چکامه91
12th March 2013, 10:26 PM
این همان نوروز کودکی ماست که بی‌صبرانه انتظار آمدنش را می‌کشیدیم؟ نه، انگار عمو نوروز ما هم دیگر مدرن شده، با ما غریبگی می‌کند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، صدای گام‌هایش نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود، دیگر برای استشمام بویش، نفس عمیق لازم نیست هرچند بوی قدیمی را نمی‌دهد، روز شمار تاریخ تا فرا رسیدنش از انگشتان دست فراتر نمی‌رود.
نو نوار می‌شویم برای نوروز، یک لحظه چشمانمان را ببندیم، شاید یادمان بیاید نوروز کودکی ما بسیار ساده بود، شادی با سادگی معنا می‌شد، نوروز برای همه بود، مهمان خانه همه می‌شد، بچه‌ها برای زیبایی بیشتر لباس‌هایشان، به یکدیگر فخر فروشی نمی‌کردند، در مهمانی‌ها حرف از گران‌تر بودن و بهتر بودن نبود، خانه و ماشین و جواهرات به رخ هم نمی‌کشیدند.
دیگر بس است، چشمهایمان را باز کنیم، به نوروز این سال‌ها خوب بنگریم، این همان نوروز کودکی ماست که بی‌صبرانه انتظار آمدنش را می‌کشیدیم؟ نه، انگار عمو نوروز ما هم دیگر مدرن شده، با ما غریبگی می‌کند.
این فرهنگ کهن و میراث تاریخ ایران اسلامی که سینه به سینه و نسل به نسل اکنون به ما رسیده است نباید فقط نام شناسنامه‌ای را به دوش بکشد، هویت اسلامی و ایرانی خود را به تاراج گذاشته، لباسی بر تن کرده که هم قد و قواره او نیست، لباسی از تار و پود تجملات، گویی تجمل‌گرایان حتی نوروز را با پولشان خریده‌اند و او را هم‌رنگ جماعت خود کرده‌اند، هرچند در این اوضاع اقتصادی بسیاری در تأمین نیازهای معمول خود نیز دچار مشکل هستند ولی تجملات همچنان از این فرهنگ رخت بر نبسته است.
روی سخنم با توست، با تویی که خوب فکر می‌کنی ولی بین فکر و عملت بسیار فاصله است، با تویی که می‌دانی مردم سرزمینت بزرگ‌ترین سرمایه کشورت هستند و آگاهانه سرمایه کاغذی‌ات را به رخشان می‌کشی، با تویی که نگاه‌های پرحسرت کودکی از پشت ویترین مغازه‌ها دلت را می‌لرزاند، تو را به فکر وا می‌دارد ولی باز بهترین‌ها را از آن فرزند خود می‌کنی.
دردهای مردم را مشاهده می‌کنی، رنج‌هایشان بر فکرت چنبره می‌زند، فکر می‌کنی، آنقدر فکر می‌کنی که به بهترین باورها می‌رسی و آنگاه که باورهایت بر زبانت جاری می‌شوند همه برایت کف می‌زنند، زیر گوش هم پچ‌پچ می‌کنند که چه سخنور ماهری و تو از این همه تحسین به خود می‌بالی، اما پای عمل که به میان می‌آید تو چگونه‌ای؟ به باورهایت دافعه نشان نمی‌دهی؟ نمی‌گویی دارندگی و برازندگی؟ در دل آرزو می‌کنم که قاطع و صادقانه بگویی: نه. لااقل بیایید این بار به باورهایمان شک نکنیم، به آنها فعلیت بخشیم و به قیمت‌های سر به فلک کشیده و جیب‌های سیری ناپذیر دلالان محکم بگوییم نه.
ما مردمانی هستیم که افکارمان بسیار مدنی است ولی مشکل در ناسازگاری فکر با عملمان است. اگر اعمالمان را به افکارمان پیوند دهیم بسیاری از مشکلاتمان حل می‌شود.
اقتصاد مقاومتی و وجود یک حرکت جمعی و خودجوش برای تحریم خرید اجناس غیر ضروری و بیش از حد گران، یکی از موضوعاتی است که در ذهن بسیاری از ما می‌گذرد و آن را تصدیق می‌کنیم و در همین راستا پیامک‌های زیادی هم با مضمون دعوت از مردم برای حذف خرید تنقلات از دید و بازدیدهای نوروزی منتشر شده است اما (به عمل کار برآید به سخن‌ورزی نیست).
بیایید در وادی عمل قدم بگذاریم و به همدردی و یکدلی انتزاعی خود عینیت بخشیم.
اکنون در نبود یک وضعیت مدیریت شده و به سامان اقتصادی، بهترین فرصت برای ما مصرف کنندگان فراهم شده است تا یک صدا شویم و با یک حرکت جمعی قدرت خود را به رخ محتکران و دلالانی بکشیم که روز به روز جیب‌هایشان گشادتر می‌شود.
حسین عبدی از شهروندان قزوینی در بازار این شهر در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در قزوین می‌گوید: آجیل شب عید مسئله واجبی نیست و عید امسال را می‌توان بدون آجیل هم سپری کرد.
همسر وی نیز متذکر می‌شود: می‌توان باقلوای قزوین را بدون پسته هم درست کرد، خوشمزه‌تر هم می‌شود زیرا مزه آن جمع شدن فامیل است نه پسته 40 هزار تومانی.
احمد شفیعی از توزیع‌کنندگان خیابان شهید انصاری قزوین نیز به خبرنگار فارس می‌گوید: با بالا رفتن قیمت‌ها، خرید مردم نیز کاهش پیدا کرده و اگر این وضع ادامه یابد، قطعا قیمت‌ها شکسته شده و به نفع توزیع‌کننده هم هست، زیرا فروشمان به حالت گذشته برمی‌گردد.
گفتنی است بازارهای خرید بهاره ویژه ایام نوروز نیز در شهرهای استان قزوین برپا شده که گزارش‌ها حاکی از خرید اجناس ضروری توسط مردم در این بازارها دارد.
منبع
(http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911222000853)
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، صدای گام‌هایش نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود، دیگر برای استشمام بویش، نفس عمیق لازم نیست هرچند بوی قدیمی را نمی‌دهد، روز شمار تاریخ تا فرا رسیدنش از انگشتان دست فراتر نمی‌رود.
نو نوار می‌شویم برای نوروز، یک لحظه چشمانمان را ببندیم، شاید یادمان بیاید نوروز کودکی ما بسیار ساده بود، شادی با سادگی معنا می‌شد، نوروز برای همه بود، مهمان خانه همه می‌شد، بچه‌ها برای زیبایی بیشتر لباس‌هایشان، به یکدیگر فخر فروشی نمی‌کردند، در مهمانی‌ها حرف از گران‌تر بودن و بهتر بودن نبود، خانه و ماشین و جواهرات به رخ هم نمی‌کشیدند.
دیگر بس است، چشمهایمان را باز کنیم، به نوروز این سال‌ها خوب بنگریم، این همان نوروز کودکی ماست که بی‌صبرانه انتظار آمدنش را می‌کشیدیم؟ نه، انگار عمو نوروز ما هم دیگر مدرن شده، با ما غریبگی می‌کند.
این فرهنگ کهن و میراث تاریخ ایران اسلامی که سینه به سینه و نسل به نسل اکنون به ما رسیده است نباید فقط نام شناسنامه‌ای را به دوش بکشد، هویت اسلامی و ایرانی خود را به تاراج گذاشته، لباسی بر تن کرده که هم قد و قواره او نیست، لباسی از تار و پود تجملات، گویی تجمل‌گرایان حتی نوروز را با پولشان خریده‌اند و او را هم‌رنگ جماعت خود کرده‌اند، هرچند در این اوضاع اقتصادی بسیاری در تأمین نیازهای معمول خود نیز دچار مشکل هستند ولی تجملات همچنان از این فرهنگ رخت بر نبسته است.
روی سخنم با توست، با تویی که خوب فکر می‌کنی ولی بین فکر و عملت بسیار فاصله است، با تویی که می‌دانی مردم سرزمینت بزرگ‌ترین سرمایه کشورت هستند و آگاهانه سرمایه کاغذی‌ات را به رخشان می‌کشی، با تویی که نگاه‌های پرحسرت کودکی از پشت ویترین مغازه‌ها دلت را می‌لرزاند، تو را به فکر وا می‌دارد ولی باز بهترین‌ها را از آن فرزند خود می‌کنی.
دردهای مردم را مشاهده می‌کنی، رنج‌هایشان بر فکرت چنبره می‌زند، فکر می‌کنی، آنقدر فکر می‌کنی که به بهترین باورها می‌رسی و آنگاه که باورهایت بر زبانت جاری می‌شوند همه برایت کف می‌زنند، زیر گوش هم پچ‌پچ می‌کنند که چه سخنور ماهری و تو از این همه تحسین به خود می‌بالی، اما پای عمل که به میان می‌آید تو چگونه‌ای؟ به باورهایت دافعه نشان نمی‌دهی؟ نمی‌گویی دارندگی و برازندگی؟ در دل آرزو می‌کنم که قاطع و صادقانه بگویی: نه. لااقل بیایید این بار به باورهایمان شک نکنیم، به آنها فعلیت بخشیم و به قیمت‌های سر به فلک کشیده و جیب‌های سیری ناپذیر دلالان محکم بگوییم نه.
ما مردمانی هستیم که افکارمان بسیار مدنی است ولی مشکل در ناسازگاری فکر با عملمان است. اگر اعمالمان را به افکارمان پیوند دهیم بسیاری از مشکلاتمان حل می‌شود.
اقتصاد مقاومتی و وجود یک حرکت جمعی و خودجوش برای تحریم خرید اجناس غیر ضروری و بیش از حد گران، یکی از موضوعاتی است که در ذهن بسیاری از ما می‌گذرد و آن را تصدیق می‌کنیم و در همین راستا پیامک‌های زیادی هم با مضمون دعوت از مردم برای حذف خرید تنقلات از دید و بازدیدهای نوروزی منتشر شده است اما (به عمل کار برآید به سخن‌ورزی نیست).
بیایید در وادی عمل قدم بگذاریم و به همدردی و یکدلی انتزاعی خود عینیت بخشیم.
اکنون در نبود یک وضعیت مدیریت شده و به سامان اقتصادی، بهترین فرصت برای ما مصرف کنندگان فراهم شده است تا یک صدا شویم و با یک حرکت جمعی قدرت خود را به رخ محتکران و دلالانی بکشیم که روز به روز جیب‌هایشان گشادتر می‌شود.
حسین عبدی از شهروندان قزوینی در بازار این شهر در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در قزوین می‌گوید: آجیل شب عید مسئله واجبی نیست و عید امسال را می‌توان بدون آجیل هم سپری کرد.
همسر وی نیز متذکر می‌شود: می‌توان باقلوای قزوین را بدون پسته هم درست کرد، خوشمزه‌تر هم می‌شود زیرا مزه آن جمع شدن فامیل است نه پسته 40 هزار تومانی.
احمد شفیعی از توزیع‌کنندگان خیابان شهید انصاری قزوین نیز به خبرنگار فارس می‌گوید: با بالا رفتن قیمت‌ها، خرید مردم نیز کاهش پیدا کرده و اگر این وضع ادامه یابد، قطعا قیمت‌ها شکسته شده و به نفع توزیع‌کننده هم هست، زیرا فروشمان به حالت گذشته برمی‌گردد.
گفتنی است بازارهای خرید بهاره ویژه ایام نوروز نیز در شهرهای استان قزوین برپا شده که گزارش‌ها حاکی از خرید اجناس ضروری توسط مردم در این بازارها دارد.
منبع
(http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911222000853)