سونای
3rd November 2012, 07:17 PM
براساس نتايج يک مطالعه بزرگ گذشته‌نگر، مصرف روزانه آسپيرين باعث کاهش متوسط مرگ‌و‌مير ناشي از سرطان مي‌شود، خصوصا در مورد بدخيمي‌هاي ناشي از دستگاه گوارش. يافته‌هاي اين مطالعه تاکيد مي‌کنند. افرادي که روزانه و براي مدت 5 سال يا بيشتر از آسپيرين استفاده کرده‌اند، در مقايسه با افرادي که اصلا آسپيرين دريافت نکرده‌اند، از کاهش 8 درصدي در مورتاليتي ناشي از سرطان برخوردارند. وقتي داده‌هاي دوره‌اي در طول 2 دهه پيگيري آناليز شدند، اين ارتباط قوي‌تر شده و به 16 درصد مي‌رسد (براي افرادي که 5 سال يا بيشتر روزانه آسپيرين مصرف کرده‌اند.)
در همين راستا يک تحليل اخير از بيش از 50 کارآزمايي دربرگيرنده استفاده از آسپيرين براي کارديوپروتکتين دريافته کاهش 37 درصدي در مرگ ناشي از سرطان ميان استفاده‌کنندگان آسپيرين ديده مي‌شود که به طور قابل‌ملاحظه‌اي بيش از آنچه است که در مطالعات مشاهده‌اي و کارآزمايي‌هاي آسپيرين alternate-day ديده مي‌شود. محققان براي روشن کردن بزرگي ارتباط ميان مصرف آسپيرين و مورتاليتي کلي ناشي از سرطان، داده‌هاي مطالعه پيشگيري از سرطان II را که از سال 1992 آغاز شده و بيش از 100 هزار نفر را که پرسشنامه را پر کرده و اطلاعات دموگرافيک، سابقه پزشکي و تاثيرات رفتاري آنها در دست است، مورد آناليز قرار دادند. از سال 1997، از اين افراد در مورد مصرف آسپيرين نيز سوال شد و اطلاعات آنها هر 2 سال يک بار به‌روز مي‌شد. پرسشنامه سال 1997 به عنوان پايه آناليز در نظر گرفته شد که در آن زمان 23 درصد شرکت‌کنندگان از آسپيرين با دوز کم يا دوز بزرگسالان استفاده مي‌کردند. بيش از نيمي از افراد مسن‌تر از 60 سال و زن بودند. در طول 20 سال پيگيري، 5138 مورد مرگ ناشي از سرطان رخ داد. سه‌چهارم افرادي که در سال 1997 آسپيرين مصرف مي‌کردند، تا سال 2003 نيز مصرف آسپيرين را ادامه داده بودند. در حالي که از ميان افرادي که در سال 1997 آسپيرين مصرف نمي‌کردند، 25 درصد شروع به مصرف کرده بودند. افراد مصرف‌کننده آسپيرين، تحصيلات بالاتري داشتند، بيشتر سيگاري بودند، چاق‌تر بودند و سابقه بيماري کارديوواسکولار و ديابت را بيشتر ذکر مي‌کردند. نتايج نهايي حاکي از آن بودند که مورتاليتي کلي حتي در افرادي که کمتر از 5 سال آسپيرين مصرف کرده بودند، کمي کمتر از افراد ديگر گزارش شد. از سويي، خطر نسبي ميان مصرف‌کنندگان دوز کم و دوز بزرگسالان آسپيرين يکسان بود، همچنين ميان افراد با و بدون سابقه بيماري کارديوواسکولار. يافته‌ها بيان مي‌کردند افرادي که در حال حاضر نيز آسپيرين مصرف مي‌کنند يا هيچ‌گاه سيگاري نبوده‌اند، به‌طور قابل‌ملاحظه‌اي با خطر کمتر مورتاليتي مواجه مي‌شوند، کاهشي که در ميان افراد سيگاري يا کساني که قبلا سيگاري بوده‌اند ديده نمي‌شد. مصرف آسپيرين در سال 1997 با مورتاليتي ناشي از سرطان خاصي ارتباط معني‌داري نداشت، اما تفاوت‌ها زماني ديده شد که داده‌ها از سال 2008 وارد آناليز شدند. افراد مبتلا به سرطان‌هاي دستگاه گوارش بيشترين منفعت را از خوردن آسپيرين بردند و با کمترين ميزان مرگ‌و‌مير ناشي از سرطان مواجه بودند.
پزشکی بالینی
در همين راستا يک تحليل اخير از بيش از 50 کارآزمايي دربرگيرنده استفاده از آسپيرين براي کارديوپروتکتين دريافته کاهش 37 درصدي در مرگ ناشي از سرطان ميان استفاده‌کنندگان آسپيرين ديده مي‌شود که به طور قابل‌ملاحظه‌اي بيش از آنچه است که در مطالعات مشاهده‌اي و کارآزمايي‌هاي آسپيرين alternate-day ديده مي‌شود. محققان براي روشن کردن بزرگي ارتباط ميان مصرف آسپيرين و مورتاليتي کلي ناشي از سرطان، داده‌هاي مطالعه پيشگيري از سرطان II را که از سال 1992 آغاز شده و بيش از 100 هزار نفر را که پرسشنامه را پر کرده و اطلاعات دموگرافيک، سابقه پزشکي و تاثيرات رفتاري آنها در دست است، مورد آناليز قرار دادند. از سال 1997، از اين افراد در مورد مصرف آسپيرين نيز سوال شد و اطلاعات آنها هر 2 سال يک بار به‌روز مي‌شد. پرسشنامه سال 1997 به عنوان پايه آناليز در نظر گرفته شد که در آن زمان 23 درصد شرکت‌کنندگان از آسپيرين با دوز کم يا دوز بزرگسالان استفاده مي‌کردند. بيش از نيمي از افراد مسن‌تر از 60 سال و زن بودند. در طول 20 سال پيگيري، 5138 مورد مرگ ناشي از سرطان رخ داد. سه‌چهارم افرادي که در سال 1997 آسپيرين مصرف مي‌کردند، تا سال 2003 نيز مصرف آسپيرين را ادامه داده بودند. در حالي که از ميان افرادي که در سال 1997 آسپيرين مصرف نمي‌کردند، 25 درصد شروع به مصرف کرده بودند. افراد مصرف‌کننده آسپيرين، تحصيلات بالاتري داشتند، بيشتر سيگاري بودند، چاق‌تر بودند و سابقه بيماري کارديوواسکولار و ديابت را بيشتر ذکر مي‌کردند. نتايج نهايي حاکي از آن بودند که مورتاليتي کلي حتي در افرادي که کمتر از 5 سال آسپيرين مصرف کرده بودند، کمي کمتر از افراد ديگر گزارش شد. از سويي، خطر نسبي ميان مصرف‌کنندگان دوز کم و دوز بزرگسالان آسپيرين يکسان بود، همچنين ميان افراد با و بدون سابقه بيماري کارديوواسکولار. يافته‌ها بيان مي‌کردند افرادي که در حال حاضر نيز آسپيرين مصرف مي‌کنند يا هيچ‌گاه سيگاري نبوده‌اند، به‌طور قابل‌ملاحظه‌اي با خطر کمتر مورتاليتي مواجه مي‌شوند، کاهشي که در ميان افراد سيگاري يا کساني که قبلا سيگاري بوده‌اند ديده نمي‌شد. مصرف آسپيرين در سال 1997 با مورتاليتي ناشي از سرطان خاصي ارتباط معني‌داري نداشت، اما تفاوت‌ها زماني ديده شد که داده‌ها از سال 2008 وارد آناليز شدند. افراد مبتلا به سرطان‌هاي دستگاه گوارش بيشترين منفعت را از خوردن آسپيرين بردند و با کمترين ميزان مرگ‌و‌مير ناشي از سرطان مواجه بودند.
پزشکی بالینی