چکامه91
10th March 2013, 07:46 PM
سازمان ملل متحد هر ساله گزارشی را تحت عنوان «شاخص شادمانی» پیرامون میزان شادمانی ملت‌ها منتشر می‌كند كه از شرایط زندگی مردم در كشورهای مختلف حكایت دارد.
در بین 10 كشوری كه معمولا در صدر این جدول قرار دارند هیچ‌كدام از كشورهای صنعتی و توسعه‌یافته نیستند و درست برعكس تمام این ده كشور در زمره فقیرترین كشورهای دنیا هستند.
هشت كشور از 10 كشور حائز بالاترین رتبه در جدول در آمریكای‌لاتین قرار دارند. كاستاریكا، ویتنام و كلمبیا سه كشور اول جدول هستند كه لااقل دو كشور كاستاریكا و كلمبیا درگیر مشكلات حادی مثل فعالیت باندهای جنایتكار و خشن مواد مخدر و فقر فراگیر هستند.
نگاهی گذرا به این جدول نشان می‌دهد كه شادمانی در كشورهای در حال توسعه و به عبارت دقیق‌تر فقیر و عقب‌مانده به مراتب بیشتر از كشورهای توسعه‌یافته و پیشرفته است.
هرچند ممكن است این استنتاج كه توسعه‌یافتگی و آرامش رابطه معكوس دارند خیلی درست نباشد، اما بظاهر چندان هم بیراه و غلط نیست.
پژوهشی كه بتازگی به سفارش شركت بیمه‌گر «سویفت‌كاور» و توسط بنیاد آینده در بریتانیا انجام شده، نشان داده بریتانیایی‌ها و بخصوص ساكنان شهرهای بزرگ به‌شكلی غیرقابل انكار احساس اضطراب می‌كنند.
دو سوم كسانی كه در قالب این پژوهش مورد سوال قرار گرفتند، گفتند زندگی مدرن را پراضطراب می‌دانند در حالی كه 96درصد اذعان كردند چون برای انجام كارها عجله دارند معمولا رفتاری بد و پرخاشگرانه از خود بروز می‌دهند.
پژوهشگران در این تحقیق دریافتند 60درصد مردم در صف‌ها جا می‌زنند در حالی كه 22درصد می‌گویند مواردی بوده كه به دلیل شلوغی صف پرداخت پول اقلام خریداری شده، قید خرید را زده‌اند و اقــلام مورد نظرشان را رها كرده‌اند.
وقتی پای اضطراب در بین است ساكنان شهرهای بزرگ بخصوص كشورهای صنعتی می‌گویند همیشه با این معضل دست و پنجه نرم می‌كنند و همیشه چیزی وجود دارد كه آنها را نگران و ناراحت كند.
با وجود آن كه ساعات كاری محدود است ساكنان شهرهای بزرگ همیشه از كمبود وقت می‌نالند تا آنجا كه 60درصد می‌گویند وقتی به خرید می‌روند اولین چیزی كه نظرشان را جلب می‌كند، می‌خرند و 51 درصد تاكید دارند به دلیل كمبود وقت غذایشان را سرپا می‌خورند.
در پژوهش «بنیاد آینده» هزار نفر از ساكنان مناطق مختلف بریتانیا حضور داشتند و به سوالات مطرح شده پاسخ دادند.
ساكنان شهرهای بزرگ همیشه از كمبود وقت می‌نالند و تاكید دارند از زندگی خود آنچنان كه باید و شاید لذت نمی‌برند.
در حالی كه طی 40 سال گذشته اوقات فراغت مردم دو برابر شده افراد بیش از هر زمانی از كمبود وقت می‌نالند و اعتقاد دارند خود را از این بابت تحت فشار می‌بینند.
انجام توام با عجله كارها، مردم را در شرایطی پراضطراب قرار داده و زمینه بروز مشكلات ناشی از اضطراب را افزایش می‌دهد.
ساكنان شهرهای بزرگ در كشورهای صنعتی بخش قابل توجهی از زمان مفید خود را در هر شبانه‌روز در ترافیك‌های زجرآور می‌گذرانند و تلاش برای بموقع رسیدن به محل كار و قرارهای كوچك و بزرگ یكی از دغدغه‌های مردم در این شهرهاست.
در نظرسنجی بنیاد آینده 71درصد مردم از گرفتار شدن در ترافیك‌های سنگین بیزارند و 63درصد گفتند از منتظر ماندن برای رسیدن قطارهای مترو نفرت دارند.
اینها بخشی از موارد اضطراب‌آور زندگی در شهرهای بزرگ و صنعتی است و باید به آنها دغدغه‌های مالی و امنیتی را هم افزود.
برقراری تماس‌های تلفنی و مكالمات تلفنی برای انجام امور روزانه در زمره كارهایی است كه ساكنان شهرهای بزرگ را از آن گریزی نیست.
تحقیقی كه سال 2005 میلادی به طور مشترك توسط موسسه نظرسنجی گالوپ و روزنامه نیویورك‌تایمز انجام شد از صرف 41 ساعت در سال برای انجام مكالمات كاری و غیرخانوادگی توسط هر شهروند بالغ در شهر نیویورك خبر داد.
سرگرم‌شدن با اینترنت و تماشای شبكه‌های تلویزیونی موجب شده مردم به جای آن كه احساس بهتری داشته باشند هر روز بیشتر از قبل احساس تنهایی كرده و اضطراب بیشتری را تجربه كنند.
اندرو بلوئرز، از مدیران ارشد سویفت‌كاور می‌گوید: گرچه امروز میزان حضور افراد در خانه طی شبانه‌روز بیش از گذشته است، اما مردم ترجیح می‌دهند به جای حرف‌زدن با اعضای خانواده كه آرامش‌بخش است خود را با اینترنت، انجام بازهای رایانه‌ای و تماشای تلویزیون سرگرم كنند.
تشدید اضطراب، تبعات زیادی دارد و افزایش رفتارهای ناهنجار را به همراه خواهد داشت.
اینها واقعیت‌هایی است كه همه افراد دخیل در اجرای طرح‌های تحقیقاتی در مورد زندگی در شهرهای بزرگ و صنعتی در موردش اتفاق نظر دارند.
در شهرهای بزرگ و صنعتی زندگی با اضطراب و مشكلات شخصیتی گره خورده است و رابطه‌ای مستقیم بین جمعیت شهرها و میزان پیشرفت آنان با اضطراب و ناهنجاری‌های اجتماعی و شخصیتی وجود دارد.
فشارهای كاری، كمبود وقت و كمرنگ‌شدن روابط خانوادگی و اجتماعی موجب شده بشر امروز بیــشتر از هر زمانی احساس اضطراب و تنهایی كند.
گزارش نهایی تحقیق بنیاد آینده بصراحت اعلام می‌كند: «اضطراب و فشار كمبود وقت كه بر دوش ساكنان شهرهای بزرگ سنگینی می‌كند احتمال ابتلای آنان به بیماری‌های حاد و چالش‌برانگیز را افزایش می‌دهد و در همین حین كیفیت زندگی آنان را هم به شكلی محسوس تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.»
منبع (http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/963271809956451959)
در بین 10 كشوری كه معمولا در صدر این جدول قرار دارند هیچ‌كدام از كشورهای صنعتی و توسعه‌یافته نیستند و درست برعكس تمام این ده كشور در زمره فقیرترین كشورهای دنیا هستند.
هشت كشور از 10 كشور حائز بالاترین رتبه در جدول در آمریكای‌لاتین قرار دارند. كاستاریكا، ویتنام و كلمبیا سه كشور اول جدول هستند كه لااقل دو كشور كاستاریكا و كلمبیا درگیر مشكلات حادی مثل فعالیت باندهای جنایتكار و خشن مواد مخدر و فقر فراگیر هستند.
نگاهی گذرا به این جدول نشان می‌دهد كه شادمانی در كشورهای در حال توسعه و به عبارت دقیق‌تر فقیر و عقب‌مانده به مراتب بیشتر از كشورهای توسعه‌یافته و پیشرفته است.
هرچند ممكن است این استنتاج كه توسعه‌یافتگی و آرامش رابطه معكوس دارند خیلی درست نباشد، اما بظاهر چندان هم بیراه و غلط نیست.
پژوهشی كه بتازگی به سفارش شركت بیمه‌گر «سویفت‌كاور» و توسط بنیاد آینده در بریتانیا انجام شده، نشان داده بریتانیایی‌ها و بخصوص ساكنان شهرهای بزرگ به‌شكلی غیرقابل انكار احساس اضطراب می‌كنند.
دو سوم كسانی كه در قالب این پژوهش مورد سوال قرار گرفتند، گفتند زندگی مدرن را پراضطراب می‌دانند در حالی كه 96درصد اذعان كردند چون برای انجام كارها عجله دارند معمولا رفتاری بد و پرخاشگرانه از خود بروز می‌دهند.
پژوهشگران در این تحقیق دریافتند 60درصد مردم در صف‌ها جا می‌زنند در حالی كه 22درصد می‌گویند مواردی بوده كه به دلیل شلوغی صف پرداخت پول اقلام خریداری شده، قید خرید را زده‌اند و اقــلام مورد نظرشان را رها كرده‌اند.
وقتی پای اضطراب در بین است ساكنان شهرهای بزرگ بخصوص كشورهای صنعتی می‌گویند همیشه با این معضل دست و پنجه نرم می‌كنند و همیشه چیزی وجود دارد كه آنها را نگران و ناراحت كند.
با وجود آن كه ساعات كاری محدود است ساكنان شهرهای بزرگ همیشه از كمبود وقت می‌نالند تا آنجا كه 60درصد می‌گویند وقتی به خرید می‌روند اولین چیزی كه نظرشان را جلب می‌كند، می‌خرند و 51 درصد تاكید دارند به دلیل كمبود وقت غذایشان را سرپا می‌خورند.
در پژوهش «بنیاد آینده» هزار نفر از ساكنان مناطق مختلف بریتانیا حضور داشتند و به سوالات مطرح شده پاسخ دادند.
ساكنان شهرهای بزرگ همیشه از كمبود وقت می‌نالند و تاكید دارند از زندگی خود آنچنان كه باید و شاید لذت نمی‌برند.
در حالی كه طی 40 سال گذشته اوقات فراغت مردم دو برابر شده افراد بیش از هر زمانی از كمبود وقت می‌نالند و اعتقاد دارند خود را از این بابت تحت فشار می‌بینند.
انجام توام با عجله كارها، مردم را در شرایطی پراضطراب قرار داده و زمینه بروز مشكلات ناشی از اضطراب را افزایش می‌دهد.
ساكنان شهرهای بزرگ در كشورهای صنعتی بخش قابل توجهی از زمان مفید خود را در هر شبانه‌روز در ترافیك‌های زجرآور می‌گذرانند و تلاش برای بموقع رسیدن به محل كار و قرارهای كوچك و بزرگ یكی از دغدغه‌های مردم در این شهرهاست.
در نظرسنجی بنیاد آینده 71درصد مردم از گرفتار شدن در ترافیك‌های سنگین بیزارند و 63درصد گفتند از منتظر ماندن برای رسیدن قطارهای مترو نفرت دارند.
اینها بخشی از موارد اضطراب‌آور زندگی در شهرهای بزرگ و صنعتی است و باید به آنها دغدغه‌های مالی و امنیتی را هم افزود.
برقراری تماس‌های تلفنی و مكالمات تلفنی برای انجام امور روزانه در زمره كارهایی است كه ساكنان شهرهای بزرگ را از آن گریزی نیست.
تحقیقی كه سال 2005 میلادی به طور مشترك توسط موسسه نظرسنجی گالوپ و روزنامه نیویورك‌تایمز انجام شد از صرف 41 ساعت در سال برای انجام مكالمات كاری و غیرخانوادگی توسط هر شهروند بالغ در شهر نیویورك خبر داد.
سرگرم‌شدن با اینترنت و تماشای شبكه‌های تلویزیونی موجب شده مردم به جای آن كه احساس بهتری داشته باشند هر روز بیشتر از قبل احساس تنهایی كرده و اضطراب بیشتری را تجربه كنند.
اندرو بلوئرز، از مدیران ارشد سویفت‌كاور می‌گوید: گرچه امروز میزان حضور افراد در خانه طی شبانه‌روز بیش از گذشته است، اما مردم ترجیح می‌دهند به جای حرف‌زدن با اعضای خانواده كه آرامش‌بخش است خود را با اینترنت، انجام بازهای رایانه‌ای و تماشای تلویزیون سرگرم كنند.
تشدید اضطراب، تبعات زیادی دارد و افزایش رفتارهای ناهنجار را به همراه خواهد داشت.
اینها واقعیت‌هایی است كه همه افراد دخیل در اجرای طرح‌های تحقیقاتی در مورد زندگی در شهرهای بزرگ و صنعتی در موردش اتفاق نظر دارند.
در شهرهای بزرگ و صنعتی زندگی با اضطراب و مشكلات شخصیتی گره خورده است و رابطه‌ای مستقیم بین جمعیت شهرها و میزان پیشرفت آنان با اضطراب و ناهنجاری‌های اجتماعی و شخصیتی وجود دارد.
فشارهای كاری، كمبود وقت و كمرنگ‌شدن روابط خانوادگی و اجتماعی موجب شده بشر امروز بیــشتر از هر زمانی احساس اضطراب و تنهایی كند.
گزارش نهایی تحقیق بنیاد آینده بصراحت اعلام می‌كند: «اضطراب و فشار كمبود وقت كه بر دوش ساكنان شهرهای بزرگ سنگینی می‌كند احتمال ابتلای آنان به بیماری‌های حاد و چالش‌برانگیز را افزایش می‌دهد و در همین حین كیفیت زندگی آنان را هم به شكلی محسوس تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.»
منبع (http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/963271809956451959)