mozhgan.s
21st July 2013, 01:06 PM
اختلال تیک گذرا از یک یا چند تیک حرکتی یا صوتی به تنهایی یا توأم با هم .تیک به دفعات در طول روز،برای حداقل۴ هفته،روخ می دهد.طول دوره بیماری کمتر از ۱۲ ماه است.سایر علایم آن همانند اختلال تورت است.در صورتی که کرایتریاهای تشخیصی تورت وجود داشته باشد و یا اختلال بطور مزمن ادامه یابد،تشخیص تیک گذرا مطرح نمی گردد.شروع این اختلال قبل از ۱۸ سالگی است. حدود ۲۴تا۵ درصد تمام کودکان سنین مدرسه سابقهای از تیک را می دهند.با این وجود شیوع تیک تا کنون مشخص نشده است.نسبت ابتلا پسرها ۳ به ۱ است.
علت اختلال تیک گذرا می تواند ارگانیک یا سایکوژنیک یا هر دو مود با هم باشد.تیک های ارگانیک بیشتر احتمال پیشرفت به سمت اختلال تورت را دارند.از طرف دیگر تیک های سایکوژنیک در بیشتر موارد به طور خود بخودی فروکش می کنند.اگر چه تمام انواع تیک با استرس یا اضطراب تشدید می شوند،اما تا کنون هیچ مدرکی دال بر اثبات این موضوع پیدا نشده است.
از نظر پیش آگهی در بیشتر مبتلایان به تیک گذرا،بیماری به سوی یک تیک بسیار شدید پیشرفت نمی کند.تیک این بیماران یا به طور کامل از بین می رود و یا در خلال بروز استرس های خاص عود می نماید.فقط درصد کمی از اینها دچار اختلال تیک صوتی یا حرکتی مزمن و یا اختلال تورت می شوند.
درمان
در موارد خفیف درمان لازم نیست. تنها والدین و اطرافیان توصه می شود از توجه زیاد به کودک و دادن تذکرات مکرر به او یا تحقیر وی خودداری نمایند.
روان درمانی
در موارد شدید از رفتار درمانی فردی و یا گروهی استفاده می شود.
دارو درمانی
برای دارو درمانی باید به پزشک متخصص روانپزشك (اعصاب و روان) مراجعه نمود.
۴). شب ادراری(Enusesis)
شب ادراری عبارت است از دفع مکرر ادرار در رختخواب یا لباس های فرد که ممکن است غیرارادی و یا ارادی باشد.برای مسجل شدن این تشخیص باید دست کم ۲بار در هفته و حداقل به مدت ۳ ماه این اتفاق رخ دهد. علاوه بر آن برای گذاشتن، این تشخیص سن کودک باید بالای ۵ سال باشد.
اصولاً شیوع شب ادراری با افزایش سن کودکان رو به کاهش می گذارد، به طوری که ۸۲ درصد از کودکان ۲ ساله، ۴۹ درصد از سه ساله ها،۲۶ درصد از چهار ساله ها و تنها ۷ درصد از ۵ ساله ها دچار شب ادراری هستند. این اختلال در ۱ درصد از بزرگسالان نیز دیده می شود. کنترل طبیعی مثانه که بتدریج با رشد کودک بدست می آید، تحت تأثیر رشد عصبی عضلانی، عوامل هیجانی – اجتماعی و احتمالاً عوامل ژنتیکی قرار دارد. در ۷۵ درصد از کودکان دچار شب ادراری، یکی از بستگان درجه اولشان نیز به این اختلال مبتلا بوده است. برای تشخیص شب ادراری هیچ روش قطعی آزمایشگاهی وجود ندارد، اما پزشک باید همیشه اختلالات ارگانیک را در نظر داشته باشد، نظیر عفونت های ادراری(مثل سیستیت که همراه با تکرر ادرار است)، اختلالات ادراری ناشی از انسدادها، اختلالات عصبی(مانند اسپاینابیفیدا) و اختلالاتی مانند دیابت شیرین، دیابت بی مزه، تشنج ها، مسمومیت ها، اختلال راه رفتن در خواب و مصرف برخی از داروهای ضد سایکوز.شب ادراری معمولاً خود به خود برطرف می شود.
درمان های غیر دارویی
رفتار درمانی
الف) شرطی کردن:
شرطی کردن با استفاده از دستگاه pad and buzzer موثرترین روش درمان شب ادراری است. با خیس شدن تشک کودک یک جریان الکتریکی برقرار شده که باعث به صدا درآمدن زنگ می گردد و در نتیجه سبب بیداری کودک می شود.
ب) آموزش تخلیه مثانه:
در صورتی که کودک در طول روز و مدت بیداری ادرار خود را نگه دارد، مورد تشویق قرار بگیرد. در این صورت مدت زمانی که کودک می تواند ادرار خود را نگه دارد، بتدریج افزایش می یابد.
هیپنوتراپی
روان درمانی
حل مشکلات روانی و اختلالات عاطفی هیجانی در کودک و خانواده وی.
دارو درمانی
برای دارو درمانی باید به پزشک متخصص روانپزشك (اعصاب و روان) مراجعه نمود.
علت اختلال تیک گذرا می تواند ارگانیک یا سایکوژنیک یا هر دو مود با هم باشد.تیک های ارگانیک بیشتر احتمال پیشرفت به سمت اختلال تورت را دارند.از طرف دیگر تیک های سایکوژنیک در بیشتر موارد به طور خود بخودی فروکش می کنند.اگر چه تمام انواع تیک با استرس یا اضطراب تشدید می شوند،اما تا کنون هیچ مدرکی دال بر اثبات این موضوع پیدا نشده است.
از نظر پیش آگهی در بیشتر مبتلایان به تیک گذرا،بیماری به سوی یک تیک بسیار شدید پیشرفت نمی کند.تیک این بیماران یا به طور کامل از بین می رود و یا در خلال بروز استرس های خاص عود می نماید.فقط درصد کمی از اینها دچار اختلال تیک صوتی یا حرکتی مزمن و یا اختلال تورت می شوند.
درمان
در موارد خفیف درمان لازم نیست. تنها والدین و اطرافیان توصه می شود از توجه زیاد به کودک و دادن تذکرات مکرر به او یا تحقیر وی خودداری نمایند.
روان درمانی
در موارد شدید از رفتار درمانی فردی و یا گروهی استفاده می شود.
دارو درمانی
برای دارو درمانی باید به پزشک متخصص روانپزشك (اعصاب و روان) مراجعه نمود.
۴). شب ادراری(Enusesis)
شب ادراری عبارت است از دفع مکرر ادرار در رختخواب یا لباس های فرد که ممکن است غیرارادی و یا ارادی باشد.برای مسجل شدن این تشخیص باید دست کم ۲بار در هفته و حداقل به مدت ۳ ماه این اتفاق رخ دهد. علاوه بر آن برای گذاشتن، این تشخیص سن کودک باید بالای ۵ سال باشد.
اصولاً شیوع شب ادراری با افزایش سن کودکان رو به کاهش می گذارد، به طوری که ۸۲ درصد از کودکان ۲ ساله، ۴۹ درصد از سه ساله ها،۲۶ درصد از چهار ساله ها و تنها ۷ درصد از ۵ ساله ها دچار شب ادراری هستند. این اختلال در ۱ درصد از بزرگسالان نیز دیده می شود. کنترل طبیعی مثانه که بتدریج با رشد کودک بدست می آید، تحت تأثیر رشد عصبی عضلانی، عوامل هیجانی – اجتماعی و احتمالاً عوامل ژنتیکی قرار دارد. در ۷۵ درصد از کودکان دچار شب ادراری، یکی از بستگان درجه اولشان نیز به این اختلال مبتلا بوده است. برای تشخیص شب ادراری هیچ روش قطعی آزمایشگاهی وجود ندارد، اما پزشک باید همیشه اختلالات ارگانیک را در نظر داشته باشد، نظیر عفونت های ادراری(مثل سیستیت که همراه با تکرر ادرار است)، اختلالات ادراری ناشی از انسدادها، اختلالات عصبی(مانند اسپاینابیفیدا) و اختلالاتی مانند دیابت شیرین، دیابت بی مزه، تشنج ها، مسمومیت ها، اختلال راه رفتن در خواب و مصرف برخی از داروهای ضد سایکوز.شب ادراری معمولاً خود به خود برطرف می شود.
درمان های غیر دارویی
رفتار درمانی
الف) شرطی کردن:
شرطی کردن با استفاده از دستگاه pad and buzzer موثرترین روش درمان شب ادراری است. با خیس شدن تشک کودک یک جریان الکتریکی برقرار شده که باعث به صدا درآمدن زنگ می گردد و در نتیجه سبب بیداری کودک می شود.
ب) آموزش تخلیه مثانه:
در صورتی که کودک در طول روز و مدت بیداری ادرار خود را نگه دارد، مورد تشویق قرار بگیرد. در این صورت مدت زمانی که کودک می تواند ادرار خود را نگه دارد، بتدریج افزایش می یابد.
هیپنوتراپی
روان درمانی
حل مشکلات روانی و اختلالات عاطفی هیجانی در کودک و خانواده وی.
دارو درمانی
برای دارو درمانی باید به پزشک متخصص روانپزشك (اعصاب و روان) مراجعه نمود.