وحید 0319
22nd September 2012, 03:03 PM
مغز انسان پیچیده‌ترین جسم در کل دنیا است، اما به نظر می‌رسد که ساختار آن تنها به یک مولفه بستگی داشته باشد: شکل نورون‌ها یا همان سلول‌های عصبی.
مطالعات جدید نشان می‌دهند که انواع مختلف سلول‌های عصبی برای این که با کدام سلول‌ها مرتبط شوند و چه‌طور به آن‌ها متصل شوند، انتخابی عمل می‌کنند. پیش از این چنین تصور می‌شد که مواد شیمیایی خاصی که مسئول انتقال پیام‌های عصبی هستند، در هدایت این فرایند نقشی حیاتی دارند. هنری مکرام از موسسه فناوری سوییس فدرال واقع در لوزان، به اتفاق همکارانش، مدل‌های رایانه‌ای سه‌بعدی از قشر حسی- بدنی مغز موش ساخته است که هر کدام ترکیبی تصادفی از انواع سلول‌های عصبی یافت‌شده در مغز موش را در بر داشتند. اما در هیچ‌کدام از آن‌ها، ناقل شیمیایی وجود نداشت. با این حال، ۷۴ درصد از اتصال‌ها در نهایت در جای‌های درستی شکل گرفتند، تنها از این طریق که به سلول‌ها اجازه داده شده بود تا با شکل طبیعی خود رشد کنند.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بخش زیادی از مغز بدون دخالت ناقل‌های شیمیایی می‌تواند شکل بگیرد. برای عصب‌شناسانی که می‌کوشند نقشه ارتباطات پیچیده و گیج‌کننده شبکه عصبی مغز را به دست بیاورند، این خبر خوبی است. مکرام در این‌باره می‌گوید: «اگر غیر از این بود، شاید چندین دهه طول می‌کشید تا بتوانیم برای هر اتصال عصبی یا سیناپس، به نقشه‌ای برسیم.»
نتایج این مطالعه همچنین ممکن است بتواند گره از معمای دلایل شرایطی مانند اسکیزوفرنیا بگشاید، چرا که تصور می‌شود این قبیل اختلالات بر اثر ایجاد اختلال در سیستم شبکه‌ای مغز به وجود می‌آیند. اگر ثابت شود که یافته‌های این مطالعه حقیقت دارد، یکی از دلایل احتمالی چنین اختلالاتی، سلول‌های عصبی بدشکلی که نمی‌توانند به درستی و در جای مناسب با دیگر سلول‌های عصبی ارتباط برقرار کنند، در نظر گرفته خواهد شد.
مطالعات جدید نشان می‌دهند که انواع مختلف سلول‌های عصبی برای این که با کدام سلول‌ها مرتبط شوند و چه‌طور به آن‌ها متصل شوند، انتخابی عمل می‌کنند. پیش از این چنین تصور می‌شد که مواد شیمیایی خاصی که مسئول انتقال پیام‌های عصبی هستند، در هدایت این فرایند نقشی حیاتی دارند. هنری مکرام از موسسه فناوری سوییس فدرال واقع در لوزان، به اتفاق همکارانش، مدل‌های رایانه‌ای سه‌بعدی از قشر حسی- بدنی مغز موش ساخته است که هر کدام ترکیبی تصادفی از انواع سلول‌های عصبی یافت‌شده در مغز موش را در بر داشتند. اما در هیچ‌کدام از آن‌ها، ناقل شیمیایی وجود نداشت. با این حال، ۷۴ درصد از اتصال‌ها در نهایت در جای‌های درستی شکل گرفتند، تنها از این طریق که به سلول‌ها اجازه داده شده بود تا با شکل طبیعی خود رشد کنند.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بخش زیادی از مغز بدون دخالت ناقل‌های شیمیایی می‌تواند شکل بگیرد. برای عصب‌شناسانی که می‌کوشند نقشه ارتباطات پیچیده و گیج‌کننده شبکه عصبی مغز را به دست بیاورند، این خبر خوبی است. مکرام در این‌باره می‌گوید: «اگر غیر از این بود، شاید چندین دهه طول می‌کشید تا بتوانیم برای هر اتصال عصبی یا سیناپس، به نقشه‌ای برسیم.»
نتایج این مطالعه همچنین ممکن است بتواند گره از معمای دلایل شرایطی مانند اسکیزوفرنیا بگشاید، چرا که تصور می‌شود این قبیل اختلالات بر اثر ایجاد اختلال در سیستم شبکه‌ای مغز به وجود می‌آیند. اگر ثابت شود که یافته‌های این مطالعه حقیقت دارد، یکی از دلایل احتمالی چنین اختلالاتی، سلول‌های عصبی بدشکلی که نمی‌توانند به درستی و در جای مناسب با دیگر سلول‌های عصبی ارتباط برقرار کنند، در نظر گرفته خواهد شد.