محمد نظری گندشمین
21st July 2013, 12:55 AM
جاروئی بردار و بیا !
http://vista.ir/include/articles/images/f32d2ee63ddba9fc78e69cd9dbd322bb.jpgباید کمتر سخن گفت ،از پند و موعظه کاری ساخته نیست؛ پس چه باید کرد؟ جارویی بردارید و خانه ی یک نفر را تمیز و نظیف کنید. این به اندازه ی کافی ویاست. "مادر ترزا"
« راهبه ای در شهر کلکته که نخست در مقام معلم خدمت کرد و سپس صومعه را ترک و به یاری فقرا و دردمندان این خطه پرداخت و با آن ها زندگی کرد.»
عمل ، موثرترین شیوه برای آموختن است و نه پند و موعظه. اغلب، اوقات زیادی را به گفت و شنود اختصاص می دهیم. درباره ی نکته های قابل اعتراض، یاس و ناامیدی خود را ابراز می داریم؛ دشنام و لعن و نفرین رد و بدل می کنیم. غافل از این که این گونه برخورد به ارزش کلام و شخصیت مان آسیب می رساند و با عوارض نامطلوب مواجه مان می سازد.
گر چه ممکن است ارتباطات کلامی و غیرکلامی در بعضی سطوح کلید روابط باشد. با این وصف، اغلب مشاهده می شود که هر چه کلمه ها بیشتر مبادله شوند ، موفقیت کمتری در این زمینه به دست می آید.
"باید کمتر صحبت کرد" و بیشتر به عمل روی آورد. به طور کلی سخنی که با عمل پشتیبانی نشود، موعظه ای پوچ و بی اثر است. گاه ضرورت دارد که برای تفهیم نکته ای، با رفتارهای مناسب و موثر آن را در ذهن طرف مقابل جا بیندازیم.
ضرب المثل قدیمی: "می شنوم، فراموش می کنم؛ می بینم به خاطر می آورم؛ انجام می دهم، درک می کنم." نه تنها در مورد آن چه می خواهید بیاموزید ، بلکه درباره ی شیوه ای که دوست دارید با شما رفتار شود نیز صادق است. تردیدی نیست که نمی توان فن شنا را صرفا با گوش کردن به سخنان مربی و یا مشاهده ی افراد هنگام شنا آموخت. یادگیری شنا و سایر فنون مستلزم تمرین، ممارست و اقدام است.
رفتار و نه سخنوری، مناسب ترین شیوه ی رابطه با دیگران به شمار می آید. پدرومادری که مهربانی با مخلوقات را به فرزندانشان توصیه می کنند ، رفتارشان موثرترین شیوه ی انتقال این پیام است.
به جای این که بکوشید نقطه نظر خود را اثبات کنید، در دل بگویید: "در این جا چه کاری از دست من ساخته است." اگر با فرد بی نزاکتی روبه رو هستید، به بیان چند کلمه بسنده کنید و چنان چه رفتار ناموزونش ادامه یافت، با جدیت وارد مرحله ی عمل شوید و به سرعت صحنه را ترک کنید. اگر با فرد بزرگسالی سر و کار دارید، جدیت خود را با اقدامی موثر نشان دهید و دست کم به مدت یک هفته از او فاصله بگیرید. در صورت عدم رعایت اصول و قواعد اساسی و هماهنگی های لازم توسط بچه ها، امتیازات آنان را قطع کنید و در این راه راسخ و استوار باشید. خلاصه به هر قیمت ممکن، به جای سخن گفتن، به عمل و اقدام تکیه کنید. اگر به راستی قصد دارید یار و یاور دیگران باشید، جارو بردارید و خانه ی آنان را جارو کنید.
مردان عمل؛ افرادی که در زندگی تفاوت می آفرینند و بیشترین تحسین را به سوی خود جلب می کنند، به ظاهر جملگی از این حکمت دیرینه پیروی می کنند: "صدای اعمال و کردار تو آن قدر بلند است که نمی توانم آن چه می گویی بشنوم." مرد عمل باشید.
در فرآیند عمل به دیگران درس می آموزید و هدف های خود را بیشتر جامه ی عمل می پوشانید. در حالی که تمام واژه های یک فرهنگ لغت چنین تأثیری ندارند.
از رهنمودهای زیر پیروی کنید:
▪ از یاد نبرید که این شما هستید که به مردم می آموزید چگونه با شما رفتار کنند. از خود بپرسید که آیا رفتار نامناسب شما موجب بدرفتاری دیگران نشده است؟
▪ وقتی حس می کنید که سخنانتان دیگر اثربخش نیست و به گفت و شنودهای خسته کننده و بی نتیجه منجر شده است، از کلام به اقدام تغییر مسیر داده و خلاقیت و تحول را بر گزینید.
▪ شرایطی را فراهم کنید که اعضای خانواده تان، به خصوص بچه ها، زندگی شما را براساس فلسفه عمل مشاهده کنند. به این ترتیب، آنان بدون توجه به نقطه نظرها و حتی شعارهایی که ممکن است در این خصوص داشته باشند، به خاطر این که اهل عمل هستید به شما احترام می گذارند.
منبع : اندیشه های ماندگار
مترجم: محمد رضا آل یاسین (با تغییر وتلخیص)
تبیان
http://vista.ir/include/articles/images/f32d2ee63ddba9fc78e69cd9dbd322bb.jpgباید کمتر سخن گفت ،از پند و موعظه کاری ساخته نیست؛ پس چه باید کرد؟ جارویی بردارید و خانه ی یک نفر را تمیز و نظیف کنید. این به اندازه ی کافی ویاست. "مادر ترزا"
« راهبه ای در شهر کلکته که نخست در مقام معلم خدمت کرد و سپس صومعه را ترک و به یاری فقرا و دردمندان این خطه پرداخت و با آن ها زندگی کرد.»
عمل ، موثرترین شیوه برای آموختن است و نه پند و موعظه. اغلب، اوقات زیادی را به گفت و شنود اختصاص می دهیم. درباره ی نکته های قابل اعتراض، یاس و ناامیدی خود را ابراز می داریم؛ دشنام و لعن و نفرین رد و بدل می کنیم. غافل از این که این گونه برخورد به ارزش کلام و شخصیت مان آسیب می رساند و با عوارض نامطلوب مواجه مان می سازد.
گر چه ممکن است ارتباطات کلامی و غیرکلامی در بعضی سطوح کلید روابط باشد. با این وصف، اغلب مشاهده می شود که هر چه کلمه ها بیشتر مبادله شوند ، موفقیت کمتری در این زمینه به دست می آید.
"باید کمتر صحبت کرد" و بیشتر به عمل روی آورد. به طور کلی سخنی که با عمل پشتیبانی نشود، موعظه ای پوچ و بی اثر است. گاه ضرورت دارد که برای تفهیم نکته ای، با رفتارهای مناسب و موثر آن را در ذهن طرف مقابل جا بیندازیم.
ضرب المثل قدیمی: "می شنوم، فراموش می کنم؛ می بینم به خاطر می آورم؛ انجام می دهم، درک می کنم." نه تنها در مورد آن چه می خواهید بیاموزید ، بلکه درباره ی شیوه ای که دوست دارید با شما رفتار شود نیز صادق است. تردیدی نیست که نمی توان فن شنا را صرفا با گوش کردن به سخنان مربی و یا مشاهده ی افراد هنگام شنا آموخت. یادگیری شنا و سایر فنون مستلزم تمرین، ممارست و اقدام است.
رفتار و نه سخنوری، مناسب ترین شیوه ی رابطه با دیگران به شمار می آید. پدرومادری که مهربانی با مخلوقات را به فرزندانشان توصیه می کنند ، رفتارشان موثرترین شیوه ی انتقال این پیام است.
به جای این که بکوشید نقطه نظر خود را اثبات کنید، در دل بگویید: "در این جا چه کاری از دست من ساخته است." اگر با فرد بی نزاکتی روبه رو هستید، به بیان چند کلمه بسنده کنید و چنان چه رفتار ناموزونش ادامه یافت، با جدیت وارد مرحله ی عمل شوید و به سرعت صحنه را ترک کنید. اگر با فرد بزرگسالی سر و کار دارید، جدیت خود را با اقدامی موثر نشان دهید و دست کم به مدت یک هفته از او فاصله بگیرید. در صورت عدم رعایت اصول و قواعد اساسی و هماهنگی های لازم توسط بچه ها، امتیازات آنان را قطع کنید و در این راه راسخ و استوار باشید. خلاصه به هر قیمت ممکن، به جای سخن گفتن، به عمل و اقدام تکیه کنید. اگر به راستی قصد دارید یار و یاور دیگران باشید، جارو بردارید و خانه ی آنان را جارو کنید.
مردان عمل؛ افرادی که در زندگی تفاوت می آفرینند و بیشترین تحسین را به سوی خود جلب می کنند، به ظاهر جملگی از این حکمت دیرینه پیروی می کنند: "صدای اعمال و کردار تو آن قدر بلند است که نمی توانم آن چه می گویی بشنوم." مرد عمل باشید.
در فرآیند عمل به دیگران درس می آموزید و هدف های خود را بیشتر جامه ی عمل می پوشانید. در حالی که تمام واژه های یک فرهنگ لغت چنین تأثیری ندارند.
از رهنمودهای زیر پیروی کنید:
▪ از یاد نبرید که این شما هستید که به مردم می آموزید چگونه با شما رفتار کنند. از خود بپرسید که آیا رفتار نامناسب شما موجب بدرفتاری دیگران نشده است؟
▪ وقتی حس می کنید که سخنانتان دیگر اثربخش نیست و به گفت و شنودهای خسته کننده و بی نتیجه منجر شده است، از کلام به اقدام تغییر مسیر داده و خلاقیت و تحول را بر گزینید.
▪ شرایطی را فراهم کنید که اعضای خانواده تان، به خصوص بچه ها، زندگی شما را براساس فلسفه عمل مشاهده کنند. به این ترتیب، آنان بدون توجه به نقطه نظرها و حتی شعارهایی که ممکن است در این خصوص داشته باشند، به خاطر این که اهل عمل هستید به شما احترام می گذارند.
منبع : اندیشه های ماندگار
مترجم: محمد رضا آل یاسین (با تغییر وتلخیص)
تبیان