سونای
12th November 2012, 08:51 PM
http://media.isna.ir/content/7-499.jpg/3دانشمندان موسسه تحقیقاتی اسکریپس در یک گام رو به جلو برای درمان اعتیاد، موفق به درمان اعتیاد به متآمفتامین به عنوان یکی از اعتیادآورترین مواد مخدر در دنیا و جلوگیری از تاثیرات آن بر روی موشهای آزمایشگاهی شدند. متآمفتامین طبق اعلام اداره مواد مخدر و جرائم سازمان ملل، یکی از پراستفادهترین مواد مخدر است که در حال حاضر نزدیک به 25 میلیون معتاد به این ماده در سراسر جهان وجود دارد. این واکسن با اجازه دادن به سیستم ایمنی بدن در حمله به مولکولهای متآمفتامین در جریان خون کار کرده که از ورود آنها به سیستم عصبی جلوگیری میکند. این کار میتواند از تاثیرگذاری این ماده مخدر بر مغز استفادهکننده جلوگیری کرده و انگیزه برای استفاده از آن را از بین ببرد.
معمولا مولکولهای متآمفتامین برای تحریک واکنشهای پادتن از سوی بدن بسیار کوچک هستند. این واکسن موسوم به M6 با اتصال یک ماده شیمیایی مرتبط با این ماده مخدر به یک مولکول ناقل بزرگتر بر این مشکل فائق آمده و باعث تحریک واکنش پادتن میشود. با قرار گرفتن پادتنها در جریان خون، این ناقلها با ماده شیمیایی همراهشان مورد حمله قرار گرفته و از بین میروند.
این واکسن در آزمایش بر روی موشها توانست از دو مورد از تاثیرات رایج متآمفتامین یعنی عدم توانایی برای تنظیم دمای بدن و افزایش فعالیت بدنی جلوگیری کند. در یک آزمایش از سوی محققان، پادتنهای ضد این ماده در سلولهای مهندسی شده در آزمایشگاه پرورش داده شده و سپس در یک دوز متمرکز به موشها تزریق شد. این رویکرد نیز توانست از برخی از تاثیرات این ماده مخدر جلوگیری کند. در حال حاضر کارآزماییهای حیوانی دیگری نیز در دست برنامهریزی بوده و آزمایش آنها بر روی انسان شاید در آینده نزدیک اتفاق بیفتد.
پزشکی بالینی
معمولا مولکولهای متآمفتامین برای تحریک واکنشهای پادتن از سوی بدن بسیار کوچک هستند. این واکسن موسوم به M6 با اتصال یک ماده شیمیایی مرتبط با این ماده مخدر به یک مولکول ناقل بزرگتر بر این مشکل فائق آمده و باعث تحریک واکنش پادتن میشود. با قرار گرفتن پادتنها در جریان خون، این ناقلها با ماده شیمیایی همراهشان مورد حمله قرار گرفته و از بین میروند.
این واکسن در آزمایش بر روی موشها توانست از دو مورد از تاثیرات رایج متآمفتامین یعنی عدم توانایی برای تنظیم دمای بدن و افزایش فعالیت بدنی جلوگیری کند. در یک آزمایش از سوی محققان، پادتنهای ضد این ماده در سلولهای مهندسی شده در آزمایشگاه پرورش داده شده و سپس در یک دوز متمرکز به موشها تزریق شد. این رویکرد نیز توانست از برخی از تاثیرات این ماده مخدر جلوگیری کند. در حال حاضر کارآزماییهای حیوانی دیگری نیز در دست برنامهریزی بوده و آزمایش آنها بر روی انسان شاید در آینده نزدیک اتفاق بیفتد.
پزشکی بالینی