چکامه91
5th March 2013, 08:16 PM
«رئیس دانشگاه... به دلیل مشكل ستون فقرات نتوانستند در جلسه شورای معاونان شركت كنند؛ برای بهبودی و سلامتی ایشان دعا كنید.»
شاید برایتان جالب باشد كه بگوییم همین متنی را كه خواندید، پیامكی از سوی روابط عمومی یكی از دانشگاه‌های بزرگ و مطرح كشور است كه برای خبرنگاران فرستاده شد.
تازه، این تنها یكی از پیامك‌های عجیب و غریب این دانشگاه است كه رفته‌رفته حوصله خبرنگاران را سر برده است و هر از چند گاهی نیز پیامك‌هایی با مضمون تشكر و تمجید استادان دانشگاه از این مقام مسئول به گوشی‌های همراه خبرنگاران فرستاده می‌شود.
یعنی خبرنگاری كه شماره تلفنش را در اختیار روابط‌عمومی یك دانشگاه شناخته شده قرار می‌دهد، به‌جای دریافت اخبار آموزشی و پژوهشی این مركز آموزش عالی، باید مدام پیامك‌های بی‌ربطی را بخواند كه نه به درد خبرنگار می‌خورد و نه اهمیتی برای افكار عمومی دارد؛ در صورتی كه اگر مدیران روابط عمومی این دانشگاه، با اصول حرفه‌ای خبر و آگاهی‌رسانی آشنایی داشتند، براحتی می‌فهمیدند كه تشكر استادان یك دانشگاه از عملكرد رئیس همان دانشگاه یا بیماری و شفای این مقام مسئول، هیچ ارزش خبری برای خبرنگار و مردم ندارد و تنها این شائبه را در ذهن خبرنگاران ایجاد می‌كند كه این روابط عمومی تنها ابزاری برای كسب شهرت این مقام مسئول است و رابطان خبری این دانشگاه نیز به جای انجام رسالت حرفه‌ای‌شان، به كارهای دیگری رو آورده‌اند.
بدترین قسمت ماجرا هم همین است كه هزینه ارسال این پیامك‌های پرشمار تبلیغاتی، از جیب شهروندان خرج می‌شود و درواقع، مردم هزینه به شهرت رسیدن و در چشم ماندن یك مقام مسئول را از جیب خودشان پرداخت‌می‌كنند.
با وجود آن‌كه بارها خبرنگاران نسبت به این گونه اقدام‌های غیرحرفه‌ای برخی روابط عمومی‌ها اعتراض كرده‌اند، اما كمتر گوش شنوایی برای شنیدن این‌گونه انتقادها وجود دارد.
منبع (http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/957089961454432995)
شاید برایتان جالب باشد كه بگوییم همین متنی را كه خواندید، پیامكی از سوی روابط عمومی یكی از دانشگاه‌های بزرگ و مطرح كشور است كه برای خبرنگاران فرستاده شد.
تازه، این تنها یكی از پیامك‌های عجیب و غریب این دانشگاه است كه رفته‌رفته حوصله خبرنگاران را سر برده است و هر از چند گاهی نیز پیامك‌هایی با مضمون تشكر و تمجید استادان دانشگاه از این مقام مسئول به گوشی‌های همراه خبرنگاران فرستاده می‌شود.
یعنی خبرنگاری كه شماره تلفنش را در اختیار روابط‌عمومی یك دانشگاه شناخته شده قرار می‌دهد، به‌جای دریافت اخبار آموزشی و پژوهشی این مركز آموزش عالی، باید مدام پیامك‌های بی‌ربطی را بخواند كه نه به درد خبرنگار می‌خورد و نه اهمیتی برای افكار عمومی دارد؛ در صورتی كه اگر مدیران روابط عمومی این دانشگاه، با اصول حرفه‌ای خبر و آگاهی‌رسانی آشنایی داشتند، براحتی می‌فهمیدند كه تشكر استادان یك دانشگاه از عملكرد رئیس همان دانشگاه یا بیماری و شفای این مقام مسئول، هیچ ارزش خبری برای خبرنگار و مردم ندارد و تنها این شائبه را در ذهن خبرنگاران ایجاد می‌كند كه این روابط عمومی تنها ابزاری برای كسب شهرت این مقام مسئول است و رابطان خبری این دانشگاه نیز به جای انجام رسالت حرفه‌ای‌شان، به كارهای دیگری رو آورده‌اند.
بدترین قسمت ماجرا هم همین است كه هزینه ارسال این پیامك‌های پرشمار تبلیغاتی، از جیب شهروندان خرج می‌شود و درواقع، مردم هزینه به شهرت رسیدن و در چشم ماندن یك مقام مسئول را از جیب خودشان پرداخت‌می‌كنند.
با وجود آن‌كه بارها خبرنگاران نسبت به این گونه اقدام‌های غیرحرفه‌ای برخی روابط عمومی‌ها اعتراض كرده‌اند، اما كمتر گوش شنوایی برای شنیدن این‌گونه انتقادها وجود دارد.
منبع (http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/957089961454432995)