نارون1
7th September 2012, 12:58 PM
گُل باغ آشنایی
گل من ! پرنده‌ای باش و به باغ باد بگذر .
مه من ! شكوفه‌ای باش و به دشت آب بنشین .
گل باغ آشنایی ، گل من ! كجا شكفتی
كه نه سرو می‌شناسد
نه چمن سراغ دارد ؟
نه كبوتری كه پیغام تو آورد به بامی
نه به شاخسار دستی ، گل آتشین جامی
نه بنفشه‌ای ،
نه جویی .
نه نسیم گفت‌وگویی .
نه كبوتران پیغام
نه باغهای روشن !
گل من ! میان گلهای كدام دشت خفتی
به كدام راه خواندی
به كدام راه رفتی ؟
گل من !
تو راز ما را به كدام دیو گفتی
كه بریده ریشه مهر ، شكسته شیشه دل .
مَنم این گیاه تنها
به گلی امید بسته .
همه شاخه ها شكسته .
به امیدها نشستیم و به یادها شكفتیم
در آن سیاه منزل ،
به هزار وعده ماندیم
به یك فریب خفتیم .
م. آزاد ( محمود مشرف آزاد تهرانی )
گل من ! پرنده‌ای باش و به باغ باد بگذر .
مه من ! شكوفه‌ای باش و به دشت آب بنشین .
گل باغ آشنایی ، گل من ! كجا شكفتی
كه نه سرو می‌شناسد
نه چمن سراغ دارد ؟
نه كبوتری كه پیغام تو آورد به بامی
نه به شاخسار دستی ، گل آتشین جامی
نه بنفشه‌ای ،
نه جویی .
نه نسیم گفت‌وگویی .
نه كبوتران پیغام
نه باغهای روشن !
گل من ! میان گلهای كدام دشت خفتی
به كدام راه خواندی
به كدام راه رفتی ؟
گل من !
تو راز ما را به كدام دیو گفتی
كه بریده ریشه مهر ، شكسته شیشه دل .
مَنم این گیاه تنها
به گلی امید بسته .
همه شاخه ها شكسته .
به امیدها نشستیم و به یادها شكفتیم
در آن سیاه منزل ،
به هزار وعده ماندیم
به یك فریب خفتیم .
م. آزاد ( محمود مشرف آزاد تهرانی )