1=1+1
29th July 2013, 04:10 PM
_زندگی مجازی سالم برای جوانان، چگونه؟
برای پاک بودن و پاک ماندن، پیشگیری بهتر از درمان است. اینترنت این روزها سر سفره‌ی ما نشسته و نمی‌توان آن را حذف کرد. نه دولت می‌تواند محدودش کند و نه سختگیری‌های خانواده می‌تواند آن را حذف کند و اصلا حذف آن کار درستی هم نیست. استفاده از اینترنت باید به عنوان یک ضرورت و رکن اساسی در زندگی امروز پذیرفته شود اما مدیریت شده.
استفاده از دنیای اینترنت خیلی پیچیده است. شما سایتی را باز می‌کنید و از طریق لینک‌های آن وارد سایتهای دیگر هم می‌شوید. وقتی وارد اینترنت می‌شوید، در حقیقت وارد یک زنجیره‌ی ناخواسته شده‌اید. اگر مدیریت بر رفتار را نیاموخته باشید، ساعت‌های طولانی گرفتار یک دور باطل بدون هدف خواهید شد. برای جستجوی موضوع خاصی وارد نت می‌شوید و سر از ناکجاآباد درمی‌آورید. گشتن‌های بی‌هدف در دنیای مجازی، خسته‌کننده و آسیب‌آفرین است. جوانان اگر با مدیریت وارد دنیای مجازی شوند، همان اتفاقی می‌افتد که در دانشگاه و پژوهشکده‌ها می‌افتد. نه تنها خطری ندارد بلکه باعث رشد فرهنگی هم می‌شود.
_چم وخم‌های انتخاب همسر در دنیای مجازی چیست؟ با سایتهای همسریابی موافقید؟
الگوی ازدواج اینترنتی از فروشگاه‌های اینترنتی برخاست. یکسری کالا را در ویترینی می‌گذارند و می‌گویند ما این کالا‌ها را عرضه می‌کنیم، خدمات پس از فروش هم داریم، در خانه هم تحویل می‌دهیم. صاحبان سایت‌ها وقتی دیدند می‌توانند کالا را این‌طور بفروشند، به فکر این افتادند که همسران را هم در همین ویترین‌ها به هم معرفی کنند. اما غافل از اینکه وسیله‌ای که می‌خریم یک ظاهر دارد و می‌توان این‌گونه ارائه داد اما انسان علاوه بر ظاهر یک بعد متعالی هم دارد. وقتی انسان می‌خواهد ازدواج کند تنها جسم را انتخاب نمی‌کند. بلکه بینشش را می‌سنجد، نگاه به زندگی‌اش را می‌سنجد. طبیعی است در فضای مجازی همه‌ی ابعاد بررسی نمی‌شود. خیلی هنر داشته باشیم یک سری مشخصات شناسنامه‌ای را منتقل می‌کنیم اما دوست داشتن‌ها، تفکرات و نحوه‌ی زندگی را نمی‌توانیم انتقال دهیم. به نظر من سایتهای همسریابی برای فرهنگ ما مناسب نیست و جور در نمی‌آید.
_اگر خود جوان در چت روم‌ها دست به‌کار شود چطور؟
من در مراجعانم در کلینیک بسیار مواردی دیدم که دو نفر سالها پارتنر(شریک) اینترنتی هم بودند اما بعد از چند ماه که از ازدواج‌شان می‌گذرد، می‌خواهند جدا شوند. اینترنت جای مناسبی برای پیدا کردن شریک زندگی نیست. ارتباطت در این فضا غیرواقعی است و افراد نقاب‌های زیادی دارند و ممکن است علاقه بوجود بیاید اما برپایه‌ی یک شناخت غیرواقعی.
_اگر پیشگیری نکردیم و مبتلا شدیم، باید چه کنیم؟
توصیه من این است اگر چنین اتفاقی افتاد، خیلی سریع خانواده را در جریان بگذارید. نظرات خانواده، چه حمایتی و چه محدود کننده را جدی بگیرید. رابطه‌ای که ایجاد شده را هدفمند کنید. مبدا و مقصدش را مشخص کنید. لااقل خودتان بدانید می‌خواهید وقت‌تان را هدر دهید یا قصد ازدواج دارید. اگر قصدتان آشنایی برای ازدواج است، بپذیرید که ازدواج پیش‌نیازها و ضرورت‌هایی دارد. منطقی، بررسی کنید که آیا این رابطه برای تشکیل زندگی مادام‌العمر مناسب است یا نه. اگر مناسب نیست زودتر تمامش کنید و اگر مناسب است زودتر از مجرای خانواده‌ها وارد شوید. باید بین وابستگی کاذب و عشق، تفاوت قائل شوید. دنیای مجازی استاد ایجاد روابط کاذب است.
_ چت روم، خوب یا بد؟
اگر قرار است از فضای چت به عنوان محلی برای ارائه‌ی اطلاعات صحیح و به درد بخور استفاده کنیم، خوب است. چت رومی که پایگاه دینی و علمی دارد می‌تواند فضای مناسبی باشد. اما اگر استفاده‌ی غالب ما از چت روم جایی برای وقت‌گذرانی باشد، به اعتیاد اینترنتی دچار می‌شویم. خیلی از افرادی که اهل چت کردن هستند، دچار اعتیاد اینترنتی می‌شوند، ترک اعتیاد از مواد مخدر ساده‌تر از ترک اعتیاد اینترنتی است، مخصوصا در سن پایین.
ممنون که با آستان مهر همراه بودید.
ندا داوودی
منبع
باشگاه فعلن مجردها
برای پاک بودن و پاک ماندن، پیشگیری بهتر از درمان است. اینترنت این روزها سر سفره‌ی ما نشسته و نمی‌توان آن را حذف کرد. نه دولت می‌تواند محدودش کند و نه سختگیری‌های خانواده می‌تواند آن را حذف کند و اصلا حذف آن کار درستی هم نیست. استفاده از اینترنت باید به عنوان یک ضرورت و رکن اساسی در زندگی امروز پذیرفته شود اما مدیریت شده.
استفاده از دنیای اینترنت خیلی پیچیده است. شما سایتی را باز می‌کنید و از طریق لینک‌های آن وارد سایتهای دیگر هم می‌شوید. وقتی وارد اینترنت می‌شوید، در حقیقت وارد یک زنجیره‌ی ناخواسته شده‌اید. اگر مدیریت بر رفتار را نیاموخته باشید، ساعت‌های طولانی گرفتار یک دور باطل بدون هدف خواهید شد. برای جستجوی موضوع خاصی وارد نت می‌شوید و سر از ناکجاآباد درمی‌آورید. گشتن‌های بی‌هدف در دنیای مجازی، خسته‌کننده و آسیب‌آفرین است. جوانان اگر با مدیریت وارد دنیای مجازی شوند، همان اتفاقی می‌افتد که در دانشگاه و پژوهشکده‌ها می‌افتد. نه تنها خطری ندارد بلکه باعث رشد فرهنگی هم می‌شود.
_چم وخم‌های انتخاب همسر در دنیای مجازی چیست؟ با سایتهای همسریابی موافقید؟
الگوی ازدواج اینترنتی از فروشگاه‌های اینترنتی برخاست. یکسری کالا را در ویترینی می‌گذارند و می‌گویند ما این کالا‌ها را عرضه می‌کنیم، خدمات پس از فروش هم داریم، در خانه هم تحویل می‌دهیم. صاحبان سایت‌ها وقتی دیدند می‌توانند کالا را این‌طور بفروشند، به فکر این افتادند که همسران را هم در همین ویترین‌ها به هم معرفی کنند. اما غافل از اینکه وسیله‌ای که می‌خریم یک ظاهر دارد و می‌توان این‌گونه ارائه داد اما انسان علاوه بر ظاهر یک بعد متعالی هم دارد. وقتی انسان می‌خواهد ازدواج کند تنها جسم را انتخاب نمی‌کند. بلکه بینشش را می‌سنجد، نگاه به زندگی‌اش را می‌سنجد. طبیعی است در فضای مجازی همه‌ی ابعاد بررسی نمی‌شود. خیلی هنر داشته باشیم یک سری مشخصات شناسنامه‌ای را منتقل می‌کنیم اما دوست داشتن‌ها، تفکرات و نحوه‌ی زندگی را نمی‌توانیم انتقال دهیم. به نظر من سایتهای همسریابی برای فرهنگ ما مناسب نیست و جور در نمی‌آید.
_اگر خود جوان در چت روم‌ها دست به‌کار شود چطور؟
من در مراجعانم در کلینیک بسیار مواردی دیدم که دو نفر سالها پارتنر(شریک) اینترنتی هم بودند اما بعد از چند ماه که از ازدواج‌شان می‌گذرد، می‌خواهند جدا شوند. اینترنت جای مناسبی برای پیدا کردن شریک زندگی نیست. ارتباطت در این فضا غیرواقعی است و افراد نقاب‌های زیادی دارند و ممکن است علاقه بوجود بیاید اما برپایه‌ی یک شناخت غیرواقعی.
_اگر پیشگیری نکردیم و مبتلا شدیم، باید چه کنیم؟
توصیه من این است اگر چنین اتفاقی افتاد، خیلی سریع خانواده را در جریان بگذارید. نظرات خانواده، چه حمایتی و چه محدود کننده را جدی بگیرید. رابطه‌ای که ایجاد شده را هدفمند کنید. مبدا و مقصدش را مشخص کنید. لااقل خودتان بدانید می‌خواهید وقت‌تان را هدر دهید یا قصد ازدواج دارید. اگر قصدتان آشنایی برای ازدواج است، بپذیرید که ازدواج پیش‌نیازها و ضرورت‌هایی دارد. منطقی، بررسی کنید که آیا این رابطه برای تشکیل زندگی مادام‌العمر مناسب است یا نه. اگر مناسب نیست زودتر تمامش کنید و اگر مناسب است زودتر از مجرای خانواده‌ها وارد شوید. باید بین وابستگی کاذب و عشق، تفاوت قائل شوید. دنیای مجازی استاد ایجاد روابط کاذب است.
_ چت روم، خوب یا بد؟
اگر قرار است از فضای چت به عنوان محلی برای ارائه‌ی اطلاعات صحیح و به درد بخور استفاده کنیم، خوب است. چت رومی که پایگاه دینی و علمی دارد می‌تواند فضای مناسبی باشد. اما اگر استفاده‌ی غالب ما از چت روم جایی برای وقت‌گذرانی باشد، به اعتیاد اینترنتی دچار می‌شویم. خیلی از افرادی که اهل چت کردن هستند، دچار اعتیاد اینترنتی می‌شوند، ترک اعتیاد از مواد مخدر ساده‌تر از ترک اعتیاد اینترنتی است، مخصوصا در سن پایین.
ممنون که با آستان مهر همراه بودید.
ندا داوودی
منبع
باشگاه فعلن مجردها