kahrupay
25th September 2012, 09:22 PM
ناسا از انجام موفقیت‌آمیز دومین مانور فضاپیمای «جونو» در مسیری بسمت سیاره مشتری خبر داد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این فضاپیمای رباتیک آگوست سال 2011 میلادی با هدف بررسی بزرگترین سیاره منظومه شمسی به فضا پرتاب شد و بر اساس پیش بینی محققان، «جونو» تا سال 2016 به مشتری می رسد.
این فضاپیما مجهز به هشت ابزار علمی پیشرفته برای بررسی ماهیت، ساختار، مگنتوسفر و هسته جامد احتمالی مشتری است.
اولین مانور «جونو» در اعماق فضا در تاریخ 30 آگوست (نهم شهریور) و دومین مانور 16 سپتامبر (26 شهریور) در فاصله 480 کیلومتری زمین انجام شد و موتور اصلی Leros-1b بمدت 29 دقیقه و 39 ثانیه روشن شد.
با افزایش سرعت فضاپیما به 7.3 کیلومتر در ثانیه «جونو» در اکتبر سال 2013 میلادی به فاصله 500 هزار کیلومتری زمین خواهد رسید.
«اسکات بولتون» محقق اصلی پروژه در موسسه تحقیقاتی ساوت وست تأکید می کند: هدف از پرتاب فضاپیما، بررسی تاریخچه شکل گیری زمین است. سیارات با گرفتن مواد باقی مانده از تشکیل خورشید شکل گرفته اند و مشتری بعنوان بزرگترین سیاره منظومه شمسی از پتانسیل بالایی برخوردار است؛ در حقیقت برای بررسی عناصر شکل دهنده زمین در درجه نخست باید نحوه شکل گیری و اتفاقات روی داده در مشتری را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
http://hupaa.com/db/pages/2012/09/24/005/zimg_001_34.jpg
ایسنا
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این فضاپیمای رباتیک آگوست سال 2011 میلادی با هدف بررسی بزرگترین سیاره منظومه شمسی به فضا پرتاب شد و بر اساس پیش بینی محققان، «جونو» تا سال 2016 به مشتری می رسد.
این فضاپیما مجهز به هشت ابزار علمی پیشرفته برای بررسی ماهیت، ساختار، مگنتوسفر و هسته جامد احتمالی مشتری است.
اولین مانور «جونو» در اعماق فضا در تاریخ 30 آگوست (نهم شهریور) و دومین مانور 16 سپتامبر (26 شهریور) در فاصله 480 کیلومتری زمین انجام شد و موتور اصلی Leros-1b بمدت 29 دقیقه و 39 ثانیه روشن شد.
با افزایش سرعت فضاپیما به 7.3 کیلومتر در ثانیه «جونو» در اکتبر سال 2013 میلادی به فاصله 500 هزار کیلومتری زمین خواهد رسید.
«اسکات بولتون» محقق اصلی پروژه در موسسه تحقیقاتی ساوت وست تأکید می کند: هدف از پرتاب فضاپیما، بررسی تاریخچه شکل گیری زمین است. سیارات با گرفتن مواد باقی مانده از تشکیل خورشید شکل گرفته اند و مشتری بعنوان بزرگترین سیاره منظومه شمسی از پتانسیل بالایی برخوردار است؛ در حقیقت برای بررسی عناصر شکل دهنده زمین در درجه نخست باید نحوه شکل گیری و اتفاقات روی داده در مشتری را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
http://hupaa.com/db/pages/2012/09/24/005/zimg_001_34.jpg
ایسنا