sara.shz
30th April 2013, 01:01 PM
بیان این عیوب نه از جهت به رخ کشیدن آنها بلکه به منظور شناخت آنهاست
روشن است تا درد را نشناسیم به فکر درمان آن نیستیم..
۱-اکثر ما ایرانی ها تخیل را به تفکر ترجیح می دهیم.
۲-اکثر مردم ما در هر شرایطی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهیم.
۳-با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.
۴-به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم.
۵-بیشتر نواقص را می بینیم اما در رفع آنها هیچ اقدامی نمی کنیم.
۶-در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم.
۷-کلمه من را بیش از ما به کار می بریم.
۸-غالبا مهارت را به دانش ترجیح می دهیم.
۹-بیشتر در گذشته به سر می بریم تا جایی که آینده را فراموش می کنیم.
۱۰-از دوراندیشی و برنامه ریزی عاجزیم و غالبا دچار روزمرگی و حل بحران هستیم.
۱۱-عقب افتادگی مان را به گردن دیگران و توطئه آنها می اندازیم،ولی برای جبرانش قدمی بر نمیداریم.
۱۲-دائما دیگران را نصیحت می کنیم،ولی خودمان هرگز به آنها عمل نمی کنیم.
۱۳-همیشه آخرین تصمیم را در دقیقه ۹۰ می گیریم.
۱۴-شانس و سرنوشت را برتر از اراده و خواست خود می دانیم.
۱۵- اعتقاد داریم که گربه را باید در حجله کشت.
۱۶-تنبیه برایمان راحت تر از تشویق است.
۱۷-هنگامی که به هدف مان نمی رسیم،آن را به حساب سرنوشت و قسمت و بد بیاری می گذاریم،ولی هرگز به تجزیه تحلیل علل آن نمی پردازیم
۱۸- غالبا افراد چاپلوس بین ما ایرانیان موقعیت بهتری دارند.
۱۹- اکثرا رابطه را به ضابطه ترجیح می دهیم.
۲۰- دشمنان ما،ما را بهتر از خودمان می شناسند.
۲۱-در ایران کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد.
۲۲-فکر می کنیم با صدقه دادن خود را در مقابل اقدامات نابخردانه خود بیمه می کنیم.
۲۳- اول ساختمان را می سازیم بعد برای لوله کشی،کابل کشی و غیره صد ها جای آن را خراب می کنیم.
۲۴-همیشه برای ما مرغ همسایه غاز است.
۲۵-به هیچ وجه انتقاد پذیر نیستیم و فکر می کنیم که کسی که عیب ما را می گوید بدخواه ماست.
۲۶-چشم دیدن افراد برتر از خودمان را نداریم.
۲۷-به هنگام مدیریت در یک سازمان زور را به درایت ترجیح می دهیم.
۲۸-وقتی پای استدلالمان می لنگد با فریاد می خواهیم طرف مقابل را قانع کنیم.
۲۹- وعده دادن و عمل نکردن به آن یک عادت عمومی برای همه ما شده است.
۳۰-به سادگی به یکدیگر دروغ میگوییم و برای اثبات آن به دروغ های بزرگتری میپردازیم
۳۱-برای رسوا نشدن همرنگ جماعت میشویم هر چند آن جماعت را قبول نداشته باشیم
۳۲- همیشه به دنبال کسی میگردیم که اعتراضش راشروع کند تا دنبال او راه بیفتیم. جرات پیشقدم شدن نداریم
۳۳- ضایع کردن و رسوا نمودن مدیران و رهبرانمان بیشترین لذت اجتماعی را برایمان دارد.
۳۴-در حمایت و مخالفت با رهبران و مدیران جامعه بسیار افراط و تفریط داریم.
۳۵-بدون آگاهی و علم کافی در مورد دیگران به قضاوت مینشینیم و جالب آنکه با همان قضاوت ناقص محکوم نیز میکنیم
۳۶-قبل از قضاوت کردن نمی اندیشیم و بعد ازآن حتی خود را سرزنش هم نمی کنیم.
۳۷- در حالی که حاضریم چندین ساعت دور هم بنشینیم و چرت و پرت بگوییم حاضر به خواندن یک صفحه کتاب نیستیم. در عین حال مدعی هستیم باسواد ترین کشور های دنیا هستیم.
۳۸- وقتی صحبت از ادعا هست اولین هستیم و وقتی صحبت از عمل به دنبال دیگری هستیم که ادعای ما را عمل کند.
۳۹- در حالیکه خود را مذهبی ترین مردم دنیا میدانیم و خود را اهل بهشت, احترام و رعایت حقوق یکدیگر بی ارزش ترین چیز نزد ما است.
روشن است تا درد را نشناسیم به فکر درمان آن نیستیم..
۱-اکثر ما ایرانی ها تخیل را به تفکر ترجیح می دهیم.
۲-اکثر مردم ما در هر شرایطی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهیم.
۳-با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.
۴-به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم.
۵-بیشتر نواقص را می بینیم اما در رفع آنها هیچ اقدامی نمی کنیم.
۶-در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم.
۷-کلمه من را بیش از ما به کار می بریم.
۸-غالبا مهارت را به دانش ترجیح می دهیم.
۹-بیشتر در گذشته به سر می بریم تا جایی که آینده را فراموش می کنیم.
۱۰-از دوراندیشی و برنامه ریزی عاجزیم و غالبا دچار روزمرگی و حل بحران هستیم.
۱۱-عقب افتادگی مان را به گردن دیگران و توطئه آنها می اندازیم،ولی برای جبرانش قدمی بر نمیداریم.
۱۲-دائما دیگران را نصیحت می کنیم،ولی خودمان هرگز به آنها عمل نمی کنیم.
۱۳-همیشه آخرین تصمیم را در دقیقه ۹۰ می گیریم.
۱۴-شانس و سرنوشت را برتر از اراده و خواست خود می دانیم.
۱۵- اعتقاد داریم که گربه را باید در حجله کشت.
۱۶-تنبیه برایمان راحت تر از تشویق است.
۱۷-هنگامی که به هدف مان نمی رسیم،آن را به حساب سرنوشت و قسمت و بد بیاری می گذاریم،ولی هرگز به تجزیه تحلیل علل آن نمی پردازیم
۱۸- غالبا افراد چاپلوس بین ما ایرانیان موقعیت بهتری دارند.
۱۹- اکثرا رابطه را به ضابطه ترجیح می دهیم.
۲۰- دشمنان ما،ما را بهتر از خودمان می شناسند.
۲۱-در ایران کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد.
۲۲-فکر می کنیم با صدقه دادن خود را در مقابل اقدامات نابخردانه خود بیمه می کنیم.
۲۳- اول ساختمان را می سازیم بعد برای لوله کشی،کابل کشی و غیره صد ها جای آن را خراب می کنیم.
۲۴-همیشه برای ما مرغ همسایه غاز است.
۲۵-به هیچ وجه انتقاد پذیر نیستیم و فکر می کنیم که کسی که عیب ما را می گوید بدخواه ماست.
۲۶-چشم دیدن افراد برتر از خودمان را نداریم.
۲۷-به هنگام مدیریت در یک سازمان زور را به درایت ترجیح می دهیم.
۲۸-وقتی پای استدلالمان می لنگد با فریاد می خواهیم طرف مقابل را قانع کنیم.
۲۹- وعده دادن و عمل نکردن به آن یک عادت عمومی برای همه ما شده است.
۳۰-به سادگی به یکدیگر دروغ میگوییم و برای اثبات آن به دروغ های بزرگتری میپردازیم
۳۱-برای رسوا نشدن همرنگ جماعت میشویم هر چند آن جماعت را قبول نداشته باشیم
۳۲- همیشه به دنبال کسی میگردیم که اعتراضش راشروع کند تا دنبال او راه بیفتیم. جرات پیشقدم شدن نداریم
۳۳- ضایع کردن و رسوا نمودن مدیران و رهبرانمان بیشترین لذت اجتماعی را برایمان دارد.
۳۴-در حمایت و مخالفت با رهبران و مدیران جامعه بسیار افراط و تفریط داریم.
۳۵-بدون آگاهی و علم کافی در مورد دیگران به قضاوت مینشینیم و جالب آنکه با همان قضاوت ناقص محکوم نیز میکنیم
۳۶-قبل از قضاوت کردن نمی اندیشیم و بعد ازآن حتی خود را سرزنش هم نمی کنیم.
۳۷- در حالی که حاضریم چندین ساعت دور هم بنشینیم و چرت و پرت بگوییم حاضر به خواندن یک صفحه کتاب نیستیم. در عین حال مدعی هستیم باسواد ترین کشور های دنیا هستیم.
۳۸- وقتی صحبت از ادعا هست اولین هستیم و وقتی صحبت از عمل به دنبال دیگری هستیم که ادعای ما را عمل کند.
۳۹- در حالیکه خود را مذهبی ترین مردم دنیا میدانیم و خود را اهل بهشت, احترام و رعایت حقوق یکدیگر بی ارزش ترین چیز نزد ما است.