نارون1
26th June 2013, 12:51 PM
عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی با تأكيد بر حضور كودكان پس از سن سه سالگی در مهدهای كودك تصريح كرد: با وجود اين ضرورت هيچ موردی نمی‌تواند جايگزين حضور و نقش مادر در كنار فرزند باشد.
http://www.iqna.ir/news_imgs/1247903_1thaed83f91-7f59-449b-bf07-4a5e43fa8596.jpg (http://www.iqna.ir/news_imgs/1247903_1imgaed83f91-7f59-449b-bf07-4a5e43fa8596.jpg)
اصغر دادخواه، عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی
اصغر دادخواه، عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا)، به وابستگی فرزند از هنگام تولد تا سه سالگی به مادر كه تأثير مستقيم در شكل‌گيری شخصيت و احساسات وی دارد اشاره كرد و گفت: در اين دوره در صورتی‌كه مادر از كودك دور شود، تأثيرات روانی بر كودك باقی خواهد گذاشت كه تكامل كامل صورت نمی‌گيرد.
وی با تأكيد بر اينكه شيردهی مادر به فرزند توصيه مشترك دينی و علم روانشناسی است اظهار كرد: اين تأكيد از وابستگی كودك به مادر نشأت می‌گيرد چرا كه عاطفه و محبت از اين راه به كودك انتقال پيدا می‌كنند و در شكل‌گيری شخصيت وی در بزرگسالی بسيار تأثيرگذار است.
دادخواه با اشاره به روند رشد كودك به مرور زمان و فراگيری برخی مهارت‌ها و استقلال‌طلبی‌ها اظهار كرد: در اين دوره زمانی كاهش توجه مادر به فرزند آسيب‌های كمتری نسبت به سال‌های اوليه تولد در پی دارد و كودك را به سوی مستقل بودن رهنمون می‌كند.
وی با تأكيد بر حضور كودكان پس از سن سه سالگی در مهدهای كودك تصريح كرد: حضور كودك در مهد می‌تواند منجر به فراگيری مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی شود، ولی اين حضور هرگز نمی‌تواند جايگزين نقش مادر باشد بلكه در كنار حضور مادر امری ضروری به شمار می‌آيد.
عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی ادامه داد: كودك بايد پس از سه سالگی به محيطی فراتر از خانواده پای گذارد تا مهارت‌هايی كه منجر به اعتماد به نفس، تقويت عزت نفس، ارتباطات فردی و ... می‌شود را فرا گيرد اما هيچ يك از اين عوامل جايگزين و نافی نقش مادر نمی‌تواند باشد.
وی در ادامه سخنان خود به ورود كودكان به مدرسه اشاره و عنوان كرد: در اين سن نيز مادران نبايد به خاطر حضور كودك در مدرسه از وی دست بكشند بلكه بايد در قالب يك گزارش گيرنده ايفای نقش كنند و تعادلی را بين خانه و مدرسه ايجاد كنند تا آسيب‌ها را كاهش دهند.
دادخواه عدم آشنايی با دوره‌های رشد كودك را يك مشكل اساسی خانواده‌ها برشمرد و گفت: عدم توجه و آشنايی با رشد ذهنی، عاطفی و جنسی كودك سبب می‌شود كه فرزندان به خارج از خانه گرايش پيدا كنند.
http://www.iqna.ir/news_imgs/1247903_1thaed83f91-7f59-449b-bf07-4a5e43fa8596.jpg (http://www.iqna.ir/news_imgs/1247903_1imgaed83f91-7f59-449b-bf07-4a5e43fa8596.jpg)
اصغر دادخواه، عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی
اصغر دادخواه، عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا)، به وابستگی فرزند از هنگام تولد تا سه سالگی به مادر كه تأثير مستقيم در شكل‌گيری شخصيت و احساسات وی دارد اشاره كرد و گفت: در اين دوره در صورتی‌كه مادر از كودك دور شود، تأثيرات روانی بر كودك باقی خواهد گذاشت كه تكامل كامل صورت نمی‌گيرد.
وی با تأكيد بر اينكه شيردهی مادر به فرزند توصيه مشترك دينی و علم روانشناسی است اظهار كرد: اين تأكيد از وابستگی كودك به مادر نشأت می‌گيرد چرا كه عاطفه و محبت از اين راه به كودك انتقال پيدا می‌كنند و در شكل‌گيری شخصيت وی در بزرگسالی بسيار تأثيرگذار است.
دادخواه با اشاره به روند رشد كودك به مرور زمان و فراگيری برخی مهارت‌ها و استقلال‌طلبی‌ها اظهار كرد: در اين دوره زمانی كاهش توجه مادر به فرزند آسيب‌های كمتری نسبت به سال‌های اوليه تولد در پی دارد و كودك را به سوی مستقل بودن رهنمون می‌كند.
وی با تأكيد بر حضور كودكان پس از سن سه سالگی در مهدهای كودك تصريح كرد: حضور كودك در مهد می‌تواند منجر به فراگيری مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی شود، ولی اين حضور هرگز نمی‌تواند جايگزين نقش مادر باشد بلكه در كنار حضور مادر امری ضروری به شمار می‌آيد.
عضو هيئت علمی دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی ادامه داد: كودك بايد پس از سه سالگی به محيطی فراتر از خانواده پای گذارد تا مهارت‌هايی كه منجر به اعتماد به نفس، تقويت عزت نفس، ارتباطات فردی و ... می‌شود را فرا گيرد اما هيچ يك از اين عوامل جايگزين و نافی نقش مادر نمی‌تواند باشد.
وی در ادامه سخنان خود به ورود كودكان به مدرسه اشاره و عنوان كرد: در اين سن نيز مادران نبايد به خاطر حضور كودك در مدرسه از وی دست بكشند بلكه بايد در قالب يك گزارش گيرنده ايفای نقش كنند و تعادلی را بين خانه و مدرسه ايجاد كنند تا آسيب‌ها را كاهش دهند.
دادخواه عدم آشنايی با دوره‌های رشد كودك را يك مشكل اساسی خانواده‌ها برشمرد و گفت: عدم توجه و آشنايی با رشد ذهنی، عاطفی و جنسی كودك سبب می‌شود كه فرزندان به خارج از خانه گرايش پيدا كنند.