parnian 80
2nd August 2013, 03:43 PM
http://www.zoomit.ir/media/k2/items/cache/ca16e908d28b769f473b071da0db5399_XL.jpg
انسان توانایی‌های بیشماری دارد، اما فارغ از محدودیت هم نیست. ورزشکاران، در هنگام تمرینات بسیار سخت، آب بدن خود را از دست داده، قند خونشان کاهش یافته و از انرژی تهی می‌گردند. خوشبختانه به کمک نوعی جدید از سنسورهای زیستی، می‌توان از زمان دقیق وقوع این حالت اطلاع پیدا کرده، و راهی برای آن اندیشید.
در هنگام انجام حرکات سخت فیزیکی، ماده‌ای به نام گولیکوژن، که نوعی قند بوده و در کبد ما ذخیره می‌شود، راه خود را به دورن عضلاتمان باز کرده و انرژی لازم را برایمان فراهم می‌کنند. اما هرچیزی بالاخره تمام می‌شود. با از دست رفتن آب بدن و خالی گشتن عضلات از این ماده شیرین، با کمبود انرژی و توان جسمانی رو به رو می‌گردیم، و بی‌تعارف، بر روی زمین ولو می‌شویم. در این هنگام که دیگر بدنمان نمی‌تواند توان مورد نیازمان را تامین کند، عملا از کار می‌افتیم.
اما با مدیریت صحیح ترتیب و شدت حرکات و زمان بندی مناسب، می‌توان با این حالت به مقابله پرداخت. اما چگونه بفهمیم، کی به این شرایط دچار می‌شویم؟
به کمک این سنسور زیستی که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا تهیه شده و گذشته از مسایل سلامتی، ظاهر خوب و جذابی هم دارد، مشکلاتتان حل خواهد شد. تنها کافی است آن را به پوستتان چسبانده و بقیه کار را به مانیتورها بسپارید.
وقتی بدن شما تا حدود مورد انتظار از گولیکوژن خالی شده و به جای آن، به منبعی از اسید لاکتیک تبدیل شد، توسط سنسور مطلع شده و برای جلوگیری از آن، با مربی‌تان مشورت کنید.
این است معنی ورزش علمی و هدفمند، مسئله‌ای که شاید هنوز در کشورمان به درستی رعایت نشود.
منبع vr-zone (http://zurl.ir/797369)
انسان توانایی‌های بیشماری دارد، اما فارغ از محدودیت هم نیست. ورزشکاران، در هنگام تمرینات بسیار سخت، آب بدن خود را از دست داده، قند خونشان کاهش یافته و از انرژی تهی می‌گردند. خوشبختانه به کمک نوعی جدید از سنسورهای زیستی، می‌توان از زمان دقیق وقوع این حالت اطلاع پیدا کرده، و راهی برای آن اندیشید.
در هنگام انجام حرکات سخت فیزیکی، ماده‌ای به نام گولیکوژن، که نوعی قند بوده و در کبد ما ذخیره می‌شود، راه خود را به دورن عضلاتمان باز کرده و انرژی لازم را برایمان فراهم می‌کنند. اما هرچیزی بالاخره تمام می‌شود. با از دست رفتن آب بدن و خالی گشتن عضلات از این ماده شیرین، با کمبود انرژی و توان جسمانی رو به رو می‌گردیم، و بی‌تعارف، بر روی زمین ولو می‌شویم. در این هنگام که دیگر بدنمان نمی‌تواند توان مورد نیازمان را تامین کند، عملا از کار می‌افتیم.
اما با مدیریت صحیح ترتیب و شدت حرکات و زمان بندی مناسب، می‌توان با این حالت به مقابله پرداخت. اما چگونه بفهمیم، کی به این شرایط دچار می‌شویم؟
به کمک این سنسور زیستی که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا تهیه شده و گذشته از مسایل سلامتی، ظاهر خوب و جذابی هم دارد، مشکلاتتان حل خواهد شد. تنها کافی است آن را به پوستتان چسبانده و بقیه کار را به مانیتورها بسپارید.
وقتی بدن شما تا حدود مورد انتظار از گولیکوژن خالی شده و به جای آن، به منبعی از اسید لاکتیک تبدیل شد، توسط سنسور مطلع شده و برای جلوگیری از آن، با مربی‌تان مشورت کنید.
این است معنی ورزش علمی و هدفمند، مسئله‌ای که شاید هنوز در کشورمان به درستی رعایت نشود.
منبع vr-zone (http://zurl.ir/797369)