محمد نظری گندشمین
15th August 2013, 04:02 AM
راههای رسیدن به موفقیت (http://mahmood578.blogfa.com/post/174)
۱- براي موفقيت در كارها، ضرورتاً نبايد از يك راه استفاده كرد، بلكه براي رسيدن به هدف، راه هاي مختلف را مي توان خلق كرد كه شايد خيلي از آنها به توفيق هم منجر نشود.۲- درجه هوشياري، هوشمندي، انعطاف و قابليت انطباق با تغييرات را بايد آهسته آهسته افزايش داد.3- بايد به مسائل نگرش بلند مدت داشت، و جهت گيري هاي درازمدت، اتخاذ كرد.4- امكان استفاده از فرصت ها و موقعيت ها را با شناسايي دقيق و درست موقعيت ها و بهره گيري مطلوب از فرصت ها، جهت نيل هر چه سريع تر و بهتر به اهداف غايي و نهايي فراهم آورد.۵- با برنامه ريزي دقيق و منظم، در جهت غلبه بر موانع و مشكلات و رفع محدوديت ها در حد امكان كوشيد.۶- با داشتن چشم انداز، ديگر نبايد نگاه تونلي به قضايا داشت.۷- از افكار و ايده هاي نوين حمايت كرد و از نوآوري و راه حل هاي نو استقبال نمود.8- نبايد افراد را به دليل اشتباهشان سرزنش ننمود و به اين حقيقت كه اشتباه جزء لاينفك نوآوري محسوب مي گردد، واقف بود. (بايد به افراد اجازه اشتباه كردن داده شود مهم نيست كه چه كسي اشتباه كرده، مهم اين است كه بايد از آن اشتباه درس گرفت و نبايد آن اشتباه دوبار تكرار شود.)۹- افراد را به جمع گرايي، هم افزايي و تشريك مساعي و وحدت تشويق كرد.10- به اين كه عمل توأم با تفكر بهتر از صرف عمل است، معتقد بود.11- به نظريات باارزش افراد در جهت خلاقيت و نوآوري اهميت داده شود.۱۲- به انسانها به عنوان مهم ترين سرمايه سازمان نگاه شود.۱۳- به منظور رفع نيازها و انتظارات، در حد معقول از منابع به طور شايسته بهره گيري شود.۱۴- به منظور كاهش فشارهاي بحران زا، برنامه ريزي دقيق و منسجم انجام داد.۱۵- از مشاركت فكري كاركنان استفاده نمود و از مشاوران با تجربه در امور مهم بهره گيري كرد .
۱- براي موفقيت در كارها، ضرورتاً نبايد از يك راه استفاده كرد، بلكه براي رسيدن به هدف، راه هاي مختلف را مي توان خلق كرد كه شايد خيلي از آنها به توفيق هم منجر نشود.۲- درجه هوشياري، هوشمندي، انعطاف و قابليت انطباق با تغييرات را بايد آهسته آهسته افزايش داد.3- بايد به مسائل نگرش بلند مدت داشت، و جهت گيري هاي درازمدت، اتخاذ كرد.4- امكان استفاده از فرصت ها و موقعيت ها را با شناسايي دقيق و درست موقعيت ها و بهره گيري مطلوب از فرصت ها، جهت نيل هر چه سريع تر و بهتر به اهداف غايي و نهايي فراهم آورد.۵- با برنامه ريزي دقيق و منظم، در جهت غلبه بر موانع و مشكلات و رفع محدوديت ها در حد امكان كوشيد.۶- با داشتن چشم انداز، ديگر نبايد نگاه تونلي به قضايا داشت.۷- از افكار و ايده هاي نوين حمايت كرد و از نوآوري و راه حل هاي نو استقبال نمود.8- نبايد افراد را به دليل اشتباهشان سرزنش ننمود و به اين حقيقت كه اشتباه جزء لاينفك نوآوري محسوب مي گردد، واقف بود. (بايد به افراد اجازه اشتباه كردن داده شود مهم نيست كه چه كسي اشتباه كرده، مهم اين است كه بايد از آن اشتباه درس گرفت و نبايد آن اشتباه دوبار تكرار شود.)۹- افراد را به جمع گرايي، هم افزايي و تشريك مساعي و وحدت تشويق كرد.10- به اين كه عمل توأم با تفكر بهتر از صرف عمل است، معتقد بود.11- به نظريات باارزش افراد در جهت خلاقيت و نوآوري اهميت داده شود.۱۲- به انسانها به عنوان مهم ترين سرمايه سازمان نگاه شود.۱۳- به منظور رفع نيازها و انتظارات، در حد معقول از منابع به طور شايسته بهره گيري شود.۱۴- به منظور كاهش فشارهاي بحران زا، برنامه ريزي دقيق و منسجم انجام داد.۱۵- از مشاركت فكري كاركنان استفاده نمود و از مشاوران با تجربه در امور مهم بهره گيري كرد .