کاربردها و چالشهای زيستی نانولوله های کربنی

[ریپورتر]

چكيده
يکی از پرکاربردترين ساختارهای مورد بحث درفن آوري نانو که به عرصه علوم زيستی وارد شده است، نانولوله‌های کربنی هستند. اين نانوساختارها، به‌جهت بهره‌ مندی از ويژگی‌های منحصربه فرد فيزيکی و شيميايي بالقوه، از (http://www.irche.com/article/activated_carbon.asp) قابليت‌هايي برای استفاده در حسگرهای زيستی، حمل و نقل مولکولی، جستجوی الکتروشيميايي نمونه‌های زيستي، داربست بافتی، فرستنده پيام به سلول‌ها و روش‌های تشخيصی برخوردارند. اما پيش از به‌کارگيری نانولوله های کربنی در موجودات زنده، بايد از سازگاری اين ساختارها در بافت زنده مطمئن شد.

به اين منظور پژوهش‌های زيادی صورت گرفته است که تا حدودی سميت نانولوله های کربنی و عوامل مؤثر بر آن، مثل مقدار، ساختمان، دنباله های شيميايي، سطح فعال و خلوص را مشخص نموده است. دانشمندان تاکنون توانسته اند از نانولوله های کربنی در حسگرهای پروتئينی، ناقل‌های پروتئينی، ميکروسکوپ‌ها، داربست بافتی سلول استخوانی و عصبی، کانال‌های مولکولی و فرستنده پيام به سلول‌های (http://www.irche.com/oddments/ejournals.asp) عصبی استفاده کنند.

» متن كامل (pdf (http://www.irche.com/article/nano_applications_and_problem.pdf)