نارون1
23rd April 2013, 10:27 AM
http://media.isna.ir/content/14-11.jpg/3 (http://www.isna.ir/fa/photo/92020301751/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7%DB%8C%D B%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87)
دو کتاب داستانی «شهری چون بهشت» و «به کی سلام کنم؟» از نوشته‌های سیمین دانشور به زبان ایتالیایی ترجمه شد.
غلامرضا امامی، نویسنده و مترجم، با اعلام این خبر به خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: کتاب‌های «به کی سلام کنم؟» و «شهری چون بهشت» توسط آریانا فرخی به زبان ایتالیایی ترجمه شده و در آینده منتشر خواهد شد.
او افزود: من نیز بر این کتاب‌ها دیباچه‌ای به زبان ایتالیایی درباره‌ی زندگی، زمانه و داستان‌نویسی سیمین دانشور نوشته‌ام.
به گزارش ایسنا، سیمین دانشور - داستان‌نویس و مترجم - متولد هشتم اردیبهشت‌ماه سال 1300 در شیراز بود. در سال 1328، دکتری خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. یک سال بعد با جلال آل احمد ازدواج کرد و در سال 1331 برای مطالعه در رشته‌ی «زیبایی‌شناسی» در دانشگاه استنفورد، به آمریکا سفر کرد و دو سال بعد به ایران بازگشت.
از جمله تألیف‌ها و ترجمه‌های دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (1327)، «سرباز شکلاتی» برنارد شاو (1328)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (1331)، «بئاتریس» از شنیتسلر و «رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی (1332)، «کمدی انسانی» ویلیام سارویان و «داغ ننگ» از ناتانیل هارتون (1334)، «شهری چون بهشت» (1340)، «سووشون» (1348)، «بنال وطن» از آلن پیتون (1351)، «به کی سلام کنم؟» (1359)، «غروب جلال» (1360)، «ماه عسل آفتابی» (داستان‌های ملل مختلف) (1362)، «جزیره‌ی سرگردانی» (1372)، «شناخت و تحسین هنر» (مجموعه‌ی مقالات) (1375)، «از پرنده‌های مهاجر بپرس» (1376) و «ساربان سرگردان» (1380).
او نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه‌یی در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر او، رمان «سووشون» است که نثری ساده دارد و به زبان‌های متعددی ترجمه شده است. این کتاب از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می‌شود.
سیمین دانشور 18 اسفندماه سال گذشته در سن 90سالگی درگذشت.
دو کتاب داستانی «شهری چون بهشت» و «به کی سلام کنم؟» از نوشته‌های سیمین دانشور به زبان ایتالیایی ترجمه شد.
غلامرضا امامی، نویسنده و مترجم، با اعلام این خبر به خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: کتاب‌های «به کی سلام کنم؟» و «شهری چون بهشت» توسط آریانا فرخی به زبان ایتالیایی ترجمه شده و در آینده منتشر خواهد شد.
او افزود: من نیز بر این کتاب‌ها دیباچه‌ای به زبان ایتالیایی درباره‌ی زندگی، زمانه و داستان‌نویسی سیمین دانشور نوشته‌ام.
به گزارش ایسنا، سیمین دانشور - داستان‌نویس و مترجم - متولد هشتم اردیبهشت‌ماه سال 1300 در شیراز بود. در سال 1328، دکتری خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. یک سال بعد با جلال آل احمد ازدواج کرد و در سال 1331 برای مطالعه در رشته‌ی «زیبایی‌شناسی» در دانشگاه استنفورد، به آمریکا سفر کرد و دو سال بعد به ایران بازگشت.
از جمله تألیف‌ها و ترجمه‌های دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (1327)، «سرباز شکلاتی» برنارد شاو (1328)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (1331)، «بئاتریس» از شنیتسلر و «رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی (1332)، «کمدی انسانی» ویلیام سارویان و «داغ ننگ» از ناتانیل هارتون (1334)، «شهری چون بهشت» (1340)، «سووشون» (1348)، «بنال وطن» از آلن پیتون (1351)، «به کی سلام کنم؟» (1359)، «غروب جلال» (1360)، «ماه عسل آفتابی» (داستان‌های ملل مختلف) (1362)، «جزیره‌ی سرگردانی» (1372)، «شناخت و تحسین هنر» (مجموعه‌ی مقالات) (1375)، «از پرنده‌های مهاجر بپرس» (1376) و «ساربان سرگردان» (1380).
او نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه‌یی در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر او، رمان «سووشون» است که نثری ساده دارد و به زبان‌های متعددی ترجمه شده است. این کتاب از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می‌شود.
سیمین دانشور 18 اسفندماه سال گذشته در سن 90سالگی درگذشت.