diamonds55
10th May 2009, 06:21 PM
محققان دانشگاه کاليفرنيا با مطالعه بر روي چگونگي درک مورچه ها از مرگ يکديگر دريافتند که مورچه ها قادرند با سرعت از گسترش بيماري در ميان زيستگاه خود جلوگيري کنند.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/03/20/100940679613.jpg
مطالعات نشان مي دهد زماني که مورچه اي مي ميرد، هم آشيانه او به سرعت مورچه را از لانه خارج مي کند تا به اين شکل خطر سرايت بيماري به کل آشيانه مورچه ها را کاهش دهد.
اما چگونگي تشخيص دادن مرگ يک مورچه توسط هم آشيانه اي او امري است که زيست شناسان را به تحقيقات گسترده اي وا داشته است بر اساس يک نظريه مورچه ها پس از مرگ ماده اي شيميايي از خود ساطع مي کنند که در اثر هوازدگي و تجزيه ايجاد شده و مورچه هاي ديگر با دريافت اين سيگنال از مرگ هم آشيانه خود آگاه مي شوند.
اما اکنون زيست شناسان دانشگاه کاليفرنيا که در حال مطالعه بر روي مورچه هاي آرژانتيني به سر مي برند موفق به ارائه شواهدي جديد شده اند که مکانيزمي متفاوت را از آنچه در پس فرايند جداساختن مورچه هاي مرده از آشيانه قرار دارد نشان مي دهد.
تمامي مورچه ها چه مرده باشند و چه زنده به صورت مداوم از علائم شيميايي مرگ برخوردارند با اين تفاوت که مورچه هاي زنده اين سيگنالها را به همراه سيگنالهايي به نشانه حيات انتشار مي دهند زماني که مورچه اي مي ميرد سيگنالهاي حيات در وي ناپديد شده و تنها سيگنالهاي مرگ را منتشر مي کند.
به گفته محققان به همين دليل مورچه هاي مرده به سرعت شناسايي و به گورستان آشيانه منتقل مي شوند به بياني ديگر آنچه مورچه هاي ديگر را از مرگ مورچه اي آگاه مي کند انتشار ماده اي شيميايي جديد و خاص نبوده و در واقع نبود سيگنالهاي حيات در مورچه اي از مرگ آن موجود خبر مي دهد.
بر اساس گزارش بي بي سي، محققان معتقدند درک درست از سيستم تشخيص مورچه ها از مرگ مي تواند در ارائه استراتژي جديد و سازگار با محيط زيست به منظور مقابله با آفات موثر باشد.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/03/20/100940679613.jpg
مطالعات نشان مي دهد زماني که مورچه اي مي ميرد، هم آشيانه او به سرعت مورچه را از لانه خارج مي کند تا به اين شکل خطر سرايت بيماري به کل آشيانه مورچه ها را کاهش دهد.
اما چگونگي تشخيص دادن مرگ يک مورچه توسط هم آشيانه اي او امري است که زيست شناسان را به تحقيقات گسترده اي وا داشته است بر اساس يک نظريه مورچه ها پس از مرگ ماده اي شيميايي از خود ساطع مي کنند که در اثر هوازدگي و تجزيه ايجاد شده و مورچه هاي ديگر با دريافت اين سيگنال از مرگ هم آشيانه خود آگاه مي شوند.
اما اکنون زيست شناسان دانشگاه کاليفرنيا که در حال مطالعه بر روي مورچه هاي آرژانتيني به سر مي برند موفق به ارائه شواهدي جديد شده اند که مکانيزمي متفاوت را از آنچه در پس فرايند جداساختن مورچه هاي مرده از آشيانه قرار دارد نشان مي دهد.
تمامي مورچه ها چه مرده باشند و چه زنده به صورت مداوم از علائم شيميايي مرگ برخوردارند با اين تفاوت که مورچه هاي زنده اين سيگنالها را به همراه سيگنالهايي به نشانه حيات انتشار مي دهند زماني که مورچه اي مي ميرد سيگنالهاي حيات در وي ناپديد شده و تنها سيگنالهاي مرگ را منتشر مي کند.
به گفته محققان به همين دليل مورچه هاي مرده به سرعت شناسايي و به گورستان آشيانه منتقل مي شوند به بياني ديگر آنچه مورچه هاي ديگر را از مرگ مورچه اي آگاه مي کند انتشار ماده اي شيميايي جديد و خاص نبوده و در واقع نبود سيگنالهاي حيات در مورچه اي از مرگ آن موجود خبر مي دهد.
بر اساس گزارش بي بي سي، محققان معتقدند درک درست از سيستم تشخيص مورچه ها از مرگ مي تواند در ارائه استراتژي جديد و سازگار با محيط زيست به منظور مقابله با آفات موثر باشد.