sr hesabi
13th January 2013, 07:25 PM
محققان آمریکایی داروی خوراکی را بر روی موش‌های دچار آسیب نخاعی مورد آزمایش قرار داده اند که می تواند به بازیابی توان حرکتی بیماران معلول منجر شود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قرص خوراکی LM11A-31 توسط پروفسور «فرانک لونگو» از محققان دانشگاه استنفورد ساخته شده است و تأثیرات این ترکیب در بهبود حرکات عضلات و پیشگیری از نابودی غلاف میلین بر روی موش ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
سه دوز مختلف این دارو در کنار دارونما (پلاسبو) در چهار ساعت نخست پس از آسیب نخاعی به گروه های مختلف موش ها داده شده و این درمان در یک دوره 42 روزه با مصرف دو قرص در روز ادامه پیدا کرد.
محققان دریافتند موش هایی که از قرص LM11A-31 استفاده کرده اند، در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما، درد بیشتری را احساس نمی‌کنند و این دارو باعث شدیدتر شدن دردهای عصبی پس از آسیب نخاعی نمی‌شود.
همچنین هر دوز 10، 25 یا 100 میلی گرم (به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) این دارو، باعث افزایش میلین و حداکثر دوز باعث بهترین تأثیر بر میلین می‌شود.
آسیب نخاعی باعث از دست رفتن 75 درصد آکسون های میلین در منطقه ضایعه در گروه مصرف کننده دارونما می شود، درحالیکه این میزان در گروه دریافت کننده قرص LM11A-31 به نصف کاهش می یابد.
این قرص فاقد اثرت سمی و مضر یا افزایش درد بوده و موش های فاقد حرکت در اندام تحتانی پس از یک دوره درمانی موفق به حرکت دادن عضلات و انجام حرکات شنا شدند.
پروفسور «سونگ یون» از محققان دانشگاه ایالتی اوهایو تأکید می کند: این نخستین نمونه داروی خوراکی فاقد عوارض و خاصیت سمی است که باعث بهبود توان حرکتی در حیوانات دچار آسیب نخاعی شده است.
نتایج این تحقیق در مجله Neuroscience منتشر شده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قرص خوراکی LM11A-31 توسط پروفسور «فرانک لونگو» از محققان دانشگاه استنفورد ساخته شده است و تأثیرات این ترکیب در بهبود حرکات عضلات و پیشگیری از نابودی غلاف میلین بر روی موش ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
سه دوز مختلف این دارو در کنار دارونما (پلاسبو) در چهار ساعت نخست پس از آسیب نخاعی به گروه های مختلف موش ها داده شده و این درمان در یک دوره 42 روزه با مصرف دو قرص در روز ادامه پیدا کرد.
محققان دریافتند موش هایی که از قرص LM11A-31 استفاده کرده اند، در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما، درد بیشتری را احساس نمی‌کنند و این دارو باعث شدیدتر شدن دردهای عصبی پس از آسیب نخاعی نمی‌شود.
همچنین هر دوز 10، 25 یا 100 میلی گرم (به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) این دارو، باعث افزایش میلین و حداکثر دوز باعث بهترین تأثیر بر میلین می‌شود.
آسیب نخاعی باعث از دست رفتن 75 درصد آکسون های میلین در منطقه ضایعه در گروه مصرف کننده دارونما می شود، درحالیکه این میزان در گروه دریافت کننده قرص LM11A-31 به نصف کاهش می یابد.
این قرص فاقد اثرت سمی و مضر یا افزایش درد بوده و موش های فاقد حرکت در اندام تحتانی پس از یک دوره درمانی موفق به حرکت دادن عضلات و انجام حرکات شنا شدند.
پروفسور «سونگ یون» از محققان دانشگاه ایالتی اوهایو تأکید می کند: این نخستین نمونه داروی خوراکی فاقد عوارض و خاصیت سمی است که باعث بهبود توان حرکتی در حیوانات دچار آسیب نخاعی شده است.
نتایج این تحقیق در مجله Neuroscience منتشر شده است.