yas-90
23rd March 2013, 06:38 PM
سلامت نیوز :بیماری پیرونی یا Peyronie's Disease یک بیماری با سیر پیشرونده است که اگر به موقع تشخیص و درمان نشود سبب ناتوانی جنسی کامل مرد می گردد که راه درمانی نیز ندارد. در کتابها می نویسند که این بیماری بعد از سن 50 سالگی دیده می شود، ولی در جامعه ما اکثر بیماران زیر 50 سال سن دارند و بیشتر آنها 40-30 ساله هستند. این بیماری را قاتل خاموش نعوظ مردان می گویند.
علائم بالینی
بیماری پیرونی توسط پزشک به راحتی قابل تشخیص است. یک عده علائمی هستند که مردان را هدایت می کنند که نکند دارای بیماری پیرونی باشند، منتهی این علائم در مراحل پیشرفته بیماری حادث می شوند که معمولا درمانی ندارد. آنها عبارتند از:
• لمس کردن یک جسم سفت در زیر پوست آلت تناسلی که به آن پلاک گفته می شود. قوام پلاک خیلی سفت و مثل استخوان است. تعداد و اندازه پلاکها متغیر است. هر قدر تعداد پلاکها و اندازه آنها بیشتر باشد، بیماری وخیم تر است.
• درد در هنگام نعوظ که اولین علامت بیماری است و بیمار باید حتما در این مرحله مراجعه نماید و گرنه بیماری بطرف تشکیل پلاک پیشرفت می کند.
• کجی آلت تناسلی: پلاک در هر قسمت از آلت تناسلی ایجاد شود، آنرا بطرف خود کج می کند. کجی ممکن است در دو جهت باشد، مثلا رو به پائین و چپ.
• ناتوانی جنسی که در ابتدا بصورت عدم توانائی در نگهداشتن نعوظ است و بعدا بیمار اصلا نمی تواند نعوظ بدست آورد.
شایعترین محل تشکیل پلاکها خط وسط قسمت فوقانی و تحتانی آلت تناسلی است. این بیماران معمولا با شکایت کجی آلت تناسلی و ناتوانی جنسی مراجعه می کنند. هر مرد جوان مبتلا به کجی آلت تناسلی اگر دارای ناتوانی جنسی نیز باشد، دارای بیماری پیرونی است مگر اینکه خلافش ثابت شود. گاها لازم می شود آلت تناسلی در حالت نعوظ معاینه شود تا شدت بیماری مشخص شود. چون این بیماران نمی توانند نعوظ داشته باشند، باید با تزریق دارو نعوظ مصنوعی در آنها ایجاد کرد. اگر کلسیم بر روی پلاک نشسته باشد یا به عبارت دیگر پلاک کلسیفیه شده باشد، دیگر هیچ درمانی برای بیمار وجود ندارد.
اقدامات تشخیصی: برای تشخیص این بیماری از اقدامات پاراکلینیک زیر استفاده می شود:
• سونوگرافی معمولی تعداد و اندازه پلاک را نشان می دهد
• سونوگرافی داپلر چگونگی جریان خون در آلت تناسلی را نشان می دهد
• رادیوگرافی وجود کلسیم در پلاک را نشان می دهد
• ام آر آی آناتومی آلت تناسلی را بدقت مشخص می کند
علل ایجاد بیماری پیرونی
تا کنون علت واقعی این بیماری مشخص نشده است ولی بیشتر دانشمندان بر این عقیده هستند که ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ سبب ایجاد این بیماری می شود. آلت تناسلی دارای یک پوشش سفت بنام تونیکا آلبوژینه است. با خم شدن آلت تناسلی در حالت نعوظ، در این پوشش سفت پارگی ایجاد شده و سپس بعلت ترمیم محل پارگی بافت فیبری یا همان پلاک ایجاد می شود. یکی دیگر از علل مهم این بیماری، شکستگی آلت تناسلی است. شکستگی آلت تناسلی اگر فورا جراحی نشود بعدها محل شکستگی ترمیم و سبب ایجاد پلاک و ناتوانی جنسی می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به شکستگی آلت تناسلی بعلت خجالت به پزشک مراجعه نمی کنند و بعدها دچار عوارض جبران ناپذیر شکستگی آلت تناسلی می شوند. اگر مردی مشکوک به شکستگی آلت تناسلی است باید بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کند، اگر عمل جراحی خوب انجام شود، 90 درصد این بیماران حالت طبیعی قبل از شکستگی آلت تناسلی را دوباره بدست می آورند.
این بیماری دارای سه مرحله است که مراحل و درمانهای مربوطه بشرح زیر می باشند:
• مرحله زودرس که بیمار فقط دارای درد در حین نعوظ است و بهترین موقع برای درمان داروئی بیمار می باشد.
• مرحله دیررس ابتدائی که در آن پلاکها شروع به تشکیل شدن می کنند و آلت تناسلی کم کم کج می شود، در این مرحله درمان داروئی 30-20 درصد موثر است.
• مرحله نهائی دیررس که در آن پلاکها کلسیفیه شده، آلت تناسلی کج و حالت ساعت شنی بخود گرفته و کم کم ناتوانی جنسی شروع به ظاهر شدن می کند. در این مرحله درمان داروئی برای بیماری وجود ندارد، فقط می توان با جراحی کجی آلت تناسلی را اصلاح کرد و گرنه خود بیماری پا برجا خواهد بود. همینکه بیمار وارد این مرحله شد، بطرف ناتوانی جنسی کامل پیشرفت خواهد کرد.
بطور خلاصه
• جهت جلوگیری از ابتلا به این بیماری اجتناب از وارد شدن ضربه به آلت تناسلی اجباری است
• در صورت تا شدن آلت تناسلی در حالت نعوظ به پزشک متخصص مراجعه نمائید
• اگر دچار شکستگی آلت تناسلی شدید و یا مشکوک هستید، بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کنید. عمل جراحی شکستگی آلت تناسلی حتی تا سه روز بعد از شکستگی نیز موثر است.
• اگر شما دچار درد در آلت تناسلی در حین نعوظ هستید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
• احساس هر گونه سفتی در زیر پوست آلت تناسلی غیر طبیعی است و بلافاصله مسئله را با پزشک در میان بگذارید.
• بهترین موقع درمان بیماری پیرونی مراحل اولیه بیماری است.
• این بیماری اگر درمان نشود سبب کجی آلت تناسلی و ناتوانی جنسی می شود.
• مراحل دیررس بیماری درمان ندارد و فقط می توان کجی آلت تناسلی را با جراحی اصلاح کرد.
منبع :دکتر محمدرضا صفری نژاد ،اورولوژیست
علائم بالینی
بیماری پیرونی توسط پزشک به راحتی قابل تشخیص است. یک عده علائمی هستند که مردان را هدایت می کنند که نکند دارای بیماری پیرونی باشند، منتهی این علائم در مراحل پیشرفته بیماری حادث می شوند که معمولا درمانی ندارد. آنها عبارتند از:
• لمس کردن یک جسم سفت در زیر پوست آلت تناسلی که به آن پلاک گفته می شود. قوام پلاک خیلی سفت و مثل استخوان است. تعداد و اندازه پلاکها متغیر است. هر قدر تعداد پلاکها و اندازه آنها بیشتر باشد، بیماری وخیم تر است.
• درد در هنگام نعوظ که اولین علامت بیماری است و بیمار باید حتما در این مرحله مراجعه نماید و گرنه بیماری بطرف تشکیل پلاک پیشرفت می کند.
• کجی آلت تناسلی: پلاک در هر قسمت از آلت تناسلی ایجاد شود، آنرا بطرف خود کج می کند. کجی ممکن است در دو جهت باشد، مثلا رو به پائین و چپ.
• ناتوانی جنسی که در ابتدا بصورت عدم توانائی در نگهداشتن نعوظ است و بعدا بیمار اصلا نمی تواند نعوظ بدست آورد.
شایعترین محل تشکیل پلاکها خط وسط قسمت فوقانی و تحتانی آلت تناسلی است. این بیماران معمولا با شکایت کجی آلت تناسلی و ناتوانی جنسی مراجعه می کنند. هر مرد جوان مبتلا به کجی آلت تناسلی اگر دارای ناتوانی جنسی نیز باشد، دارای بیماری پیرونی است مگر اینکه خلافش ثابت شود. گاها لازم می شود آلت تناسلی در حالت نعوظ معاینه شود تا شدت بیماری مشخص شود. چون این بیماران نمی توانند نعوظ داشته باشند، باید با تزریق دارو نعوظ مصنوعی در آنها ایجاد کرد. اگر کلسیم بر روی پلاک نشسته باشد یا به عبارت دیگر پلاک کلسیفیه شده باشد، دیگر هیچ درمانی برای بیمار وجود ندارد.
اقدامات تشخیصی: برای تشخیص این بیماری از اقدامات پاراکلینیک زیر استفاده می شود:
• سونوگرافی معمولی تعداد و اندازه پلاک را نشان می دهد
• سونوگرافی داپلر چگونگی جریان خون در آلت تناسلی را نشان می دهد
• رادیوگرافی وجود کلسیم در پلاک را نشان می دهد
• ام آر آی آناتومی آلت تناسلی را بدقت مشخص می کند
علل ایجاد بیماری پیرونی
تا کنون علت واقعی این بیماری مشخص نشده است ولی بیشتر دانشمندان بر این عقیده هستند که ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ سبب ایجاد این بیماری می شود. آلت تناسلی دارای یک پوشش سفت بنام تونیکا آلبوژینه است. با خم شدن آلت تناسلی در حالت نعوظ، در این پوشش سفت پارگی ایجاد شده و سپس بعلت ترمیم محل پارگی بافت فیبری یا همان پلاک ایجاد می شود. یکی دیگر از علل مهم این بیماری، شکستگی آلت تناسلی است. شکستگی آلت تناسلی اگر فورا جراحی نشود بعدها محل شکستگی ترمیم و سبب ایجاد پلاک و ناتوانی جنسی می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به شکستگی آلت تناسلی بعلت خجالت به پزشک مراجعه نمی کنند و بعدها دچار عوارض جبران ناپذیر شکستگی آلت تناسلی می شوند. اگر مردی مشکوک به شکستگی آلت تناسلی است باید بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کند، اگر عمل جراحی خوب انجام شود، 90 درصد این بیماران حالت طبیعی قبل از شکستگی آلت تناسلی را دوباره بدست می آورند.
این بیماری دارای سه مرحله است که مراحل و درمانهای مربوطه بشرح زیر می باشند:
• مرحله زودرس که بیمار فقط دارای درد در حین نعوظ است و بهترین موقع برای درمان داروئی بیمار می باشد.
• مرحله دیررس ابتدائی که در آن پلاکها شروع به تشکیل شدن می کنند و آلت تناسلی کم کم کج می شود، در این مرحله درمان داروئی 30-20 درصد موثر است.
• مرحله نهائی دیررس که در آن پلاکها کلسیفیه شده، آلت تناسلی کج و حالت ساعت شنی بخود گرفته و کم کم ناتوانی جنسی شروع به ظاهر شدن می کند. در این مرحله درمان داروئی برای بیماری وجود ندارد، فقط می توان با جراحی کجی آلت تناسلی را اصلاح کرد و گرنه خود بیماری پا برجا خواهد بود. همینکه بیمار وارد این مرحله شد، بطرف ناتوانی جنسی کامل پیشرفت خواهد کرد.
بطور خلاصه
• جهت جلوگیری از ابتلا به این بیماری اجتناب از وارد شدن ضربه به آلت تناسلی اجباری است
• در صورت تا شدن آلت تناسلی در حالت نعوظ به پزشک متخصص مراجعه نمائید
• اگر دچار شکستگی آلت تناسلی شدید و یا مشکوک هستید، بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کنید. عمل جراحی شکستگی آلت تناسلی حتی تا سه روز بعد از شکستگی نیز موثر است.
• اگر شما دچار درد در آلت تناسلی در حین نعوظ هستید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
• احساس هر گونه سفتی در زیر پوست آلت تناسلی غیر طبیعی است و بلافاصله مسئله را با پزشک در میان بگذارید.
• بهترین موقع درمان بیماری پیرونی مراحل اولیه بیماری است.
• این بیماری اگر درمان نشود سبب کجی آلت تناسلی و ناتوانی جنسی می شود.
• مراحل دیررس بیماری درمان ندارد و فقط می توان کجی آلت تناسلی را با جراحی اصلاح کرد.
منبع :دکتر محمدرضا صفری نژاد ،اورولوژیست