h.jabbari
30th September 2012, 11:48 AM
با سلام
9 روش برای کد گذاری وجود دارد که باید ببینید کدام روش بر طرف کننده نیازهای شما و مناسب با نوع کالاهای و فعالیت شماست :
1- روش ساده (اعداد ترتیبی) :
در این روش کالاها به ترتیب ورود سریال می خورند و لذا کالاهای مشابه در صورت جدیدالورود بودن در کنار هم قرار نمی گیرند ، این کار با اعمال فاصله ی باز و خالی گذاشتن چند شماره برای اختصاص دادن کالاهایی مشابه تا حدودی قابل رفع خواهد بود .
2- روش اعداد گروهی :
کلیه کالاها را به چند گروه کلی مناسب تقسیم می نمایند ، به عنوان مثال 350 کالا را به پنج گروه هفتاد تایی تقسیم و در هریک 30% شماره اضافی قرار می دهیم به نحوی که هر گروه به 100 شماره تبدیل شود و نقص روش اول مرتفع شود و شماره هایی برای کالاهای جدید الورود موجود باشد.
3- روش اعشاری (دیویی) :
که از عدد و اعشار استفاده می شود و در اکثر کتابخانه ها متداول است .
4- روش حروفی (الفبایی) :
از حروف و یا اعداد و یا حروف مرکب استفاده می شود ، گروه اصلی با یک حرف و گروه فرعی و خود کالا با حرف دیگر یا اعدادی دیگر مشخص می شود .
5- روش نیمونیک ( استفاده از حرف اول نام کالاها) :
نام کالا یا مضخصات چیزی را با هختصار به یاد ما می آورد ، مثل نزاجا ( نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران)
6- روش مخفی :
ارقام ، علامات و یا حروف مورد استفاده در کد گذاری ابتدا معنی و مفهوم خاصی یافته به نحوی که درک آن مشکل و مستلزم مراجعه به راهنما یا کلمه ی رمز خاصی است .
7- روش کدینگ ویژه :
جهت طراحی و کدگذاری اقلام انبار با توجه به نیاز موسسه یا سازمان از ذاین روش بهره گرفته می شود . برای کدبندی ویژه ابتدا اقدام به تعیین نوع انبار اقلم انبار می شود ، سپس اقلام تعیین شده را گروه بندی می کنیم و تعداد گروه های اصلی فرعی را تعیین و به آنها شماره هایی را اختصاص می دهیم . در نهایت می توان لیست برداری اقلام را به همراه کد هر یک در دفتر راهنمای اقلام انبار منظور نمود .
به عنوان مثال تیر آهن در انبار داریم و می خواهیم کد گذاری نماییم ، کد سیستم را می توان به شکل **-**-** در آورد . در این مثال دو رقم سمت چپ شماره اصلی ( لوازم ساختمانی) ، دو رقم بعدی نماینگر شماره فرعی (آهن آلات) و دو رقم نهایی در سمت راست نماینگر کالا (تیرآهن) می باشد .
8- روش کدینگ استاندارد :
کدینگ استاندارد توسط هیات های مختلفی به صورت دستی و یا کامپیوتری جهت کلیه اقلام انبارها تهیه می شود . کدها به تناسب نیازهای هر سازمان ممکن است دستخوش تغییرات گردند .
نمونه ای از آن شامل سه قسمت مواد خام ، مواد اصلی و محصول نهایی می باشد . یعنی رقم هایی خاص برای تعیین محصول نهایی ، چند رقم برای تعیین مواد اصلی و چند رقم برای تعیین مواد خام (خاص آن محصول اصلی و نهایی) در نظر گرفته می شود .
اولین بار جوامع بین المللی به تهیه یک تعرفه بین المللی مبادرت نمودند که به نمانکلاتور معروف گردید و بعدها به تعرفه ژنو مشهور گردید.
9- سیستم Mesc :
که به صورت ** - *** - ** - ** - ** نشان داده می شود .
صد گروه اصلی توسط دو رقم سمت چپ ، دو رقم بعدی برای در نظر گرفتن صد گروه فرعی و صد گروه فرعی تر برای هر یک از گروه های فرعی در نظر گرفته می شود . مشخصات کالا با سه رقم قابل بیان شدن هستند و در نهایت دو رقم سمت راست به نمودار هر کالا مربوط می باشد .
9 روش برای کد گذاری وجود دارد که باید ببینید کدام روش بر طرف کننده نیازهای شما و مناسب با نوع کالاهای و فعالیت شماست :
1- روش ساده (اعداد ترتیبی) :
در این روش کالاها به ترتیب ورود سریال می خورند و لذا کالاهای مشابه در صورت جدیدالورود بودن در کنار هم قرار نمی گیرند ، این کار با اعمال فاصله ی باز و خالی گذاشتن چند شماره برای اختصاص دادن کالاهایی مشابه تا حدودی قابل رفع خواهد بود .
2- روش اعداد گروهی :
کلیه کالاها را به چند گروه کلی مناسب تقسیم می نمایند ، به عنوان مثال 350 کالا را به پنج گروه هفتاد تایی تقسیم و در هریک 30% شماره اضافی قرار می دهیم به نحوی که هر گروه به 100 شماره تبدیل شود و نقص روش اول مرتفع شود و شماره هایی برای کالاهای جدید الورود موجود باشد.
3- روش اعشاری (دیویی) :
که از عدد و اعشار استفاده می شود و در اکثر کتابخانه ها متداول است .
4- روش حروفی (الفبایی) :
از حروف و یا اعداد و یا حروف مرکب استفاده می شود ، گروه اصلی با یک حرف و گروه فرعی و خود کالا با حرف دیگر یا اعدادی دیگر مشخص می شود .
5- روش نیمونیک ( استفاده از حرف اول نام کالاها) :
نام کالا یا مضخصات چیزی را با هختصار به یاد ما می آورد ، مثل نزاجا ( نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران)
6- روش مخفی :
ارقام ، علامات و یا حروف مورد استفاده در کد گذاری ابتدا معنی و مفهوم خاصی یافته به نحوی که درک آن مشکل و مستلزم مراجعه به راهنما یا کلمه ی رمز خاصی است .
7- روش کدینگ ویژه :
جهت طراحی و کدگذاری اقلام انبار با توجه به نیاز موسسه یا سازمان از ذاین روش بهره گرفته می شود . برای کدبندی ویژه ابتدا اقدام به تعیین نوع انبار اقلم انبار می شود ، سپس اقلام تعیین شده را گروه بندی می کنیم و تعداد گروه های اصلی فرعی را تعیین و به آنها شماره هایی را اختصاص می دهیم . در نهایت می توان لیست برداری اقلام را به همراه کد هر یک در دفتر راهنمای اقلام انبار منظور نمود .
به عنوان مثال تیر آهن در انبار داریم و می خواهیم کد گذاری نماییم ، کد سیستم را می توان به شکل **-**-** در آورد . در این مثال دو رقم سمت چپ شماره اصلی ( لوازم ساختمانی) ، دو رقم بعدی نماینگر شماره فرعی (آهن آلات) و دو رقم نهایی در سمت راست نماینگر کالا (تیرآهن) می باشد .
8- روش کدینگ استاندارد :
کدینگ استاندارد توسط هیات های مختلفی به صورت دستی و یا کامپیوتری جهت کلیه اقلام انبارها تهیه می شود . کدها به تناسب نیازهای هر سازمان ممکن است دستخوش تغییرات گردند .
نمونه ای از آن شامل سه قسمت مواد خام ، مواد اصلی و محصول نهایی می باشد . یعنی رقم هایی خاص برای تعیین محصول نهایی ، چند رقم برای تعیین مواد اصلی و چند رقم برای تعیین مواد خام (خاص آن محصول اصلی و نهایی) در نظر گرفته می شود .
اولین بار جوامع بین المللی به تهیه یک تعرفه بین المللی مبادرت نمودند که به نمانکلاتور معروف گردید و بعدها به تعرفه ژنو مشهور گردید.
9- سیستم Mesc :
که به صورت ** - *** - ** - ** - ** نشان داده می شود .
صد گروه اصلی توسط دو رقم سمت چپ ، دو رقم بعدی برای در نظر گرفتن صد گروه فرعی و صد گروه فرعی تر برای هر یک از گروه های فرعی در نظر گرفته می شود . مشخصات کالا با سه رقم قابل بیان شدن هستند و در نهایت دو رقم سمت راست به نمودار هر کالا مربوط می باشد .