mozhgan.s
22nd June 2013, 10:39 AM
ايمپلنت چيست؟
http://www.gevogroup.com/images/-Mails-/Implant%20Chist%20%20-%201.jpg (http://www.goonagoon-groups.com/)
ایمپلنت پین‌های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می‌شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت‌ها هستند. حدود ٣ تا ٦ ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می‌شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می‌توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می‌شود. ایمپلنت می‌تواند بلافاصله پس از از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندان‌های کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می‌شود ایمپلنت‌های کوچک‌تر و استوانه‌ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می‌شود. مکان گذاشتن ایمپلنت و نوع سیستم مناسب تنها بوسیله معاینه‌ای که دندانپزشک انجام می‌دهد با در نظر گرفتن سایر شرایط قابل بیان است. میزان حجم و دانسیته استخوان فک، تعداد و موقعیت و استحکام دندان‌های طبیعی فرد، شرایط لثه، شرایط و تعداد دندان‌های فک مقابل از عوامل مهم حین معاینه است. در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می‌شود: ١) فاصله بین دندان‌های جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندان‌های مجاور آن طبیعی باشند. از دست رفتن دندان می‌تواند به دلیل پوسیدگی، بیماری لثه و یا تصادفات باشد. اگر دندان در منطقه زیبایی باشد علاوه بر زیبایی سلامتی دندان نیز متاثر می‌شود. فاصله طولانی بی‌دندانی باعث رویش دندان‌های فک مقابل به این فاصله و جابجایی دندان‌های بالا و پایین و از دست رفتن اکلوژن مناسب می‌شود. عمل جویدن نیز متاثر شده و مفاصل فک پایین در طولانی مدت دردناک می‌شود. درمان: ـ بریج سه واحدی که مستلزم قربانی کردن دو دندان سالم مجاور است. ـ بریجی که به دندان‌های مجاور چسبیده ولی عمر آن محدود است. (Maryland Bridge) ـ بریج تنها تاج دندان را جایگزین می‌کند ولی ریشه را جایگزین نمی‌کند و نیروهای جویدن به استخوان زیرین منتقل نمی‌شود و و در طول زمان حجم و ارتفاع استخوان کاهش می‌یابد. ایمپلنت درمان بهتری است چون هم دندان‌های کناری تراش نمی‌خورند و هم بطور کامل ساختار دندان حفظ می‌شود و نیروهای جویدن به استخوان منتقل می‌شود و حجم استخوان بدون تغییر می‌ماند.
http://www.gevogroup.com/images/-Mails-/Implant%20Chist%20%20-%202.jpg (http://www.goonagoon-groups.com/)
٢) فاصله زیاد بین دندان‌ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندان‌های مجاور آن طبیعی باشند. فاصله بیشتربین دندان‌ها همان اثرات ازدست رفتن یک دندان را بصورت شدیدتر نشان می‌دهند. عدم زیبایی، مشکلات پخش نیروی جویدن، درد در مفاصل فک پایین و مشکلات تکلمی از موارد مورد شکایت بیماران میباشد. درمان: ـ بریج‌های چند واحدی (با تراش دندان‌های پایه کناری) که تعداد دندان‌های پایه باید متناسب با طول بی‌دندانی باشد. ـ پارسیل متحرک که مشکلات تکلمی، جویدن و اجتماعی ایجاد می‌کند. ـ بریج‌ها یا روکش‌های ساپرت شونده با ایمپلنت به تنهایی یا در ترکیب با دندان طبیعی. ٣) زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد. از دست دادن دندان‌های قوی در عقب قوس دندانی که وظیفه جویدن و آماده کردن غذا برای هضم دارند باعث آسیب به حرکات جویدن می‌شود. دندان‌های باقیمانده به سمت فضای خالی حرکت می‌کنند و تماس بین دندان‌ها از دست می‌رود. همچنین دندان‌های قوس مقابل نیز به طرف فضا حرکت می‌کنند و مشکلات مفاصل فک پایین نیز رخ می‌دهد. درمان: ـ درمان فکهای انتهای آزاد سخت میباشد چون تنها در یک سمت دندان وجود دارد. ـ پارسیل متحرک فک بالا یا پایین. پارسیل ممکن است به عنوان جسم خارجی احساس ناخوشایندی ایجاد و مشکلات تکلمی و جویدن ایجاد نماید. ـ ایمپلنت به عنوان دندان پایه دوم بریج. در حالی که پایه اول دندان طبیعی است، یا این که بریج کلا بوسیله ایمپلنت در هر دو طرف ساپرت شود. ٤) زمانی که کلیه دندان‌های یک یا هر دو فک از دست رفته باشد. بی‌دندانی کامل فک بالا و پایین با هم یا به تنهایی منجر به مشکلات بسیار زیادی می‌شود. جویدن و صحبت کردن از مشکلات اصلی بیماران بی‌دندان میباشد. از آنجا که دندان‌ها که عامل ساپرت عضلات صورت هستند دیگر وجود ندارد، بیمار حالت صورت مسنی خواهد داشت. درمان: ـ پروتز کامل متحرک. با وجودی که اکثر بیماران مشکلی از لحاظ گیر پروتز در فک بالا به دلیل نیروی مکشی در کام ندارند ولی مشکلات تکلمی و جویدن همچنان باقی است. عدم گیر یا ثبات پروتز فک پایین مشکل اساسی بیماران بی‌دندان میباشد و با گذشت زمان و تحلیل بیشتر استخوان بدتر هم می‌شود که تا حدودی با ریلاین پروتز و گذاشتن آستر تا مدتی برطرف می‌شود. ریلاین کردن متعدد منجر به لق شدن شدید پروتز و سخت تر شدن صحبت کردن و جویدن می‌شود. ـ ایمپلنت بعنوان ثبات دهنده پروتز کامل. برای مثال میله‌ای که به دو یا چهار ایمپلنت وصل است و باعث گیر مناسب پروتز می‌شود حتی شش یا هشت ایمپلنت می‌تواند بعنوان پایه‌های پروتز ثابت شود. امروزه می‌توان حجم کم استخوان را طی عمل بازسازی در شرایط خاص برای پذیرش ایمپلنت آماده ساخت. بیماری‌های انعقادی خونی، متابولیک، مخاطی و استخوانی، فاصله کم بین دندان، یا موقعیت نامناسب دندان‌های فک بالا و پایین از عوامل محدود کننده در گذاشتن ایمپلنت میباشد. ـ کلیه افراد بالغی که دوران رشد را به پایان رسانیده‌اند، می‌توانند ایمپلنت بگذارند. ـ افراد سیگاری حداقل تا ماه‌های اولیه پس از گذاشتن ایمپلنت باید سیگار را ترک کنند. ایمپلنت مانند دندان طبیعی نیاز به رعایت بهداشت و مراقبت دارد.
http://www.gevogroup.com/images/-Mails-/Implant%20Chist%20%20-%201.jpg (http://www.goonagoon-groups.com/)
ایمپلنت پین‌های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می‌شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت‌ها هستند. حدود ٣ تا ٦ ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می‌شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می‌توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می‌شود. ایمپلنت می‌تواند بلافاصله پس از از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندان‌های کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می‌شود ایمپلنت‌های کوچک‌تر و استوانه‌ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می‌شود. مکان گذاشتن ایمپلنت و نوع سیستم مناسب تنها بوسیله معاینه‌ای که دندانپزشک انجام می‌دهد با در نظر گرفتن سایر شرایط قابل بیان است. میزان حجم و دانسیته استخوان فک، تعداد و موقعیت و استحکام دندان‌های طبیعی فرد، شرایط لثه، شرایط و تعداد دندان‌های فک مقابل از عوامل مهم حین معاینه است. در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می‌شود: ١) فاصله بین دندان‌های جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندان‌های مجاور آن طبیعی باشند. از دست رفتن دندان می‌تواند به دلیل پوسیدگی، بیماری لثه و یا تصادفات باشد. اگر دندان در منطقه زیبایی باشد علاوه بر زیبایی سلامتی دندان نیز متاثر می‌شود. فاصله طولانی بی‌دندانی باعث رویش دندان‌های فک مقابل به این فاصله و جابجایی دندان‌های بالا و پایین و از دست رفتن اکلوژن مناسب می‌شود. عمل جویدن نیز متاثر شده و مفاصل فک پایین در طولانی مدت دردناک می‌شود. درمان: ـ بریج سه واحدی که مستلزم قربانی کردن دو دندان سالم مجاور است. ـ بریجی که به دندان‌های مجاور چسبیده ولی عمر آن محدود است. (Maryland Bridge) ـ بریج تنها تاج دندان را جایگزین می‌کند ولی ریشه را جایگزین نمی‌کند و نیروهای جویدن به استخوان زیرین منتقل نمی‌شود و و در طول زمان حجم و ارتفاع استخوان کاهش می‌یابد. ایمپلنت درمان بهتری است چون هم دندان‌های کناری تراش نمی‌خورند و هم بطور کامل ساختار دندان حفظ می‌شود و نیروهای جویدن به استخوان منتقل می‌شود و حجم استخوان بدون تغییر می‌ماند.
http://www.gevogroup.com/images/-Mails-/Implant%20Chist%20%20-%202.jpg (http://www.goonagoon-groups.com/)
٢) فاصله زیاد بین دندان‌ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندان‌های مجاور آن طبیعی باشند. فاصله بیشتربین دندان‌ها همان اثرات ازدست رفتن یک دندان را بصورت شدیدتر نشان می‌دهند. عدم زیبایی، مشکلات پخش نیروی جویدن، درد در مفاصل فک پایین و مشکلات تکلمی از موارد مورد شکایت بیماران میباشد. درمان: ـ بریج‌های چند واحدی (با تراش دندان‌های پایه کناری) که تعداد دندان‌های پایه باید متناسب با طول بی‌دندانی باشد. ـ پارسیل متحرک که مشکلات تکلمی، جویدن و اجتماعی ایجاد می‌کند. ـ بریج‌ها یا روکش‌های ساپرت شونده با ایمپلنت به تنهایی یا در ترکیب با دندان طبیعی. ٣) زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد. از دست دادن دندان‌های قوی در عقب قوس دندانی که وظیفه جویدن و آماده کردن غذا برای هضم دارند باعث آسیب به حرکات جویدن می‌شود. دندان‌های باقیمانده به سمت فضای خالی حرکت می‌کنند و تماس بین دندان‌ها از دست می‌رود. همچنین دندان‌های قوس مقابل نیز به طرف فضا حرکت می‌کنند و مشکلات مفاصل فک پایین نیز رخ می‌دهد. درمان: ـ درمان فکهای انتهای آزاد سخت میباشد چون تنها در یک سمت دندان وجود دارد. ـ پارسیل متحرک فک بالا یا پایین. پارسیل ممکن است به عنوان جسم خارجی احساس ناخوشایندی ایجاد و مشکلات تکلمی و جویدن ایجاد نماید. ـ ایمپلنت به عنوان دندان پایه دوم بریج. در حالی که پایه اول دندان طبیعی است، یا این که بریج کلا بوسیله ایمپلنت در هر دو طرف ساپرت شود. ٤) زمانی که کلیه دندان‌های یک یا هر دو فک از دست رفته باشد. بی‌دندانی کامل فک بالا و پایین با هم یا به تنهایی منجر به مشکلات بسیار زیادی می‌شود. جویدن و صحبت کردن از مشکلات اصلی بیماران بی‌دندان میباشد. از آنجا که دندان‌ها که عامل ساپرت عضلات صورت هستند دیگر وجود ندارد، بیمار حالت صورت مسنی خواهد داشت. درمان: ـ پروتز کامل متحرک. با وجودی که اکثر بیماران مشکلی از لحاظ گیر پروتز در فک بالا به دلیل نیروی مکشی در کام ندارند ولی مشکلات تکلمی و جویدن همچنان باقی است. عدم گیر یا ثبات پروتز فک پایین مشکل اساسی بیماران بی‌دندان میباشد و با گذشت زمان و تحلیل بیشتر استخوان بدتر هم می‌شود که تا حدودی با ریلاین پروتز و گذاشتن آستر تا مدتی برطرف می‌شود. ریلاین کردن متعدد منجر به لق شدن شدید پروتز و سخت تر شدن صحبت کردن و جویدن می‌شود. ـ ایمپلنت بعنوان ثبات دهنده پروتز کامل. برای مثال میله‌ای که به دو یا چهار ایمپلنت وصل است و باعث گیر مناسب پروتز می‌شود حتی شش یا هشت ایمپلنت می‌تواند بعنوان پایه‌های پروتز ثابت شود. امروزه می‌توان حجم کم استخوان را طی عمل بازسازی در شرایط خاص برای پذیرش ایمپلنت آماده ساخت. بیماری‌های انعقادی خونی، متابولیک، مخاطی و استخوانی، فاصله کم بین دندان، یا موقعیت نامناسب دندان‌های فک بالا و پایین از عوامل محدود کننده در گذاشتن ایمپلنت میباشد. ـ کلیه افراد بالغی که دوران رشد را به پایان رسانیده‌اند، می‌توانند ایمپلنت بگذارند. ـ افراد سیگاری حداقل تا ماه‌های اولیه پس از گذاشتن ایمپلنت باید سیگار را ترک کنند. ایمپلنت مانند دندان طبیعی نیاز به رعایت بهداشت و مراقبت دارد.