ای، این اسپیکرها هم قیمت بالایی دارند. مثلا یک اسپیکر دیواری 185 سانتی متری مارک ویسدوم فقط 15000 دلار قیمت دارد.
نانو لوله های کربنی: حتی این نانولوله ها که یکی از شیک ترین مواد تکنولوژی آینده هستند، می توانند در ساخت اسپیکر مورد استفاده قرار گیرند. اسپیکرهای نانولوله از خواص صوتی وابسته به دما برای تولید صدا بهره می گیرند، چیزی شبیه نحوه تولید صدای تندر. نانولوله ها بر روی یک غشاء نازک نظم می یابند و الکترودهایی به انتهای آنها متصل می شود. جریان الکتریکی متناوبی به این غشاء فرستاده می شود و هوای اطراف نانولوله ها در پاسخ به این جریان گرم و سرد شده و متناوبا منبسط و منقبض می گردد. موجهای فشار هوا ایجاد شده و صدا تولید می شود. در حقیقت در این شیوه نانولوله ها به هیچ وجه حرکت نمی کنند، یعنی اگر این تکنولوژی کاربردی شود می توان اسپیکرهایی با دقت بسیار بالا و حداقل اعواج صدای ممکن تولید کرد
جالب است که بدانید اسپیکرها تنها با جابجا کردن هوا صدا را تولید می کنند. در حالت عادی، جریان متناوب حرکتی ایجاد شده توسط صوت، تبدیل به امواج الکترومغناطیسی می شود که توسط آهنربای دائمی داخل بلندگو، ضربان های جذب و دفعی ایجاد می کند. این ضربان ها دیافراگم (پرده نازک) جلو آهنربا را به جلو و عقب حرکت می دهد. جابجایی دیافراگم هوا را به حرکت در می آورد و صدا را تولید می کند.
اما آهنربا ها تنها روش تولید صدا نیستند. در ادامه مطلب می توانید چند راه دیگر رقصاندن هوا و تولید صدا را ببینید:
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/electrostatic.jpg
اسپیکرهای الکترواستاتیکی: این اسپیکرها تقریبا شناخته شده ترین جایگزین برای اسپیکرهای معمولی هستند. و عملکردشان هم تا حد بسیار زیادی به هم شبیه است، هر دو با جلو و عقب رفتن یک پرده نازک (دیافراگم) کار می کنند. نکته تفریق این دو از یکدیگر هم، نحوه ایجاد حرکت و شکل دیافراگم است.
در اسپیکر های الکترواستاتیکی دیافراگم غشاء نازکی از مواد رسانای الکتریکی است که ما بین صفحات رسانای فلزی به نام stator متصل است. در شکل بالا که یک اسپیکر مارتین لوگان را نشان می دهد، stator ها به صورت صفحات مشبکی دیده می شوند. فقط پیچک صدای بلندگوهای معمولی به یک جریان الکترو مغناطیس تبدیل شده است و دیافراگم و استاتور یک مجموعه الکترواستاتیک را ایجاد می کنند. با جابجایی جریان بین قطب های مثبت و منفی دیافراگم به حرکت در می آید و صدا را به گوش ما می رساند. بار الکتریکی قوی تر باعث ایجاد حرکات وسیعتر دیافراگم و تولید صداهای بلندتر می گردد.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/speaker-electrostatic.jpg
فایده استفاده از اسپیکرهای الکترواستاتیکی این است که برخلاف اسپیکرهای معمولی که فقط نوک دیافراگم مرتعش می شود، در اینجا تمام سطح دیافراگم به شکل همزمان به حرکت در می آید.در نتیجه نه تنها دامنه فرکانس صدا بهبود می یابد، بلکه دیگر با تغییر شکل ناخواسته دیافراگم و ایجاد صداهای نامفهوم هم کمتر سروکار خواهیم داشت. البته باید بخش تاریک صحنه را هم از نظر دور نداشت، به علت شکل خاصی که این اسپیکرها دارند صدای باس ضعیفتری را خواهیم شنید و همچنین صداهای بلند باعث ایجاد مشکلاتی می گردند. برای صدای بلند به میزان انرژی الکتریکی بیشتری نیاز دایم و ایجاد مشکل در روند تخلیه بارهای الکتریکی می تواند منجر به آتش سوزی هم بشود. همچنین باید قیمت بسیار گران (بیش از 8000 دلار) این اسپیکرها را هم مورد توجه قرار داد، هر چند که از کیفیت صدای بسیار بالای آنها نمی توان به راحتی چشم پوشی کرد!
اسپیکرهای پلاسما: این اسپیکرها چندان جدید هم نیستند، اما بسیار جذاب و اغوا کننده اند. شما می توانید با استفاده از این راهنما (http://www.instructables.com/id/Build_A_Plasma_Speaker/)خودتان اقدام به تولید یکی از آنها بکنید و یا اینکه با پرداخت مبلغ هنگفتی آن را از این شرکت (http://www.enjoythemusic.com/magazine/equipment/1002/acapellavoilin.htm)خریداری کنید. اینجا هم قاعده کلی تولید صدا به حرکت در آوردن هوا است. با این تفاوت که به جای آهنربا یا منبع الکتریکی، این کار توسط یک قوس الکتریکی (http://en.wikipedia.org/wiki/Electric_arc)با شدت های مختلف انجام می شود.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/dml.jpg
اسپیکرهای شیوه توضیعی: تکنولوژی تولید این اسپیکرها توسط NXT ابداع گردیده (http://www.nxtsound.com/index.php?id=425)و توسعه یافته است. این نوع اسپیکر کاملا با تکنولوژی دیافراگمی تفاوت دارد. زیرا دیافراگم در اسپیکر شیوه توضیعی می تواند کاملا منعطف باشد و به شکل همزمان تغییر شکل دهد و اصل کار این سیستم هم بر همین مبنا استوار است. در حالی که در دو نوع قبلی اسپیکر هرگونه تغییر شکل در دیافراگم باعث ایجاد پارازیت و صداهای ناخواسته می گردد. امواج شکسته توسط الکتریسیته ایجاد می گردند و ارتعاشات این امواج صدا را ایجاد می کنند.
بزرگترین مزیت این اسپیکرها این است که آنها واقعا نازکند (http://www.narenji.ir/content/view/1284/9/). در واقع گام بلند NXT این است که تقریبا هر غشاء نازکی که توسط سیگنال های الکتریکی تهییج شود و به ارتعاش در آید می تواند نقش دیافراگم را بازی کند.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/abbas/load/Wisdom-Audio-Sage-Series-PMD-inwall.JPG
اسپیکرهای آهنربای مسطح: این هم یکی دیگر از تکنولوژی هایی است که امکان استفاده از غشاء های نازک را فراهم می آورد. اسپیکرهای آهنربایی مسطح از یک غشاء نازک تشکیل شده اند که یک پیچک صدا بر روی آن پرینت شده است. این سیم پیچ میان یک جفت آهنربا معلق است که در صورت ایجاد جریان به جلو و عقب حرکت می کند. البته مانند تمامی دیافراگم های غشائی، برای داشتن صدای باس بهتر، نیازمند سطح مقطع بسیار بزرگ تری هستید. البته می توانید از ووفر مجزایی برای فرکانس های پایین بهره ببرید. خب مانند هر تکنولوزی تازه ای، این اسپیکرها هم قیمت بالایی دارند. مثلا یک اسپیکر دیواری 185 سانتی متری مارک ویسدوم فقط 15000 دلار قیمت دارد.
نانو لوله های کربنی: حتی این نانولوله ها که یکی از شیک ترین مواد تکنولوژی آینده هستند، می توانند در ساخت اسپیکر مورد استفاده قرار گیرند. اسپیکرهای نانولوله از خواص صوتی وابسته به دما برای تولید صدا بهره می گیرند، چیزی شبیه نحوه تولید صدای تندر. نانولوله ها بر روی یک غشاء نازک نظم می یابند و الکترودهایی به انتهای آنها متصل می شود. جریان الکتریکی متناوبی به این غشاء فرستاده می شود و هوای اطراف نانولوله ها در پاسخ به این جریان گرم و سرد شده و متناوبا منبسط و منقبض می گردد. موجهای فشار هوا ایجاد شده و صدا تولید می شود. در حقیقت در این شیوه نانولوله ها به هیچ وجه حرکت نمی کنند، یعنی اگر این تکنولوژی کاربردی شود می توان اسپیکرهایی با دقت بسیار بالا و حداقل اعواج صدای ممکن تولید کرد