vahid5835
18th February 2013, 11:39 AM
رایانههایی که هرگز از کار نمیاُفتند
http://www.iritn.com/archive/uploads/2013/02/Blue-Screen-of-Death.png
محققان کالج دانشگاهی انگلیس (UCL) رایانهای را ساختهاند که به آن “رایانه سیستمیک” می گویند که میتواند خودش را به هنگام مواجهشدن با خطا بازیابی کند. این رایانه بر اساس قانون بی نظمی کار می کند و هرگز دچار خرابی نمی شود.
آیا تا بهحال با “صفحه آبی مرگ” در ویندوز روبهرو شدهاید؟ در واقع وقتی با این صفحه برخورد میکنید مطمئن باشید رایانهتان با مشکل جدیای مواجه شده است و در بیشتر موارد این صفحه نشاندهنده این است که رایانهتان از کار افتاده است.
به گزارش سافتگذر (http://www.softgozar.com/)به نقل از فناوری اطلاعات ایران؛ بعضی از محققان انگلیسی درصدد آن هستند که بتوانند مانند فلاپیدیسکها، این صفحه آبی مرگ را به تاریخ پیوند دهند.
محققان کالج دانشگاهی انگلیس(UCL) رایانهای را ساختهاند که به آن “رایانه سیستمیک” میگویند، این رایانه میتواند خودش را به هنگام مواجهشدن با خطا بازیابی کند. این رایانه بر اساس قانون بی نظمی کار می کند و هرگز دچار خرابی نمی شود.
بنابر گفتههای محققان، علت اصلی از کارافتادگی رایانهها، پردازش برنامههایی است که کاربران آنها را در رایانهشان به اجرا در میآورند.
رایانههای امروزی برای مدلسازی فرآیندهای پیچیده موجود در طبیعت مناسب نیستند. رایانهها برای انجام محاسبات ترتیبی ضعف دارند و نمی توانند در یک لحظه چند دستور را همزمان اجرا کنند. به عنوان مثال رایانهها نمی توانند یک مدل از مغز را شبیهسازی کنند زیرا حتی در پردازش و فرآیند نحوه کارکرد سلولهای عصبی مغز نیز ضعف دارند چه برسد به شبیهسازی یک مدل کامل از مغز.
“Peter Bentley” متخصص آی تی (UCL) که بر روی این پروژه کار می کند می گوید: “طبیعت مانند رایانه کار نمی کند، پردازش در طبیعت غیر متمرکز و ماهیتی احتمالی دارد.”
وی در ادامه افزود: “طبیعت همچنین در برابر خطا تحملپذیر است، به همین دلیل است که سیستمهای بیولوژیکی میتوانند خودشان را التیام بخشند.”
رایانههای امروزی به طور یکنواختی بر اساس فهرستی از دستورالعملها کار می کنند؛ یک دستور از حافظه آورده و اجرا میشود، سپس نتیجه محاسبات در حافظه ذخیره می شود؛ و این کار مرتبا تکرار می شود. تمام اینها تحت کنترل یک زمان سنج ترتیبی موسوم به شمارنده برنامه (Program Counter) انجام می شود. اگرچه این روش برای محاسبات عددی عالی است، اما به درد عملیات های شبیه سازی و مدلینگ نمی خورد.
بنتلی می گوید: “حتی زمانیکه رایانهتان چند نرمافزار را همزمان در یک لحظه اجرا می کند، این عمل به صورت ظاهری اجرا می شود. واقعیت آن است که یک شمارنده خیلی سریع بین برنامههای مختلف سوئیچ می کند و هر لحظه تنها یکی از آنها را اجرا می کند.”
رایانه سیستمیک حاوی رونوشتهایی از دستورالعملهای خود است که در میان سیستمهای آن پخش شده است. در نتیجه اگر یکی از سیستم ها خراب شود، رایانه می تواند به سایر رونوشت های سالم آن دسترسی داشته باشد تا کد خود را بازسازی کند. همچنین بر خلاف سیتسمعامل های متداول که اگر نتوانند به یک بیت حافظه دسترسی پیدا کند دچار از کار افتادگی می شوند؛ رایانه سیستمیک بدون توجه به این موضوع به کار خود ادامه میدهد.
http://www.iritn.com/archive/uploads/2013/02/Blue-Screen-of-Death.png
محققان کالج دانشگاهی انگلیس (UCL) رایانهای را ساختهاند که به آن “رایانه سیستمیک” می گویند که میتواند خودش را به هنگام مواجهشدن با خطا بازیابی کند. این رایانه بر اساس قانون بی نظمی کار می کند و هرگز دچار خرابی نمی شود.
آیا تا بهحال با “صفحه آبی مرگ” در ویندوز روبهرو شدهاید؟ در واقع وقتی با این صفحه برخورد میکنید مطمئن باشید رایانهتان با مشکل جدیای مواجه شده است و در بیشتر موارد این صفحه نشاندهنده این است که رایانهتان از کار افتاده است.
به گزارش سافتگذر (http://www.softgozar.com/)به نقل از فناوری اطلاعات ایران؛ بعضی از محققان انگلیسی درصدد آن هستند که بتوانند مانند فلاپیدیسکها، این صفحه آبی مرگ را به تاریخ پیوند دهند.
محققان کالج دانشگاهی انگلیس(UCL) رایانهای را ساختهاند که به آن “رایانه سیستمیک” میگویند، این رایانه میتواند خودش را به هنگام مواجهشدن با خطا بازیابی کند. این رایانه بر اساس قانون بی نظمی کار می کند و هرگز دچار خرابی نمی شود.
بنابر گفتههای محققان، علت اصلی از کارافتادگی رایانهها، پردازش برنامههایی است که کاربران آنها را در رایانهشان به اجرا در میآورند.
رایانههای امروزی برای مدلسازی فرآیندهای پیچیده موجود در طبیعت مناسب نیستند. رایانهها برای انجام محاسبات ترتیبی ضعف دارند و نمی توانند در یک لحظه چند دستور را همزمان اجرا کنند. به عنوان مثال رایانهها نمی توانند یک مدل از مغز را شبیهسازی کنند زیرا حتی در پردازش و فرآیند نحوه کارکرد سلولهای عصبی مغز نیز ضعف دارند چه برسد به شبیهسازی یک مدل کامل از مغز.
“Peter Bentley” متخصص آی تی (UCL) که بر روی این پروژه کار می کند می گوید: “طبیعت مانند رایانه کار نمی کند، پردازش در طبیعت غیر متمرکز و ماهیتی احتمالی دارد.”
وی در ادامه افزود: “طبیعت همچنین در برابر خطا تحملپذیر است، به همین دلیل است که سیستمهای بیولوژیکی میتوانند خودشان را التیام بخشند.”
رایانههای امروزی به طور یکنواختی بر اساس فهرستی از دستورالعملها کار می کنند؛ یک دستور از حافظه آورده و اجرا میشود، سپس نتیجه محاسبات در حافظه ذخیره می شود؛ و این کار مرتبا تکرار می شود. تمام اینها تحت کنترل یک زمان سنج ترتیبی موسوم به شمارنده برنامه (Program Counter) انجام می شود. اگرچه این روش برای محاسبات عددی عالی است، اما به درد عملیات های شبیه سازی و مدلینگ نمی خورد.
بنتلی می گوید: “حتی زمانیکه رایانهتان چند نرمافزار را همزمان در یک لحظه اجرا می کند، این عمل به صورت ظاهری اجرا می شود. واقعیت آن است که یک شمارنده خیلی سریع بین برنامههای مختلف سوئیچ می کند و هر لحظه تنها یکی از آنها را اجرا می کند.”
رایانه سیستمیک حاوی رونوشتهایی از دستورالعملهای خود است که در میان سیستمهای آن پخش شده است. در نتیجه اگر یکی از سیستم ها خراب شود، رایانه می تواند به سایر رونوشت های سالم آن دسترسی داشته باشد تا کد خود را بازسازی کند. همچنین بر خلاف سیتسمعامل های متداول که اگر نتوانند به یک بیت حافظه دسترسی پیدا کند دچار از کار افتادگی می شوند؛ رایانه سیستمیک بدون توجه به این موضوع به کار خود ادامه میدهد.