* Elahe *
3rd April 2013, 12:46 PM
کبود باش تا متفاوت شوی. این عبارتی است که دهان به دهان بین نسل جوان برای ترویج خالکوبی‌های زیرزمینی
می‌چرخد؛ فارغ از اینکه حک کردن نقش‌های عجیب و غریب چه تبعاتی در پی دارد.
به گزارش فارس، مارمولک، اژدهای دو سر، یک حیوان عجیب الخلقه، اسکلت و انواع و اقسام شکل‌هایی که هر
حسی را به بیننده منتقل می‌کند به جز حس زیبایی. این روزها کم نیستند آنهایی که تحت تأثیر تبلیغات ماهواره‌ای
یا چشم و هم چشمی بدن خود را با این نقش‌ها کبود کرده‌اند.
خالکوبی حدود 5 هزار سال پیش برای نخستین بار کاملاً اتفاقی رخ داد. هنگامی که دست آلوده به خاکستر آتش
به‌طور تصادفی به جای زخم مالیده شد و پس از مدتی علامتی ماندگار به رنگ سیاه روی بدن ایجاد شد.
مصری‌ها پایه‌گذار خالکوبی در دنیا هستند و خالکوبی 2 هزار سال قبل از میلاد مسیح به کشورهایی مانند یونان، ایران
و جنوب شرق آسیا گسترش یافته است.
برخی مذاهب و اقوام کشورهای مختلف خالکوبی را به عنوان یک آیین در قوم یا مذهب خود به رسمیت می‌شناسند
و در بین هندوها و بوداییان جایگاه خاصی دارد ولی در دین اسلام خالکوبی نه تنها جایگاهی ندارد بلکه نهی هم شده
است.
وشم و کبودزنی واژگان معادل خالکوبی در زبان فارسی عنوان شده است.
در ایران قدیم طبق یک سنت در برخی از قبایل به‌ویژه عشایر و اقوام عرب زنانی که ازدواج می‌کردند برای زیبا شدن
صورت خود یا حتی به عنوان یک نشانه با استفاده از شیر مادر و خاکستر زیر چراغ و آب تره، خالهایی را روی صورت
خود حک می‌کردند.
به مرور خالکوبی در ایران با نقش رستم و سهراب، دیو داستان شاهنامه و عباراتی سمبلیک بیشتر بر روی بدن و
بازوی جاهلان و آنهایی که ادعای لوتی‌گری داشتند بسیار به چشم می‌خورد که شاید تنها با یک سوزن و جوهر
خودکار بر روی بدنشان نقش گرفته بود.
اما خالکوبی در بین قداره کش‌ها و اراذل و اوباش و زندانیان نیز جایگاه خاص خودش را دارد. جملاتی مانند«رفیق
بی‌کلک مادر» ،«عشق یعنی سوختن»، نقش خنجر، قلب شکسته و ...
منبع : http://khabarfarsi.com
می‌چرخد؛ فارغ از اینکه حک کردن نقش‌های عجیب و غریب چه تبعاتی در پی دارد.
به گزارش فارس، مارمولک، اژدهای دو سر، یک حیوان عجیب الخلقه، اسکلت و انواع و اقسام شکل‌هایی که هر
حسی را به بیننده منتقل می‌کند به جز حس زیبایی. این روزها کم نیستند آنهایی که تحت تأثیر تبلیغات ماهواره‌ای
یا چشم و هم چشمی بدن خود را با این نقش‌ها کبود کرده‌اند.
خالکوبی حدود 5 هزار سال پیش برای نخستین بار کاملاً اتفاقی رخ داد. هنگامی که دست آلوده به خاکستر آتش
به‌طور تصادفی به جای زخم مالیده شد و پس از مدتی علامتی ماندگار به رنگ سیاه روی بدن ایجاد شد.
مصری‌ها پایه‌گذار خالکوبی در دنیا هستند و خالکوبی 2 هزار سال قبل از میلاد مسیح به کشورهایی مانند یونان، ایران
و جنوب شرق آسیا گسترش یافته است.
برخی مذاهب و اقوام کشورهای مختلف خالکوبی را به عنوان یک آیین در قوم یا مذهب خود به رسمیت می‌شناسند
و در بین هندوها و بوداییان جایگاه خاصی دارد ولی در دین اسلام خالکوبی نه تنها جایگاهی ندارد بلکه نهی هم شده
است.
وشم و کبودزنی واژگان معادل خالکوبی در زبان فارسی عنوان شده است.
در ایران قدیم طبق یک سنت در برخی از قبایل به‌ویژه عشایر و اقوام عرب زنانی که ازدواج می‌کردند برای زیبا شدن
صورت خود یا حتی به عنوان یک نشانه با استفاده از شیر مادر و خاکستر زیر چراغ و آب تره، خالهایی را روی صورت
خود حک می‌کردند.
به مرور خالکوبی در ایران با نقش رستم و سهراب، دیو داستان شاهنامه و عباراتی سمبلیک بیشتر بر روی بدن و
بازوی جاهلان و آنهایی که ادعای لوتی‌گری داشتند بسیار به چشم می‌خورد که شاید تنها با یک سوزن و جوهر
خودکار بر روی بدنشان نقش گرفته بود.
اما خالکوبی در بین قداره کش‌ها و اراذل و اوباش و زندانیان نیز جایگاه خاص خودش را دارد. جملاتی مانند«رفیق
بی‌کلک مادر» ،«عشق یعنی سوختن»، نقش خنجر، قلب شکسته و ...
منبع : http://khabarfarsi.com