نارون1
21st June 2013, 02:34 PM
http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2013/6/question-mark.jpg
محققان دانشگاه کورنل مدعی هستند که توانسته‌اند دلیل تمایل برخی انسان‌ها به گذران وقت در میهمانی‌ها را کشف کنند و اینکه چرا انسان‌های دیگر بیشتر خانه ماندن را ترجیح می‌دهند.
به گزارش ایسنا، بر اساس این پژوهش مغز (http://hamshahrionline.ir/details/65269)افراد درونگرا و برونگرا در شیوه واکنش آنها به تجربیات متفاوت است.
این تحقیقات نشان داده که برونگراها بیشتر به ارضاء فوری تمایلاتشان گرایش دارند در حالیکه درونگراها با تحریک بیش از حد، مضطرب می‌شوند.
برونگراها بیشتر توجه خود را به چهره افراد معطوف می‌کنند در حالیکه درونگراها بیشتر به جزئیات کوچکتر توجه می‌کنند که دلیل عدم علاقه این افراد به محیط‌های بسیار محرک را توجیه می‌کند.
محققان در این پژوهش بر روی گروهی از دانشجویان برای شناسایی ترکیبی از افراد درونگرا و برونگرا کار کردند.
به این افراد داروی ریتالین که برای درمان بیش‌فعالی مورد استفاده بوده، ارائه شد. این دارو مغز را به تولید ماده شیمیایی دوپامین برای احساس خوب تشویق می‌کند.
سپس از داوطلبان خواسته شد تا یک فیلم را مشاهده کرده و محققان بطور همزمان ارتباط آن را با آزادسازی دوپامین در مغز بررسی کردند.
این کار با بررسی رفتار شرکت‌کنندگان مانند ظاهر آنها و سرعت ضربه‌زدن انگشتان آنها انجام شد.
این آزمایش نشان داد افراد برونگرا در نتیجه محیط هجوم دوپامین را تجربه می‌کنند در حالیکه در درونگراها چنین چیزی وجود نداشت. در نتیجه محققان به این نتیجه رسیدند که درونگراها از تفاوت‌های بنیادی در شیوه عملکرد مغزشان برخوردارند.
محققان دانشگاه کورنل مدعی هستند که توانسته‌اند دلیل تمایل برخی انسان‌ها به گذران وقت در میهمانی‌ها را کشف کنند و اینکه چرا انسان‌های دیگر بیشتر خانه ماندن را ترجیح می‌دهند.
به گزارش ایسنا، بر اساس این پژوهش مغز (http://hamshahrionline.ir/details/65269)افراد درونگرا و برونگرا در شیوه واکنش آنها به تجربیات متفاوت است.
این تحقیقات نشان داده که برونگراها بیشتر به ارضاء فوری تمایلاتشان گرایش دارند در حالیکه درونگراها با تحریک بیش از حد، مضطرب می‌شوند.
برونگراها بیشتر توجه خود را به چهره افراد معطوف می‌کنند در حالیکه درونگراها بیشتر به جزئیات کوچکتر توجه می‌کنند که دلیل عدم علاقه این افراد به محیط‌های بسیار محرک را توجیه می‌کند.
محققان در این پژوهش بر روی گروهی از دانشجویان برای شناسایی ترکیبی از افراد درونگرا و برونگرا کار کردند.
به این افراد داروی ریتالین که برای درمان بیش‌فعالی مورد استفاده بوده، ارائه شد. این دارو مغز را به تولید ماده شیمیایی دوپامین برای احساس خوب تشویق می‌کند.
سپس از داوطلبان خواسته شد تا یک فیلم را مشاهده کرده و محققان بطور همزمان ارتباط آن را با آزادسازی دوپامین در مغز بررسی کردند.
این کار با بررسی رفتار شرکت‌کنندگان مانند ظاهر آنها و سرعت ضربه‌زدن انگشتان آنها انجام شد.
این آزمایش نشان داد افراد برونگرا در نتیجه محیط هجوم دوپامین را تجربه می‌کنند در حالیکه در درونگراها چنین چیزی وجود نداشت. در نتیجه محققان به این نتیجه رسیدند که درونگراها از تفاوت‌های بنیادی در شیوه عملکرد مغزشان برخوردارند.