Capitan Totti
21st July 2013, 03:38 AM
بسم الله الرحمن الرحیم
لاحول و لاقوه الا بالله العلی العظیم
با سلام
درود
و ادای شایسته ترین احترامات نظامی خدمت سرتیپ ستاد احمد دادبین فرماندهی سابق نیروی زمینی ارتش ج.ا.ایــــران و خوش نام ترین و محبوب ترین و خوش رو ترین افسر تاااریخ ارتش نوین ایـــران
http://s2.picofile.com/file/7855764408/%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D9%863.jpg
به نام احمد دادبین
به نام گمنامی، غریبی، تنهایی
به نام مظلومیت، بی‌کسی
به نام غرور، بزرگی، دلاوری
به نام مردانگی، جوانمردی، شجاعت
به نام سرداران و امیران لشگر عشق
سرتیپ دادبین هم اکنون در اثر ناملایمات زندگی و غفلت و فراموشی ما، خانه نشین شده است و کسی احوالش را نمیپرسد.....
سرتیپ ستاد احمد دادبین
متولد سال 1334 در تهران
در سال 1353وارد دانشگاه افسری ارتش شد
و در سال 1356 دوره ی مقدماتی رسته ی پیاده را در مرکز پیاده ی شیراز گذراند و سال بعد با درجه ی ستوان دومی وارد لشکر 23 نوهد(نیروهای مخصوص ارتش) شد!
ایشان در سال 1373 به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب و به مدت 3 سال ارتش ضعیف و فرسوده ی بازمانده ی جنگ را سازماندهی کرده و دوباره مدرن نموده و با دلسوزی ها و کاربلدی هایشان باعث شد اقتدار ارتش و بودجه ی ارتش به دوران پیش از ارتش بازگردد
متاسفانه هیچ اطلاعاتی در مورد این بزرگوار در هیچ سایت و روزنامه ای(جز محدود) وجود ندارد
و تنها منبع هم افسران ارشد و قدیمی ارتش هستند همین
از کارهای برجسته ی ایشان نه تنها بهبود بودجه و اقتصادی ارتش بلکه رزمایش مهم و استراتژیک و فوق العاده منظم و مقتدرانه ذوالفقار در بیابان های استان قم میباشد
ایشان در روز عملیات قاطعانه فرمودند که اسرائیل رو اگه بخوایم نابود کنیم فقط تیپ 65 نوهد (فرمانده ی تیپ 65 در اونموقع سرهنگ پیاده ی ستاد پارسا) این کار رو انجام خواهیم داد
متاسفانه امیر سرتیپ ستاد احمد دادبین .... (نگم بهتره)
در هر حال ایشان چند سال پیش بر اثر سقوط از کوه دماوند دچار جراحت شدید و سپس اغما شدند و خوشبختانه چندین سال است که بهبود یافته اند
اما افسوس که هیچ کس ازین بزرگ فرمانده ی جنگ با اعراب
این تاریخ ساز و افسر محبوب
این قهرمان ملی و اسطوره ی بزرگ
و شهیــــــــــــــد زنــــــــــــده
بی خبر است
یعنی ما افرادی رو بزرگ میکنیم که به ناحق و از بی کفایتی بزرگ شدند
و افرادی مانند احمد دادبین رو که از بزرگی فریااااد بر آسمانها می کوبد رو هیچ نمی شناسانیم
البته این مختص دادبین نیست که تقریبا تمامی شهدای ارتش جز معدودی از جمله سپهبد صیاد شیرازی و سرلشکر عباس بابایی و.. متاسفانه جزء شهدای بی نام و نشانند
و جانبازان ارتش جزء شهدای زنده و بی نامند
آمریکایی ها ژنرالی داشتند به نام جورج پتن!! آنقدر بزرگش کردند که شد اسطوره ی جنگ جهانی دوم
و ما ژنرالی داریم به نام احمد دادبین که به جرئت هم اصول فرماندهی اش و هم خدمات و کارها و افکارش از جورج پتن بسیار سرآمد بوده را اصلا نمی شناسیم
افسوس برای ما افسوس
امیدوارم بهره مد شده باشید
پی نوشت
یه خاطره از تیمسار دادبین!
راستش شنیدم در سال 74سخنرانی افسران ارشد ارتش در دانشگاه افسری توسط سرلشکر شهبازی و سرتیپ محمدی فر و سرلشکر سلیمی و سرتیپ دادبین یکی یکی نطق میشد!
تیمسار محمدی فر و شهبازی و سلیمی با روحیه ی خشک و جدی بارها به دانشجویان تذکر میدانند و حرف و سخنشان مثلا در مورد اصول فرماندهی و... !! بوده! و خواستن خودشونو نشون بدن و...!! و دانشجویان شدیدا خسته میشن! نوبت تیمسار دادبین
که میرسه شروع میکنه بحرف زدن!
یه روز یه رشتیه.... !!
و تمامی دانشجویان به وجد آمده و سالن سرهنگ نامجوی در دانشگاه از خنده و شور و نشاط منفجرررررررر میشود!
لاحول و لاقوه الا بالله العلی العظیم
با سلام
درود
و ادای شایسته ترین احترامات نظامی خدمت سرتیپ ستاد احمد دادبین فرماندهی سابق نیروی زمینی ارتش ج.ا.ایــــران و خوش نام ترین و محبوب ترین و خوش رو ترین افسر تاااریخ ارتش نوین ایـــران
http://s2.picofile.com/file/7855764408/%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D9%863.jpg
به نام احمد دادبین
به نام گمنامی، غریبی، تنهایی
به نام مظلومیت، بی‌کسی
به نام غرور، بزرگی، دلاوری
به نام مردانگی، جوانمردی، شجاعت
به نام سرداران و امیران لشگر عشق
سرتیپ دادبین هم اکنون در اثر ناملایمات زندگی و غفلت و فراموشی ما، خانه نشین شده است و کسی احوالش را نمیپرسد.....
سرتیپ ستاد احمد دادبین
متولد سال 1334 در تهران
در سال 1353وارد دانشگاه افسری ارتش شد
و در سال 1356 دوره ی مقدماتی رسته ی پیاده را در مرکز پیاده ی شیراز گذراند و سال بعد با درجه ی ستوان دومی وارد لشکر 23 نوهد(نیروهای مخصوص ارتش) شد!
ایشان در سال 1373 به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب و به مدت 3 سال ارتش ضعیف و فرسوده ی بازمانده ی جنگ را سازماندهی کرده و دوباره مدرن نموده و با دلسوزی ها و کاربلدی هایشان باعث شد اقتدار ارتش و بودجه ی ارتش به دوران پیش از ارتش بازگردد
متاسفانه هیچ اطلاعاتی در مورد این بزرگوار در هیچ سایت و روزنامه ای(جز محدود) وجود ندارد
و تنها منبع هم افسران ارشد و قدیمی ارتش هستند همین
از کارهای برجسته ی ایشان نه تنها بهبود بودجه و اقتصادی ارتش بلکه رزمایش مهم و استراتژیک و فوق العاده منظم و مقتدرانه ذوالفقار در بیابان های استان قم میباشد
ایشان در روز عملیات قاطعانه فرمودند که اسرائیل رو اگه بخوایم نابود کنیم فقط تیپ 65 نوهد (فرمانده ی تیپ 65 در اونموقع سرهنگ پیاده ی ستاد پارسا) این کار رو انجام خواهیم داد
متاسفانه امیر سرتیپ ستاد احمد دادبین .... (نگم بهتره)
در هر حال ایشان چند سال پیش بر اثر سقوط از کوه دماوند دچار جراحت شدید و سپس اغما شدند و خوشبختانه چندین سال است که بهبود یافته اند
اما افسوس که هیچ کس ازین بزرگ فرمانده ی جنگ با اعراب
این تاریخ ساز و افسر محبوب
این قهرمان ملی و اسطوره ی بزرگ
و شهیــــــــــــــد زنــــــــــــده
بی خبر است
یعنی ما افرادی رو بزرگ میکنیم که به ناحق و از بی کفایتی بزرگ شدند
و افرادی مانند احمد دادبین رو که از بزرگی فریااااد بر آسمانها می کوبد رو هیچ نمی شناسانیم
البته این مختص دادبین نیست که تقریبا تمامی شهدای ارتش جز معدودی از جمله سپهبد صیاد شیرازی و سرلشکر عباس بابایی و.. متاسفانه جزء شهدای بی نام و نشانند
و جانبازان ارتش جزء شهدای زنده و بی نامند
آمریکایی ها ژنرالی داشتند به نام جورج پتن!! آنقدر بزرگش کردند که شد اسطوره ی جنگ جهانی دوم
و ما ژنرالی داریم به نام احمد دادبین که به جرئت هم اصول فرماندهی اش و هم خدمات و کارها و افکارش از جورج پتن بسیار سرآمد بوده را اصلا نمی شناسیم
افسوس برای ما افسوس
امیدوارم بهره مد شده باشید
پی نوشت
یه خاطره از تیمسار دادبین!
راستش شنیدم در سال 74سخنرانی افسران ارشد ارتش در دانشگاه افسری توسط سرلشکر شهبازی و سرتیپ محمدی فر و سرلشکر سلیمی و سرتیپ دادبین یکی یکی نطق میشد!
تیمسار محمدی فر و شهبازی و سلیمی با روحیه ی خشک و جدی بارها به دانشجویان تذکر میدانند و حرف و سخنشان مثلا در مورد اصول فرماندهی و... !! بوده! و خواستن خودشونو نشون بدن و...!! و دانشجویان شدیدا خسته میشن! نوبت تیمسار دادبین
که میرسه شروع میکنه بحرف زدن!
یه روز یه رشتیه.... !!
و تمامی دانشجویان به وجد آمده و سالن سرهنگ نامجوی در دانشگاه از خنده و شور و نشاط منفجرررررررر میشود!