diamonds55
24th May 2009, 02:25 AM
به گزارش ايرنا، کسي نمي داند برنامه دوربين مخفي براي اولين بار در دنيا چه هنگامي ساخته شد.
شايد پاسخ به اين سئوال اين باشد که از بدو بوجود آمدن دوربين و ساخت برنامه هاي تلويزيوني برنامه هاي دوربين مخفي نيز بوجود آمده است.
در ايران برنامه دوربين مخفي در اوايل جسته و گريخته ساخته مي شدند اما اولين اقدامات در ايران توسط امير حسين قهرايي انجام شد بگونه اي که به قول خودش هرکس او را در هر حالتي مي بيند به ياد دوربين مخفي مي افتد.
قهرايي فارق التحصيل رشته فيلمسازي از انگلستان سازنده برنامه هاي دوربين مخفي در کشور از سال 1372 است.
در اين مدت آثار بسياري را در قالب برنامه هاي دوربين مخفي از وي ديده ايم که شايد يکي از جذاب ترين اين آثار صحبت کردن يک درخت با رهگذران باشد.
در اين برنامه بود که يکي از رهگذران که فردي سالمند بود به حال درخت و صحبت هايش اشک ريخت و همگان را متعجب کرد.
بعد از آن نيز برنامه هاي ديگري ساخته شد که کم و بيش از کيفيت مناسبي برخوردار بودند.
بعد از نوروز 88 نيز برنامه دوربين مخفي با نام لحظه هاي ديدني به کارگرداني امير حسين قهرايي و تهيه کنندگي محمد روغني ها ادامه داشته که متاسفانه با وجود تلاش هاي گروه سازنده نه تنها تاثير گذار نبوده بلکه در پاره اي از مواقع مخرب نيز بوده است.
سوء استفاده از اعتماد مردم به نيروي انتظامي در يکي از برنامه هاي دوربين مخفي که چندي پيش از شبکه تهران پخش شد جاي تامل داشت .
دراين برنامه ترس و اضطرابي که به رهگذران وارد مي شد ديگر جاي خنده را حتي بعد از مشخص شدن دوربين مخفي از عابران مي گرفت.
همچنين در برنامه اي ديگر نيز تداعي يک تصادف تصنعي در هنگام مصاحبه نيز شرايطي شبيه به اين موقعيت را براي مخاطبان بوجود مي آورد.
ايده پردازي دوربين مخفي در اين برنامه به اينجا ختم نشد و کار بجايي رسيد که برنامه ريزان دوربين مخفي به اين فکر افتادند که گوسفندان را نيز وارد برنامه دوربين مخفي کنند.
پنجشنبه شب در برنامه دوربين مخفي فردي با 2 راس گوسفند وارد يک خودروي مسافربري مي شد تا عکس العمل مسافران را نسبت به چنين موضوعي بسنجد.
البته اين سوژه در گذشته نيز در قالب دوربين مخفي ساخته شده بود و تنها تفاوت اين برنامه با برنامه پيشين حضور خودروهاي مسافربري جديد با گنجايش بيشتر بود.
جالب آنکه در هر دو برنامه مسافراني که در ابتداي صبح در حال حرکت به سمت محل کار خود بودند عصباني شده و ناراحت مي شدند.
تصور کنيد در يک اتوبان سوار يک خودرو مي شويد و در ميانه راه فردي با دو گوسفند وارد ماشين مي شود و گوسفندان نيز به حکم غريزه خود را راحت مي کند و مسافران را ناراحت. ضمن آنکه ممکن است کيف شما خوراک گوسفندان شود و آب دهان اين حيوان روي لباس شما بريزد و در اين ميان شما جلسه اي مهم داشته باشيد و يا قصد ديدار کسي را داشته باشيد که براي اولين بار است با وي مواجه مي شويد و مجبوريد با لباس کثيف شده و بوي بد به قرار ملاقات هاي خود برسيد و يا اين قرارها را لغو کنيد.
براستي شما در چنين شرايطي چه حسي پيدا مي کنيد؟ اگر بفهميد که ماجرا دوربين مخفي بوده و به دليل تهيه يک برنامه لباس شما کثيف شده چه برخوردي مي کنيد؟ به نظر مي آيد در اين بين تنها اهالي پشت صحنه هستند که از اين اتفاق لذت مي بردند و از شما که عصبي هستيد مي خواهند براي دوربين دست تکان دهيد! اگر کساني که چنين برنامه هايي را تهيه مي کنند کمي خود را بجاي رهگذران قرار دهند به کار خود پي مي برند.
موضوع اينجاست که در تهيه برنامه هايي اينچنيني کمتر کسي به اين فکر مي کند که آيا مردم ناراحت مي شوند يا نه؟ آيا ساخت چنين ايده هايي در دوربين مخفي خواسته يا ناخواسته به قيمت مسخره کردن و توهين به مردم تلقي نمي شود؟
در کنار چنين ايده هايي برخي موضوعات نيز بسيار مطلوب است و در آن يک مضمون انساني به چالش کشيده مي شود.
از جمله اين برنامه ها مي توان به يکي ديگر از ايده هاي برنامه دوربين مخفي در پنجشنبه شب اشاره کرد که در آن دزدي قصد فرار داشت و واکنش ها ي مردم بطور خواسته يا ناخواسته به اين فرد سنجيده مي شد.
بهتر است در ايده پردازي ها تامل بيشتري شود و ساخت يک برنامه دوربين مخفي بگونه اي طراحي شود که در ابتدا به قول امير حسين قهرايي لفظ دوربين مخفي خنده خنده را در بر داشته و مضامين آموزشي را نيز شامل شود.
شايد در بسياري از کشورهاي غربي بسياري از مضامين غير اخلاقي در ساخت برنامه هاي دوربين مخفي مورد استفاده قرار گيرد و مردم بخندند و کسي اعتراضي نکند اما بايد در نظر داشت هر ملتي داراي فرهنگي است و کشور ما با دارا بودن فرهنگ و تمدني چندهزار ساله چنين ايده هايي را بر نمي تابد.
شايد پاسخ به اين سئوال اين باشد که از بدو بوجود آمدن دوربين و ساخت برنامه هاي تلويزيوني برنامه هاي دوربين مخفي نيز بوجود آمده است.
در ايران برنامه دوربين مخفي در اوايل جسته و گريخته ساخته مي شدند اما اولين اقدامات در ايران توسط امير حسين قهرايي انجام شد بگونه اي که به قول خودش هرکس او را در هر حالتي مي بيند به ياد دوربين مخفي مي افتد.
قهرايي فارق التحصيل رشته فيلمسازي از انگلستان سازنده برنامه هاي دوربين مخفي در کشور از سال 1372 است.
در اين مدت آثار بسياري را در قالب برنامه هاي دوربين مخفي از وي ديده ايم که شايد يکي از جذاب ترين اين آثار صحبت کردن يک درخت با رهگذران باشد.
در اين برنامه بود که يکي از رهگذران که فردي سالمند بود به حال درخت و صحبت هايش اشک ريخت و همگان را متعجب کرد.
بعد از آن نيز برنامه هاي ديگري ساخته شد که کم و بيش از کيفيت مناسبي برخوردار بودند.
بعد از نوروز 88 نيز برنامه دوربين مخفي با نام لحظه هاي ديدني به کارگرداني امير حسين قهرايي و تهيه کنندگي محمد روغني ها ادامه داشته که متاسفانه با وجود تلاش هاي گروه سازنده نه تنها تاثير گذار نبوده بلکه در پاره اي از مواقع مخرب نيز بوده است.
سوء استفاده از اعتماد مردم به نيروي انتظامي در يکي از برنامه هاي دوربين مخفي که چندي پيش از شبکه تهران پخش شد جاي تامل داشت .
دراين برنامه ترس و اضطرابي که به رهگذران وارد مي شد ديگر جاي خنده را حتي بعد از مشخص شدن دوربين مخفي از عابران مي گرفت.
همچنين در برنامه اي ديگر نيز تداعي يک تصادف تصنعي در هنگام مصاحبه نيز شرايطي شبيه به اين موقعيت را براي مخاطبان بوجود مي آورد.
ايده پردازي دوربين مخفي در اين برنامه به اينجا ختم نشد و کار بجايي رسيد که برنامه ريزان دوربين مخفي به اين فکر افتادند که گوسفندان را نيز وارد برنامه دوربين مخفي کنند.
پنجشنبه شب در برنامه دوربين مخفي فردي با 2 راس گوسفند وارد يک خودروي مسافربري مي شد تا عکس العمل مسافران را نسبت به چنين موضوعي بسنجد.
البته اين سوژه در گذشته نيز در قالب دوربين مخفي ساخته شده بود و تنها تفاوت اين برنامه با برنامه پيشين حضور خودروهاي مسافربري جديد با گنجايش بيشتر بود.
جالب آنکه در هر دو برنامه مسافراني که در ابتداي صبح در حال حرکت به سمت محل کار خود بودند عصباني شده و ناراحت مي شدند.
تصور کنيد در يک اتوبان سوار يک خودرو مي شويد و در ميانه راه فردي با دو گوسفند وارد ماشين مي شود و گوسفندان نيز به حکم غريزه خود را راحت مي کند و مسافران را ناراحت. ضمن آنکه ممکن است کيف شما خوراک گوسفندان شود و آب دهان اين حيوان روي لباس شما بريزد و در اين ميان شما جلسه اي مهم داشته باشيد و يا قصد ديدار کسي را داشته باشيد که براي اولين بار است با وي مواجه مي شويد و مجبوريد با لباس کثيف شده و بوي بد به قرار ملاقات هاي خود برسيد و يا اين قرارها را لغو کنيد.
براستي شما در چنين شرايطي چه حسي پيدا مي کنيد؟ اگر بفهميد که ماجرا دوربين مخفي بوده و به دليل تهيه يک برنامه لباس شما کثيف شده چه برخوردي مي کنيد؟ به نظر مي آيد در اين بين تنها اهالي پشت صحنه هستند که از اين اتفاق لذت مي بردند و از شما که عصبي هستيد مي خواهند براي دوربين دست تکان دهيد! اگر کساني که چنين برنامه هايي را تهيه مي کنند کمي خود را بجاي رهگذران قرار دهند به کار خود پي مي برند.
موضوع اينجاست که در تهيه برنامه هايي اينچنيني کمتر کسي به اين فکر مي کند که آيا مردم ناراحت مي شوند يا نه؟ آيا ساخت چنين ايده هايي در دوربين مخفي خواسته يا ناخواسته به قيمت مسخره کردن و توهين به مردم تلقي نمي شود؟
در کنار چنين ايده هايي برخي موضوعات نيز بسيار مطلوب است و در آن يک مضمون انساني به چالش کشيده مي شود.
از جمله اين برنامه ها مي توان به يکي ديگر از ايده هاي برنامه دوربين مخفي در پنجشنبه شب اشاره کرد که در آن دزدي قصد فرار داشت و واکنش ها ي مردم بطور خواسته يا ناخواسته به اين فرد سنجيده مي شد.
بهتر است در ايده پردازي ها تامل بيشتري شود و ساخت يک برنامه دوربين مخفي بگونه اي طراحي شود که در ابتدا به قول امير حسين قهرايي لفظ دوربين مخفي خنده خنده را در بر داشته و مضامين آموزشي را نيز شامل شود.
شايد در بسياري از کشورهاي غربي بسياري از مضامين غير اخلاقي در ساخت برنامه هاي دوربين مخفي مورد استفاده قرار گيرد و مردم بخندند و کسي اعتراضي نکند اما بايد در نظر داشت هر ملتي داراي فرهنگي است و کشور ما با دارا بودن فرهنگ و تمدني چندهزار ساله چنين ايده هايي را بر نمي تابد.