nedasoltani
28th August 2013, 11:33 PM
مفصل شانه یکی از مفاصلی است که زیاد حرکت می کند. اما این مفصل، به خاطر حرکاتی که می کند، مقاوم نیست و به راحتی صدمه می بیند. برای ایجاد مقاومت باید شانه توسط عضلات، تاندون ها و رباط ها محکم شود. بعضی از شانه ها در اثر صدمه و یا زیاد یا کم استفاده کردن باعث از هم گسیختگی این بافت ها می گردند و مشکلاتی را بوجود می آورند. http://img.tebyan.net/big/1390/02/253177382092541412155581841862518410811251.jpg
مفصل شانه به سه استخوان متصل می باشد: 1- استخوان ترقوه (استخوان سرشانه)
2- استخوان کتف (تیغه شانه)
3- استخوان بازو
شانه دارای دو مفصل می باشد و به وسیله آنها حرکت شانه را آسان می کند.
این مفاصل عبارتند از: مفصل Acromioclavicular و مفصل Glenohumeral.
بین Acromion (بالاترین نقطه استخوان کتف) و ترقوه، مفصل Acromioclavicular قرار دارد.
مفصل Glenohumeral ( به نام مفصل شانه نیز خوانده می شود) به شکل توپ و کاسه می باشد و به حرکت شانه، به سمت جلو و عقب، کمک می کند. این مفصل باعث چرخش بازو نیز می شود.
استخوان شانه بوسیله عضلات، تاندون ها و رباط ها در جای خود نگهداری می شود.
تاندون ها، عضلات شانه را به استخوان وصل می کنند که توسط این عضلات، شانه قادر به حرکت کردن می باشد.
رباط ها، باعث اتصال استخوان های شانه به همدیگر می شوند. همچنین رباط ها، ثبات و استحکام استخوان را موجب می گردند.
ماهیچه سرشانه، از تاندون هایی تشکیل شده است که توپ شانه را در قسمت بالای استخوان بازو (کاسه ای) نگه می دارند و توانایی حرکت و استقامت را به مفصل شانه می دهد.
مفصل شانه یکی از مفاصلی است که زیاد حرکت می کند. اما این مفصل، به خاطر حرکاتی که می کند، مقاوم نیست و به راحتی صدمه می بیند. برای ایجاد مقاومت باید شانه توسط عضلات، تاندون ها و رباط ها محکم شود. بعضی از شانه ها در اثر صدمه و یا زیاد یا کم استفاده کردن باعث از هم گسیختگی این بافت ها می گردند و مشکلاتی را بوجود می آورند.
برخی دیگر توسط شکسته شدن بافت و نداشتن قدرت عملی کار از بین می روند.
دردهای شانه ممکن است در یک نقطه جمع شوند و یا ممکن است به نواحی نزدیک شانه کشیده شوند.
بیماری هایی از قبیل کیسه صفرا، کبد، بیماری های قلبی و یا بیماری های وابسته به گردن از طریق عصب به شانه می روند و درد در شانه احساس می گردد
چگونه می توان مشکلات شانه را تشخیص داد؟
با استفاده از موارد زیر می توان ناراحتی های شانه را تشخیص داد:
- تاریخچه پزشکی: بیمار راجع به صدماتی که قبلا داشته و درد ممکن است ناشی از آن ها باشد، به پزشک می گوید.
- معاینات بدنی: برای این که پزشک محدودیت حرکتی بیمار، محل درد و حس درد را تشخیص دهد.
- برخی آزمایشات که محل واقعی درد را تشخیص دهد، از قبیل: عکسبرداری با اشعه ایکس (X-ray)، آرتروگرام (نوعی X-ray به همراه مایعی که به بیرون مفصل شانه تزریق می شود)، MRI و غیره.
دررفتگی شانه
مفصل شانه یکی از مفاصلی است که اغلب اوقات در می رود و یا جابه جا می شود.
دررفتگی شانه عبارت است از: یک نیروی محکم که شانه را به طرف خارج می کشد و یا یک چرخش خیلی زیاد که باعث شود توپ بازو بیرون از کاسه شانه رود.
دررفتگی می تواند به سمت جلو، عقب و پایین باشد. گرفتگی عضلات درد شدیدی را به وجود می آورد که یکی از علائم دررفتگی است. باد کردن، بی حس شدن، ضعیف شدن و کبود شدن از علائم دیگر آن است. به همراه این دررفتگی، رباط ها و تاندون ها نیز پاره می شوند. خیلی به ندرت امکان تخریب عصب نیز وجود دارد.
برای درمان دررفتگی پزشک، توپ استخوان بازو را به کاسه شانه برمی گرداند. بازو باید برای چند هفته بی حرکت بماند. 3 تا 4 بار در روز از کیسه یخ برای کاهش درد شانه استفاده می شود. بعد از این که درد فروکش کرد، می توان به تدریج ورزش را برای تقویت عضلات دررفته انجام داد.
بعد از درمان، شانه دررفته و خوب شده، به آسانی می تواند صدمه ببیند. اگر رباط ها کشیده شده و یا پاره شوند، دوباره امکان دررفتن شانه وجود دارد.
شانه ای که زیاد در رفته باشد، عصب ها و بافت های اطراف آن صدمه دیده و گاهی احتیاج به عمل جراحی دارد تا رباط ها محکم شوند و یا رباط های پاره شده به هم متصل گردند.
جدایی شانه
استخوان ترقوه هنگامی که به تیغه شانه برخورد می کند، به نام جدایی شانه خوانده می شود. این حالت در اثر افتادن بر روی دست اتفاق می افتد.
هنگامی که رباط ها (آن هایی که مفاصل را کنار هم قرار می دهند) پاره شوند، قسمت انتهای بیرونی استخوان ترقوه به بیرون می لغزد.
درد شانه و برخی اوقات برآمدگی در قسمت بالای شانه از علائم جدایی شانه است.
جدایی شانه، بوسیله استراحت و حرکت ندادن خوب می شود. گذاشتن کیسه یخ برای کاهش درد و به تدریج ورزش کردن برای حرکت دادن مفید می باشد.
جدایی شانه بعد از 2 تا 3 ماه بدون هیچ مداخله ای درمان می شود. اگر رباط ها پاره شده باشند، عمل جراحی لازم است تا ترقوه را به جای خود برگرداند.
شکستگی شانه
شکستگی غالبا شامل استخوان ترقوه و گردن می باشد. درد شدید، قرمزی و کبود شدن از علائم شکستگی می باشد. شکستگی شانه آشکار است، زیرا استخوان از جای خود برداشته می شود. توسط عکسبرداری با اشعه ایکس می توان شکستگی استخوان را تشخیص داد.
هنگامی که استخوان شکسته شده باشد، پزشک سعی می کند که استخوان را جا بیاندازد. اگر استخوان ترقوه شکسته شده باشد، بیمار باید شانه خود را با یک بند به سینه بچسباند تا تکان نخورد. بعد از این مرحله، پزشک به بیمار ورزش هایی برای تقویت شانه می دهد. عمل جراحی برای شکستگی های خیلی شدید لازم است.
شکستگی گردن استخوان بازو، با بستن و کم حرکت دادن بهبود می یابد. اگر استخوان از جای خود بیرون زده باشد، نیاز به عمل جراحی می باشد. ورزش نیز جزئی از درمان درد شانه می باشد.
مفصل شانه به سه استخوان متصل می باشد: 1- استخوان ترقوه (استخوان سرشانه)
2- استخوان کتف (تیغه شانه)
3- استخوان بازو
شانه دارای دو مفصل می باشد و به وسیله آنها حرکت شانه را آسان می کند.
این مفاصل عبارتند از: مفصل Acromioclavicular و مفصل Glenohumeral.
بین Acromion (بالاترین نقطه استخوان کتف) و ترقوه، مفصل Acromioclavicular قرار دارد.
مفصل Glenohumeral ( به نام مفصل شانه نیز خوانده می شود) به شکل توپ و کاسه می باشد و به حرکت شانه، به سمت جلو و عقب، کمک می کند. این مفصل باعث چرخش بازو نیز می شود.
استخوان شانه بوسیله عضلات، تاندون ها و رباط ها در جای خود نگهداری می شود.
تاندون ها، عضلات شانه را به استخوان وصل می کنند که توسط این عضلات، شانه قادر به حرکت کردن می باشد.
رباط ها، باعث اتصال استخوان های شانه به همدیگر می شوند. همچنین رباط ها، ثبات و استحکام استخوان را موجب می گردند.
ماهیچه سرشانه، از تاندون هایی تشکیل شده است که توپ شانه را در قسمت بالای استخوان بازو (کاسه ای) نگه می دارند و توانایی حرکت و استقامت را به مفصل شانه می دهد.
مفصل شانه یکی از مفاصلی است که زیاد حرکت می کند. اما این مفصل، به خاطر حرکاتی که می کند، مقاوم نیست و به راحتی صدمه می بیند. برای ایجاد مقاومت باید شانه توسط عضلات، تاندون ها و رباط ها محکم شود. بعضی از شانه ها در اثر صدمه و یا زیاد یا کم استفاده کردن باعث از هم گسیختگی این بافت ها می گردند و مشکلاتی را بوجود می آورند.
برخی دیگر توسط شکسته شدن بافت و نداشتن قدرت عملی کار از بین می روند.
دردهای شانه ممکن است در یک نقطه جمع شوند و یا ممکن است به نواحی نزدیک شانه کشیده شوند.
بیماری هایی از قبیل کیسه صفرا، کبد، بیماری های قلبی و یا بیماری های وابسته به گردن از طریق عصب به شانه می روند و درد در شانه احساس می گردد
چگونه می توان مشکلات شانه را تشخیص داد؟
با استفاده از موارد زیر می توان ناراحتی های شانه را تشخیص داد:
- تاریخچه پزشکی: بیمار راجع به صدماتی که قبلا داشته و درد ممکن است ناشی از آن ها باشد، به پزشک می گوید.
- معاینات بدنی: برای این که پزشک محدودیت حرکتی بیمار، محل درد و حس درد را تشخیص دهد.
- برخی آزمایشات که محل واقعی درد را تشخیص دهد، از قبیل: عکسبرداری با اشعه ایکس (X-ray)، آرتروگرام (نوعی X-ray به همراه مایعی که به بیرون مفصل شانه تزریق می شود)، MRI و غیره.
دررفتگی شانه
مفصل شانه یکی از مفاصلی است که اغلب اوقات در می رود و یا جابه جا می شود.
دررفتگی شانه عبارت است از: یک نیروی محکم که شانه را به طرف خارج می کشد و یا یک چرخش خیلی زیاد که باعث شود توپ بازو بیرون از کاسه شانه رود.
دررفتگی می تواند به سمت جلو، عقب و پایین باشد. گرفتگی عضلات درد شدیدی را به وجود می آورد که یکی از علائم دررفتگی است. باد کردن، بی حس شدن، ضعیف شدن و کبود شدن از علائم دیگر آن است. به همراه این دررفتگی، رباط ها و تاندون ها نیز پاره می شوند. خیلی به ندرت امکان تخریب عصب نیز وجود دارد.
برای درمان دررفتگی پزشک، توپ استخوان بازو را به کاسه شانه برمی گرداند. بازو باید برای چند هفته بی حرکت بماند. 3 تا 4 بار در روز از کیسه یخ برای کاهش درد شانه استفاده می شود. بعد از این که درد فروکش کرد، می توان به تدریج ورزش را برای تقویت عضلات دررفته انجام داد.
بعد از درمان، شانه دررفته و خوب شده، به آسانی می تواند صدمه ببیند. اگر رباط ها کشیده شده و یا پاره شوند، دوباره امکان دررفتن شانه وجود دارد.
شانه ای که زیاد در رفته باشد، عصب ها و بافت های اطراف آن صدمه دیده و گاهی احتیاج به عمل جراحی دارد تا رباط ها محکم شوند و یا رباط های پاره شده به هم متصل گردند.
جدایی شانه
استخوان ترقوه هنگامی که به تیغه شانه برخورد می کند، به نام جدایی شانه خوانده می شود. این حالت در اثر افتادن بر روی دست اتفاق می افتد.
هنگامی که رباط ها (آن هایی که مفاصل را کنار هم قرار می دهند) پاره شوند، قسمت انتهای بیرونی استخوان ترقوه به بیرون می لغزد.
درد شانه و برخی اوقات برآمدگی در قسمت بالای شانه از علائم جدایی شانه است.
جدایی شانه، بوسیله استراحت و حرکت ندادن خوب می شود. گذاشتن کیسه یخ برای کاهش درد و به تدریج ورزش کردن برای حرکت دادن مفید می باشد.
جدایی شانه بعد از 2 تا 3 ماه بدون هیچ مداخله ای درمان می شود. اگر رباط ها پاره شده باشند، عمل جراحی لازم است تا ترقوه را به جای خود برگرداند.
شکستگی شانه
شکستگی غالبا شامل استخوان ترقوه و گردن می باشد. درد شدید، قرمزی و کبود شدن از علائم شکستگی می باشد. شکستگی شانه آشکار است، زیرا استخوان از جای خود برداشته می شود. توسط عکسبرداری با اشعه ایکس می توان شکستگی استخوان را تشخیص داد.
هنگامی که استخوان شکسته شده باشد، پزشک سعی می کند که استخوان را جا بیاندازد. اگر استخوان ترقوه شکسته شده باشد، بیمار باید شانه خود را با یک بند به سینه بچسباند تا تکان نخورد. بعد از این مرحله، پزشک به بیمار ورزش هایی برای تقویت شانه می دهد. عمل جراحی برای شکستگی های خیلی شدید لازم است.
شکستگی گردن استخوان بازو، با بستن و کم حرکت دادن بهبود می یابد. اگر استخوان از جای خود بیرون زده باشد، نیاز به عمل جراحی می باشد. ورزش نیز جزئی از درمان درد شانه می باشد.