Sa.n
25th September 2013, 08:34 PM
آسیب های مچ دست در ژیمناستیک (http://www.beytoote.com/sport/darman/gymnast2-wrist-injuries.html)
http://www.beytoote.com/images/stories/sport/hhs975-1.jpg (http://www.beytoote.com/sport/darman/gymnast2-wrist-injuries.html)آسیب های مچ دست در ژیمناستیک
آسیب های مچ دست در ژیمناستیک به میزان زیادی ناشی از وزن سنگین و فشار وارده بر روی مچ دست است که باعث می شود مچ دست برای آسیب پتانسیل زیادی داشته باشد. خیلی از ژیمناست ها مچ دست شان را درگیر حرکات انقباضی و سریع می کنند. حمل کردن همه وزن بدن بر روی مچ دست هنگامی که مچ دست به پشت خم شده است برای حمایت از بالانس می تواند منجر به شکستگی ، دررفتگی و اسپرین شود که خیلی از آنها با تأثیرات بلند مدت مزمن همراه است.تا موقعی که بیشترین آسیب های ژیمناست ها مثل آسیب ورزش های دیگر اتفاق می افتد ، دو آسیب مزمن ( خرد شدن یا شکستگی مچ دست و شکستگی فشاری سر بالایی استخوان رادیوس ) نیاز به درمان پزشکی خاص و ویژه دارد .
خرد شدن پشت مچ دست
رایج ترین آسیب مچ دست ژیمناست ها ، خرد شدن پشتی مچ دست است که زمانی اتفاق می افتد که انتهای استخوان رادیوس به استخوان های مچ دست ضربه می زند ( برخورد می کند ) مثل زمانی که بر روی دست ها معلق می زنند یا بر روی دست ها راه می روند. این آسیب نتیجه باز شدن پایدار یا کشش بیش از دامنه طبیعی مفصل است که هایپراکستنشن یا باز شدن بیش از اندازه نامیده می شود. هم چنین نیرویی که بر روی مفصل یا استخوان وارد می شود یا نیروی بیش از اندازه محور می تواند باعث ایجاد این شرایط شود.آسیب زمانی بدتر می شود که تمام وزن بدن بر روی مچ ها قرار می گیرد ، مانند زمانی که بالانس همراه با جهش باشد یا نیم بالانس اجرا شود . درد و حساسیت پشت مچ دست که همراه با آسیب است معمولا ٌ فقط بعد از این که برنامه روزانه ژیمناست ها کامل شده باشد فروکش می کند و کاهش می یابد.
درمان
برای درمان خرد شدن پشت مچ دست ، یک ژیمناست باید کاملا ً از کارها و فعالیتهایی که شامل هایپراکستنشن و بارگذاری محوری است خودداری کند.پوشیدن یک اسپیلت ( پوشش ) یا یک حمایت بسته برای پشت مچ ، در خواست کیسه یخ برای منطقه آسیب دیده ، و خوردن داروهای پزشکی ضد التهاب و تورم ( مثل اسپرین ، ایبو پروفن ) ، برای کاهش درد و تورم راهی مناسب است. این مهم است که مفصل آسیب دیده قبل از شروع تمرینات کششی و قدرتی توانبخشی استراحت کاملی داشته باشد. بعد از ارزیابی آمادگی جسمانی ، ورزشکار می تواند به فعالیت های مرتبط با ورزش برگردد. اگر درد با وجود استراحت و تمرینات توانبخشی باقی ماند ، تزریق کورتیزون ممکن است کمک کند. به استثناء این که ، روش های عمل جراحی ممکن است برای اصلاح آسیب مورد نیاز باشد.منبع:sportmedicine.ir
http://www.beytoote.com/images/stories/sport/hhs975-1.jpg (http://www.beytoote.com/sport/darman/gymnast2-wrist-injuries.html)آسیب های مچ دست در ژیمناستیک
آسیب های مچ دست در ژیمناستیک به میزان زیادی ناشی از وزن سنگین و فشار وارده بر روی مچ دست است که باعث می شود مچ دست برای آسیب پتانسیل زیادی داشته باشد. خیلی از ژیمناست ها مچ دست شان را درگیر حرکات انقباضی و سریع می کنند. حمل کردن همه وزن بدن بر روی مچ دست هنگامی که مچ دست به پشت خم شده است برای حمایت از بالانس می تواند منجر به شکستگی ، دررفتگی و اسپرین شود که خیلی از آنها با تأثیرات بلند مدت مزمن همراه است.تا موقعی که بیشترین آسیب های ژیمناست ها مثل آسیب ورزش های دیگر اتفاق می افتد ، دو آسیب مزمن ( خرد شدن یا شکستگی مچ دست و شکستگی فشاری سر بالایی استخوان رادیوس ) نیاز به درمان پزشکی خاص و ویژه دارد .
خرد شدن پشت مچ دست
رایج ترین آسیب مچ دست ژیمناست ها ، خرد شدن پشتی مچ دست است که زمانی اتفاق می افتد که انتهای استخوان رادیوس به استخوان های مچ دست ضربه می زند ( برخورد می کند ) مثل زمانی که بر روی دست ها معلق می زنند یا بر روی دست ها راه می روند. این آسیب نتیجه باز شدن پایدار یا کشش بیش از دامنه طبیعی مفصل است که هایپراکستنشن یا باز شدن بیش از اندازه نامیده می شود. هم چنین نیرویی که بر روی مفصل یا استخوان وارد می شود یا نیروی بیش از اندازه محور می تواند باعث ایجاد این شرایط شود.آسیب زمانی بدتر می شود که تمام وزن بدن بر روی مچ ها قرار می گیرد ، مانند زمانی که بالانس همراه با جهش باشد یا نیم بالانس اجرا شود . درد و حساسیت پشت مچ دست که همراه با آسیب است معمولا ٌ فقط بعد از این که برنامه روزانه ژیمناست ها کامل شده باشد فروکش می کند و کاهش می یابد.
درمان
برای درمان خرد شدن پشت مچ دست ، یک ژیمناست باید کاملا ً از کارها و فعالیتهایی که شامل هایپراکستنشن و بارگذاری محوری است خودداری کند.پوشیدن یک اسپیلت ( پوشش ) یا یک حمایت بسته برای پشت مچ ، در خواست کیسه یخ برای منطقه آسیب دیده ، و خوردن داروهای پزشکی ضد التهاب و تورم ( مثل اسپرین ، ایبو پروفن ) ، برای کاهش درد و تورم راهی مناسب است. این مهم است که مفصل آسیب دیده قبل از شروع تمرینات کششی و قدرتی توانبخشی استراحت کاملی داشته باشد. بعد از ارزیابی آمادگی جسمانی ، ورزشکار می تواند به فعالیت های مرتبط با ورزش برگردد. اگر درد با وجود استراحت و تمرینات توانبخشی باقی ماند ، تزریق کورتیزون ممکن است کمک کند. به استثناء این که ، روش های عمل جراحی ممکن است برای اصلاح آسیب مورد نیاز باشد.منبع:sportmedicine.ir