ادبیات پایداری

[نارون1]

دور تا دور حوض خانه ما
پوکه های گلوله گل داده است


پوکه های گلوله را آری
پدر از آسمان فرستاده است


عید آن سال ،حوض خانه ما
گل نداد و گلوله باران شد


پدرم رفت و بعد هشت بهار
پوکه های گلوله گلدان شد


پدرم تکه تکه هر چه که داشت

رفت همراه با عصاهایش


سال پنجاه و هفت چشمانش
سال هفتاد و پنج پاهایش


پدرم کنج جانماز خودش
بی نیاز از تمام خواهش ها


سندی بود و بایگانی شد
کنج بنیاد حفظ ارزش ها


روی این تخت رنگ و رو رفته
پدرم کوه بردباری بود


پدر مرد من به تنهایی

ادبیات پایداری بود ....




سعید بیاباننکی