چکامه91
4th March 2013, 09:06 PM
«الو الو.............. چرا صحبت نمی‌كنید؟!»، «بفرمایید؟ شما..........مردم‌آزار!»، «صدایتان نمی‌آید، بلند‌تر صحبت كنید... الو نمی‌شنوم» و.... اپراتورهای مراكز 118، 125 و سایر مراكز مهم خدمات‌رسانی تلفنی به مردم هر روز صدها بار این جملات را تكرار می‌كنند، چون آنها هر روز علاوه بر مردمی كه نیاز به خدمات‌شان دارند، باید با مزاحم‌های تلفنی هم سر و كله بزنند.
خیلی از روزنامه‌خوان‌ها حتما ماجرای خانه شماره 96 منطقه شمیران نو را به یاد دارند. فردی ناشناس با مزاحمت‌های خود باعث اعزام نیروهای امدادی به ماموریت‌های دروغین می‌شد.
او با اورژانس، پلیس، آتش‌نشانی و امداد آب و برق و گاز تماس می‌گرفت و برای آن خانه درخواست كمك می‌كرد و حتی گاهی نیز به جای ساكنان خانه سفارش غذا می‌داد!
این مزاحمت‌ها باعث شد ساكنان خانه پلاكاردی نصب كنند با این مضمون كه «ماموران پلیس، آتش‌نشانی و اورژانس، ما درخواست كمك نكرده‌ایم و این تماس از سوی یك مزاحم صورت گرفته است.» خبر این ماجرا در رسانه‌ها باعث شد فرد مزاحم دست از این كار خود بردارد.
گرچه شاید مزاحمان فقط از روی تفنن و بیكاری زنگ می‌زنند و فكر نمی‌كنند كارشان ضرری برای كسی داشته باشد، اما حقیقت آن است كه آنها با اشغال كردن خطوط تلفنی آسیب‌های فراوانی را به این مراكز وارد می‌كنند.
اردیبهشت امسال، آماری در رسانه‌ها منتشر شد كه نشان می‌داد سال گذشته سه میلیون و 636 هزار و 846 تماس با مركز فوریت‌های پزشكی (115) تهران گرفته شده كه از كل تماس‌های دریافتی، 49.66 درصد تماس‌ها را مزاحمان تلفنی تشكیل می‌دهند.
شاید یادتان باشد در گذشته هم بلوتوث‌های فراوانی از این مزاحمت‌های تلفنی دست به دست می‌شد كه سبب خنده و خوشحالی مردم می‌شد.
واقعا مرض دارند!
گرچه میانگین سنی مزاحمان تلفنی 110، هفت تا هجده ساله هستند كه گاهی ضمن اعلام خبر كذب اقدام به فحاشی كرده و گاهی نیز به جای صحبت كردن، فوت می‌كنند یا نوار مبتذل پخش می‌كنند، اما به‌طور كلی مزاحمت تلفنی در ایران سن و سال ندارد.
از پسر بچه هشت ساله تا پیرزن هشتاد ساله مزاحم تلفنی می‌شوند. سال گذشته، رئیس مركز اورژانس كشور در گفت‌وگو با رسانه‌ها وقتی از مزاحمت‌های تلفنی می‌گفت، داستان پیرزن هشتاد ساله‌ای را تعریف كرد كه تقریبا هر روز با مركز 115 تماس می‌گرفت و در هر تماسش می‌گفت دچار افت فشار خون و دیگر مشكلات مربوط به سالمندی شده است اما زمانی كه تكنیسین‌های اورژانس به منزلش می‌آمدند، این پیرزن فقط مدتی می‌ایستاد و با تكنیسین‌های اورژانس صحبت می‌كرد تا از تنهایی دربیاید!
اما چرا مزاحمت‌های تلفنی سبب خنده و شادی یا سرگرمی یا وسیله‌ای برای رفع كمبودهای عاطفی ما یا درگیری‌های ذهنی‌مان می‌شود و چرا از این كار لذت می‌بریم؟ در این‌باره سیدحسن موسوی چلك، آسیب‌شناس و رئیس انجمن مددكاران ایران به جام‌جم می‌گوید: مزاحمان تلفنی چند‌دسته هستند. عده‌ای از روی كنجكاوی زنگ می‌زنند و عده دیگری عمدی و برای پركردن اوقات فراغت‌شان این كار را انجام می‌دهند.
وی یادآور می‌شود: البته گاهی ما از كودكی مزاحمت را در جمع دوستان آموزش می‌بینیم. همین كه وقتی با هم هستند و زنگ خانه‌ها را می‌زنند و فرار می‌كنند، یك نوع مزاحمت است كه اگر تبدیل به عادت شود می‌تواند خطرناك باشد.
وی كسانی را كه عمدی این كار را انجام می‌دهند، جزو گروه خطرناك می‌داند و می‌گوید: این افراد، هم به خودشان و هم به دیگران آسیب می‌رسانند.
به گفته این آسیب‌شناس اجتماعی در پاره‌ای موارد، ماهیت ایجاد این مزاحمت‌ها، اختلالات شخصیتی یا رفتارهای ضداجتماعی نیست و ماهیت خاص دیگری تحت‌عنوان انحرافات جنسی است و فرد، مزاحمت تلفنی ایجاد می‌كند تا با شخص پشت تلفن ـ كه شاید همجنس مخالف اوست ـ صحبت یا ارتباط برقرار كند.
بررسی‌ها از سوی پلیس نشان می‌دهد مزاحمان تلفنی در همه طبقه‌های اجتماعی وجود دارند و نمی‌توان به قشر خاصی اشاره كرد و گفت این افراد از اقشار كم‌درآمد هستند یا متوسط یا توانمند. همچنین 95 درصد از مزاحمان از مشكلات رفتاری و روانی رنج می‌برند و كاستی‌های فرهنگی باعث این‌گونه رفتارهای بیمارگونه شده است.
قانون به دست مزاحمان دستبند می‌زند
ماده 641 قانون مجازات اسلامی، مزاحمت با تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر را جرم تلقی كرده و برای آن مجازات تعیین كرده است.
همچنین طبق قانون مخابرات، مجازات مزاحم تلفنی در صورت شكایت شاكی از یك تا شش ماه حبس خواهد بود (موضوع ماده 641 قانون مجازات اسلامی) و در صورت گذشت شاكی تعقیب كیفری و اجرای مجازات متوقف نخواهد شد، اما چون جرم از جرایم عمومی است بنابراین برای مجازات مزاحمت‌های پیامكی و تلفنی، مجرمان به مجازات تعزیری محكوم می‌شوند.
این مجازات ممكن است شلاق، جریمه مالی و حبس باشد. نوع مجازات نیز بسته به شخصیت متهم، دفعات و نوع مزاحمت بستگی دارد.
در سایت مخابرات نوشته شده است پیگیری شكایت از مزاحمان تلفنی از دو طریق امكانپذیر است؛ نخست از راه مخابرات و سپس از طریق دادسرا. برای پیگیری از طریق مخابرات، مردم می‌توانند با مراجعه به اولین مركز مخابرات نزدیك محل سكونت خود مزاحم تلفنی‌شان را شناسایی‌كنند.
شهروندان ابتدا باید به مخابرات بروند و با طرح موضوع شكایت، فرم مخصوص به كشف مزاحمت را پر كنند سپس شماره مورد نظر در سیستم كامپیوتری مخابرات تعریف شده و در صورت تماس فرد مزاحم، او با وارد كردن كد مخصوصی موضوع را به مخابرات اطلاع می‌دهد.
فقط در 24 ساعت فرد مزاحم شناسایی می‌شود كه بار اول به مزاحم اخطار داده و تلفنش یك هفته قطع می‌شود.
در صورت تكرار مزاحمت، این بار تلفن سه ماه قطع و برای بار سوم خط فرد مزاحم جمع می‌شود. در صورت مزاحمت با خطوط ایرانسل یا تلفن همراه، شهروندان باید به مراكز ایرانسل یا دفاتر خدمات همراه اول مراجعه و طرح شكایت كنند.
موسوی چلك هشدار می‌دهد: كسانی كه با منظور خاصی مزاحمت ایجاد می‌كنند خلاءهایی در زندگی خود دارند كه از این طریق قصد پركردن آنها را دارند. مثلا گمنام بودن به آنها كمك می‌كند راحت‌تر ارتباط برقرار كنند و از این‌رو كسانی كه به صورت رودررو امكان صحبت ندارند، از این طریق مشكل‌شان را حل می‌كنند.
گاهی برخی افراد سرخوردگی خاصی از جامعه یا مسئولان جامعه دارند و سعی می‌كنند دست به كاری بزنند كه قانون‌شكنی كرده و بتوانند احیانا كار مسئولی را كه به‌نحوی مسئولیتی دارد، مختل كنند و این اعتراضی است در قبال موضوعی كه نسبت به آن حساسیت پیدا كرده‌اند.
به گفته رئیس انجمن مددكاران ایران، برخی از مزاحمان تلفنی ماجراجو دست به كارهایی ماجراجویانه می‌زنند و با ایجاد مزاحمت تلفنی برای افراد عادی یا مراكزی مثل آتش‌نشانی، اورژانس یا پلیس این حس خود را پاسخ می‌دهند.
مزاحمت حادثه می‌سازد
شاید به نظر كسی كه مزاحم تلفنی می‌شود و به منزل كسی زنگ می‌زند، این كار از روی تفنن و پركردن اوقات‌فراغت باشد، اما گاهی همین مزاحمت‌ها حوادث زیادی را رقم زده است.
اگر صفحه حوادث روزنامه‌ها را بخوانید حتما متوجه این موضوع می‌شوید. موسوی چلك تشریح می‌كند: برخی افراد از روی عمد به منازل شخصی و افراد زنگ می‌زنند و با صحبت‌هایی باعث برهم زدن آرامش خانواده و زن و شوهر می‌شوند كه این گروه بسیار خطرناك و آسیب‌زا هستند.
وی معتقد است بیشتر كسانی كه در رتبه مزاحمان حرفه‌ای تلفن هستند، ضعف تربیت داشته و از نگاه آسیب‌شناسی، در جایگاه افراد هنجارشكن قرار دارند. تنهایی، انزوا، ضعف در برقراری ارتباط حضوری با دیگران، ناتوانی در گفت‌وگو با افراد خانواده، عقده‌‌های روحی و روانی و نداشتن همصحبت مناسب هم از جمله دلایل مزاحمت‌های تلفنی بوده است.
مزاحمت‌های خودخواسته
آیا می‌دانید كسانی هم هستند كه خودشان اجازه مزاحمت می‌دهند؟ تعجب نكنید. سال گذشته مردی به كلانتری یوسف‌آباد رفت و اعلام كرد خانمی دائم مزاحم او می‌شود و او از این تعجب كرده كه با وجود تغییر خط باز هم این مزاحمت ادامه دارد. پلیس در پیگیری‌ها متوجه شد همسر این مرد با دادن شماره شوهرش به خانمی دیگر قصد امتحان كردن او را داشته و حتی به او پول هم می‌داده است!
به اعتقاد رئیس انجمن مددكاران ایران، وقتی زن و شوهر به هم اعتماد نداشته باشند سعی می‌كنند از هر طریقی مثلا مچ همدیگر را بگیرند و گاهی هم دست به كارهای خطرناك می‌زنند.
یعنی وقتی یك زندگی به دلایل مختلف ناپایدار باشد، كوچك‌ترین تلنگری مانند یك مزاحم تلفنی می‌تواند آن را نابود كند.
وی ادامه می‌دهد: كسانی كه دچار وسواس‌های فكری بی‌مورد هستند و مدام به دیگران شك می‌كنند، دچار اختلال پارانویا هستند كه باید هرچه سریع‌تر به دنبال درمان خود باشند.
به گفته او، می‌توان برای از بین بردن شك و تردید طرف مقابل، از او برای خلاصی از شر مزاحم تلفنی كمك خواست، یعنی اگر واقعا پای یك مزاحم تلفنی در میان است، زن یا مرد به همسر خود اجازه دهد تلفن آنها را جواب دهد و با مزاحم برخورد كند حتی همسران می‌توانند در كنار یكدیگر و از راه‌های قانونی برای رفع مزاحمت اقدام كنند البته به شرطی كه اگر زن متوجه شد مزاحم همسرش یك خانم است یا مرد فهمید مزاحم همسرش یك آقاست، این مساله را مدام به روی او نیاورد تا اعتماد طرف مقابل سلب نشود.
البته گاهی زن یا مرد نسبت به طرف مقابل خود احساس حقارت می‌كند، یعنی فكر می‌كنند از نظر شخصیتی، ظاهری، رفتاری یا حتی تحصیلی از همسر خود پایین‌تر هستند و همسرشان مدام به دنبال كسانی هستند كه به آنها نزدیكترند. چنین افرادی در خودشان احساس ضعف می‌كنند، بنابراین به هر نوع تماس مشكوك هستند.
روان‌شناسان معتقدند چاره كار این گروه، دیدن نقاط مثبت خود و تقویت آنها برای از بین بردن حس حقارت و خودكمتربینی‌شان است.
این احساس بی‌اعتباری و حقارت در خانم‌ها بیشتر از آقایان بروز می‌كند و با بالا بردن سطح اعتماد به نفس می‌توان آن را درمان كرد.
منبع (http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/955842145700054179)
خیلی از روزنامه‌خوان‌ها حتما ماجرای خانه شماره 96 منطقه شمیران نو را به یاد دارند. فردی ناشناس با مزاحمت‌های خود باعث اعزام نیروهای امدادی به ماموریت‌های دروغین می‌شد.
او با اورژانس، پلیس، آتش‌نشانی و امداد آب و برق و گاز تماس می‌گرفت و برای آن خانه درخواست كمك می‌كرد و حتی گاهی نیز به جای ساكنان خانه سفارش غذا می‌داد!
این مزاحمت‌ها باعث شد ساكنان خانه پلاكاردی نصب كنند با این مضمون كه «ماموران پلیس، آتش‌نشانی و اورژانس، ما درخواست كمك نكرده‌ایم و این تماس از سوی یك مزاحم صورت گرفته است.» خبر این ماجرا در رسانه‌ها باعث شد فرد مزاحم دست از این كار خود بردارد.
گرچه شاید مزاحمان فقط از روی تفنن و بیكاری زنگ می‌زنند و فكر نمی‌كنند كارشان ضرری برای كسی داشته باشد، اما حقیقت آن است كه آنها با اشغال كردن خطوط تلفنی آسیب‌های فراوانی را به این مراكز وارد می‌كنند.
اردیبهشت امسال، آماری در رسانه‌ها منتشر شد كه نشان می‌داد سال گذشته سه میلیون و 636 هزار و 846 تماس با مركز فوریت‌های پزشكی (115) تهران گرفته شده كه از كل تماس‌های دریافتی، 49.66 درصد تماس‌ها را مزاحمان تلفنی تشكیل می‌دهند.
شاید یادتان باشد در گذشته هم بلوتوث‌های فراوانی از این مزاحمت‌های تلفنی دست به دست می‌شد كه سبب خنده و خوشحالی مردم می‌شد.
واقعا مرض دارند!
گرچه میانگین سنی مزاحمان تلفنی 110، هفت تا هجده ساله هستند كه گاهی ضمن اعلام خبر كذب اقدام به فحاشی كرده و گاهی نیز به جای صحبت كردن، فوت می‌كنند یا نوار مبتذل پخش می‌كنند، اما به‌طور كلی مزاحمت تلفنی در ایران سن و سال ندارد.
از پسر بچه هشت ساله تا پیرزن هشتاد ساله مزاحم تلفنی می‌شوند. سال گذشته، رئیس مركز اورژانس كشور در گفت‌وگو با رسانه‌ها وقتی از مزاحمت‌های تلفنی می‌گفت، داستان پیرزن هشتاد ساله‌ای را تعریف كرد كه تقریبا هر روز با مركز 115 تماس می‌گرفت و در هر تماسش می‌گفت دچار افت فشار خون و دیگر مشكلات مربوط به سالمندی شده است اما زمانی كه تكنیسین‌های اورژانس به منزلش می‌آمدند، این پیرزن فقط مدتی می‌ایستاد و با تكنیسین‌های اورژانس صحبت می‌كرد تا از تنهایی دربیاید!
اما چرا مزاحمت‌های تلفنی سبب خنده و شادی یا سرگرمی یا وسیله‌ای برای رفع كمبودهای عاطفی ما یا درگیری‌های ذهنی‌مان می‌شود و چرا از این كار لذت می‌بریم؟ در این‌باره سیدحسن موسوی چلك، آسیب‌شناس و رئیس انجمن مددكاران ایران به جام‌جم می‌گوید: مزاحمان تلفنی چند‌دسته هستند. عده‌ای از روی كنجكاوی زنگ می‌زنند و عده دیگری عمدی و برای پركردن اوقات فراغت‌شان این كار را انجام می‌دهند.
وی یادآور می‌شود: البته گاهی ما از كودكی مزاحمت را در جمع دوستان آموزش می‌بینیم. همین كه وقتی با هم هستند و زنگ خانه‌ها را می‌زنند و فرار می‌كنند، یك نوع مزاحمت است كه اگر تبدیل به عادت شود می‌تواند خطرناك باشد.
وی كسانی را كه عمدی این كار را انجام می‌دهند، جزو گروه خطرناك می‌داند و می‌گوید: این افراد، هم به خودشان و هم به دیگران آسیب می‌رسانند.
به گفته این آسیب‌شناس اجتماعی در پاره‌ای موارد، ماهیت ایجاد این مزاحمت‌ها، اختلالات شخصیتی یا رفتارهای ضداجتماعی نیست و ماهیت خاص دیگری تحت‌عنوان انحرافات جنسی است و فرد، مزاحمت تلفنی ایجاد می‌كند تا با شخص پشت تلفن ـ كه شاید همجنس مخالف اوست ـ صحبت یا ارتباط برقرار كند.
بررسی‌ها از سوی پلیس نشان می‌دهد مزاحمان تلفنی در همه طبقه‌های اجتماعی وجود دارند و نمی‌توان به قشر خاصی اشاره كرد و گفت این افراد از اقشار كم‌درآمد هستند یا متوسط یا توانمند. همچنین 95 درصد از مزاحمان از مشكلات رفتاری و روانی رنج می‌برند و كاستی‌های فرهنگی باعث این‌گونه رفتارهای بیمارگونه شده است.
قانون به دست مزاحمان دستبند می‌زند
ماده 641 قانون مجازات اسلامی، مزاحمت با تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر را جرم تلقی كرده و برای آن مجازات تعیین كرده است.
همچنین طبق قانون مخابرات، مجازات مزاحم تلفنی در صورت شكایت شاكی از یك تا شش ماه حبس خواهد بود (موضوع ماده 641 قانون مجازات اسلامی) و در صورت گذشت شاكی تعقیب كیفری و اجرای مجازات متوقف نخواهد شد، اما چون جرم از جرایم عمومی است بنابراین برای مجازات مزاحمت‌های پیامكی و تلفنی، مجرمان به مجازات تعزیری محكوم می‌شوند.
این مجازات ممكن است شلاق، جریمه مالی و حبس باشد. نوع مجازات نیز بسته به شخصیت متهم، دفعات و نوع مزاحمت بستگی دارد.
در سایت مخابرات نوشته شده است پیگیری شكایت از مزاحمان تلفنی از دو طریق امكانپذیر است؛ نخست از راه مخابرات و سپس از طریق دادسرا. برای پیگیری از طریق مخابرات، مردم می‌توانند با مراجعه به اولین مركز مخابرات نزدیك محل سكونت خود مزاحم تلفنی‌شان را شناسایی‌كنند.
شهروندان ابتدا باید به مخابرات بروند و با طرح موضوع شكایت، فرم مخصوص به كشف مزاحمت را پر كنند سپس شماره مورد نظر در سیستم كامپیوتری مخابرات تعریف شده و در صورت تماس فرد مزاحم، او با وارد كردن كد مخصوصی موضوع را به مخابرات اطلاع می‌دهد.
فقط در 24 ساعت فرد مزاحم شناسایی می‌شود كه بار اول به مزاحم اخطار داده و تلفنش یك هفته قطع می‌شود.
در صورت تكرار مزاحمت، این بار تلفن سه ماه قطع و برای بار سوم خط فرد مزاحم جمع می‌شود. در صورت مزاحمت با خطوط ایرانسل یا تلفن همراه، شهروندان باید به مراكز ایرانسل یا دفاتر خدمات همراه اول مراجعه و طرح شكایت كنند.
موسوی چلك هشدار می‌دهد: كسانی كه با منظور خاصی مزاحمت ایجاد می‌كنند خلاءهایی در زندگی خود دارند كه از این طریق قصد پركردن آنها را دارند. مثلا گمنام بودن به آنها كمك می‌كند راحت‌تر ارتباط برقرار كنند و از این‌رو كسانی كه به صورت رودررو امكان صحبت ندارند، از این طریق مشكل‌شان را حل می‌كنند.
گاهی برخی افراد سرخوردگی خاصی از جامعه یا مسئولان جامعه دارند و سعی می‌كنند دست به كاری بزنند كه قانون‌شكنی كرده و بتوانند احیانا كار مسئولی را كه به‌نحوی مسئولیتی دارد، مختل كنند و این اعتراضی است در قبال موضوعی كه نسبت به آن حساسیت پیدا كرده‌اند.
به گفته رئیس انجمن مددكاران ایران، برخی از مزاحمان تلفنی ماجراجو دست به كارهایی ماجراجویانه می‌زنند و با ایجاد مزاحمت تلفنی برای افراد عادی یا مراكزی مثل آتش‌نشانی، اورژانس یا پلیس این حس خود را پاسخ می‌دهند.
مزاحمت حادثه می‌سازد
شاید به نظر كسی كه مزاحم تلفنی می‌شود و به منزل كسی زنگ می‌زند، این كار از روی تفنن و پركردن اوقات‌فراغت باشد، اما گاهی همین مزاحمت‌ها حوادث زیادی را رقم زده است.
اگر صفحه حوادث روزنامه‌ها را بخوانید حتما متوجه این موضوع می‌شوید. موسوی چلك تشریح می‌كند: برخی افراد از روی عمد به منازل شخصی و افراد زنگ می‌زنند و با صحبت‌هایی باعث برهم زدن آرامش خانواده و زن و شوهر می‌شوند كه این گروه بسیار خطرناك و آسیب‌زا هستند.
وی معتقد است بیشتر كسانی كه در رتبه مزاحمان حرفه‌ای تلفن هستند، ضعف تربیت داشته و از نگاه آسیب‌شناسی، در جایگاه افراد هنجارشكن قرار دارند. تنهایی، انزوا، ضعف در برقراری ارتباط حضوری با دیگران، ناتوانی در گفت‌وگو با افراد خانواده، عقده‌‌های روحی و روانی و نداشتن همصحبت مناسب هم از جمله دلایل مزاحمت‌های تلفنی بوده است.
مزاحمت‌های خودخواسته
آیا می‌دانید كسانی هم هستند كه خودشان اجازه مزاحمت می‌دهند؟ تعجب نكنید. سال گذشته مردی به كلانتری یوسف‌آباد رفت و اعلام كرد خانمی دائم مزاحم او می‌شود و او از این تعجب كرده كه با وجود تغییر خط باز هم این مزاحمت ادامه دارد. پلیس در پیگیری‌ها متوجه شد همسر این مرد با دادن شماره شوهرش به خانمی دیگر قصد امتحان كردن او را داشته و حتی به او پول هم می‌داده است!
به اعتقاد رئیس انجمن مددكاران ایران، وقتی زن و شوهر به هم اعتماد نداشته باشند سعی می‌كنند از هر طریقی مثلا مچ همدیگر را بگیرند و گاهی هم دست به كارهای خطرناك می‌زنند.
یعنی وقتی یك زندگی به دلایل مختلف ناپایدار باشد، كوچك‌ترین تلنگری مانند یك مزاحم تلفنی می‌تواند آن را نابود كند.
وی ادامه می‌دهد: كسانی كه دچار وسواس‌های فكری بی‌مورد هستند و مدام به دیگران شك می‌كنند، دچار اختلال پارانویا هستند كه باید هرچه سریع‌تر به دنبال درمان خود باشند.
به گفته او، می‌توان برای از بین بردن شك و تردید طرف مقابل، از او برای خلاصی از شر مزاحم تلفنی كمك خواست، یعنی اگر واقعا پای یك مزاحم تلفنی در میان است، زن یا مرد به همسر خود اجازه دهد تلفن آنها را جواب دهد و با مزاحم برخورد كند حتی همسران می‌توانند در كنار یكدیگر و از راه‌های قانونی برای رفع مزاحمت اقدام كنند البته به شرطی كه اگر زن متوجه شد مزاحم همسرش یك خانم است یا مرد فهمید مزاحم همسرش یك آقاست، این مساله را مدام به روی او نیاورد تا اعتماد طرف مقابل سلب نشود.
البته گاهی زن یا مرد نسبت به طرف مقابل خود احساس حقارت می‌كند، یعنی فكر می‌كنند از نظر شخصیتی، ظاهری، رفتاری یا حتی تحصیلی از همسر خود پایین‌تر هستند و همسرشان مدام به دنبال كسانی هستند كه به آنها نزدیكترند. چنین افرادی در خودشان احساس ضعف می‌كنند، بنابراین به هر نوع تماس مشكوك هستند.
روان‌شناسان معتقدند چاره كار این گروه، دیدن نقاط مثبت خود و تقویت آنها برای از بین بردن حس حقارت و خودكمتربینی‌شان است.
این احساس بی‌اعتباری و حقارت در خانم‌ها بیشتر از آقایان بروز می‌كند و با بالا بردن سطح اعتماد به نفس می‌توان آن را درمان كرد.
منبع (http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/955842145700054179)