hosseinarabi69
23rd February 2013, 02:08 PM
حمام های نمک با دماهای آن
کوره هاي حمام نمک انتقال حرارت سريع به قطعه و نيز جلوگيري از تغيير ترکيب شيميايي قطعه با در نظر گرفتن انتخاب نمک مناسب ميباشد. اين فرايند، فرايندي سريع با حرارت دادن يکنواخت و بازده بالا است.
حمامهاي نمک در محدوده وسيعي از عملياتهاي حرارتي از جمله، سخت کردن عمومي، کربوره کردن مايع، نيتروره کردن مايع، کربونيتروره، آستمپرينگ، مارتمپرينگ و تمپر کردن به کار ميروند. اين عمليات براي فلزات آهني و غير آهني متداول ميباشد. قطعات در اين کوره ها به وسيله انتقال حرارت رسانايي گرم شده و منبع گرما نمک مذاب ميباشد.
حمام نمک دماي کل قطعه را با سرعت يکسان افزايش ميدهد. به عنوان مثال يک ميله با قطر 25 ميليمتر ميتواند در 4 دقيقه در حمام نمک به دماي حمام برسد،
در اين روش حدود 93 تا 97 درصد انرژي بطور مستقيم صرف حرارت دادن قطعه ميشود.از جمله مشخصات ديگر اين کوره ها حفاظت سطحي قطعه و جلوگيري از پيچش و تاب خوردن آن ميباشد. به دليل اينکه حمامهاي نمک نبايد حاوي اکسيژن و دي اکسيدکربن و بخار آب باشند. قطعات غوطه ور شده از تشکيل لايه هاي اکسيد سطح محافظت ميشوند. حذف اکسيژن احتمالي موجود در حمام با وارد کردن زغال چوب و سوختن آن در حمام انجام ميگيرد دکربوره شدن سطح قطعات فولادي نيز که ناشي از وجود اکسيژن و دي اکسيدکربن است. در حمامهاي نمک صورت نميگيرد. بررسي خاصيت کربن دهي و يا کربن گيري حمام با وارد کردن ورقه هاي فولادي نازک صورت ميگيرد.
چنانچه پس از خارج کردن، ورقه فولادي غوطه ور شده نرم تر شده باشد حمام با خاصيت کربن زدايي دارد و اگر خم کردن آن سخت تر باشد حمام کربوره کننده است. محدوده تغيير دما در حمام نمک 3 درجه سانتيگراد و با توجه به نوع طراحي ميباشد. لايه جامد ايجاد شده در اطراف قطعه، قطعه را از گرم شدن سريع اوليه و اثرات شوکهاي حرارتي محافظت مي نمايد در ادامه با ذوب شدن اين لايه دما کاملا يکنواخت خواهد شد.
در کربن دهي به روش مايع در حمامهاي سيانوري نمک شامل 10 تا 15 درصد سيانور سديم و پتاسيم، حداکثر 40 درصد کربنات سديم و مقادير متفاوتي از کلريد سديم، پتاسيم و يا باريم در محدوده 850-950 درجه سانتيگراد ميباشد. در حمامهاي سيانوري معمولا از سيانور سديم استفاده ميشود و از ساير نمکها براي تنظيم غلظت کربن و کنترل دما استفاده ميشود. مقدار کربن و نيتروژن جذب شده به درصد سيانور و دماي حمام بستگي دارد. هر چه ضخامت سخت شدن بيشتري نياز باشد دماي بالاتري انتخاب ميشود. به دليل سمي بودن بخارات، بايد با هواکش قوي بخارات از محيط خارج شوند و مواد زايد باقي مانده قبل از ورود به پس آبها تجزيه شوند. با توجه به اين مشکلات در مورادي حمامهاي بدون سيانيد به کار ميروند به صورتي که کربن به شکل پودر توسط همزن وارد مذاب ميگردد و در محدوده دمايي 955ċ-900 فقط کربن وارد سطح ميشود.
منبع:
کتاب گلعذار
کوره هاي حمام نمک انتقال حرارت سريع به قطعه و نيز جلوگيري از تغيير ترکيب شيميايي قطعه با در نظر گرفتن انتخاب نمک مناسب ميباشد. اين فرايند، فرايندي سريع با حرارت دادن يکنواخت و بازده بالا است.
حمامهاي نمک در محدوده وسيعي از عملياتهاي حرارتي از جمله، سخت کردن عمومي، کربوره کردن مايع، نيتروره کردن مايع، کربونيتروره، آستمپرينگ، مارتمپرينگ و تمپر کردن به کار ميروند. اين عمليات براي فلزات آهني و غير آهني متداول ميباشد. قطعات در اين کوره ها به وسيله انتقال حرارت رسانايي گرم شده و منبع گرما نمک مذاب ميباشد.
حمام نمک دماي کل قطعه را با سرعت يکسان افزايش ميدهد. به عنوان مثال يک ميله با قطر 25 ميليمتر ميتواند در 4 دقيقه در حمام نمک به دماي حمام برسد،
در اين روش حدود 93 تا 97 درصد انرژي بطور مستقيم صرف حرارت دادن قطعه ميشود.از جمله مشخصات ديگر اين کوره ها حفاظت سطحي قطعه و جلوگيري از پيچش و تاب خوردن آن ميباشد. به دليل اينکه حمامهاي نمک نبايد حاوي اکسيژن و دي اکسيدکربن و بخار آب باشند. قطعات غوطه ور شده از تشکيل لايه هاي اکسيد سطح محافظت ميشوند. حذف اکسيژن احتمالي موجود در حمام با وارد کردن زغال چوب و سوختن آن در حمام انجام ميگيرد دکربوره شدن سطح قطعات فولادي نيز که ناشي از وجود اکسيژن و دي اکسيدکربن است. در حمامهاي نمک صورت نميگيرد. بررسي خاصيت کربن دهي و يا کربن گيري حمام با وارد کردن ورقه هاي فولادي نازک صورت ميگيرد.
چنانچه پس از خارج کردن، ورقه فولادي غوطه ور شده نرم تر شده باشد حمام با خاصيت کربن زدايي دارد و اگر خم کردن آن سخت تر باشد حمام کربوره کننده است. محدوده تغيير دما در حمام نمک 3 درجه سانتيگراد و با توجه به نوع طراحي ميباشد. لايه جامد ايجاد شده در اطراف قطعه، قطعه را از گرم شدن سريع اوليه و اثرات شوکهاي حرارتي محافظت مي نمايد در ادامه با ذوب شدن اين لايه دما کاملا يکنواخت خواهد شد.
در کربن دهي به روش مايع در حمامهاي سيانوري نمک شامل 10 تا 15 درصد سيانور سديم و پتاسيم، حداکثر 40 درصد کربنات سديم و مقادير متفاوتي از کلريد سديم، پتاسيم و يا باريم در محدوده 850-950 درجه سانتيگراد ميباشد. در حمامهاي سيانوري معمولا از سيانور سديم استفاده ميشود و از ساير نمکها براي تنظيم غلظت کربن و کنترل دما استفاده ميشود. مقدار کربن و نيتروژن جذب شده به درصد سيانور و دماي حمام بستگي دارد. هر چه ضخامت سخت شدن بيشتري نياز باشد دماي بالاتري انتخاب ميشود. به دليل سمي بودن بخارات، بايد با هواکش قوي بخارات از محيط خارج شوند و مواد زايد باقي مانده قبل از ورود به پس آبها تجزيه شوند. با توجه به اين مشکلات در مورادي حمامهاي بدون سيانيد به کار ميروند به صورتي که کربن به شکل پودر توسط همزن وارد مذاب ميگردد و در محدوده دمايي 955ċ-900 فقط کربن وارد سطح ميشود.
منبع:
کتاب گلعذار