Outta_Breathe1020
9th November 2012, 10:36 PM
یه متنی بود یه بار دو سال پیش، ایمان سرورپور توی برنامه فرصت برابر ازش گفت. من بخشیش رو نوشته بودم... البته اونم همش رو نگفته بود...
دیروز جلد 5 "شما عظیمتر از آن هستید که می اندیشید" رو از نمایشگاه خریدم. قبلش یه صفحشو باز کردم، دقیقا همون متن اومد.
متن جالبیه.
برای شما هم مینویسم.
برنده متعهد میشود، بازنده وعده میدهد
وقتی برنده ای مرتکب اشتباه میشود
میگوید:«اشتباه کردم»
وقتی بازنده ای مرتکب اشتباه میشود
میگوید:«تقصیر من نبود»
برنده میداند به خاطر چه چیزی پیکار کند
و بر سر چه چیزی توافق و سازش نماید
بازنده آنجا که نباید، سازش میکند
و خاطر چیزی که ارزش ندارد، مبارزه میکند
برنده، گوش میدهد
بازنده، فقط منتظر رسیدن نوبت خود برای حرف زدن است
برنده، نسبت به ضعف های دیگران، غمخواری میکند
زیرا صعف های خود را درک نموده و آنها را پذیرفته است
بازنده، دیگران را به دلیل ضعفهایشان خوار و خفیف میشمارد
زیرا وجود صعیف در درون خود را، انکار نموده و پنهان میکند
برنده، حتی زمانی که دیگران وی را یک خبره میدانند
میداند هنوز خیلی چیزها را نمیداند
بازنده، میخواهد دیگران او را یک خبره بدانند
و این نکته که:«بسیار کم میداند» را، هنوز نیاموخته است.
برنده، در برابر افراد سودمند و ناتوان، یکسان عمل میکند،
بازنده، به تملق فدرتمندان پرداخته و ضعفا را تحقیر میکند
برنده، پس از بیان نکته اصلی مورد نظرش
لب از سخن فرو می بندد
بازنده، آنقدر به صحبت ادامه میدهد
که نکته اصلی را فراموش میکند
برنده، سعی میکند که رفتارهای خود را براساس نتایج منطقی آنها قضاوت کند
و رفتارهای دیگران را، براساس قصد و نیت آنها ارزیابی کند،
بازنده، رفتارهای خود را براساس قصد و نیت خویش
رفتارهای دیگران را، براساس نتایج آنها ارزیابی میکند
برنده، در وجود یک آدم بد، خوبی را میجوید
و روی همین قسمت کار میکند
بازنده، در وجود یک انسان خوب، بدی ها را میجوید
از این رو، به سختی میتواند با دیگران همکاری کند.
بازنده، به «استقلال» خود میبالد،
درحالی که به واقع در حال خودسری است
و به «کار گروهی» خود میبالد.
در صورتی که در حال دنباله روی است و اراده ای از خود ندارد
برنده، میداند که کدام تصمیم را به طور مستقل بگیرد
و کدام یک را پس از مشورت با دیگران
بازنده، به قضا و قدر اعتقاد دارد
برنده، معتقد است، ما با کارهای درست اشتباه خود
سرنوشت خویش را تعیین می کنیم
برنده، گام های متعادلی برمیدارد
بازنده، دو نوع سرعت دارد، یا خیلی تند و یا خیلی کند.
برنده میگوید:«باید راه بهتری هم وجود داشته باشد.»
بازنده میگوید:«تا بوده همین بوده تا هست همین است.»
برنده، با جبران اشتباهاتش، تاسف و پشیمانی خود را نشان میدهد.
بازنده میگوید:«متاسفم!» اما در آینده اشتباه خود را تکرار میکند.
«سیدنی، جی. هریس»
دیروز جلد 5 "شما عظیمتر از آن هستید که می اندیشید" رو از نمایشگاه خریدم. قبلش یه صفحشو باز کردم، دقیقا همون متن اومد.
متن جالبیه.
برای شما هم مینویسم.
برنده متعهد میشود، بازنده وعده میدهد
وقتی برنده ای مرتکب اشتباه میشود
میگوید:«اشتباه کردم»
وقتی بازنده ای مرتکب اشتباه میشود
میگوید:«تقصیر من نبود»
برنده میداند به خاطر چه چیزی پیکار کند
و بر سر چه چیزی توافق و سازش نماید
بازنده آنجا که نباید، سازش میکند
و خاطر چیزی که ارزش ندارد، مبارزه میکند
برنده، گوش میدهد
بازنده، فقط منتظر رسیدن نوبت خود برای حرف زدن است
برنده، نسبت به ضعف های دیگران، غمخواری میکند
زیرا صعف های خود را درک نموده و آنها را پذیرفته است
بازنده، دیگران را به دلیل ضعفهایشان خوار و خفیف میشمارد
زیرا وجود صعیف در درون خود را، انکار نموده و پنهان میکند
برنده، حتی زمانی که دیگران وی را یک خبره میدانند
میداند هنوز خیلی چیزها را نمیداند
بازنده، میخواهد دیگران او را یک خبره بدانند
و این نکته که:«بسیار کم میداند» را، هنوز نیاموخته است.
برنده، در برابر افراد سودمند و ناتوان، یکسان عمل میکند،
بازنده، به تملق فدرتمندان پرداخته و ضعفا را تحقیر میکند
برنده، پس از بیان نکته اصلی مورد نظرش
لب از سخن فرو می بندد
بازنده، آنقدر به صحبت ادامه میدهد
که نکته اصلی را فراموش میکند
برنده، سعی میکند که رفتارهای خود را براساس نتایج منطقی آنها قضاوت کند
و رفتارهای دیگران را، براساس قصد و نیت آنها ارزیابی کند،
بازنده، رفتارهای خود را براساس قصد و نیت خویش
رفتارهای دیگران را، براساس نتایج آنها ارزیابی میکند
برنده، در وجود یک آدم بد، خوبی را میجوید
و روی همین قسمت کار میکند
بازنده، در وجود یک انسان خوب، بدی ها را میجوید
از این رو، به سختی میتواند با دیگران همکاری کند.
بازنده، به «استقلال» خود میبالد،
درحالی که به واقع در حال خودسری است
و به «کار گروهی» خود میبالد.
در صورتی که در حال دنباله روی است و اراده ای از خود ندارد
برنده، میداند که کدام تصمیم را به طور مستقل بگیرد
و کدام یک را پس از مشورت با دیگران
بازنده، به قضا و قدر اعتقاد دارد
برنده، معتقد است، ما با کارهای درست اشتباه خود
سرنوشت خویش را تعیین می کنیم
برنده، گام های متعادلی برمیدارد
بازنده، دو نوع سرعت دارد، یا خیلی تند و یا خیلی کند.
برنده میگوید:«باید راه بهتری هم وجود داشته باشد.»
بازنده میگوید:«تا بوده همین بوده تا هست همین است.»
برنده، با جبران اشتباهاتش، تاسف و پشیمانی خود را نشان میدهد.
بازنده میگوید:«متاسفم!» اما در آینده اشتباه خود را تکرار میکند.
«سیدنی، جی. هریس»