yas-90
4th March 2013, 11:03 PM
بازیهای کامپیوتری، جذاب و هیجانانگیز هستند. با آنها میشود درگیر شد و ساعتها و لحظههای مفرحی داشت. اما به اندازه تمام این جذابیتها و خوشیها، اگر حواسمان به میزان وقتگذرانی پای کامپیوتر و بازی نباشد، دردسرهای بزرگی به سراغمان میآید؛ دردسرهایی که بیماریهای کامپیوتری نام دارند و توسط پزشکان اثبات شدهاند.
به گزارش سلامت نیوز (http://salamatnews.com/viewNews.aspx?ID=68846&cat=16) به نقل از فرهیختگان ؛ برای آگاهی از این بیماریها و جلوگیری از آنها، این گزارش را بخوانید.
تشنج
بازیهای کامپیوتری علاوهبر اینکه آسیب بدنی به فرد وارد میکند، باعث تشنج نیز میشود. تحقیقات پزشکان نشان داده است که بازیهای ویدئویی باعث میشود بیهوشی سراغ شخص معتاد به بازی بیاید. یکی از رایجترین این تشنجها «بیهوشی حساس به تصویر» است. در این نوع بیهوشی وقتی فرد در معرض نور و حرکات تصاویر قرار میگیرد، آگاهی خود را از دست میدهد و بیهوش میشود. اگر فرد به بازیهای کامپیوتری ادامه دهد، مطمئنا بیهوشیهای پیدرپی و بیشتری خواهد داشت که بسیار خطرناک است.
سندرم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق میافتد که اعصاب اصلی بین دست و ساعد تحت فشار قرار میگیرد. این فشار زمانی اتفاق میافتد که تونل کارپال یعنی قسمتی از مچ که اعصاب اصلی و تاندونها از آنجا میگذرد، متورم میشود. افرادی که بیش از حد بازی میکنند، در خطر ابتلا به این سندرم قرار دارند و تنها نشانه فیزیکی ابتلا به این بیماری، اعتیاد به بازیهای کامپیوتری است. البته استفاده بیش از حد از موس هم ممکن است باعث ایجاد حساسیت و تورم تونل کارپال شود.
مشکلات بینایی
نگاه کردن و خیره شدن بیش از حد به هر نوع صفحه تصویری، باعث بروز مشکلات چشمی میشود. افرادی که بیش از حد بازیهای کامپیوتری انجام میدهند نیز از این قاعده مستثنی نیستند و دردهای چشمی بیشتری آنها را تهدید میکند، خصوصا اینکه چشم شخص نزدیکبین هم باشد. خیره شدن به صفحه تصاویر سفیدرنگ برای چشم بسیار مضر است و وقتی فرد به صفحه نمایش خیره میشود، پلک هم نمیزند و همین مساله باعث خشک شدن چشم میشود. یکی از بیماریهای چشمی رایج برای علاقهمندان به بازیهای کامپیوتری، چشمهای قهرمان گپتار نام دارد. در این بیماری ممکن است ساعتها از بازی کردن گذشته باشد اما چشم هنوز درگیر تصاویری است که ساعتها به آن خیره شده و آنها را میبیند.
یکقدمی مرگ
افرادی که به بازیهای کامپیوتری اعتیاد دارند، ساعتها وقت خود را صرف بازی میکنند بدون اینکه متوجه شوند چقدر زمان گذشته است. سال ۲۰۰۷ جوان ۲۸ سالهای اهل کره جنوبی پس از اینکه ساعتها در یک کافینت مشغول بازی بود، بیهوش شد. پس از انتقال او به بیمارستان و به هوش آمدن جوان ۲۸ ساله، او به پزشک معالج خود گفت ۷۲ ساعت تمام در حال بازی بوده و در این مدت غذای بسیار کمی خورده، به حمام نرفته و استراحت کافی نداشته است. به گفته پزشکان، اعتیاد شدید به بازیهای رایانهای ممکن است مرگبار باشد.
پدیده انتقال بازی
هر کسی که بازی رایانهای را به مدت طولانی پیگیری کند، دچار پدیده انتقال بازی میشود که در میان آنها بیماری «تتریس» از همه رایجتر است. تتریس نوعی بازی کامپیوتری است که در آن فرد باید مکعبهایی را در فضاهای خالی قرار دهد و آنها را پر کند. به گفته افرادی که مبتلا به بیماری تتریس هستند، پس از ساعتهای زیاد بازی کردن آنها بدون اینکه خودشان بخواهند عناصر بازی را وارد دنیای حقیقی و زندگی روزمره خود میکنند. مثلا ممکن است فرد تصور کند مکعبهایی که در بازی میافتاد، در دنیای واقعی به شکل بلوکهای سنگی درآمده و از یک ساختمان در حال افتادن است یا اینکه فرد مدام در فکر این است که کدام مکعب تتریس در میان فضای خالی دو آسمانخراش جای خواهد گرفت. گاهی اوقات این بیماری آنقدر شدت پیدا میکند که فرد هنگام رانندگی دچار تصادف میشود زیرا مدام به فکر این بوده که کدام مکعب را در فضای خالی پیش رویش قرار دهد.
انگشت نینتندو
بیماری انگشت نینتندو به نام «نینتن دینیتیس» هم شناخته شده است. در بازی رایانهای «وی اسپرت» فرد دو دسته حرکتی را در دست میگیرد و باید تعادل خود را مثل شکلی که در بازی میبیند، حفظ کند. این حفظ تعادل که شکلهای گوناگونی دارد، به زانوها و ستون فقرات آسیب جدی وارد میکند و حتی گاهی اوقات بهدلیل اینکه فرد تعادل خود را از دست میدهد و به زمین میافتد، قسمتهایی از بدنش دچار شکستگی میشود. مبتلایان به این بیماری پس از مدتی بازی پیدرپی، دست و مچ دستهایشان شروع به درد گرفتن میکند. در این بیماری انگشتهای فرد متورم میشود و درد میگیرد.
انگشت پلیاستیشن
بازی پلیاستیشن یکی از سرگرمیهای مورد علاقه بسیاری از نوجوانها و جوانها در سراسر جهان است. شاید شما هم افرادی را دیده باشید که ساعتها پای این بازی مینشینند و دسته کنترل را که دو دکمه روی آن قرار دارد، پشت سر هم فشار میدهند. هر چند بازی پلیاستیشن جزو یکی از بازیهای جذاب و هیجانانگیز به شمار میرود اما افرادی که شبانهروز پای این بازی مینشینند، دچار یک نوع بیماری خاص میشوند. این بیماری خاص که انگشت پلیاستیشن نام دارد، در دو انگشت شست فرد بروز میکند. نشانههای این بیماری صاف و پهن بودن انگشت شست است و همچنین روی انگشتها متورم میشود و خوب شدن آن نیاز به هفتهها زمان دارد. نوع دیگری از بیماری که مشتاقان بازی پلیاستیشن دچار آن میشوند، زخم دست است که در آن انگشتها و دست فرد بهشدت زخم میشود و درمان آن هفتهها طول میکشد.
رفتارهای خشونتبار و مشکلات ذهنی
مطالعات نشان میدهد افرادی که بیش از اندازه بازیهای رایانهای انجام میدهند، همیشه نگرانتر و افسردهتر از انسانهای دیگر هستند. معمولا کودکان بیشتر در خطر رفتارهای خشونتبار اجتماعی هستند و حتی خطر اعتیاد نیز در آنها وجود دارد. از جمله نشانههای بیماریهای رفتاری در شخصی که بیش از حد بازی رایانهای انجام میدهد، نگرانی بیش از حد، عصبانیتهای بیدلیل و ترسهای اجتماعی است. همچنین کودکانی که بازیهای خشونتآمیز را مدام تکرار میکنند، تصورات خیالی خشونتباری دارند و رفتارهای تهاجمی بیشتری از خود نشان میدهند.
اعتیاد
بسیاری تصور میکنند که فقط افرادی معتاد هستند که مواد اعتیادآور مصرف میکنند اما با تحقیقاتی که روانشناسان انجام دادهاند، مشخص شده بازیهای رایانهای نیز اعتیادآور است. به گفته محققان، خطر اعتیاد نوجوانها و جوانهایی که به بازی های رایانهای روی میآورند، بیشتر از بقیه افراد است و بازیهای رایانهای دقیقا مثل شرطبندیهایی که بسیاری از افراد دچار آن هستند، شخص را وابسته به خود میکند. از نشانههای اعتیاد به بازیهای رایانهای از دست دادن وزن یا چاق شدن بیش از حد، کاهش روابط اجتماعی، توجه نکردن به بهداشت شخصی و اختلال در خواب فرد است.
به گزارش سلامت نیوز (http://salamatnews.com/viewNews.aspx?ID=68846&cat=16) به نقل از فرهیختگان ؛ برای آگاهی از این بیماریها و جلوگیری از آنها، این گزارش را بخوانید.
تشنج
بازیهای کامپیوتری علاوهبر اینکه آسیب بدنی به فرد وارد میکند، باعث تشنج نیز میشود. تحقیقات پزشکان نشان داده است که بازیهای ویدئویی باعث میشود بیهوشی سراغ شخص معتاد به بازی بیاید. یکی از رایجترین این تشنجها «بیهوشی حساس به تصویر» است. در این نوع بیهوشی وقتی فرد در معرض نور و حرکات تصاویر قرار میگیرد، آگاهی خود را از دست میدهد و بیهوش میشود. اگر فرد به بازیهای کامپیوتری ادامه دهد، مطمئنا بیهوشیهای پیدرپی و بیشتری خواهد داشت که بسیار خطرناک است.
سندرم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق میافتد که اعصاب اصلی بین دست و ساعد تحت فشار قرار میگیرد. این فشار زمانی اتفاق میافتد که تونل کارپال یعنی قسمتی از مچ که اعصاب اصلی و تاندونها از آنجا میگذرد، متورم میشود. افرادی که بیش از حد بازی میکنند، در خطر ابتلا به این سندرم قرار دارند و تنها نشانه فیزیکی ابتلا به این بیماری، اعتیاد به بازیهای کامپیوتری است. البته استفاده بیش از حد از موس هم ممکن است باعث ایجاد حساسیت و تورم تونل کارپال شود.
مشکلات بینایی
نگاه کردن و خیره شدن بیش از حد به هر نوع صفحه تصویری، باعث بروز مشکلات چشمی میشود. افرادی که بیش از حد بازیهای کامپیوتری انجام میدهند نیز از این قاعده مستثنی نیستند و دردهای چشمی بیشتری آنها را تهدید میکند، خصوصا اینکه چشم شخص نزدیکبین هم باشد. خیره شدن به صفحه تصاویر سفیدرنگ برای چشم بسیار مضر است و وقتی فرد به صفحه نمایش خیره میشود، پلک هم نمیزند و همین مساله باعث خشک شدن چشم میشود. یکی از بیماریهای چشمی رایج برای علاقهمندان به بازیهای کامپیوتری، چشمهای قهرمان گپتار نام دارد. در این بیماری ممکن است ساعتها از بازی کردن گذشته باشد اما چشم هنوز درگیر تصاویری است که ساعتها به آن خیره شده و آنها را میبیند.
یکقدمی مرگ
افرادی که به بازیهای کامپیوتری اعتیاد دارند، ساعتها وقت خود را صرف بازی میکنند بدون اینکه متوجه شوند چقدر زمان گذشته است. سال ۲۰۰۷ جوان ۲۸ سالهای اهل کره جنوبی پس از اینکه ساعتها در یک کافینت مشغول بازی بود، بیهوش شد. پس از انتقال او به بیمارستان و به هوش آمدن جوان ۲۸ ساله، او به پزشک معالج خود گفت ۷۲ ساعت تمام در حال بازی بوده و در این مدت غذای بسیار کمی خورده، به حمام نرفته و استراحت کافی نداشته است. به گفته پزشکان، اعتیاد شدید به بازیهای رایانهای ممکن است مرگبار باشد.
پدیده انتقال بازی
هر کسی که بازی رایانهای را به مدت طولانی پیگیری کند، دچار پدیده انتقال بازی میشود که در میان آنها بیماری «تتریس» از همه رایجتر است. تتریس نوعی بازی کامپیوتری است که در آن فرد باید مکعبهایی را در فضاهای خالی قرار دهد و آنها را پر کند. به گفته افرادی که مبتلا به بیماری تتریس هستند، پس از ساعتهای زیاد بازی کردن آنها بدون اینکه خودشان بخواهند عناصر بازی را وارد دنیای حقیقی و زندگی روزمره خود میکنند. مثلا ممکن است فرد تصور کند مکعبهایی که در بازی میافتاد، در دنیای واقعی به شکل بلوکهای سنگی درآمده و از یک ساختمان در حال افتادن است یا اینکه فرد مدام در فکر این است که کدام مکعب تتریس در میان فضای خالی دو آسمانخراش جای خواهد گرفت. گاهی اوقات این بیماری آنقدر شدت پیدا میکند که فرد هنگام رانندگی دچار تصادف میشود زیرا مدام به فکر این بوده که کدام مکعب را در فضای خالی پیش رویش قرار دهد.
انگشت نینتندو
بیماری انگشت نینتندو به نام «نینتن دینیتیس» هم شناخته شده است. در بازی رایانهای «وی اسپرت» فرد دو دسته حرکتی را در دست میگیرد و باید تعادل خود را مثل شکلی که در بازی میبیند، حفظ کند. این حفظ تعادل که شکلهای گوناگونی دارد، به زانوها و ستون فقرات آسیب جدی وارد میکند و حتی گاهی اوقات بهدلیل اینکه فرد تعادل خود را از دست میدهد و به زمین میافتد، قسمتهایی از بدنش دچار شکستگی میشود. مبتلایان به این بیماری پس از مدتی بازی پیدرپی، دست و مچ دستهایشان شروع به درد گرفتن میکند. در این بیماری انگشتهای فرد متورم میشود و درد میگیرد.
انگشت پلیاستیشن
بازی پلیاستیشن یکی از سرگرمیهای مورد علاقه بسیاری از نوجوانها و جوانها در سراسر جهان است. شاید شما هم افرادی را دیده باشید که ساعتها پای این بازی مینشینند و دسته کنترل را که دو دکمه روی آن قرار دارد، پشت سر هم فشار میدهند. هر چند بازی پلیاستیشن جزو یکی از بازیهای جذاب و هیجانانگیز به شمار میرود اما افرادی که شبانهروز پای این بازی مینشینند، دچار یک نوع بیماری خاص میشوند. این بیماری خاص که انگشت پلیاستیشن نام دارد، در دو انگشت شست فرد بروز میکند. نشانههای این بیماری صاف و پهن بودن انگشت شست است و همچنین روی انگشتها متورم میشود و خوب شدن آن نیاز به هفتهها زمان دارد. نوع دیگری از بیماری که مشتاقان بازی پلیاستیشن دچار آن میشوند، زخم دست است که در آن انگشتها و دست فرد بهشدت زخم میشود و درمان آن هفتهها طول میکشد.
رفتارهای خشونتبار و مشکلات ذهنی
مطالعات نشان میدهد افرادی که بیش از اندازه بازیهای رایانهای انجام میدهند، همیشه نگرانتر و افسردهتر از انسانهای دیگر هستند. معمولا کودکان بیشتر در خطر رفتارهای خشونتبار اجتماعی هستند و حتی خطر اعتیاد نیز در آنها وجود دارد. از جمله نشانههای بیماریهای رفتاری در شخصی که بیش از حد بازی رایانهای انجام میدهد، نگرانی بیش از حد، عصبانیتهای بیدلیل و ترسهای اجتماعی است. همچنین کودکانی که بازیهای خشونتآمیز را مدام تکرار میکنند، تصورات خیالی خشونتباری دارند و رفتارهای تهاجمی بیشتری از خود نشان میدهند.
اعتیاد
بسیاری تصور میکنند که فقط افرادی معتاد هستند که مواد اعتیادآور مصرف میکنند اما با تحقیقاتی که روانشناسان انجام دادهاند، مشخص شده بازیهای رایانهای نیز اعتیادآور است. به گفته محققان، خطر اعتیاد نوجوانها و جوانهایی که به بازی های رایانهای روی میآورند، بیشتر از بقیه افراد است و بازیهای رایانهای دقیقا مثل شرطبندیهایی که بسیاری از افراد دچار آن هستند، شخص را وابسته به خود میکند. از نشانههای اعتیاد به بازیهای رایانهای از دست دادن وزن یا چاق شدن بیش از حد، کاهش روابط اجتماعی، توجه نکردن به بهداشت شخصی و اختلال در خواب فرد است.