anael
20th September 2012, 09:05 PM
ستاره شناسان موفق به ارائه توضیحی برای منبع نوراطراف جسمی شدند که هر ساله رفتارغیرعادی از خود نشان می دهد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا به نقل از ScienceNews:تصویر تلسکوپ فضایی هابلHLX-1 نشان می دهد که تنها سیاه چاله جرم متوسط شناسایی شده (دوار)،در فاصله نزدیکی بالاتر ازکهکشان مجاور قرار دارد.
ستاره شناسان در مورد منبع نور اطراف سیاه چاله اختلاف نظر دارند. (ناسا،ESA،اس.فارل / سیدنی،موسسهنجوم)
پکن – سیاه چاله ای که درفاصله 290 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد به تازگی شروع به فروکشیدن مواد اطراف خود کرده است. این اتفاق سالانه به کمک روشنایی متناوب درطول موج اشعهX قابل تشخیص است.
این مطلب را روبرتوسوریا اخترشناس مرکزبین المللی تحقیقات اخترشناسی رادیویی در پرث،دربیست هشتمین مجمع عمومی اتحادیه بینا لمللی نجوم که 22 مرداد امسال برگزار شد بیان کرده است.
سیاهچاله مربوط که معروف به HLX-1 است، جرمی در حدود 10000برابرخورشید دارد وتنها نمونه شناخته شده در رده وزنی خود می باشد. سیاه چاله ها با حجم متوسط مانندHLX-1،که معمولا به وفور در فضا یافت می شوند، نقش واسط بین سیاهچاله های بسیار پرجرم درهسته های کهکشانی–که جرم ها آن ها میلیاردها برابر جرم خورشید است – و سیاه چاله ها با حجم کم که تنها متشکل از چندجرم خورشیدی هستند را ایفا میکنند.
HLX-1اولین بار توسط تلسکوپ های اشعه Xدرسال 2009 شناسایی شد و از آن زمان به وسیله طول موج های مرئی توسط تلسکوپ فضایی هابل ودیگر ابزار جاسوسی رصد می گردیده است.
این مشاهدات جسم ناشناخته ای را نشان می داد که در اطراف آن نور آبی رنگی وجود داشته و بالاتر از صفحه کهکشانی قرار دارد. درحال حاضر،دانشمندان سعی درتعیین منبع این نور، نحوه شکل گیریHLX-1ومحل اختفای سایرسیاه چاله هایی با جرم متوسط دارند.
بر اساس آخرین نظریه ی ارائه شده، این درخشش چیزی جز نورستارگان نیستکه به وسیله مجموعه ای ازستارگان آبی رنگ جوان ایجاد شده است.
اما ستاره های جوان تنها عامل امر این درخشش نیستند. بر اساس سناریوهای دیگر، این درخشش حاصل میدان گرد و غبار،یاصفحه ی یکپارچه ای است که درنتیجه جشن سالانه سیاه چاله برروی ستاره مجاور آن شکل گرفته است.
"اگرچه این نظریه محتمل به نظر می رسد،ولی ایراداتی بر آن وارد است"، این مطلب راشانفارل،ستاره شناس موسسه نجوم سیدنی بیان کرد که مشاهدات وی منجر به طرح نظریه خوشه ستاره های جوان گردید .
"به نظر من یک عنصرصفحه ای وجود دارد. این عنصر دراشعهX و در دیگر سیاه چاله ها قابل رویت است. ولی مشکل این است کهاین عنصر به خودی خود کافی نیست. شدت نوری که میبینیم از روشنایی یک ستاره بیشتراست. به نظر میرسد این نور حاصل مجموعه ای ازستاره های جوان باشد."
وی افزود: رصد دوباره این سیستم بااستفاده ازتلسکوپ فضایی هابل میتواند به حل این مسئله کمک کند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا به نقل از ScienceNews:تصویر تلسکوپ فضایی هابلHLX-1 نشان می دهد که تنها سیاه چاله جرم متوسط شناسایی شده (دوار)،در فاصله نزدیکی بالاتر ازکهکشان مجاور قرار دارد.
ستاره شناسان در مورد منبع نور اطراف سیاه چاله اختلاف نظر دارند. (ناسا،ESA،اس.فارل / سیدنی،موسسهنجوم)
پکن – سیاه چاله ای که درفاصله 290 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد به تازگی شروع به فروکشیدن مواد اطراف خود کرده است. این اتفاق سالانه به کمک روشنایی متناوب درطول موج اشعهX قابل تشخیص است.
این مطلب را روبرتوسوریا اخترشناس مرکزبین المللی تحقیقات اخترشناسی رادیویی در پرث،دربیست هشتمین مجمع عمومی اتحادیه بینا لمللی نجوم که 22 مرداد امسال برگزار شد بیان کرده است.
سیاهچاله مربوط که معروف به HLX-1 است، جرمی در حدود 10000برابرخورشید دارد وتنها نمونه شناخته شده در رده وزنی خود می باشد. سیاه چاله ها با حجم متوسط مانندHLX-1،که معمولا به وفور در فضا یافت می شوند، نقش واسط بین سیاهچاله های بسیار پرجرم درهسته های کهکشانی–که جرم ها آن ها میلیاردها برابر جرم خورشید است – و سیاه چاله ها با حجم کم که تنها متشکل از چندجرم خورشیدی هستند را ایفا میکنند.
HLX-1اولین بار توسط تلسکوپ های اشعه Xدرسال 2009 شناسایی شد و از آن زمان به وسیله طول موج های مرئی توسط تلسکوپ فضایی هابل ودیگر ابزار جاسوسی رصد می گردیده است.
این مشاهدات جسم ناشناخته ای را نشان می داد که در اطراف آن نور آبی رنگی وجود داشته و بالاتر از صفحه کهکشانی قرار دارد. درحال حاضر،دانشمندان سعی درتعیین منبع این نور، نحوه شکل گیریHLX-1ومحل اختفای سایرسیاه چاله هایی با جرم متوسط دارند.
بر اساس آخرین نظریه ی ارائه شده، این درخشش چیزی جز نورستارگان نیستکه به وسیله مجموعه ای ازستارگان آبی رنگ جوان ایجاد شده است.
اما ستاره های جوان تنها عامل امر این درخشش نیستند. بر اساس سناریوهای دیگر، این درخشش حاصل میدان گرد و غبار،یاصفحه ی یکپارچه ای است که درنتیجه جشن سالانه سیاه چاله برروی ستاره مجاور آن شکل گرفته است.
"اگرچه این نظریه محتمل به نظر می رسد،ولی ایراداتی بر آن وارد است"، این مطلب راشانفارل،ستاره شناس موسسه نجوم سیدنی بیان کرد که مشاهدات وی منجر به طرح نظریه خوشه ستاره های جوان گردید .
"به نظر من یک عنصرصفحه ای وجود دارد. این عنصر دراشعهX و در دیگر سیاه چاله ها قابل رویت است. ولی مشکل این است کهاین عنصر به خودی خود کافی نیست. شدت نوری که میبینیم از روشنایی یک ستاره بیشتراست. به نظر میرسد این نور حاصل مجموعه ای ازستاره های جوان باشد."
وی افزود: رصد دوباره این سیستم بااستفاده ازتلسکوپ فضایی هابل میتواند به حل این مسئله کمک کند.